คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สถานที่สำหรับการเปิดเผย
Chapter 2: สถานที่สำหรับการเปิดเผย
...20.00น. ของวันรุ่งขึ้น ชมรมเทนนิสชายร.ร.เซชุน...
“พรุ่งนี้มาเจอกันที่หน้าโรงเรียนตีห้าครึ่ง...ถ้าใครเลทละก็...”อินูอิเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเชิงขู่ พลางชูเหยือกน้ำมรณะที่เดิอดปุดๆให้เหล่าตัวจริงเห็น... “คงรู้ระเบียบดีสินะ”
“ครับ”แม้ไม่พูดก็รู้...เพราะธรรมเนียมของชมรมนี่ก็คือถ้าใครสายแม้เพียงวินาทีเดยวก็ต้องพบกับน้ำมรณะที่ปรับปรุงความน่ากลัวขึ้นทุกครั้ง...
“แยกย้ายได้”
“คงถึงเวลาแนสมควรแก่ความจริงแล้วสินะ”ฟูจิพึมพำขณะเดินกลับบ้าน
...5. 29น. ของวันรุ่งขึ้น หน้าร.ร.เซชุนภาคมัธยมต้น...
“เฮ้อ...สงสารเจ้าเป๊ยกจริงๆแฮะ...คงเป็นเหยื่อรายแรกของน้ำนรกบ้าๆบอของอินูอิแล้ว...”
นับถอยหลังเวลา...10...9...8...7...6...5...4...3...2...1...
“มาแล้วฮะ...ทะ...ทันเวลาใช่มั้ยครับ”เอจิเซ็นพูดไปพลาง หอบไปพลาง
“ทันเวลาแป๊ะเลย...ไม่ขาด ไม่เกิน...”
“เอาล่ะ ไปกันได้แล้ว”โออิชินำทางพวกเขาไปยังสถานที่หนึ่ง...และสถานที่นั้นคือ...
“สาธิตริคไค?...โออิชิ...พาพวกเรามาที่นี่ทำไม”
“เมื่อวานทางโน้นเขาติดต่อมาชวนเราไปร่วมซ้อมกับทีมเขาน่ะสิ...จะปฏิเสธก็ไม่ได้...”
“มากันเร็วจังนะ...”เสียงของหนุ่มผมสีส้มดังมาจากข้างหลังของเหล่าตัวจริงเซย์งาคุ
“ยามาบูกิ...”
“ไง...หวังว่าคราวนี้คงได้สนุกละนะ...เทะสึกะ”เสียงของใครบางคนซึ่งน่าจะรู้กันดีเอ่ยมาจากข้างหลังทีมยามาบูกิ
“คราวนี้ต้องเอาคืนให้ได้...”
“คลื่นลูกหลังไล่คลื่นลูกแรกนะครับ”
นั่นคือกองทัพทีมเฮียวเทนั่นเอง...ดูเหมือนว่าคราวนี้สาธิตริคไคจักวาดเอาทุกโรงเรียนที่มีตัวเก็งเก่งๆ...
“คราวที่แล้วยังแข่งกันไม่รู้ผล...คราวนี้ต้องเอาให้รู้แพ้รู้ชนะเลยนะนาย”เสียงของเด็กปีหนึ่งซึ่งกระดี้กระด้ามาตั้งแต่โอซาก้าเอ่ยขึ้น...
“อ้ะ...เอจิเซ็นคุง...”
แต่ละโรงเรียนเริ่มทยอยมากันแล้ว...ประกอบด้วยเซย์งาคุ เฮียวเท โรคคาขุ ยามาบูกิ ชิเท็นโฮจิ
“เอาล่ะ ไปกันได้แล้ว...ให้เจ้าภาพรอนานๆมันไม่ดี...”
เหล่าตัวจริงทั้ง 5 โรงเรียนเดินเข้าไปในคอร์ทเทนนิสที่เหล่าตัวจริงริคไคยืนคอยอยู่
“รอนานรึเปล่า”
“เจ้าภาพที่ดีต้องมารอแขกสิ...”ซานาดะพูดด้วยน้ำเสียงดุๆโหดๆตามปกติของเขา...แต่แววตาที่มองไปทางกัปตันผู้เย็นชาแห่งเซย์งาคุ และอัจฉริยะที่มีลูกเคาน์เตอร์ 9 ลูกนี่สิ กำลังบอกว่า ...จะปิดบังความจริงไปถึงเมื่อไร...
