คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ส่งงาน :: Spring & Autumn คนรัก คนรอ คนลืม
สถานะ : วิจารณ์เสร็จสิ้น
ผู้รับวิจารณ์ : carnettZz
ชื่อเรื่อง : Spring & Autumn คนรัก คนรอ คนลืม
นามปากกา : Ni_นิว
>พล็อตเรื่อง 8/10 คะแนน
ทีแรกสงสัยตรงชื่อเรื่องนิดหน่อยว่า Spring & Autumn มาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็เข้าใจแล้วล่ะค่ะ มันลึกซึ้งมากจริงๆ 555… มาเข้าที่พล็อตเรื่องโดยรวมมีความน่าสนใจดีมากนะคะ คนรัก คนรอ คนลืม ชื่อเรื่องก็บอกประเด็นหลักทั้งหมดของเรื่องไว้อยู่แล้ว… ความแปลกใหม่และการสร้างสรร์ผลงาน เรื่องแนวดราม่าจะพบเห็นได้ทั่วไป แนวเรื่องของผู้เขียนก็ค่อนข้างจะมีอยู่บ้าง แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการดำเนินเรื่อง จุดเริ่มต้น จุดหักมุม จุดจบเรื่อง ที่ผู้เขียนจะต้องสร้างสรรค์ขึ้นมาให้มีความน่าใจ และมีความแตกต่างนะคะ
สำหรับแนวดราม่า คิดว่าผู้เขียนจะแต่งได้ดีทีเดียวค่ะ
>บทย่อและบทนำ 5/5 คะแนน
บทย่อแนะนำเรื่องถือว่าดีในระดับหนึ่งเลยค่ะ อ่านแล้วดูน่าสนใจมาก ยิ่งมารวมกับบทนำเปิดเรื่องตอนแรก ทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้มีความน่าสนใจ และแรงดึงดูดผู้อ่านอยู่ในตัว โดยส่วนตัวเน็ตไม่ค่อยอ่านแนวดราม่านะคะ แต่พอมาเจอเรื่องขอบอกจะไม่ให้ติดตามอ่านคงจะไม่ได้ 55
บทนำเปิดมาก็ส่อแววดราม่ามาแต่ไกล และสร้างปมสงสัยไว้ตั้งแต่เปิดเรื่อง ทำให้ผู้อ่านมีความรู้สึกอยากติดตามตอนต่อๆไป ว่าแอชลีย์ตามหาใคร? ทำไมถึงมีความสำคัญถึงเพียงนั้น? ขอชมผู้เขียนตรงจุดนี้นะคะ ว่าใช้ภาษาได้ดี จุดติดขัดสำหรับบทนำในความเห็นของเน็ต คิดว่าน่าจะเป็นจุดที่ว่า “ฉันผ่อนลมหายใจออกมาหนักๆ อย่างอ่อนแรง และหยุดเดินยืนนิ่ง ๆ อยู่ตรงที่เดิม” ถ้าเปลี่ยนเป็น “ฉันผ่อนลมหายใจออกมาอย่างอ่อนแรง ก่อนจะหยุดยืนนิ่งอยู่ที่เดิม” เพราะไม่งั้นจะมีคำซ้ำที่ดูมากจนเกินไปน่ะค่ะ
> เนื้อเรื่องโดยรวม 29/30 คะแนน
เนื้อเรื่องเป็นแนวรักสี่เศร้า…หรืออาจจะหลายเศร้าก็แล้วแต่ (เพราะจากที่อ่านคนนู้นชอบคนนี้ แต่คนนี้ก็ไปชอบอีกคนเยอะอยู่พอตัว แหะ ๆ) เพราะแนวเรื่องเป็นแนวที่ค่อนข้างซ้ำอย่างที่บอกไปแล้ว แต่ผู้เขียนก็สามารถทำให้รู้สึกแตกต่างได้ หาจุดยืนของเรื่องได้สมเหตุสมผล ความเข้มข้นของเรื่องก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ และมันทำให้คนอ่านอยากติดตามทุก ๆ ตอน เพราะแต่ละตอนก็จะคล่อยๆคลายปมที่สงสัยทีละนิด ผู้เขียนเขียนได้ดีมากเลยนะคะ โดยส่วนตัวยอมรับว่ายังไม่ค่อยแน่ใจว่าใครเป็นพระเอก แต่ก็เชียร์เวกเตอร์สุดใจเลยล่ะค่ะ 555+ ถ้าถามความเห็นส่วนตัวคนที่คิดว่าน่าสงสารที่สุด เน็ตคิดว่าพี่อังคารนะคะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แหะ ๆ
