ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ข่าวดี หรือ ข่าวร้าย
"พ่อ" เด็กชายคนหนึ่งวิ่งมาหากริม
"โรฮาน พ่อมีเรื่องอยากจะบอกเจ้า" กริมพูดเสียงเบา
"พ่อมีเรื่องอะไร" โรฮานอยากรู้
"ครั้งหนึ่ง พ่อเคยออกรบในตัวแทนของกษัตริย์ พ่อดีใจมากที่ได้เป็นตัวแทน แต่อย่างไรเราก็ต้องเสี่ยง พ่อมีเรื่องจะบอกเจ้าว่ากษัตริย์มีพระคุณต่อเรามานานแล้วตั้งแต่บรรพบุรุษของเรา ชาตินี้หรือชาติหน้าเราก็ชดใช้ไม่หมด เจ้าต้องชดใช้บุญคุณของกษัตริย์ให้มากที่เจ้าสามารถทำได้ แม้แต่ชีวิตก็ตามเจ้าก็ต้องยอมสละ คาถาที่พ่อสอนเจ้า เจ้าจงใช้ในฐานะผู้คุ้มครองกษัตริย์ เหมือนที่พ่อทำ เจ้าจงจดจำไว้ แม้พ่อตายเจ้าก็อย่าลืมคำที่พ่อพูดไปละ" กริมพูดจบก็ตายอย่างสมศักศรีดิ์
"พ่อ พ่อ ข้าจะไม่ลืมคำพูดนี้" โรฮานกล่าวอย่างสมศักศรีดิ์
"กษัตริย์เสด็จ" ชายผู้หนึ่งประกาศ
กริมก้มหัวไว้เพื่อเคารพกษัตริย์
"ข้าเสียใจด้วย พ่อเจ้าตายเพราะข้าคนเดียว" กษัตริย์เสียใจอย่างมาก
"ท่านไม่ผิดหรอก พ่อข้ายอมสละทุกสิ่ง" โรฮานกล่าวปลอบใจ
"ข้าจะแต่งตั้งเจ้าแทนที่ตำแหน่งพ่อเจ้า" กษัตริย์กล่าวด้วยความเต็มใจ
"ขอบพระทัย" โรฮานตอบรับอย่างเต็มใจ
ณ ราชวัง
"ข้าเสียทหารไปจำนวนมาก และเสียกริมไปถ้าข้าศึกมาบุกซ้ำอีกเราคงไม่รอด" กษัตริย์กล่าวอย่างไม่พอใจ
"เราต้องขอการคุ้มกันจากเมืองอมนุษย์ไปก่อน ซึ่งกองกำลังเขามีมากพอคุ้มกันเราได้ โดยเราให้สิ่งที่เขาต้องการได้" ครีนัสเสนอ
"เจ้าบ้าไปเร็วเหรอครีนัส อมนุษย์เป็นสัตว์โลภไม่มีเมืองไหนในโลกที่ไว้ใจอมนุษย์หรอก" ธีฟค้านอย่างรุนแรง
"อดีตกาลเราเคยขอความช่วยเหลือจากอมนุษย์ โดยมีคัมภีร์ของบรรพบุรุษข้าแลกเปลี่ยน แต่บัดนี้ข้ายังคิดไม่ออกว่าเราจะอะไรแลกเปลี่ยน" กษัตริย์สนับสนุนความคิดของครีนัสแต่ยังไม่ปักใจทำ
"ข้ารู้เราจะเอาอะไรแลกเปลี่ยน" โรฮานเด็กใหม่พูดอย่างมั่นใจ
"อะไรละ" กษัตริย์ถามทันที
"ศพเราเพิ่งทำสงครามศพคนก็มีจำนวนมาก แม้อมนุษย์อยู่ในป่าแต่ยังขาดอาหารดีๆเช่นศพมนุษย์ เรามีทางเลือกแล้วครับ" โรฮานกล่าวอย่างมั่นใจ
"แต่เราต้องไปเจรจาก่อน" กษัตริย์หาช่องโหว่
"ข้าจะไปเอง" โรฮานกล่าวอย่างมั่นใจ
"เจ้าบ้าไปแล้วเหรออนุษย์นะไม่ใช่สัตว์ที่ปราบกันง่ายๆ" ธีฟค้าน
"เพื่อเมืองคาร์ฟแล้วกระผมยอมทำทุกอย่างทุกวิถีทางเพื่อป้องกันเมือง" โรฮาน
กล่าวอย่างไม่กลัว
"แต่เจ้ายังเป็นเด็กนะ ข้าจะให้ธีฟกับครีนัสไปด้วยก็แล้วกัน" กษัตริย์พูดอย่างลังเลใจ
"แล้วเราจะไปเมื่อไหร่ครับท่าน" ครีนัสรอบคอบ
