คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่กับสาวน้อยผู้น่าสงสาร
โซล Said.................
++บาร์ย่านชิบุย่า++
ตอนนี้ฉันแทบจะยืนไม่ติด ท่ามกลางสายตาผู้คนที่จ้องพวกเรายังกะสัตว์ประหลาด ความจริงก็มองฉันคนเดียวแหละสายตาแบบนั้นน่ะประมาณว่าแกไปเสนอหน้าอะไรบนนั้น ฉันหันไปมองด้านข้างนายนั่นอย่างขอความช่วยเหลือแต่นายนั่นกลับทำเป็นไม่สนใจ ได้แต่ยิ้มหว่านเสน่ห์สาวหน้าหวานที่เต้นริริ้กระรี้ส่งส่ายตายั่วยวนมาให้ กรี๊ด!>0< ฉันจะบ้าตายอยู่แร้วน๊า
"โซลเพื่อนผมจะมาโชว์ลีลาการเต้นที่ เร่าร้อน ให้ทุกคนได้ดูกันคับบบ"
"หา" 0.0
"เอ่อ....คือว่า"ฉันเริ่มติดอ่าง แต่เอ๊ะ! ฉันไม่ยอมนายง่ายๆหรอกน่านึกหรอว่าฉันจะกลัวเหอะ เหอะ
"มิวสิค" เสียงของนายกิมจิดังขึ้น
"งั้นเรามาสนุกสุดเหวี่ยงกันเลยดีกว่าค่ะ"-__-+ว่าแล้วฉันก็เริ่มเต้นท่าที่คิดว่าทุเรศที่สุด เพื่อหักหน้าไอ้หมอนั่น ประเดิมด้วยท่าช้างโดนมดกัด ด้วยลีลาการเต้นที่สุดแสนจะอนาถ เหอะ เหอะ ภูมิใจ๋ ภูมใจ ผู้ชมที่อยู่ข้างล่างถึงกับตาค้าง0.0
ที่เห็นฉันเต้นท่าคลำเป้าของไมเคิล แจ๊คสัน และตีลังกา3ตลบแล้วไปนอนแผ่หลาอยู่กลางเวทีแล้วกระเด้งตัวขึ้นมาเหมือนติดสปริง -0-.. แล้วฉันก้อโยกย้ายส่ายสะโพก ในใจกลับคิดว่าทำไปได้ไงเนี๊ย แต่เมื่อฉันหันกลับดูนายนั่นซึ่งมองฉันอยู่ในสภาพนี้ 0.0"
"เป็นไงล่ะเด็ดมั๊ย"ฉันหันไปกระซิบที่ข้างหูนายนั่น โอ๊กกกกกสะจายโว๊ย!นายหม้อ
"ทำไปได้เนอะ ยัยหมูตอนอย่าลืมไปเก็บไขมันซะล่ะ"นายนั่นตอกกลับมาอย่างเจ็บแสบ หมูตอนหรอ ไขมันหรอกรี๊ดดดดดดดดดดดดดด>0<,
"ฉันไม่ได้อ้วนน่ะย่ะ แค่อวบระยะสุดท้ายง่ะ"ฉันตอบตามความเป็นจริง แล้วฉันผละจากนายนั่นแล้วหมุนตัวไปกะจะหยุดอย่างสวยงามแต่..จึ้ก โครม แง้><ฉันสะดุดขาตัวเองล้มง่ะอายคนจิงจิงเล้ยยยยยย แต่ด้วยความฉลาดปราดเปื่อง บวกกับสมองอันน้อยนิดทำหั่ยฉันแก้ท่าลิงมุดกระป๋องของฉันเป็นท่าจบที่สวยงาม โดยที่มีผู้ชมกิติมศักดิ์มองกันตาข้างประมาณว่า หลุดมาจากป่าไหนเนี๊ย+^+
".............>_<...................."
