คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Falke
ขณะที่ฉันกำลังดีใจในชัยชนะของตนนั้นโดยไม่ทันตั้งตัว คนที่ฉันคิดว่าสลบไปแล้วนั้นกลับลุกขึ้นมา ที่สำคัญยังถือมีดหมายจะแทงฉันน่ะสิ จะทำอย่างไงดีล่ะฉันได้แต่หลับตาปี๋ไม่กล้ามอง
"ปั๊ก!" ทำไมมันไม่เจ็บล่ะฉันจึงลืมตาขึ้นมาดู นั่นไม่ใช่เสียงที
"ฉันโอโซโนะ ยู ส่วนนี่เพื่อนฉันโซล^^"ฉันเอ่ยปากแนะนำตัวกับสาวน้อยหน้าหวานคนเมื่อกี้
"เมะ....เมกกะค่ะ ขอบคุณมากๆน่ะค่ะที่ช่วย"
"แล้วทำไมมันต้องทำร้ายเธอด้วยล่ะ"ต่อม Tiger ใส่ ก ของเราทำงานซักที
"คือมันเข้าใจผิดว่าเมกกะกับพี่เฟรเป็นแฟนกันค่ะ ก็เลยมาทำร้าย"
"แล้วนี่ เรียนชั้นไหนหรอ"
"มัธยมปลาย ปี1ค่ะ"จิงดิ!ทำไมน่าอ่อนจัง
"โรงเรียนอะรัยล่ะ"สงสัยนิน่า
"โรงเรียน มิตสุระค่ะ"เอ๊ะ! นั่นมันโรงเรียนเดียวกับเจ้าเจนินนี่นา
"ถ้าไม่มีไรแล้ว พี่สองคนกลับก่อนน่ะ"ฉันพูดพลางส่งยิ้มที่คิดว่าดูใจดีที่สุดไปให้
"บาย แล้วเจอกันใหม่"เสียงยัยโซลร่ำลา ก่อนที่พวกเราจะเดินจากไป
"เฮ้ย! แกไม่มีอารมณ์ดูหนังแล้วว่ะ กลับบ้านก่อนน่ะ"อยู่ดีดียัยโซลก็พูดออกมาทั้งๆที่ตอนฉันชวนแกยังกระดี๊กระด๊าอยากมาดูให้ได้อยู่เลย
"ได้ไงอ่ะ"ตอนนี้แค่ข้ามถนนเราก็จะถึงที่หมายแล้ว
"เอ่อ...มีธุระจิงๆ บายน่ะ"โอ๊ยไอ้เพื่อนเฮงซวย หน้าอย่างแกจะมีธุระอะไร
"ก็ได้แต่แกต้องเลี้ยงข้าวฉัน เข้าไจ๋"เหอะ เหอะ
"ได้จ๊ะ จุ๊บ จุ๊บ"มันพูดพลางยิ้มระรื่น แปลกแฮะทุกทีต้องทำหน้าเหม็นอุนจิก่อนนี่นา
ขณะนี้ฉันอยู่บนรถประจำทางสายหนึ่งบนถนนมิสุ จุดหมายปลายทางคือสถานที่เราไว้กิน นอน ถ่าย หรือเรียกรวมๆว่าบ้าน โอ๊ะ!ซวยจริงๆที่สาวน้อยน่ารักอย่างฉันต้องมายืนโหนรถอย่างงี้ แต่จู่ จู่ ฉันก็รับรู้ถึงสัมผัสที่บริเวณบันท้ายฉัน ด้วยประสบการณ์(แกแดด) ของฉันบ่งบอกได้ทันที่ว่าเป็นพวกโรคจิตฉันหันหลังกลับไปเจอผู้ชายอายุคราวลุงของฉันยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"สนใจหนูป่าวค่ะ ไม่แพงค่ะแค่500เยนค่ะ"ฉันกระซิบพลางส่งสายตายั่วยวนไปให้ ไอ้โรคจิตทำหน้าคิดแป๊ปหนึ่งก่อนตอบเบาๆว่า
"สวยอย่างหนูพี่ให้ 1500เลย"สวยเหรอ ^_^
"งั้น!เราแวะไปหาอะไรกินก่อนมั๊ยค่ะหนูรู้จักร้านดีๆโรงแรมดีๆค่ะ"
"ได้จ๊ะ"ไอ้โรคจิต พูดแล้วเอามือหยาบกร้านมาโอบเอวฉันไว้ เดี๋ยวแกจะโดนเอาคืนเป็นสิบเท่าไอ้หัวงู
