ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Part 1-5 \'ขอให้เป็นความลับ...\'
\"สำเร็จตามแผนสินะ ลี...\"
\"ขอรับท่านลอร์ด\" ลีตอบกลับไปยังความมืด ที่แผ่อยู่รอบตัวเขา\"พวกมันเริ่มแตกคอกันเองแล้ว\"
\"ดี! ดีมาก คราวนี้เราจะได้กลับมาเรืองอำนาจอีกครั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผู้กล้าตามคำทำนายแตกคอกันเอง หึหึหึ ดำเนินการต่อไป! อย่าให้พวกมันรวมกลุ่มกันได้นะ\"
\"ครับ\"
\"เจ้าไปได้แล้ว ลี\"
\"ครับ\"ลีตอบ แล้วหายไปในความมืด
นูริเดินซึมไปยังห้องนั่งเล่นของยศรุ้กกี้ แล้วนั่งซึมอยู่บนเก้าอี้ จนกระทั่ง
\"นี่\"เด็กหญิงคนเดิม ที่เขาเก็บลูกบอลให้เดินมานั่งบนเก้าอี้ข้างๆ
\"หือ\"นูริถามด้วยเสียงเซ็งๆ\"ยศรุ้กกี้หรอถึงเข้ามาในนี้ได้\"
\"ยศน่ะรุ้กกี้ แต่ฝีมือไม่ใช่\" เธอตอบ
\"หรอ\" นูริทำหน้าเบื่อหน่าย\"ทำไมฉันถึงอ่อนอย่างนี้นะ\"
\"ไม่นี่ ฉันเห็นตอนนายตีด้วยแหละ ตาขี้เก็กนั่นชนะเพราะนายตกใจเสียงเอริน\"
\"หา!?\"
\"ไปเดินเล่นกันดีกว่า\" เด็กหญิงคนนั้นฉุดนูริให้ลุกขึ้นแล้วลากออกไปจากห้อง
\"จะไปที่ไหนน่ะ\" นูริถาม
\"มาทางนี้ นี่ทางลัด\"เด็กหญิงตอบ
นูริเดินตามเด็กหญิงไปในซอย ข้างๆซอยมีภาพ ภาพหนึ่ง เป็นภาพของชายผมสีดำยาวประบ่า ดวงตาเย็นชาสีดำ เสื้อที่สวมอยู่ก็เป็นสีดำ
\"สนใจหรอ ฉันรู้จักดีเลยล่ะ\"
\"ว่าอะไรนะ\"นูริถาม
\"เปล่า\"
ซอยข้างๆภาพนั้นเป็นทางลัด เมื่อเดินเข้าไปจนสุดทาง นูริก็เห็นประตู เด็กหญิงเดินไปเปิดแล้วหายเข้าไปหลังประตูบานนั้น นูริตามเข้าไป
\"โอ้โห!\" เขาอุทาน
ภายในนั้นราวกันเป็นคนละที่กับสถานที่ภายนอก น้ำตกสายใหญ่ ตกลงมาบนโขดหิน ก่อนจะแยกเป็น 2 สาย ทำให้เกิดเกาะกลางน้ำ รอบๆมีดอกไม้มากมาย แทบจะมองไม่เห็นพื้นดิน
\"สวยมั้ย\" เด็กหญิงหันมายิ้มให้นูริ รอยยิ้มนั้น เป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน
[ก่อนหน้านี้ทำไมเราไม่สังเกตเลยนะ เด็กคนนี้น่ารักเอาการ] นูริคิด แล้วยิ้มตอบเด็กหญิง
\"ฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลย\" นูริถาม หลังจากนิ่งไปนาน
\"คู\" เด็กหญิงตอบ
\"ดึกแล้วนะ ไปนอนกันดีกว่า\" นูริเดินไปจับบ่าเด็กหญิงไว้\"เด็กดีไม่ควรนอนดึกนะ\"
\"อือ\" คูตอบแล้วพูดต่อว่า \"เรื่องสวนนี้ อย่าบอกใครนะ ขอให้เป็นความลับระหว่างเรา สา.. เอ้ย 2คนนะ\"
\"ได้เลย\" นูริรับคำ แล้วจูงมือคู เดินกลับไปที่หอนอน
\"กรอด~ คู! ทรยศ! อย่างนี้ผู้กล้าตามคำทำนายก็ขาดอีก2คนน่ะสิ
หนอย! ไม่ยอมหรอก ลี! หาทางขัดขวางมัน!\"
\"ครับ พวกมันจะไม่มีทางได้ร่วมทีมกันแน่ครับ\"
