รักใสๆของยัยทูน่า

ลำดับตอนที่ #3 : เสียงทะเลาะอันน่ารำคาญ

โครม เคร้งๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 “เฮ้อ!”  เสียงถอนหายใจของสาวน้อยผมทรงสับปะรด นาม โคลม โดคุโร่ ดังขึ้นเป็นพักๆ

“คุณทาเทฮะหายไปไหนของเขากันนะ” สาวน้อยหวังว่าถ้าผู้ที่เธอพูดถึงอยู่ด้วยเสียงโครมครามอันน่ารำคาญพวกนี้คงสงบไปนานแล้ว แต่ผู้ที่เธอพูดถึงอยู่นั้นดันหายไปอย่างไร้ร่องรอยซะอย่างงั้น

โครม เคร้งๆ    ชิ้ง

จู่ๆเสียงโครมครามอันน่ารำคาญก็หายไป จึงทำให้บ้านสงบเงียบที่แม้แต่เสียงลมยังได้ยิน  โคลม โดคุโร่ จึงรีบวิ่งไปหาต้นเหตุที่ทำให้เสียงนั้นสงบลง ซึ่งตัวเธอก็รู้ดีว่าต้นเหตุ คือใคร

โคลมวิ่งมาจนถึงสวนที่เสียงโครมครามอันน่ารำคาญหายไป เธอรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น จึงวิ่งไปหาเป้าหมายอย่างไม่สะทกสะท้านใดๆ

“ขอโทษนะคะ   พอดีของทำอาหารหมดเลยออกไปซื้อ แต่ไม่นึกว่าจะทะเลาะกันจนข้าวของเละเทะแบบนี้”

สาวผมยาว สีดำ นาม ซาคากิ ทาเทฮะ ที่ใครเห็นก็ต้องหลงใหลในความงามของเธอ แต่หารู้ไม่ว่า อันที่จริงแล้วเธอนั้น ร้ายกาจมากและไม่มีใครสามารถจีบเธอติดได้สักคน

“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ก็เป็นธุระนี่นา” เด็กสาวทั้ง2พูดกันจนลืม 2 หนุ่มซึ่งโดนทาเทฮะจัดการซะแหลกที่ตอนนี้นอนราบเป็นหน้ากลองอยู่ด้านล่าง

“ช่างหาเรื่องทะเลาะกันซะจริง  งานการไม่มีทำกันหรือไง บลาๆๆๆๆๆๆๆ” ทาเทฮะสวด2 หนุ่มจนหูแทบดับ

“พอๆพอแล้วทาเทฮะ หูพี่จะดับอยู่แล้ว”ชายหนุ่มนามฮิบาริ เคียวยะ  ลุกขึ้นห้ามปากของลูกพี่ลูกน้องของตัวเองก่อนที่จะหูชาไปมากกว่านี้

“นั่นสิครับ น้ำลายคุณเยอะสินะครับถึงได้พูดฉอดๆแบบนี้”ชายหนุ่มอีกคนนาม โรคุโด มุคุโร่ ลุกขึ้นพูดเสริมต่อ

“อย่ากวน...ได้ไหมเจ้าสัปป้า”ทาเทฮะสวนกลับ

 “คร้าบๆ”ชายหนุ่มยังไม่วายแกล้งต่อ