"ร้านนี้ค่ะ อร่อยมากเลย^_^"ฉันโฆษณาร้านที่ฉันพึ่งมาครั้งแรก แต่เพราะเห็นว่ามันหรูเลยพาเข้ามา
"จะดีหรอจ๊ะ"ฉันเห็นน่ะว่าเหงื่อลุงน่ะโผล่มาเม็ดโป้งแล้ว๐.๐
"ดีซิค่ะ ดีมากด้วยน่ะ น้า น้า"ฉันอ้อน ถ้าวันนี้กระเป๋าแกไม่ฉีกแกไม่ได้กลับแน่ แล้วไอ้เฒ่าลามกนั่นก็ต้องยอมแพ้ฉันจนได้
"อาหารที่นี่มีอะรัยอร่อยบ้างเอามาให้หมด อ่อ...แล้วขอแชมเปญที่ดีที่สุดด้วย อ่า..ใช่ เป๋าฮื้อ พระกระโดดกำแพง อย่างล่ะสองที่ด้วยน่ะ"บริกรที่ยืนข้างฉันจดยิกๆถึงรายการอาหารที่ฉันสั่ง เมื่อสั่งเสร็จแล้วฉันจึงหันไปยิ้มให้ไอ้หัวงู ซึ่งทำหน้าตาทุกขเวทนามาก-_-"รอได้ไม่นานเท่าไหร่อาหารก็มาถึง
"ไม่หิวหรอค่ะ"ฉันถามลุงหัวงูเห็นเอาแต่จ้องอาหารแล้วกลืนน้ำลายเอื้อก ๆ หุ หุ สงสัยกินไม่ลง แล้วฉันก็จัดการสวาปามอาหารต่อไปจนหมด ขณะที่รออาหารอยู่นั้นฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"ว้า แบตหมดอ่ะค่ทำไงดีเนี๊ยมีธุระสำคัญซะด้วย"ฉันรำพึง ทำหน้าตาน่าสงสาร
"เอาของพี่ก่อนก็ได้"ลุงพูดพลางส่งโทรศัพท์ให้ฉัน ฉันจึงขอตัวไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกแล้วกดหาเบอร์ที่บ้านแล้วกดโทรออก
"สวัสดีค่ะ"ฉันกรอกเสียงที่ทำจริตจก้านลงไปในโทรศัพท์
"เธอเป็นใคร"สงสัยจะเป็นคุณนายแม่นแล้ว
"ฉันเป็นภรรยาคนปัจจุบันน่ะคะ"
"คือตอนนี้สามีของคุณหรือที่รักของฉันกำลังจะพาฉันไปซื้อแหวนเพชรน่ะคะ"
"แกอยู่ที่ไหน"ถ้าคุณนายอยู่ต่อหน้าฉันคงควันออกหูแน่ๆ
"ก็ร้านอาหารXXXน่ะคะ อ่ะไปก่อนน่ะค่ะที่รักตามแล้ว"ฉันกดปิดเครื่องทันที แล้วหยิบโทรศัพท์ของฉันขึ้นมาโทรออกหาเบอร์โรงพัก
"คุณตำรวจหรอคะ ฉันขอแจ้งความถูกคนลวนลามตอนนี้อยู่ที่ร้านอาหารXXXน่ะค่ะ เอ่อ..ส่วนรูปร่าง สูงๆ อ้วนๆ ใส่เสื้อสีดำกางเกงขายาว หัวล้านคะ"ฉันบรรยายรูปร่างลักษณะของตาลุงนั่นแล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะ
"นี่พี่ทำงานอะรัยหรอค่"ฉันพูดถ่วงเวลาเพื่อรอเบอร์ปลายทางทั้งสองเบอร์มา
"พี่ทำงานเป็นเจ้าของเเผนกบริษัทจินโช สาขาฮินเนะ"โฮ๊ก! ไม่น่าเชื่อ
"เอ่อ....ขอตัวไปห้องน้ำก่อนน่ะค่ะ"จากการคำนวณเวลาที่แม่นยำของฉันจึงรู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานจะเกิดเรื่องขึ้นจึงขอตัวแอบมาดูลาดเลาข้างๆ
"พี่รอน้องได้เสมอจ๊ะ"ยี้><เอามือโสโครกของแกออกไปน่ะ
"ค่ะ"^_^;แล้วฉันก็รีบเดินจากไปทันที
