ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My mafia มาเฟียคนนี้ของผมครับ! [KrisLay]

    ลำดับตอนที่ #3 : My mafia : 2

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ย. 57


    @SQWEEZ

     

     

     


     My mafia 2 



     


     

         "ฮะ!!อีก 2 อาทิตย์! -0-" 



     

         "าฮะ อีก 2 อาทิตย์ ^O^" 



     

         "ตะ แต่ผมว่ามันเร็วเกินไปนะฮะ " 




     

         "ก็ไหนอาอี้บอกว่าจะแต่งงานกับฉันไงอ้ะ อาอี้จะผิดสัญญาใช่ไหม! -3-"พูดแล้วสะบัดหน้างอนเฉย =___= 







     

         อยากงอนก็งอนไปเลยนะมีอย่างที่ไหนมาบอกว่าจะมีงานแต่งงานเกิดขึ้นในอีก 2 อาทิตย์!! 2อาทิตย์เชียวนะฮะ!!! ผมมาอยู่ที่นี่ได้แค่ 5 วันเองนะฮะ  








     

         ลูกน้องในแก๊งผมยังเห็นไม่ถึง 10 คนเลย หรือแม้แต่เดินกลับเข้าห้องคุณคริสยังหลงไปโผล่ไหนต่อไหนอยู่เลย TOT แล้วผมจะเอาอะไรมาเป็นนายหญิงของแก๊งค์กันนน T^T คุณคริสอ่ะไม่เข้าใจผมเลยยย คราวนี้ผมไม่ง้อหรอกนะจะบอกให้!!  




     

        โซฟาหนึ่งตัวกับคนสองคนที่สะบัดบ๊อบ(?)ใส่กัน (- -  !! )   (  !! - -) น่ารักดีน! =____=  







     

         5 นาทีผ่านไป 








     

         "อี้ชิงอาา จะไม่ง้อฉันหน่อยหรอ TOT"และแล้วคนตัวโตกว่าก็ยอมหันหน้ามาถามก่อน



     

         "ไม่ฮะ ผมไม่ง้อคุณคริสหรอก =__="พูดแล้วก็กอดอกหันหน้าหนี อี้ชิงก็งอนเป็นนะ!! 




     

         "ทำไมอ้ะก็อาอี้เป็นคนผิดสัญญาเองนะ บอกจะแต่งงานกะฉันแล้วก็ไม่แต่ง"น้ำเสียงหงอยๆทำให้ผมต้องยอมใจอ่อนยอมหันหน้ากลับไปหาคุณคริส    



     

         "แล้วผมบอกตอนไหนฮะว่าจะไม่แต่ง" 



     

         "ก็อาอี้บอกมันเร็วเกินไป แสดงว่าอาอี้ไม่อยากแต่งงานกับฉันใช่ไหมหล่ะ!"  




     

         "ก็มันเร็วเกินไปจริงๆหนิฮะ ผมพึ่งจะมาอยู่ที่นี่ได้แค่ 5 วันเองนะฮะ" 




     

         "ระยะเวลาไม่สำคัญสักหน่อย เคยได้ยินไหมครับ รักไม่ต้องการเวลา"ยะ อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่ผมนะผมไม่ไม่หลงกลคุณคริสหรอก -3- 




     

         "แต่ว่าผมยังรู้จักคนในแก๊งไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งเลยนะฮะ"



     

         "ฉันจะให้คนเอาประวัติทุกคนในแก๊งมาให้อ่าน " 



     

         "แต่ว่าผมยังเดินหลงทางในบ้นนี้อยู่นะฮะ" 



     

         "ฉันจะให้วออาอี้ไว้อันนึง ไว้ติดต่อกับฉัน หลงเมื่อไหร่ก็แค่วอบอกฉัน" 




     

         "แต่ว่า บางทีอาจจะยังไม่คนในแก๊งค์ไม่ชอบผมอยู่ได้นะฮะ " 