To Be Continued...-->
\"ขอรับท่านลอร์ด\" ลีตอบกลับไปยังความมืด ที่แผ่อยู่รอบตัวเขา\"พวกมันเริ่มแตกคอกันเองแล้ว\"
\"ดี! ดีมาก คราวนี้เราจะได้กลับมาเรืองอำนาจอีกครั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผู้กล้าตามคำทำนายแตกคอกันเอง หึหึหึ ดำเนินการต่อไป! อย่าให้พวกมันรวมกลุ่มกันได้นะ\"
\"ครับ\"
\"เจ้าไปได้แล้ว ลี\"
\"ครับ\"ลีตอบ แล้วหายไปในความมืด
นูริเดินซึมไปยังห้องนั่งเล่นของยศรุ้กกี้ แล้วนั่งซึมอยู่บนเก้าอี้ จนกระทั่ง
\"นี่\"เด็กหญิงคนเดิม ที่เขาเก็บลูกบอลให้เดินมานั่งบนเก้าอี้ข้างๆ
\"หือ\"นูริถามด้วยเสียงเซ็งๆ\"ยศรุ้กกี้หรอถึงเข้ามาในนี้ได้\"
\"ยศน่ะรุ้กกี้ แต่ฝีมือไม่ใช่\" เธอตอบ
\"หรอ\" นูริทำหน้าเบื่อหน่าย\"ทำไมฉันถึงอ่อนอย่างนี้นะ\"
\"ไม่นี่ ฉันเห็นตอนนายตีด้วยแหละ ตาขี้เก็กนั่นชนะเพราะนายตกใจเสียงเอริน\"
\"หา!?\"
\"ไปเดินเล่นกันดีกว่า\" เด็กหญิงคนนั้นฉุดนูริให้ลุกขึ้นแล้วลากออกไปจากห้อง
\"จะไปที่ไหนน่ะ\" นูริถาม
\"มาทางนี้ นี่ทางลัด\"เด็กหญิงตอบ
นูริเดินตามเด็กหญิงไปในซอย ข้างๆซอยมีภาพ ภาพหนึ่ง เป็นภาพของชายผมสีดำยาวประบ่า ดวงตาเย็นชาสีดำ เสื้อที่สวมอยู่ก็เป็นสีดำ
\"สนใจหรอ ฉันรู้จักดีเลยล่ะ\"
\"ว่าอะไรนะ\"นูริถาม
\"เปล่า\"
ซอยข้างๆภาพนั้นเป็นทางลัด เมื่อเดินเข้าไปจนสุดทาง นูริก็เห็นประตู เด็กหญิงเดินไปเปิดแล้วหายเข้าไปหลังประตูบานนั้น นูริตามเข้าไป
\"โอ้โห!\" เขาอุทาน
ภายในนั้นราวกันเป็นคนละที่กับสถานที่ภายนอก น้ำตกสายใหญ่ ตกลงมาบนโขดหิน ก่อนจะแยกเป็น 2 สาย ทำให้เกิดเกาะกลางน้ำ รอบๆมีดอกไม้มากมาย แทบจะมองไม่เห็นพื้นดิน
\"สวยมั้ย\" เด็กหญิงหันมายิ้มให้นูริ รอยยิ้มนั้น เป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน
[ก่อนหน้านี้ทำไมเราไม่สังเกตเลยนะ เด็กคนนี้น่ารักเอาการ] นูริคิด แล้วยิ้มตอบเด็กหญิง
\"ฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลย\" นูริถาม หลังจากนิ่งไปนาน
\"คู\" เด็กหญิงตอบ
\"ดึกแล้วนะ ไปนอนกันดีกว่า\" นูริเดินไปจับบ่าเด็กหญิงไว้\"เด็กดีไม่ควรนอนดึกนะ\"
\"อือ\" คูตอบแล้วพูดต่อว่า \"เรื่องสวนนี้ อย่าบอกใครนะ ขอให้เป็นความลับระหว่างเรา สา.. เอ้ย 2คนนะ\"
\"ได้เลย\" นูริรับคำ แล้วจูงมือคู เดินกลับไปที่หอนอน
\"กรอด~ คู! ทรยศ! อย่างนี้ผู้กล้าตามคำทำนายก็ขาดอีก2คนน่ะสิ
หนอย! ไม่ยอมหรอก ลี! หาทางขัดขวางมัน!\"
\"ครับ พวกมันจะไม่มีทางได้ร่วมทีมกันแน่ครับ\"
To Be Continued...-->
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น