กลอนๆฟวานซึ้ง

ลำดับตอนที่ #1 : กลอนรักนะคะ มอบให้ชาว6/2ที่จะจากกันนะคะ

ไม่ต้องรีบลุกเหมือนทุกเช้า
เสื้อนักเรียนตัวเก่าแขวนในตู้
ได้ปิดเทอมก็ดีแล้วนี่นา
อุตส่าห็รอวันนี้มาตั้งหลายปี

แต่ทำไมหัวใจกลับเหงาเหงา
เสื้อนักเรียนตัวเก่าเปรอะเปื้อนสี
ลายมือใครเป็นใครยังจำได้ดี
เมื่อวานนี้ยังเฮฮาร่ำลากัน

กลายเป็นเช้าที่เหว่ว้ากว่าทุกเช้า
เสื้อนักเรียนตัวเก่า เหงาเท่าฉัน
เคยหยอกล้อเล่นสนุกอยู่ทุกวัน
กว่าจะรู้ว่าผูกพันก็วันลา

พรุ่งนี้จะไม่มีเสียงกระดิ่ง
ดังกริ่งๆ ตอนแปดโมงเช้า
ไม่มีใครมาตรวจเรื่องแต่งกายเรา
ไม่มีภาพเก่าๆ ของวันวาน

ไม่มีแม้เสียงหยอกเย้า
ไม่มีข้าวแกงร้านเก่าในโรงอาหาร
ไม่มีกีฬาสีไม่มีนิทรรศการ
ไม่มีกระดาน ไม่มีการบ้านของใคร(ให้เราลอก...อีกแล้ว)

คงมีแต่คำว่าเพื่อน
ที่จะไม่ถูกลบเลือนไม่ว่าวันไหน
วันนี้ วันพรุ่งนี้
และตลอดไป

จะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ
ในห้องเล็กเล็ก ห้องนี้
มีความรู้สึกดีดีซ่อนอยู่
อบอุ่นสดใส ไปทุกอณู

ฉันเชื่อว่าเทอก็รู้ เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน
สำหรับคนอื่น มันอาจเป็นแค่ห้องเรียนเก่าเก่า
แต่สำหรับเรา ความหมายมันมากกว่านั้น
โต๊ะ เรียน กระดานดำ ความผูกพัน

                ......................................

จากกันไกลแต่ใจเราใกล้กันเสมอ  เพื่อนกันตลอดไป ^^"

วันสุดท้ายแล้วสินะที่จะจาก
ฉันอยากฝากคำว่าเพื่อให้เธอดูแล
ในวันนี้หัวใจมันมีแผล
ช่วยดูแลหน่อยสอนะคนดี