ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : File I : Program Tictactoe cafe
19:20 ณ ห้องโกดังลับแห่งหนึ่ง
ในเวลาตอนเย็นที่โกดังลับแห่งหนึ่ง … ที่โกดังเก็บของกำลังมีการแลกเปลี่ยนของที่พวกเขาต้องการอยากได้ เพื่อใช้ในการทำบางอย่าง
“ไหนล่ะ… ของที่เราต้องการ” คนหนึ่งถามซึ่งมีลูกน้องหลายคนดูแลอยู่ข้างหลังโกดัง
“อยู่นี่ไง” คน คนหนึ่งกำลังคุยอยู่ ก็หยิบของเปิดกระเป๋าขึ้นมาโชว์
“อืม .. ทดลองก่อนมั๊ย เผื่อจะสนใจ” หลังจากเปิดกระเป๋ามาแสดงก็ถามความต้องการ
“งั้น… ถ้าได้ผลแล้วค่อยเอาแล้วกันนะ ของไปทดลองก่อน อุตส่าห์อยากได้ของที่ต้องการแล้วนิ”
“แล้วของที่ผมต้องการบ้างล่ะ” อีกคนเป็นฝ่ายทวงของที่ได้บ้างล่ะ
“นั่น นะเหรอ อยู่ในกระเป๋านี่แล้วล่ะ”
“OK!” บทสนทนาของทั้งสองคน หลังจากแลกเปลี่ยนของกันเสร็จแล้ว ก็กลับกันไป
08:38 โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
ขณะที่โรงเรียนของแก๊งค์พวกเรากำลังเปิดเทอมใหม่ นักเรียนทุกคนต่างก็ เข้าแถวยืนต้อนรับผู้อำนวยการคนใหม่ของโรงเรียน ที่กำลังจะกล่าวต้อนรับการเปิดภาคเรียนใหม่
“สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน ยินดีต้อนรับสู่การเปิดภาคเรียนใหม่ของโรงเรียนเราและในครั้งนี้ ผมก็ได้เป็นผู้อำนวยการที่นี่ รู้สึกยินดีมากที่ได้เป็นที่นี่ และรู้สึกตื้นตันที่นักเรียนหลายคน คะแนนสอบแข่งที่ผ่านมาได้ดีเยี่ยม”
“วันนี้ โรงเรียนก็ได้สั่งทำ ห้องสืบค้นข้อมูล ด้วยระบบคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยที่สุด ในย่านนี้ ขอให้เทอมนี้ นักเรียนทุกคน ได้ความรู้ และความฉลาด เตรียมพร้อมที่จะไปแข่งกับโรงเรียนอื่นๆ นะครับ ขอบคุณครับ” หลังจากผู้อำนวยการปราศรัยเสร็จ ทุกคนต่างก็ปรบมือพร้อมกันต้อนรับ
หลังจากนั้นทุกคนก็กลับเข้าไปเรียนในห้องเรียนของตัวเอง
ระหว่างเพิ่งเข้าห้องเรียนแก๊งค์สามคนนั่งกำลังคุยกันด้านหลังห้องเรียนในขณะที่คนอื่นๆ กำลังเรียนหนังสืออยู่
“เมื่อเช้าเขาบอกว่า จะแข่งกับโรงเรียนอื่น แข่งอะไรกันเหรอ” คำพูดของเรแกนนทำให้เปิดการสนทนาเริ่มต้นขึ้นในห้องเรียนในกลุ่มเล็กๆ
“อ๋อ! ก็คงแข่งสอบการแข่งคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ละมั้ง” พอลลีนตอบ
“เปลี่ยนเรื่อง ได้มั๊ย! เบื่อมาทั้งวันแล้วเกี่ยวกับเรื่องเรียนนิ” โจเซฟแย้ง เขามีอารมณ์หงุดหงิด ถ้ามีใครชวนคุยเรื่องวิชาการ
“เปลี่ยนก็ได้ เมื่อเช้า เห็นผอ. ไหมแกดูเหมือนพูดตั้งใจโปรโมตห้องสืบค้นอะไรนั่นแหละ” โจเซฟถามด้วยความสงสัย
“ก็ว่าอย่างงั้นล่ะ ลองไปดูห้องนั้นกันไหมว่าเป็นอย่างไงบ้าง” เรแกนตอบเข้ามาทันที
“อืม ก็ดี คิดซะว่าไปหาแปลกๆ ทำก็แล้วกัน” โจเซฟตอบ
“เราขอไม่ไปแล้วกันถ้าเป็นยังไง ก็โทรศัพท์ไปหาเราด้วยก็แล้วกัน” พอลลีนตอบกลับ
“ตึง! ตึง! ตึง!” เสียงไม้เรียวฟาด
