คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่ 4 / 11 / 07
วันที่ 4 เดือน พฤศจิกายน 2007
วันนี้เป็นวันที่นักศึกษาจะลงทะเบียนได้เป็นวันสุดท้ายโดยไม่ถูกปรับค่าลงทะเบียนเพิ่มถอน ดังนั้นเจ๊เยี้ยต้องต่อเน็ตให้ได้เพื่อลงทะเบียนให้ทันชาวบ้านชาวช่องเขา อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าเลยนะ ตั้ง 10 โมงแนะแต่ทำไงก็ไม่ติดซะที เลยแต่งฟิคแก้ว่าง ( มันว่างจัด ) ปากใบ ยังไม่ตื่นเลยแต่ก็นอนพลิกไปพลิกมา พอลงไปเข้าห้องน้ำก็ชะโงกดูมัน อากาศตอนเช้าวันนี้มันหนาว ปากใบเลยนอนคดเป็นหอย ส่วน คุณนายฮัน
ก็ยังเฝ้าพระอินอยู่ ตอนเที่ยงๆ คุณ นายฮัน ก็เสด็จลงจากที่นอนแล้วเดินไปเดินมา ตกลงสมาชิกในห้องก็เป็นผีชุดนอนกันจนเย็นนะแหละถึงจะได้ฤกษ์อาบน้ำ ( หรือเปล่า )
คุณนายปลัด กลับมาก่อน ชิสุ แต่ ผู้พันฟาบี กลับมาตอนบ่ายๆหรือตอนเที่ยงนี่แหละ ดังนั้นตอนนี้ที่หอก็มีสมาชิกครบทีมแล้ว และตู้เย็นของห้อง 4341 ก็ยังคงเปิดบริการเป็น seven จำเป็นอยู่เหมือนเดิม ประตูนี่แทบไม่ต้องปิด เพราะสมาชิกเปิดเข้าๆออกๆตลอด ( ที่จริงก็ เปิดตลอด 24 ชั่งโมงอยู่แล้วอ่ะ ) เฮฮากันอย่างแรงโดยเฉพาะลำโพงที่ คุณนายฮัน import มาจากประจวบ เจ๊เยี้ยจัดการเปิด SJ+DongBang ซะลั่นหอ ประมาณว่าเผื่อแผ่เพื่อนห้องข้างๆด้วยประมาณนั้น พวก ณ ฮีชอลทั้งหลายกลับมาก่อนหน้านั้นแล้ว กำลังร่าเริงกับคอมที่ต่อเน็ตฟรี โดยเฉพาะ น้องเล็คโต เทพประจำกลุ่ม นี่แทบจะเป็นหนึ่งเดียวกับคอมจนแทบแยกไม่ออก
ห้องของ สัดปะหลาด( เขียนงี้เปล่าหว่า ) จัดใหม่สะดวกสบายต่อสมาชิกเร่ร่อนที่ต้องการที่พักผ่อนดูหนังเป็นอย่างยิ่ง ส่วนห้องของ คุณนายฮัน ก็จัดใหม่เหมือนกัน ชิสุมาถึงก็โวยวายว่ามันแคบลงให้ย้ายเตียงไปไว้ข้างนอก จะได้มีที่กินข้าวกว้างขึ้น แต่ว่าก็ว่าเถอะ การกระทำและอาการตอบสนองของชิสุ นั้นมิได้อยู่นอกเหนือการคาดเดาของ คุณนายฮันผู้มองการไกลเลยแม้แต่น้อย
ดึกแล้ว ภัตตาคารอาหาร 4341 ก็ได้เปิดให้บริการแก่ผู้คนที่ท้องร้องโครกคราก ด้วยการสนับสนุนจาก คุณนายปลัด ( หุงข้าวให้ ) และคุณนายฮัน ( ทำไข่ตุ๋น ) ว่าแล้วเมื่อข้าวสุกเหล่าคนผู้หิวโหยก็พากันมารุมทึ้งอาหารเลิศรส(เวอร์ไปไหม มีแค่ไข่ตุ๋นเนี่ยนะ ) อะแฮ่ม ลืมบอกมีปลาซาบะของ คุณนายฮัน ที่แช่จนลืมไว้ในตู้เย็นกับต้มยำที่จะเสียมิเสียแหล่ กับ น้ำพริกที่ก้านกล้วย เมท ของ สัดปะหลาด ที่เพิ่งกลับมาเอามาฝากเพิ่มเป็นกับข้าวอีก 2 อย่างด้วย แล้ววงข้าวที่มีกินตามบุญตามกรรมก็ได้ดำเนินกิจกรรมที่เร่าร้อน อะอะ อย่าคิดลึก ก็ข้าวมันร้อนนี่ แล้วน้ำพริกก็เผ็ดด้วย แต่อร่อยดี เจ้เยี้ยยังนั่งเป็นอนุสาวรีย์อยู่บนเตียงนอน นั่งเคร่งเครียดแต่งฟิคเกย์ ไม่ยอมลงมากินข้าว พอเค้ากินกันเสร็จถึงได้เสด็จลงมากิน ระหว่างกินก็มีสมาชิกมาเพิ่มคือ อาซ้อร้านทอง กับ น้องเม่งมาร่วมแจมด้วย ระหว่างกำลังกินอย่างเมามันอยู่นั้น ปาริฉัตร ณ ฮีชอล ก็เปิดประเด็นที่ค่อนข้างจะสะเทือนใจเพื่อนๆเป็นอย่างมาก( รอเพื่อนกินเสร็จก่อนได้ไหม มันกินต่อไม่ลงนะ ) ทำเอาคุณนายฮันน้ำตาตกต้องเข้าไปขัดห้องน้ำเพื่อระบายความอัดอั้น ส่วน น้องปากใบก็ร้องรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่อาจจะทราบได้ เอาหน้าที่มีน้ำตาเม็ดโตไปเช็ดกับน้องกบเน่าๆสุดที่รักของมันจนตาบวม
บรรยากาศก็เป็นใจอย่างแรง พากันซึมกันเป็นแถวเพราะ ณ ฮีชอล เค้าเปิดปากอย่างสั่นๆว่า เค้าจะซิ่ว ไปที่อื่น ทุกคนเงียบสักพัก ก็เริ่มถามว่า จะไปใหน เรียนอะไร ณ ฮีชอลก็ให้สัมภาษณ์ทั้งน้ำตาว่า ก็อยากเรียน ถาปัด
ลาดกระบัง แต่ถ้าไม่ติดที่ไหนก็จะเรียน นิเทศ ของ ม. กรุงเทพฯ พร้อมยืนยันว่าทางครอบครัวให้การสนับสนุนกับการเริ่มชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิม
บรรยากาศเริ่มคลี่คลายบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่ยังคงเศร้าเสียใจอยู่ในห้องน้ำและอีกคนเอาหน้าซุกกบเน่าๆอยู่ ซักพักคนที่ทำน้ำตาท่วมห้องน้ำก็ออกมาแล้วขึ้นเตียงอย่างเงียบๆ ร้อนถึงต้นเรื่องที่ต้องรีบปรับความเข้าใจกันยกใหญ่ ระหว่างนั้น สมาชิกที่เหลือก็พากันไปกินเค้กที่ แฟนของอาซ้อร้านทองซื้อมาสนองความอยากกินของคนรัก อ่าาาา คู่นี้รักกันดีจังน่าอิจฉา จนตาคุณนายปลัดร้อนผ่าวๆ ระหว่างที่ไปรุมทึ้งเค้กกันอยู่นั้น ฝ่าย ณ ฮีชอลก็จัดการเคลียปัญหาไปได้อย่างราบรื่น แต่ระหว่างนั้นก็เรียกน้ำตาจาก คุณนายฮันไปได้อีกเป็นกระบุงโกย
สักพักสถานการณ์ก็คลี่คลายด้วยดี เพื่อนๆเข้าใจในเหตุผลของ ณ ฮีชอล ก็เลยได้แต่อวยพรให้ไปดีได้ แต่ห้ามลืมเพื่อนๆเด็ดขาดนะรู้ป่าว เหนื่อยนักก็กลับมาหาเพื่อนที่นี่นะ เพื่อนทุกคนยังคงเป็นเพื่อนของเธออยู่ ยังรักในตัวของเธอเสมอ ถึงจะอยู่ที่ไหนแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน เพื่อน หนะ เค้ามีเอาไว้ให้ช่วยกันทุกข์ และแบ่งปันความสุขกันรู้มั้ย ตลอดมาก็เป็นอย่างนี้และจากนี้ไปก็จะยังเป็นอยู่ สุดท้าย ขอให้สอบติดที่ที่ต้องการที่สุดนะ เพื่อนๆจะคอยเป็นกำลังใจให้ อย่าลืมโทรมาหาบ้างหละ เพื่อนคิดถึง เล่น MSN ก็ได้ไม่เปลืองตังค์ดี
ปล. เจ๊เยี้ยบอกว่าเล่น MSN ให้เป็นมากขึ้นและบ่อยกว่าเดิม เพื่อเธอเลยนะจะบอกให้
**หวังว่าจะไม่น้ำตาตกนะ เพราะเราเขียนด้วยใจ และอยากให้เธอรับรู้ด้วยความรู้สึก ไม่ใช่น้ำตาเม็ดใสที่อาบแก้มอยู่นะจ๊ะ แค่นี้ก่อนหละกัน ( เจ๊เยี้ยเสียเวลาแต่งฟิคอ่ะ )
ความคิดเห็น