"ต่อไปจะเป็น โชว์การเต้นจ้ำบ้ะของชินจิน่ะค่ะ"ฉันหันไปแลบลิ้นให้ตานั่น และตะโกนว่า
/ "MUSiC Go" /
ขณะที่ตานั่นกำลังอึ้งอยู่นั่น เสียงอันไพเราะของฉันก้อเปร่งออกมาว่า"อุงก้า อุงก้า อุงก้า กินมาม่าอยู่ป่าใหญ่ ป่าหย้ายยยยย ป่าใหญ่ ป่าหย้ายยยยยยย ป่าใหญ่ " ฉันร้องซ้ำไปซ้ำมา โดยที่นายนั่นต้องทนเต้นท่าพิศดารที่ออกแนวอุบาทว์มากๆ ท่ามกลาง เหล่าชะนีที่ กรี๊ดกร๊าด ซึ้ดปากอย่างเมาส์มัน และตะโกนว่า เอาอีก เอาอีก เร้าใจจิงจิง
"บายยยยยยน่ะ นายกิมจิ" ฉันบอกลานายนั่น ที่กำลังเป็นเหยื่อของผู้หญิงหน้าหวานทั้งหลายที่กำลังหิวโซโดยแทบไม่ปล่อยโอกาสให้ตานั่นได้หายใจ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก>0<สะจายยยยยยยย แล้วฉันก็ใสเกียร์วิ่งไปทันที
______________________________________________________________
ยูมิ SaiD.............
++This is บ้านยูมิ ++
"ตื่นได้แล้วลูก ตื่น-0- "เสียงแม่ฉันตะโกน ฉันจึงต้องรีบกลับจากสวรรค์หลังจากผ่านการไปเฝ้าพระอินทร์มา 8 ชม. อือ อือ กี่โมงแร้วเนี๊ย หาาาาาาาาา เจ้าเคโระ(นาฬิกา)มันบอกเวลา 7.45 สายแร้วฉันรีบใส่เสื้อผ้าทันทีโดยที่ผิวกายฉันไม่ได้แตะน้ำซักหยดเดียว(จิงจิง นางเอกตรู-/-" ; Berry)
"แม่ค่ะมีอะไรกินบ้างค่ะ"เหตุที่ฉันไม่อาบน้ำเพราะว่าเดี๋ยวฉันจะกินข้าวไม่ทัน นี่แหละค่ะ เหตุผลใหญ่
"มีคับ อยู่ในท้องผมนี่ไง "ไอ้เจนินน้องชายฉันเป็นคนตอบแทน ฮึ่ม!แกตายซะเถอะ
"ง่ะ ยัยจิ้งจอกใจร้าย" ฉันแค่มะเหงก ไปแค่ทีสองที่เองอ่ะ-/-ไอ้น้องบังเกิดเกล้าเอ้ย
"ถ้าแกยังไม่หยุดพูดคำนั้นอีกล่ะก็ แกตายแน่"ฉันขู่มันและส่งสายตาที่คิดว่าน่ากลัวที่สุดไปให้ -.-+
"อึไม่ออกเรอะพี่ ดูทำหน้าเข้าสิ เหอะ เหอะ"ฉันจะฆ่าแก>.< แต่ก่อนอื่น แงแง>.,< สายแร้ว
++~โรงเรียน++~
"โอ้โห อาจารย์ไปทำอะไรมาคะสวยจัง ยังกะนางฟ้าแนะ นาตาลี ชิดซ้ายเลยค่ะ ^^ อาจารย์ผอมลงน่ะค่ะเนี๊ยว้าววววววววววววว "แหวะ ฉันพูดไปได้ไงเนี๊ย ถ้าไม่ติดว่าฉันมาโรงเรียนสายล่ะก้อฉันไม่มีทางชมคุณครูอึ่งอ่างขึ้นอืดนี่หรอก
"แหม โอโซโนะก็พูดเกินไป"อาจารย์ค่ะนั้นท่าเขินหรอค่ะ-__-++ มันเหมือนฮิปโปโดนมัดเลยค่ะแล้วอาจารย์จะดิ้นไปดิ้นมาทำไมค่ะ
"ใครว่าล่ะค่ะ หนูว่ามันน้อยนิดมากค่ะถ้าจะนำมาเทียบกับความสวยของอาจารย์"หุ หุ งั้นฉันรีบไปดีก่าก่อนที่เชือก(คำโกหก)ที่มัดอาจารย์(ฮิปโป)จะหลุดซะก่อน