"พรุ้งนี้" กษัตริย์พูดอย่างไม่ลังเลใจ
"โรฮาน พ่อมีเรื่องอยากจะบอกเจ้า" กริมพูดเสียงเบา
"พ่อมีเรื่องอะไร" โรฮานอยากรู้
"ครั้งหนึ่ง พ่อเคยออกรบในตัวแทนของกษัตริย์ พ่อดีใจมากที่ได้เป็นตัวแทน แต่อย่างไรเราก็ต้องเสี่ยง พ่อมีเรื่องจะบอกเจ้าว่ากษัตริย์มีพระคุณต่อเรามานานแล้วตั้งแต่บรรพบุรุษของเรา ชาตินี้หรือชาติหน้าเราก็ชดใช้ไม่หมด เจ้าต้องชดใช้บุญคุณของกษัตริย์ให้มากที่เจ้าสามารถทำได้ แม้แต่ชีวิตก็ตามเจ้าก็ต้องยอมสละ คาถาที่พ่อสอนเจ้า เจ้าจงใช้ในฐานะผู้คุ้มครองกษัตริย์ เหมือนที่พ่อทำ เจ้าจงจดจำไว้ แม้พ่อตายเจ้าก็อย่าลืมคำที่พ่อพูดไปละ" กริมพูดจบก็ตายอย่างสมศักศรีดิ์
"พ่อ พ่อ ข้าจะไม่ลืมคำพูดนี้" โรฮานกล่าวอย่างสมศักศรีดิ์
"กษัตริย์เสด็จ" ชายผู้หนึ่งประกาศ
กริมก้มหัวไว้เพื่อเคารพกษัตริย์
"ข้าเสียใจด้วย พ่อเจ้าตายเพราะข้าคนเดียว" กษัตริย์เสียใจอย่างมาก
"ท่านไม่ผิดหรอก พ่อข้ายอมสละทุกสิ่ง" โรฮานกล่าวปลอบใจ
"ข้าจะแต่งตั้งเจ้าแทนที่ตำแหน่งพ่อเจ้า" กษัตริย์กล่าวด้วยความเต็มใจ
"ขอบพระทัย" โรฮานตอบรับอย่างเต็มใจ
ณ ราชวัง
"ข้าเสียทหารไปจำนวนมาก และเสียกริมไปถ้าข้าศึกมาบุกซ้ำอีกเราคงไม่รอด" กษัตริย์กล่าวอย่างไม่พอใจ
"เราต้องขอการคุ้มกันจากเมืองอมนุษย์ไปก่อน ซึ่งกองกำลังเขามีมากพอคุ้มกันเราได้ โดยเราให้สิ่งที่เขาต้องการได้" ครีนัสเสนอ
"เจ้าบ้าไปเร็วเหรอครีนัส อมนุษย์เป็นสัตว์โลภไม่มีเมืองไหนในโลกที่ไว้ใจอมนุษย์หรอก" ธีฟค้านอย่างรุนแรง
"อดีตกาลเราเคยขอความช่วยเหลือจากอมนุษย์ โดยมีคัมภีร์ของบรรพบุรุษข้าแลกเปลี่ยน แต่บัดนี้ข้ายังคิดไม่ออกว่าเราจะอะไรแลกเปลี่ยน" กษัตริย์สนับสนุนความคิดของครีนัสแต่ยังไม่ปักใจทำ
"ข้ารู้เราจะเอาอะไรแลกเปลี่ยน" โรฮานเด็กใหม่พูดอย่างมั่นใจ
"อะไรละ" กษัตริย์ถามทันที
"ศพเราเพิ่งทำสงครามศพคนก็มีจำนวนมาก แม้อมนุษย์อยู่ในป่าแต่ยังขาดอาหารดีๆเช่นศพมนุษย์ เรามีทางเลือกแล้วครับ" โรฮานกล่าวอย่างมั่นใจ
"แต่เราต้องไปเจรจาก่อน" กษัตริย์หาช่องโหว่
"ข้าจะไปเอง" โรฮานกล่าวอย่างมั่นใจ
"เจ้าบ้าไปแล้วเหรออนุษย์นะไม่ใช่สัตว์ที่ปราบกันง่ายๆ" ธีฟค้าน
"เพื่อเมืองคาร์ฟแล้วกระผมยอมทำทุกอย่างทุกวิถีทางเพื่อป้องกันเมือง" โรฮาน
กล่าวอย่างไม่กลัว
"แต่เจ้ายังเป็นเด็กนะ ข้าจะให้ธีฟกับครีนัสไปด้วยก็แล้วกัน" กษัตริย์พูดอย่างลังเลใจ
"แล้วเราจะไปเมื่อไหร่ครับท่าน" ครีนัสรอบคอบ
"พรุ้งนี้" กษัตริย์พูดอย่างไม่ลังเลใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น