“นี่พวกเธอจะคุยกันอีกนานมั๊ย ตอนนี้เพื่อนเขาอยู่กันหน้าไหนแล้วฮะ” ครูตำหนิ
“ขอโทษคร้าบ…./ค่ะ” ทั้งสามคนพูด
หลังจากนั้นบทสนทนาก็หยุดลงสักพัก ครู่หนึ่ง ด้วยความที่ครูขัดจังหวะทำให้ต้องฝืนใจอดทนเรียนไปก่อน
12:40 ห้องสืบค้นข้อมูล
เมื่อถึงเวลารับประทานกลางวันกันแล้ว ทั้งสองคนได้มาที่ห้องสืบข้อมูลเพื่อดูสภาพบรรยากาศ ที่นั่นว่าเป็นยังไง ทั้งสองก็ได้ลองใช้คอมพิวเตอร์เครื่องนึง สำรวจ
“ว่าไงละ เป็นยังไงบ้างละ” โจเซฟถามด้วยความสุข(เพราะเรื่องคอม)
“ดูนี่” ชี้ไปที่จุดเข้าสู่ระบบ (Login) หลังจากไปลงทะเบียนขอใช้คอมฯ
“ตรงนี้ก็คือช่องล็อกอิน (Login) คิดว่าจะเขียนด้วย HTML และก็ Visual Basic นะ” เรแกนตอบ และทั้งสองก็ต่างคุยโต้ตอบกัน
“อืม HTML ก็โอเคดีอยู่หรอกไงต่อ”
“คิดว่านะ นี่ก็คงเป็นโปรแกรมคล้ายก็คาเฟ่นั้นแหละ”
“เอ้า! ช้าอยู่อีกทำไมเล่าก็ล็อกอินเข้าไปเลยสิ”
“อืม… นั่นดิ” จากนั้นก็พิมพ์ user : pass ในช่อง Login เมื่อผ่านแล้วก็จะมี popup นับถอยหลังจำกัดชั่วโมง
“อืม 2 ชั่วโมงเอง”
จากนั้นก็ลองคลิกที่ My Computer ดู “เอ๊ะ!!! ทำไม Drive C กินพื้นที่เยอะจัง”
“ทำไมไม่ลองเข้าที่ติดตั้งโปรแกรมนั้นดูละ”
“เออ จริงสิ”
จากนั้นก็พิมพ์ไปใน Program File เพื่อจะหาโปรแกรมที่ติดตั้ง
“มันชื่อว่าอะไรล่ะ”
“Tictactoe café”
“ทำไมต้องเป็นโปรแกรมร้านเน็ตมาใช้ที่นี่ด้วยล่ะ”
“คงขี้เกียจสร้างโปรแกรมเองละมั้ง”
จากนั้น เรแกนก็ลองหาต่อไป
“หื้ม….” เรแกนอุทานมาอย่าง งง
“เกิดอะไรขึ้น” โจเซฟถามแย้งทันที
“โปรแกรมไวรัสไม่ได้ถูกติดตั้งบนเครื่องนี้”
“แน่ใจเหรอว่ามีเครื่องเดียว?”
“ลองไปใช้เครื่องอื่นสิ” โจเซฟที่นั่งดูก็ลองใช้บริการบ้างโดยนั่งเครื่องที่ติดกันอยู่ข้างหน้า
“เป็นไง?”
“จริงด้วยคิดว่า ไม่มีโปรแกรมไวรัสติดตั้งบนเครื่อง”
“เขาเอาไปซ่อนอยู่หรือเปล่า”
“ซ่อนไปเพื่ออะไรล่ะ”
“นั่นดิ คงป้องกันแฮกเกอร์มือดี อย่างนายมั้ง”
“ปากเสีย แล้วนะ”
“โทษทีๆ เครื่องล่ะ คงทำได้เท่านี้เพราะป้องกันล็อกการปรับแต่งข้อมูลนิ”
เรแกนสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง “ท่าทางจะไม่ติดติ้งโปรแกรมจริงๆ ล่ะ”
“ทำไมถึงเป็นอย่างงั้น”
“อย่างน้อยโปรแกรมก็ไม่ได้ล็อก Task Manager ไว้ ไม่มีโปรแกรมสแกนไวรัสรันเอาไว้เลย”
“ลองกลับไปคิดดูแล้วกัน”
---คุณคิดว่าทำไมถึงไม่มีโปรแกรมสแกนไวรัสทั้งๆ ที่ห้องนี้น่าจะทันสมัยทุกอย่าง--
16:00 บ้านของเรแกน
ระหว่างที่ แก๊งค์นักสืบพูดคุยกันทางโทรศัพท์ ข้อสงสัยเรื่องโปรแกรมนี้เปิดประเด็นขึ้นมาคุย
“คิดว่าน่าจะมีอะไรแปลกๆ ไหม” พอลลีนถามอย่างสนใจเลย
“โปรแกรมสแกนไวรัสไม่ได้ถูกติดตั้ง” เรแกนรายงาน
“ก็แสดงว่าโปรแกรม Tictactoe นี้ก็ต้องเป็นไวรัสสิ” โจเซฟตอบ
“ถูกต้อง แต่ยังไม่สุดเพราะยังไม่แน่ใจน่ะ อาจจะลืมติดตั้งก็ได้” เรแกนพูดสั้นๆ
“ลองตั้งประเด็นเก็บไว้ก่อนดีกว่า”
“คิดว่าห้องนี้สร้างไว้เพื่ออะไร”