“เอาล่ะ...มาเริ่มเมนูดีกว่า...ก็มีวิ่งรอบโรงเรียน 50 รอบ รอบละไม่เกิน 1 นาที...วิ่งรอบสนามอีก 1,000 รอบ รอบละไม่เกิน 30 วิฯ... ซิตอัพ 2,000 ครั้ง วิดพื้น 1,500 ครั้ง สวิงแขน 1,500 ครั้งแล้วก็พุ่งตัวหน้า-หลัง 2,500 ครั้ง กับต้องใส่พาเวอร์แองเคอร์ข้างละ 5 กก.กับพาเวอร์ริสท์ข้างละ 2.5 กก.แค่นี้”สิ้นเสียงอินูอิพูด...เหล่าตัวจริงเซย์งาคุแอบถอนหายใจเบาๆว่า ...รอดไป...ไม่มีน้ำนรกนั่น... แต่ในเวลาไม่ช้า ก็มีคำบอกว่า... “แต่ถ้าใครทำตามเมนูไม่ได้ละก็...เจอน้ำคั้นอินูอิSpecial Super Golden Power Deluxe Remix สูตรผสมชาลงทัณฑ์ น้ำส้มสายชูเขียวแล้วก็น้ำซาร์ดีนคนละเหยือกแน่”เหล่าตัวจริงทุกคนทำหน้าสยดสยองกับน้ำมรณะของอินูอิ...
“เข้าประจำที่...3...2...1...ไป”
สิ้นเสียงอินูอิ...เหล่าตัวจริงแต่ละโรงเรียนวิ่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เจ้าบ้าเอ๊ย...จะให้วิ่งรอบโรงเรียน 1 รอบต่อ1 นาที...มันบ้าไปแล้วรึเปล่าเนี่ย”ยานางิพึมพำ
“เอาน่าๆ อินูอิมันก็บ้าๆแบบนี้อยู่แล้ว...ไม่เคยได้ยินพวกเซย์งาคุขนานนามมันหรอ”
“...ถ้าเคยได้ยินก็คงไม่บ่นหรอก...”
“Mad-Scientist of Seishun Gakuen”โออิชิบอกสมญาของอินูอิ...
“แมดไซแอนทิส...สมแล้วละนะ...”
การวิ่งรอบโรงเรียนผ่านไปรอบแรก กลุ่มผู้นำก็นำลิ่ว ส่วนกลุ่มผู้ตามก็จงเตรียมใจรับความตายไว้ให้ดี...
“พอแค่นั้นล่ะ...”อินูอิพูดกับกลุ่มผู้ตาม พลางยื่นเหยือกน้ำมรณะให้...
...เฮือก...เสียงในใจของกลุ่มผู้แพ้ ก่อนจะยอมรับบทลงโทษแต่โดยดี ...ถ้าตายช่วยจัดงานศพให้ด้วยนะ...กลุ่มผู้แพ้รำพึงในใจ ว่าแล้วก็ดื่มน้ำมรณะ...
โครม ผู้สังเวยดวงวิญญาณแห่งความบ้าคลั่งของอินูอิล้มไม่เป็นท่า...พลางชักดิ้นชักงออย่างทุรนทุราย
...ชาตินี้ฉันจะไม่มีวันดื่มน้ำนั่นเด็ดขาด...เสียงรำพึงในใจของเหล่าตัวจริงพลางเร่งสปีดให้สูงขึ้น
...หลังจากนั้น เมื่อวิ่งผ่านไปแต่ละรอบ...พละกำลังของแต่ละคนเริ่มถดถอยไป จึงตกเป็นเครื่องสังเวยแก่ความบ้าคลั่งของอินูอิทีละคน...จนเหลืออยู่ 3 คนสุดท้าย...เทะสึกะ ซานาดะและฟูจิ...ใคร จะต้องตกเป็นเครื่องสังเวยคนต่อไป...
- - m.tokiya L MF -b g-
ความคิดเห็น