เนื่องจากเรื่องยังดำเนินมาไม่ถึงจุดจบ ก็อยากให้ผู้เขียนคงแนวเรื่องเอาไว้นะคะ อย่าแต่งเพลินจนเผลอเปลี่ยนประเด็นเรื่องไปโดยไม่รู้ตัว จากที่อ่านมาทุกตอนผู้เขียนเป็นคนมีฝีมือ และมีการพัฒนา จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะสำหรับตอนต่อ ๆ ไป (ถ้าอัพเดทยังไงมาบอกกันด้วยนะ >w<)
>ตัวละครและฉาก 20/ 20 คะแนน
ขอบอกว่าตัวละครทุกตัวมีเสน่ห์และความน่าสนใจอยู่ในตัวละครทุกตัวจริง ๆ ค่ะ เริ่มต้นที่แอชลีย์ คนรอที่เป็นเหมือนตัวดำเนินเรื่องและตัวหลักของประเด็นทั้งหมด
ต่อมาก็คือเวกเตอร์ หนุ่มนิสัยดี น่ารัก เราชอบมากเลยค่ะ 555 เป็นคนที่เหมือนเข้ามาคลายบรรยากาศความเครียดของเรื่องเลยนะ ให้เรื่องมันได้ดำเนินไปอย่างเรียบร้อย ไม่มีจุดไหนที่เครียดหรือหย่อนจนเกินไป และยังสามารถแสดงให้เห็นถึงมุมรุนแรงของผู้ชายคนนี้ด้วย ดูมีสีสันมากๆเลยค่ะ บทบรรยายที่ผู้ชายเป็นคนดำเนินเรื่องผุ้เขียนก็ทำได้ดีทีเดียวค่ะ
อารมณ์ตัวละครยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนเขียนทำได้ดีมากทีเดียว อินไปกับทุกบทที่อ่าน ไม่ว่าจะอารมณ์สนุก อมยิ้ม หรือเศร้าจนร้องไห้ เพราะเน็ตอ่านแล้วร้องไห้ออกมาจริง ๆ ฉากแต่ละฉากก็ดำเนินไปตามท้องเรื่องของมัน ไม่มีฉากไหนกระโดดข้ามไปมาทำให้งง
เราไม่แน่ใจว่าตัวละครหลักของเรื่อง(จริง ๆ)คือใครบ้างนอกจากแอชลีย์ ที่เป็นคนดำเนินเรื่องแทบทั้งหมด อันนี้ไม่ใช่การติแต่เป็นการเตือน ว่าอย่าให้ตัวละครหลักใดของผู้เขียนขาดหาย หรือถูกลดความสำคัญลงไปนะคะ ไม่งั้นมันจะกลายเป็นแค่ตัวประกอบที่มาสร้างปัญหาเพียงครั้งคราวแล้วก็หายไป ซึ่งจุดสำคัญเรื่องก็จะดูไม่ค่อยสำคัญไป
>การบรรยายและการดำเนินเรื่อง 19/20 คะแนน
การบรรยายและการดำเนินเรื่องภาพรวมถือว่าโอเคดีเลยนะคะ จะติดก็แต่การใช้คำเดิมซ้ำบ่อย ๆ อาทิ คิดถึงแรงขั้นรุนแรง เป็นต้น บาคำถ้าเราตัดได้และมันดูไม่จำเป็นในเนื้อเรื่องก็ตัดออกเถอะค่ะ แล้วภาษาของผู้เขียนจะสละสลวยขึ้น
ทีนี้มาเน้นทีละจุดอย่างช้า ๆ นะคะ เริ่มเรื่องมาตอนที่หนึ่งก็เหมือนจะยังไม่มีอะไร เริ่มเรื่องราวปกติ แต่พอมาตอนที่สองปมสงสัยตั้งแต่บทนำ ก็ค่อยๆ เผยความจริงออกมาทีละนิด ๆ ถือเป็นความสามารถที่ดีจุดหนึ่งของผู้เขียนเลยนะคะ เพราะคนอ่านจะค่อยๆตามอารมณ์การดำเนินเรื่องไปเรื่อย ๆ อินไปกับทุกตอน ยิ่งเวลามีเหตุการณ์ให้ตัวละครสำคัญมาเจอกัน เป็นอันต้องมีเรื่องทุกที >w<