“สืบข้อมูลไงละ” โจเซฟบอก
“รู้แล้ว!! หมายความว่ามันมีอะไรแปลกๆ” เรแกนเริ่มรำคาญ
“แปลกๆ อื้ม แปลกๆ แปลกจริงๆด้วย คิดว่าจะทำยังไงต่อ” พอลลีน
“คิดว่านะ ลองไปที่นั่นกันอีกสักรอบดีมั๊ย” เรแกนถาม
“พรุ่งนี้ให้นาย ไปคนเดียวแล้วกัน” โจเซฟตอบ
“นั่นสิ ฉันขอไม่ไปด้วยคน กลางวันนี้มีสอบน่ะ” พอลลีนตอบอีกคน
“งั้น ไปละ” เรแกนวางสาย
11:50 ห้องสืบค้นข้อมูล
วันนี้ เรแกนมาเร็วกว่าปกติ คงเป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็นของเรแกน
ขณะนี้เขากำลังไปดูที่โปรแกรม แล้วกดปุ่ม About Us… จนได้ข้อมูลที่เด็ดอยู่พอการ
Program Tictactoe café Version 1.001
Copyright (c) Tactocgraphic, co,ltd.
32/64 Country Road Rodiland 21202
*หมายเหตุ ชื่อโปรแกรมและเว็บไซต์เป็นเพียงเรื่องสมมุติเท่านั้น โปรดอย่าได้คิดมากนะครับ
“อ๋อ เว็บไซต์บริษัทนั่นเอง ลองเข้าไปดูดีกว่า” เว็บไซต์นี้เป็นเว็บไซต์พัฒนา Appication แต่ทว่ามีโปรแกรม Tictactoe café อยู่ตัวเดียว และก็หน้าคำสั่งของ ก็รู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกันที่มี โปรแกรมน้อยในเว็บ จนมือพิมพ์ url ได้มั่วจนได้เรื่องตามภาษาแฮกเกอร์
“หึหึ หน้า admin แล้วสินะนึกว่าจะไม่มีซะแล้ว”
ว่าแล้วก็พิมพ์รหัสตามประสาความอยากรู้อยากเห็นของแฮกเกอร์ตามเคย
User: administration
Pass: *****
“รหัสผ่านผิด” ได้ username มาที่ถูกแล้วแต่รหัสผ่านผิด
“อืม ได้เว็บไซต์บริษัทแล้ว กลับบ้านไปลองเจาะเล่นๆ ดีกว่าเผื่อจะได้อะไรดีดี” เรแกนดีใจที่ได้เว็บไซต์แล้วเพื่อจะได้ไปเจาะข้อมูลต่อ
20:35 ห้องของเรแกน
ดูเหมือนจะใช้เวลานานพอสมควร ในการเดารหัสผ่านนั้นคืออะไร จนได้คำตอบ
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก ติ๊ด!....”
Password Correct !! Please Wait….
“รหัสเนี่ยกวนจริงๆ เลยไม่รู้ทำไมใกล้ตัวอย่างนี้”
เหมือนจะเดาได้ง่ายขึ้นว่า user นั้นก็คือ administration และ password นั่นสิมันเป็นอะไรกันเนี่ย
คุณทราบไหมว่ารหัสผ่านที่ว่านั้นคืออะไร
Next File Coming Soon……
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ภาษาคอมพิวเตอร์ประจำบท (โดยภาษาของผมเอง)
HTML = ภาษาเขียนเว็บเพจในที่นี้ใช้เขียนเพื่อติดต่อข้อมูลโดยใช้คำสั่งฟอร์ม
Visual Basic = โปรแกรมสร้างซอร์ฟแวร์ต่างๆ โปรแกรมเมอร์มือใหม่ส่วนใหญ่จะใช้โปรแกรมนี้เขียน (มือใหม่จึงทำให้บางโปรแกรมบัคเยอะ)
Program File = หมายถึงตัวแสดงรายชื่อโปรแกรม (Windows = Start -> Program Files แสดงรายชื่อโปรแกรม)
Task Manager = ตัวจัดการการทำงานของระบบต่างๆ สามารถดูว่าโปรแกรมอะไรทำงานอยู่ได้ที่นี่ (Alt + Ctrl + Delete) แท็บ Process)
administration = หมายถึงผู้ดูแลระบบโดยเว็บบางส่วน(ที่เป็นเว็บสำเร็จรูป)จะมีหน้านี้ไว้จัดการดูแลข่าวสาร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น