ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ►Bedroom ♥♥๏๘๏★★

    ลำดับตอนที่ #1 : [Trevor Lowell]

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 60


    พวกมนุษย์นี่จะเข้าใจยากรึเปล่า?

    ช่างเถอะ...นอนดีกว่า...

    Application

     


    [ผมไม่อยากมีปัญหากับใครหรือมีใครเข้ามาทำให้ชีวิตผมมันยุ่งยากหรอกนะ]

     

    ชื่อ ::เทรย์เวอร์  โลเวล [Trevor  Lowell]

     

    ชื่อเล่น / ชื่อย่อ :: โลเวล / โล [Lowell / Lo]

     

    บทที่สมัคร :: Sloth [เกียจคร้าน]

     

    เพศ ::ชาย

     

    อายุ :: 15

     

    เผ่าพันธุ์ :: ปีศาจ

     

    ลักษณะทางกายภาพ/ภายนอก :: เรือนผมสีดำตรงปลายเป็นสีมิ้นต์ที่ค่อนข้างยุ่งเพราะไม่ชอบการจัดทรงเพราะเขาชอบทำอะไรลวกๆไม่เปลืองพลังงานดี(?) ดวงตากลมสีมินต์นหม่นๆ ที่ภายแววรำคาฯทุกอย่างที่เข้ามาใกล้เขา ยิ่งเวลาที่คิ้วขมวดติดกับจนกลายเป็นโบว์บอกได้เลยว่าเขารู้ถึงปัญหาที่เข้ามาใกล้เขาได้ทันที ปกติจะสวมผ้าปิดปาก แต่พอมีเวลากลุ่มใจจะถอดออกและจะคาบหลอดดูดน้ำหรือไม้จิ้มฟันตลอดเวลาที่เขาไม่สบายใจ ผิวขาวดุจหิมะแสดงให้เห็นเลยว่าเขาไม่ชอบออกจากบ้าน  กับกล้ามเนื้อที่มีเล็กน้อยพอให้รู้ว่าเขาคือ ผู้ชายด้วนส่วนสูง 170 ซม.และน้ำหนัก 60 กก. นั่นยิ่งทำให้เขาดูเป็นผู้ชายมากขึ้น

     

     

    อาวุธ ::  ดาบกระดูกงู

     

    ธาตุ :: ความมืด / น้ำ/ ลม

     

    นิสัย ::  

    ไม่สนโลกนอกจากตัวเองและคนสำคัญ

    เขาเป็นคนประเภทที่ คนไม่แคร์ไม่อยู่ในสายตา  เขาเป็นพวกที่จะใส่ใจเฉพาะคนที่ตัวเองรัก อย่างพ่อแม่ของตัวเองและคนที่เขาเคารพแค่นั้น ลุงป้าน้าอาพี่น้องไม่เคยอยู่ในหัวเขาเลยสักคน เขาไม่ชอบให้ใครที่ไม่รู้จักเขาดีมาสั่งสอน นั่นจะทำให้คนๆนั้นไม่มีอยู่ในสายตาเขาเลย เป็นแค่อากาศเท่านั้น

     

    เฉื่อยชาชักช้าไม่ชอบออกกำลัง

    เขาเป็นคนที่ไม่ชอบใช้กำลังกาย ชอบใช้สมองมากกว่าเพราะเขาจะเหนื่อยง่ายและไม่ชอบที่เนื้อตัวของตัวเองมีเหงื่อเพราะขี้เกียจอาบน้ำ (!?)  นั่นทำให้เวลาเรียนพละหรือวัดกำลังกับเพื่อนทำให้เขาสอบตกและแพ้แทบทุกครั้ง แต่ใช่ว่าสู้ไม่เป็น ถ้าในเวลาวิกฤต เขาก็เป็นคนหนึ่งที่พึ่งพาด้านกำลังได้

     

    ไม่ชอบงานแบบทางการและคนเยอะ

    เขาเป็นพวกที่อยากทำอะไรให้เสร็จๆ ไปไม่ชอบอยู่ที่ไหนนอนๆ เพราะถ้าอยู่นานๆ เขาได้มีปัญหาแน่นอน เพราะหน้าตาที่แสนจะไร้อารมณ์ของเขาทำให้วอนเบื้องล่างได้หลายๆคนเลยล่ะ

     

    ไม่ชอบมีปัญหากับคนอื่นแต่ถ้ามีใช่ว่าจะไม่สู้

    เพราะหน้าตาที่หล่อเหลา(?)และนิ่ง  และยังทำตัวห่างเหินกับหลายๆคน นั่นทำให้กวนเบื้องล่างกลุ่มอันธพาลหลายๆกลุ่มได้อย่างง่ายดาย  นั่นทำให้เขาค่อนข้างถูกหาเรื่องบ่อยดีเดียว แต่ใครว่าเขาไม่สู้ล่ะ?