"อีแก่!หัวงู คิดจะกินหญ่าอ่อนหรอ นังนั่นมันอยู่ไหนนังแพศญานั่น อี@#!1#3%_+()_@นังกากี"หุ หุ ละครเริ่มแร้วละสิ พอคุณนายมาก็เปิดฉากชี้หน้าด่าฝ่าละมีพร้อมกับลงมือลงไม้ทันทีแต่มันแค่พึ่งเริ่มเท่านั้นเอง
"คุณมาที่นี่ได้ไง"หน้าตอนนี้ของคุณเฒ่าหัวงูคือ=.+;โหะ สะจาย
"อีนังนั่นอยู่ไหน"ฉันรีบหลบทันที
"ใคร ผมมาคนเดียว"จมูกยาวแร้วลุง ตา..ดาติ๊ด..ดิ๊ดตี้...ดึ้งๆ เสียงโทรศัพท์ของตาเฒ่านั่นดังขึ้นคุณภรรยารีบฉวยกดรับทันที
"ป๋า หรอค่ะหนูรอป๋านานแร้วน่ะ"ฉันหยอดออเซาะเสียงหวานใส่โทรศัพท์ ฮ่า ฮ่า ตอนนี้คุณนายแปลงร่างเป็นอสูรกายไปแร้ว เหอะ เหอะ
"ไอ้ผู้หญิงชั่ว ไม่มีปัญญาหาผัวเองรึไง แก..นังๆ ตู๊ด!ตู๊ด!"ฉันรีบกดตัดสายทันที ผลกรรมทั้งหมดเลยตกไปที่ตาเฒ่าที่ทำตาอย่างกะหมาโดนแย่งชามข้าว เอิ๊ก เอิ๊ก
"ฮึ่ม ไอ้แก่แกตาย><"แล้วคุณนายคิงคอง ก็จัดการตัดสินประหัดประหารตาเฒ่านั่น ทั่งเตะ ถีบ ทุบ ต่อย ฯ ก่อนจะหยุดเมื่อเห็นสภาพสามีลงไปนอนแอ้งแม้งหายใจพะงาบ พะงาบ กองบนพื้น ก่อนจะปัดไม้ปัดมือแล้วเดินไปตุ่ยท้อง ดึงหูพลางลากขึ้นมาจากพื้น แล้วลากไปท่ามกลางสายตาอึ้งของผู้พบเห็น และสายตาสะใจจากฉัน โฮะ โฮะ
"ขอโทษครับ กรุณาจ่ายค่าอาหารด้วยน่ะครับ ทั้งหมด 58470 เยนครับ"บ๋อยผู้โชคร้ายพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ
"ห๊าาา0.0"ตุ๊บ! เสียงร่างกายที่เต็มไปด้วยความบอบช้ำหล่นลงบนพื้น"แก๊ ไอ้แก่"ตุ๊บ!ตั๊บ!ผลั๊ว!โอ๊ย!จากร่างกายที่ยับเยินเป็นทุนเดิมจึงกลายเป็นปลาตายแห้งซีดๆอยู่กลางแดด
"ผมขอแจ้งจับคุณข้อหาทำอนาจารครับ"ว่าแล้วตำรวจก้อมาตอนจบเหอะ เหอะ ตามฟอร์ม
"ค...คงเกิดก..การเข้าใจผิดกันมั้งครับ"ตาเฒ่าพูดปากคอสั่น
"เชิญคุณไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยครับ"แล้วแกจะถูกจับถูกซังเตไอ้หัวงู โฮะ โฮะ สะจาย! ตาหัวงูถูกลากไปพร้อมสายตาตกตะลึงของคุณภรรยา และสายตาอึ้งของคนทั้งร้าน เชอะ เล่นกับใครไม่เล่นถึงจะซวยหน่อยก็เหอะ แต่ถ้าคิดถึงอาหารที่ได้กินไปละก็ กำไรชัดชัด5555555555
______________________________________________________________
****************เม้นท์ด้วยน่ะคะ เหอะ เหอะ ถ้าโหวตด้วยจะดีหลายจ้า***************
~^Berry_Love^~
______________________________________________________________
ความคิดเห็น