การบรรยายเป็นการใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง และคนบรรยายก็คือแอชลีย์ ดังนั้นจะต้องบรรยายไม่ให้หลุดจากจุดยืนของเธอที่เป็นคนยึดติดกับอดีตนิด ๆ แม้พยายามจะลืมแต่ก็ลืมไม่ได้ แสดงออกว่าเข้มแข็งแต่ก็ยังอ่อนแอในเวลาเดียวกัน ขอติผู้เขียนในบางจุด สำหรับบทสนทนาตัวละครส่วนใหญ่ถ้าอ่านจะรู้สึกว่าแอชลีย์จะไม่ค่อยสนใจคนรอบข้างมากนัก แล้วก็จะนิ่งๆและขี้รำคาญ แต่บางครั้งอ่านการโต้ตอบกับเวกเตอร์แล้วไม่ให้ความรู้สึกนั้นสักเท่าไหร่น่ะค่ะ
คหสต. การบรรยายไม่ว่าจะผู้ชายหือผู้หญิงเป็นคนดำเนินเรื่อง ทำได้ดีทั้งสองจุดเลยค่ะ ขอปรบมือให้เลย
>คำผิดและจุดบกพร่อง 4/ 5 คะแนน
คำผิดมีบ้างบางจุดจ้ะ
ไม่ใช = ไม่ใช่ (บทนำ)
ครับพ้ม = ครับผม (ตอนที่หนึ่ง)
อาการ = อากาศ (ตอนที่หนึ่ง)
ซื้อมาเพื่อ = ซื้อมาเผื่อ (ตอนที่สอง)
จุดบกพร่องจะสรุปรวม ๆให้ดูอีกครั้งนะคะ
- บทสนทนาบางช่วงของตัวละคร ที่บางทีก็ขัดกับการบรรยายที่ดูเศร้าแต่ก็เป็นจุดเล็กๆนะคะ ต่อให้ไม่แก้ไขอะไร ก็คิดว่าโอเคอยู่แล้วค่ะ
- คำผิด ไม่รู้ว่ามีมากกว่านั้นที่เน็ตลองเช็ค ถ้ายังไงลองอ่านทวนอีกครั้งแล้วแก้คำผิดด้วยนะคะ ผู้อ่านจะได้ไม่รู้สึกสะดุดกับคำ ๆ นั้น
>ความสนุกน่าติดตาม และการสร้างสรรค์ 9 /10 คะแนน
ให้คะแนนเต็มเลยค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วว่าผู้เขียนได้สร้างปมปัญหาตั้งแต่เริ่มเรื่อง และมันทำให้ผู้อ่านสนใจมากว่าเรื่องราวจะดำเนินอย่างไรต่อไป จะจบลงเช่นไร แล้วใครคือปัญหาหลักของเรื่องทั้งหมด แต่ทั้งนั้นทั้งนั้นเราคิดว่ามันยังคงไม่แปลกใหม่เท่าไหร่ แม้ว่าผู้เขียนจะแต่งด้วยภาษาที่น่าติดตาม
แนวดราม่ารักหลายเศร้า ที่นางเอกไม่สามารถลืมอดีตได้ แล้วมารู้ทีหลังว่าคนรักเก่าความจำเสื่อม ลักษณะนี้ยังมีให้เห็นอยู่ทั่วไป แค่การแสดงออกตัวละคร และคาแรคเตอร์แตกต่างกันออกไปเท่านั้นเอง
ภาพรวมเราชอบเรื่องนี้ในระดับหนึ่งเลยล่ะค่ะ เพราะแนวดราม่าไม่ใช่แนวที่เราอ่านบ่อยนัก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ชอบอ่านนะคะ ฝีมือของผู้เขียนเรามั่นใจว่าจะพัฒนาไปได้เรื่อย ๆ และจะเก่งขึ้นแน่นอนค่ะ เราอ่านทุกเรื่องและจะคอยสังเกตภาษาเป็นพิเศษ และเราคิดว่าตอนนี้ไรเตอร์ก็ใกล้จะมีภาษาในการแต่งเป็นของตัวเองแล้วนะคะ ^^ สู้ ๆ นะคะ ทางเราขอเป็นกำลังใจ (ปล. แต่งจบเมื่อไหร่ เน็ตอยากแนะนำลองส่งสนพ.ดูก็ได้นะคะ คิดว่าเรื่องราวโดยรวมใช้ได้เลยล่ะค่ะ)
คะแนนรวม 94/100
ระดับ AAA
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ หากทางร้านวิจารณ์ไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ แล้วแวะมาอีกนะ :D
Shalunla
ความคิดเห็น