"อาจาย์ขา ขออนุญาติเข้าห้องค่ะ"เฮ้อ!ต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์งิ้วอีกแล้วหรอเนี๊ยมันเป็นฉายาที่ฉันกับโซลเรียกน่ะคะ ก็แกเล่นโบ๊ะหน้าซะหน้าซักสามนิ้วได้มั้ง
"ทำไม ไม่มาตอนหมดคาบเลยล่ะ"เอ่อ อาจารย์ขา เพดดิกรีที่บ้านหมดเหรอค่ะหน้าโหด จิง จิง - " -
"แค่นี้หนูก็รู้สึกผิดจะแย่แล้วค่ะ ที่มาไม่ทันเห็นหน้าอาจารย์คนสวยตั้งแต่นาทีแรก"
"ครั้งนี้ครูจะยกโทษให้ซักครั้ง เชิญ เข้าห้องได้แล้ว"แล้วฉันก้อเดินไปประทับเก้าอี้ของฉันตรงหลังห้องข้างหลังยัยโซลซึ่งฉันนั่งติดหน้าต่างแล้วฉันก็สลบไปทันที(นี่แกมาไม่คิดจะเรียนเลยเรอะ+_+;Berry)
"ปั๊ก โอ๊ย!แง แง>.< หมาลอบกัดตัวไหนมันทำฟ่ะ"ฉันตะโกนอย่างลืมตัว ว่าอยู่ในห้องเรียนและหมาตัวนั้นก้อไม่ใช่ใคร
"ครูเอง0.0 เธอกล้าดียังไงหลับในวิชาที่ครูสอน"หนึ่งชั่วโมงของอาจารย์ที่อาจารย์เข้ามาวิจารณ์ห้องยี่สิบนาทีบ่นนักเรียนสามสิบนาที แล้วแต่งหน้าต่ออีกสินนาที นี่อาจารย์เรียกว่าสอนหรอค่ะ
"ขอโทษค่ะ มันต้องโทษอาจารย์น่ะค่ะที่ความสวยของอาจารย์ทำให้หนูอิจฉาจนไม่กล้ามองอ่ะค่ะ"ทนมองไม่ได้ต่างหาก หน้ายังกับเปลือกส้มแป้นเหี่ยว!!
"เหตุผลดี อย่างงั้นเธอคงต้องหลับทุกคาบที่ครูเข้าสอนแล้วล่ะ"ข้อดีของอาจารย์ที่นี่คือทุกคนบ้ายอหมด ทำให้คนปากหวานอย่างฉันไม่ถูกทำโทษซักครั้ง
แล้วเหตุการ์ณก็เป็นอย่างนี้จำเจไปอีกสี่ชั่วโมง~ออด ~~ออด ~~
"เย้ ไปกินข้าวกันยัยโซล"
"อืม อืม รุ้แระ รุ้แระแต่ไปห้องน้ำก่อนแล้วกันน่ะ^^"
"ไม่ ฉันหิวจนจะงับหัวแกได้แล้วเนี๊ย"-.-
"=.=แต่มันโจมตีหน้าด่านแล้วน่ะเว้ย" เหอะ เหอะ ยัยโซลเริ่มหัวเสีย
"แต่ฉันหิวนี่นา"
"แกอยากกิน อะไรฉันเลี้ยง"ฮะ ฮะ ฮ่า เข้าแผน ^-^นี่แหละคำที่ฉันอยากได้ยิน
"แกอย่าลืมที่แกพูดล่ะ เพื่อนเลิฟ"แล้วจะเสียใจ^__^
"เออ จะไปได้ยังอ่ะ"มันมองฉันอย่างเครียดแค้น +5555555 แล้วฉันก็เดินอย่างเชื่องช้าลงบันไดจากชั้นสี่ เตาะ แตะ เตาะ แตะ...............
"เดินให้มันเร็วๆๆๆๆๆๆๆไม่ได้หรอไง"เฮ้ย!เป็นญาติกับพี่ฮักหรอว่ะ หน้าเขียวแล้ว +.+
"ก็คนมันหิวนี่หว่า ก็ได้ฉันจะรีบเดิน"แล้วฉันก็เดินของฉันต่อไป เฮ้อเหนื่อยเหมือนกันน่ะในนี่สุดท้ายก็ถึงห้องน้ำซักที อะเฟี้ยวววววววววว ยัยโซลรีบกระโจนเข้าห้องน้ำไปทันที(เสียงยังกะจรวดผ่านแนะ)..