     

         "ไม่ต้องห่วง ถ้ามีใครกล้าคิดแบบนั้น ฉันจะเอามันไปตัดเเขนตัดขาแล้วโยนบ่อจรเข้เอง" -0- หะ โหดร้ายย 



     

         "แต่ว่า ผมยังเขิลๆคุณคริสอยู่เลยนะฮะ"



     

         "เเล้ววันก่อนกันที่พอถูกฉันหอมแก้มแล้ววิ่งเอาของไล่เขวี้ยงฉัน แล้วไล่ไปนอนนอกห้อง TOT"



     

         "กะ ก็เมื่อคืนผมโมโหไปหน่อยหนิฮะ" 



     

         "18 เข็ม ฉันว่าไม่หน่อยนะ @_@"คุณคริสชี้ไปที่หัวตัวเองที่มีผ้าก็อตพันเเผลไว้ T^T 








     

        วันนั้นเป็นครั้งแรกเลยฮะที่คุณคริสเห็นอีกด้านของผม #__# จะโทษผมก็ไม่ได้นะก็ผมนั่งอ่านโดราเอม่อน(ของคุณคริส)อยู่เฉยๆ คุณคริสก็พุ่งเข้ามาหอมเเก้มผมเฉยเลย >//<  








     

         เห็นคุณคริสบอกว่าผมสตั๊นไปสัก 5 วินาที แล้วจากนั้นผมก็ลุกขึ้นเอาโดราเอม่อนเขวี้ยงหัวคุณคริส แล้วก็ตามด้วยหมอน โทรศัพท์คุณคริส(ตอนนี้เหลือแต่ซากโน๊ตบุค(ตอนนี้หักเป็น 2 ท่อนและอีกมากมายแต่คุณคริสก็ยังคงหลบได้หมด นั่นยิ่งทำให้ผมโมโหมากขึ้น จึงหันไปคว้าโคมไฟแล้วเขวี้ยงออกไป ด้วยความตกใจคุณคริสเลยไม่ทันได้หลบ และแล้ว 18 เข็มก็ตามมาอย่าที่เห็น จากนั้นผมก็โยนคุณคริสออกไปนอกห้อง พร้อมกับคำพูด 'อยากตายก็เข้ามาแล้วผมก็ปิดประตูดังปั้ง!  







     

         พอตื่นเช้ามาผมก็ต้องตกใจกับสภาพห้องที่เหมือนโดนซึนามิพลัดถล่ม ผมเลยรีบวิ่งไปหาคุณคริสที่ห้องทำงาน พอเจ้าตัวเห็นผมเท่านั้นแหล่ะกระโดดหนีผมไปอยู่อีกมุมห้องทันที กว่าจะเรียกให้มานั่งคุยกันได้ก็ต้องปลอบกันไปยกใหญ่ =___= 







     

         กลับสู่ปัจจุบัน 







     

         "เฮ้ออ...ตกลงก็ได้ฮะ" 



     

         ทำไงได้ หมดข้ออ้างแล้วหนิ T^T 



     

         "จริงนะ!! งั้นฉันเรียกช่างมากวัดตัวแล้วก็ตัดชุดให้อาอี้เลยนะ" 




     

         "ฮะ เอาที่คุณคริสมีความสุขเลย T^T" 







     

         ก็ผมหน่ะ เคยขัดผู้ชายคนนี้ได้ซะที่ไหนหล่ะ!!!! 














     

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------- 














     

         ตอนนี้ผมออกมายืนรับลมที่ระเบียง 







     

         พูดเรื่องแต่งงานมีครอบครัว ผมก็อดนึกถึง ลู่หาน แบคฮยอน คยองซูไม่ได้ นี่มันก็วันที่ 5 เข้าไปแล้วนะที่พวกเราจากกัน ผมหน่ะอยากจะโทรไปหาพวกเขาใจจะขาดแต่ติดอยู่ที่ว่าผมเอาไล่เขวี้ยงคุณคริสไปแล้วหน่ะสิ T^T ตอนนี้ทั้งผมทั้งคุณคริสก็เลยกลายเป็นบุคคลที่โลกติดต่อไม่ได้กันไปเลย ไม่น่าเลย อี้ชิง TOT 








     

         "เฮ้ออ"คิดละก็เศร้า 




     

         "เป็นอะไรครับ หึ?" 