     

    ชอบเหม่อและไม่ได้ยินคนที่เรียก

    เป็นสิ่งที่เขาเป็นบ่อยที่สุด ยิ่งเวลาอยากได้อะไรหรือใช้ความคิด ก็จะเหม่อจะเรียกเบาๆก็ไม่ได้ยิน  นั่นทำให้คนที่จะคุยเรื่องสำคัญกับเขาต้องถอนหายไปหลายๆรอบและค่อยมาคุยกับเขาใหม่ในวันต่อๆไป

     

    ประวัติ :: เขาเกิดมาในตะกูลที่ค่อนข้างจะยากจนแต่เพราะรุ่นพ่อแม่ของพ่อแม่เขาเป็นข้าหลวงในวังนั่นทำให้ได้รับความช่วยเหลือจากประมุขทุกๆรุ่นทำให้มีความมั่งคั่งจนถึงรุ่นของเขาแต่เพราะหน้าที่นิ่งและไม่สนใครของเขานั่นทำให้เขาถูกตราหน้าว่าเป็นคนที่หยิ่งพอมีเงินก็ไม่สนหัวใครแต่มันไม่ใช่อย่างนั้น เขาไม่ชอบที่จะเอาความรู้ของคนอื่นมาทำให้ตัวเองลำบากจึงเลือกที่จะปัดๆทิ้งไปอย่างนั้น เขาสนใจเฉพาะพ่อแม่และคนที่ช่วยเหลือเขามาเท่านั้น 

     

    สิ่งที่ชอบ :: 1.หมอน เพราะเขาชอบนอนมากและเกลียดการออกกำลังกาย

    2.ธรรมชาติ เพราะในความฝันของเขา เขามักจะฝันถึงธรรมชาตี่สวยงามและสายลมกับหญ้าเขียวขจีท่องฟ้าสีครามเนื่องจากสายตาเขาสีเขียวและสีฟ้าได้ทำให้เขาชอบฝันแบบนั้นบ่อยๆ

    3.อยู่คนเดียวเพราะเขาเป็นพวกที่รักตัวเอง ไม่อยากให้คนอื่นมากใกล้และเข้าหาเขาโดยหวังผลประโยชน์

     

    สิ่งที่เกลียด :: 1.เพลง เพราะเขาไม่ชอบเสียงของดนตรีและเสียงที่แปลกปลอม

    2.คนที่เข้ามาวุ่นวาย เพราะเขารู้ตัวว่าต้องทำอะไร และเขาจะทำมันเองเมื่ออยากทำ

    3.นก เพราะโดนเด็กๆเขาโดนนกจิกปาก

     สัตว์ในตำนาน  ::   


    พ่อมด [Damon]

    งานอดิเรก :: 1.วาดรูป

    2.นอนอยู่บนเตียงเงียบๆแต่ไม้หลับ

    3.นั่งดูงานของพ่อแม่

     

    ลักษณะการพูด ::

    [เจอกับคนแปลกหน้าครั้งแรก] “……….”  จะมองหน้าแต่ไม่พูดอะไรและก็เดินหายไปเลย

    [เมื่อฟังเรื่องที่ชอบ] “เล่าอีกเยอะๆสิ...จะพูดเรียบๆแต่นัยต์ตาจะเป็นประกาย

    [เมื่อตัวเองทำผิด] “อ่า..โทษที”  จะพูดแค่นั้นและไม่มองหน้าอีกฝ่ายถ้าไม่รู้จักและเดินไปทันที

    [มีคนมาขัดใจ] “....อะไรนักหนาพวกเจ้า!!!” จะขึ้นเสียงทันทีแต่เพราะความหงุดหงิดแต่เดี๋ยวสักพักก็หาย

    [โกรธจัด] “.....สวะ”  จะสถบคำหยาบออกมาเพียงไม่กี่คำและเดินหนีเพื่อหลบเบี่ยงปัญหา

    [เศร้า]  “อือ....”  จะใช้คำเดียว ไม่ อือ ก็ เออ แสดงความน้อยใจมาก

    [เมื่อมีคนเข้ามาคุยด้วย] “…..” จะเงียบไม่พูดอะไรทำหูทวนลม ทำเป็นเหม่อไป

    เพิ่มเติม :: น้องตาบอดสีนะคะ แต่เฉพาะโทนสีเขียวกับโทนสีฟ้าค่ะ

    2.นางจะชอบเหม่อเวลาใช้ความคิดค่ะ ต้องตะโกนหรือไม่ก็จับมือน้องถึงจะดึงสติกลับมาได้

     


     

    Talk Talk!!

     

    สวัสดีค่ะ เราชื่อเพียงนะ ผู้สมัครชื่ออะไรคะ?? ::ผปค.ชื่อมาริค่ะ~~

     

    ทำไมมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?? ::เป็นอะไรที่น่าสนใจมากมาย อยากปั่นลูกชายด้วยค่ะ

     

    ถ้าไม่ติดจะว่าอะไรไรท์รึเปล่า?? เค้ากลัวTT^TT ::ไม่ว่าค่ะๆ อยู่ที่การตัดสินใจของไรท์

     

    เรื่องหน้าถ้าไรท์เปิดรับสมัครจะมาสมัครอีกรึเปล่าค้าา??T^T ::มาแน่นอนค่ะ แต่อย่าลืมแท๊กรับสมัครตัวละครนะคะ มาริจะได้มา (ฮา)

     

    งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่มาสมัครน้าา :: ขอบคุณที่รับพิจารณาค่ะ

     


     

    B
    E
    R
    L
    I
    N
     




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×