"นี่แกได้ ข่าวนั้นรึยังว่ะ"เสียงของยัยหน้าขาวพูดกับยัยหน้าด่างตัวข้างๆ
"ข่าวอะไรหรอย่ะ"
"อ๊ายยย แกไปอยู่ไหนมาห่ะ ถึงไม่รู้ข่าวการมาของรองหัวหน้าแก๊งค์ rage kinghtและเพื่อนของเค้าอ่ะ"ยัยหน้าขาว พูดพลางทำหน้าเพ้อฝัน
"แล้วไงย่ะ ก็แค่พวกมาเฟียกระจอก"ห๊าา มาเฟียเรอะ หูฉันเบิ่งทันที่เมื่อได้ยินคำว่ามาเฟีย๐.0
"ฮึ่ยฉันถามจิงจิงเหอะแกไปหลบอยู่หลืบไหนมาเนี๊ย เค้าเป็นถึงผู้คุมเขตนีงาตะเชียวน่ะเว้ย ^^ได้ข่าวว่าโหดมากเลยล่ะ ที่สำคัญเค้าย้ายมาโรงเรียนมัธยมปลายนัทสึกิตรงข้ามโรงเรียนเรานี่เอง"
ฉันไม่รู้หรอกน่ะย่ะว่าตอนแรกยัยหน้าด่างไปซ่อนตัวในป่าไหน -_+ แต่ตอนนี้ เอ่อ.. มาเฟีย โหด เหอะ เหอะน่าสนนี่
แอ๊ดดด!!!! ยัยโซลทะลวงด่านข้าศึกเสร็จแล้วหรอเนี๊ย>0<
"แกได้ยินเรื่องนี้เมื่อกี้ป่าวว่ะ"ฉันถามยัยโซลระหว่างทางเดินไปประตูสวรรค์ หลังจากทนรอยัยเหวิ่งเข้าห้องน้ำตั้งนานกว่าจะชนะสงคราม
"เรื่องไรอ่ะ"
"โธ่ ก็เรื่องแก๊งมาเฟียที่โดนเนรเทศมาอยู่โรงเรียนตรงข้ามเรานี่ไงเล่า"
"อ๋อ อ้า เอื่อง อั๋น อ่ะ อ้าย อิน แอ้ว(อ๋อ ถ้าเรื่องนั่นน่ะได้ยินแล้ว)"ขณะนี้ฉันกับโซลถึงโรงอาหารแล้ว และกำลังแย่งกันกินอาหารตรงหน้าลงท้องกันอยู่
"แอ้ว แออิดอ้าไอ(แล้วแกคิดว่าไง)"-/-
"ไอ้ อู๋อิ อำไอเอ๋อ(ไม่รู้สิ ทำไมหรอ)"
"ฉันคิดว่าถ้าเราได้ทั้งสองคนนั้นมาเป็นแฟนคงเท่ห์ไม่หยอก และคงไม่มีใครกล้ามาแหยมเราแน่"ไงล่ะความคิดฉัน
พรวด"แกจะบ้าหรอ0.0นั่นมันมาเฟียน่ะเว้ย"มาเฟียอ่ะป่าวฉันไม่สนหรอก แต่ตอนนี้อูด้งแกกระเด็นใส่หน้าชั้นเป็นเส้นเลย-_-"
"ถ้าแก เชื่อชั้นก้อออกลูกเป็นลิงแร้ว"ฉันพูดไปอย่างงั้นเเหละ
"เอ่อ ไปนอนต่อเหอะ ออดแล้วอ่ะ"ฉันพูดแร้วเดินนำหน้ายัยโซลมุ่งหน้าไปทางห้องเรียน
"ขออนุญาติเข้าห้องค่ะ"ฉันกับโซลพูดขึ้นพร้อมกัน แต่เอ๊ะ!ทำไมวันนี้อาจารย์เข้าเร็วนักล่ะ
"เข้ามาได้"แปลกแฮะ ทุกทีต้องบ่นให้ครบยกก่อนนี่นาแต่ก็ดีเหมือนกัน^.^
"วันนี้ท่านอาจารย์ใหญ่มีเรื่องต้องเข้าประชุมก่อนเพราะงั้นวันนนี้...เลิกเรียนได้"เย้...>_<
"เลิกเรียนแล้วไปดูหนังกันดีกว่าาน่ะ"ฉันชวนยัยโซล
"อืม ได้สิ"แล้วเราสองคนก็เดินไปหลังโรงเรียนซึ่งเป็นทางลัดไปห้างง
"แล้วเรื่องเชจุนเป็นไงบ้างล่ะ"เชจุนเป็นชื่อเหยื่อรายล่าสุดของฉันเองค่ะ
"ก็ เรื่อยๆมันยังทำการบ้านให้ฉันเหมือนเดิม"
"เชจุนมันดีน่ะ แกอย่าไปหลอกมันเลย"นี่แก ฉันเห็นแกเอาฟิสิกส์มันมาลอกอยู่เลยโด่!