     

         คุณคริสเข้ามากอดผมจากข้างหลัง ผมก็เลยกอดเเขนตอบกลับไป (ลืมบอกไป หลังจากวันนั้นผมก็พยายามทำตัวให้ชินกับการกอด การหอม การจุ๊กจิ๊ก ของคุณคริสมากขึ้น เพราะไม่งั้นอาจจะเป็นปัญญาระดับอาเซียนภายหลังเมื่อเราแต่งงานกัน) 








     

         "ผมก็แค่คิดถึงครอบครัวของผมนะฮะ" 



     

         "ฉันนี่ไง ครอบครัวของอาอี้" 




     

         "มันไม่เหมือนกันซะหน่อยฮะ -3-" 




     

         "ไม่เหมือนยังไงหล่ะ หึ?" 




     

         "ก็คุณคริสหน่ะคือครอบครอบย่อย ส่วนแบคฮยอน ลู่หาน คยองซู คือครอบครัวใหญ่ของผมไงฮะ"




     

         "ฮะๆๆ โอเคครับๆ ฉันไม่เถียงอาอี้แล้วก็ได้ เดี๋ยวหัวจะเเตกอีกข้าง" 



     

         "คุณคริสอ้ะผมบอกแล้วไงฮะว่าตอนนั้นผมไม่ทันรู้ตัวสักหน่อย -3-" 




     

         "ขนาดไม่ทันรู้ตัวยัง 18 เข็มแล้วถ้ารู้ตัวฉันคงได้หัวบุบไปทั้งแถบแน่เลย ฮ่าๆๆ" 




     

         "เลิกล้อผมเดี๋ยวนี้เลยนะฮะ ไม่อย่างนั้นผมจะองค์ลงจริงๆด้วย!" 



     

        "ฮะๆ กลัวแล้วครับๆ ^^"แหน่ะ ยังมาทำหน้าทะเล้นใส่อีก! 



     

         "เชอะ ผมงอลคุณคริสละ" (  + - -) 



     

         "โอ๋ๆไม่งอลนะครับคนดีของฉันคะ คนดีของฉัน >//< ละลายยย 



     

         "ผมเคยงอลคุณคริสได้นานหรอฮะ -3-" พูดแล้วก็เจ็บใจ T^T 



     

         "อาอี้" 



     

         "ฮะ ?" 



     

         "อยากเจอไหม ครอบครัวใหญ่ หน่ะ" 



     

         "ถามได้ ผมก็ต้องอยากเจอสิฮะ แต่ทำไงได้ผมทำมือถือพังไปแล้วนี่น่า" 



     

         "ไว้รออะไรเข้าที่เข้าทางก่อนนะ" 



     

         "?" 




     

         "เมื่อไหร่ที่ทุกอย่างลงตัวเเล้ว ฉันจะพาไปเจอ" 




     

         "จริงหรอฮะคุณคริสทำได้หรอฮะ *0*" 



     

         "ได้สิ นายอย่าลืมสิว่าฉันเป็นใคร แค่ตามหาคน 3 คนไม่ยากเกินไปหรอก ถ้าสำหรับอาอี้ของฉัน" 



     

         "ขอบคุณนะฮะ ขอบคุณจริงๆ" 



     

          "ฉันก็ต้องขอบคุณอาอี้เหมือนกั ที่เข้ามาเป็นสิ่งดีๆในชีวิตฉัน ฉันดีใจนะที่เราได้มาเจอกัน" 

     

          

     
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×