"ช่วยไม่ได้นี่นา ดันซื้อบื้อมาจีบฉันเอง"ถึงจะหน้าตาดีก็เหอะน่ะ
เพี๊ย! เพี๊ย! โอ๊ย! ภาพตรงหน้าที่ฉันเห็นคือภาพสาวน้อยน่ารักมีสภาพใบหน้าบอบช้ำถูกผู้หญิงกลุ่มหนึ่งล้อมไว้สายตาเหมือน ไฮยีน่าจ้องเหยื่อ- -
"จำไว้อย่ามายุ่งกับเฟรนอีก"ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น สมองฉันประมวลแล้วรู้ทันทีว่าต้องเป็นเรื่องผู้ชายแน่ๆ
"ฉันกับพี่เฟรนเราไม่ได้เป็นอะรัยกันน่ะ"เสียงสาวน้อยผู้หน้าสงสารพูดขึ้น
"เฮ้ย! แกเราไปกันเหอะ"ฉันยังไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว แต่ไม่ทันแล้ว
"ไอ้พวกหมาหมู่ ดีแต่รุมกัด ปล่อยน้องเค้าเดี๋ยวนี้"อ๊ากก โซลอย่าแสดงความเป็นนางเอกตอนนี้สิว่ะ แกไม่เห็นรึไงพวกมันมีตั้งสี่ตัว เรามีสองน่ะเว้ยเสียเปรียบอ่ะ
"พวกเมิงไม่เกี่ยว อย่ายุ่งไม่เข้าเรื่อง"หนึ่งในนั้นตะโกนตอบกลับมา
"โซล แกจะบ้าหรอไปเหอะ"ฉันกระซิบข้างหูยัยโซล เพราะถ้าเราสู้กันผลคงออกมาไม่ดีแน่สู้ไปตามคนมาช่วยดีกว่า
"ฉันจะพูดครั้งสุดท้าย ปล่อยเค้าเดี๋ยวนี้"น่ากลัวง่ะ-_-"
"แกรู้ไม๊ว่าฉันเป็นใคร"เอ่อ...
"ตัวแกเองยังไม่รู้ แล้วแกมาถามฉันจะรู้หรอ"เหอะ เหอะ ซวยสิตรู
"เมิงย้อนกูหรอตายซะเถอะ ลุย!" แว๊ก >_< แกจะมาทางฉันทำไมเนี๊ย แล้วสงครามก็อุบัติขึ้น
"โอ๊ย"><แกข่วนหน้าฉันหรอ แก..ต้องโดนฝ่ามืออรหันต์ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ ต่อท้ายด้วยลูกเตะมหาปะลัยพลั่ก^^
โครม โดยที่ไม่รู้ตัวก็มีใครที่ไหนไม่รู้มาจิกผมฉันทำให้ฉันล้มลง
"ช่วยด้วย.." พลั่ก เจ็บอ่ะ-_-แกรู้จักฉันน้อยไป ฉันพยายามลุกขึ้นแต่ก็โดนบาทาของใครไม่รู้ยันลงมาที่อกทำให้ล้มลงมาอีกรอบ ยี้ เหม็นอ่ะ ฉันจะไม่ไหวแล้วน่ะ ฮึ่ย......ตูม!!ฉันรีบพยุงตัวขึ้นมาแล้วกระโดดเข้าใส่คนที่ทำชั้นเมื่อกี้ โครม! ก๊ากกก สมน้ำหน้า หน้ามุดถังขยะเลยอ่ะ ฉันเอาขวดเบียร์ทุบหัวมันทันทีเพล้ง! หมดตัวปัญหาไปหนึ่ง เหลืออีกสาม
โซลเป็นไงบ้างหว่า โห ยัยนั่นเเปลงร่างเป็นหมาป่าไปแล้วอ่ะฉันเห็นมันขึ้นคร่อมนังปีศาจตนหนึ่งอยู่อ่ะ ส่วนอีกคนสลบไปแล้วอ่ะตายรึยังหว่าเหอะ เหอะ ขณะที่ฉันกำลังกระหยิ่มอยู่ในใจนั้นพลั่ก!>_<
"โอ๊ย"ฉันร้องออกมาดังลั่นยังทันทีที่ฉันหันไป เผละ ไอ้คนที่ข่วนฉันไหนตอนแรกมันขว้างผักใส่หน้าฉันอ่ะ
"แหวะ!!" หนอน โป๊ก!ฉันขว้างก้อนหินใส่มัน หุ หุ มันสลบไปเลย
เฟี้ยว--- เสียงมีดแหวกอากาศฉันคงหลบไม่พ้นแน่ฉันอ้าปากค้าง>0<ด้วยความตกใจ
______________________________________________________________
ช่วยโหวตให้หน่อยน่ะค่ะ คอมเม้นท์ด้วยยิ่งดีค่ะ
ช่วงนี้เปิดเทอมแล้ว ตั้งใจเรียนกันน่ะค่ะ
^BERRY_love^
______________________________________________________________
ความคิดเห็น