คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รู้ความจริง
กล่าวกันว่ามีดินแดนอยู่ดินแดนหนึ่ง ที่มีเผ่าพันธุ์เป็นผู้พิชิตความชั่วร้าย แต่อำนาจความชั่วร้าย
ไม่เคยสลายเพราะว่ามีดาบอยู่เล่มหนึ่ง ดาบนั้นถือทั้งอนาคตและอดีต ผู้ใดจับดาบแม้กายจะเป็นนักรบแต่ใจกลับถูกครอบงำ
เรื่องนี้เป็นการผจญภัยที่มีชีวิตเป็นเดิมพันธุ์
ณ โรงเหล้าเมืองคาร์ฟ
"ดินแดนเราพยายามที่จะพิชิตความชั่วร้ายมา 10 ปี แต่พวกนั้นไม่ยอมหมดสิ้นไปสักที" เสียงจากผู้ชายคนหนึ่งมาจากเผ่าพันธุ์ทาราเมีย
"ใช่เราเสียกำลังทหารนับล้านกับการพิชิตความชั่วร้ายแต่มันไม่ได้ผลสักครั้ง"ชายคนหนึ่งจากเผ่าพันธุ์ดากิน
"เพราะดาบเล่มเดียว เราต้องพิชิตดาบก่อนเราถึงชนะมันได้"ชายผู้หนึ่งจากเผ่าพันธุ์นีออน
"ดาบเล่มนั้นอยู่ที่ไหนกริมข้าว่าเจ้ารู้"ชายจากเผ่าพันธุ์ดากินกล่าวอย่างรีบร้อน
"ยอดเขาที่สูงที่สุดในเมืองมาลาวี"กริมพูดขึ้นมา
"เขาลูกที่อยู่ในใจกลางเมืองใช่ไหม"ชายจากเผ่าพันธุ์ทาราเมียพูดอย่างหมดหวัง
"ใช่" กริมพูด
"ครีนัส ธีฟ ฉันรู้เรื่องนี้เรื่องนี้มานานนะ แต่ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นดาบคุมอำนาจของความชั่วร้าย"กริมพูดอย่างเศร้า
"ใครบอกเจ้า"ครีนัสจากเผ่าพันธุ์ดากินพูด
"ข้าได้ยินมาจากคนที่ข้าสงสัยว่าเป็นกบฏ"กริมพูดอย่างสงสัย
"ใครล่ะ"ธีฟจากเผ่าพันธุ์ทาราเมียพูดอย่างรีบร้อน
"เคน" กริมพูดเบาเพื่อไม่อยากให้ใครรู้
"ว่าไงนะเคนเหรอ"ครีนัสพูดอย่างตกใจ
"เจ้าแน่ใจนะว่าใช่เคนที่เป็นกบฏ" ครีนัสถามอีกครั้ง
"ข้าก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่เขารู้ทำไมไม่บอกเราละ" กริมพูดอย่างมีเหตุผล
"ใช่เขารู้ทำไมไม่บอกเราแสดงว่าเขาเป็นกบฎจริง" ธีฟปักใจเชื่อเรื่องที่กริมเล่า
"เขาอาจมีเหตุผลบางอย่างก็ได้" ครีนัสค้านเพราะเป็นคนยุติธรรมไม่ฟังความข้างเดียว
"เราอย่าเพิ่งปักใจเชื่อเพราะเคนอาจเพิ่งรู้ความจริงก็เป็นได้" กริมพูดสิ่งที่เป็นไปได้
"นั้นเรานำเรื่องนี้ไปบอกกษัตริย์กัน" ธีฟพยายามหาทางออก
"ยังไม่ได้เราต้องหาเหตุผลถ้าเคนปฎิเสธ เราก็ตกเป็นคนที่ล่วงความลับทำให้เราถูกจับตามองจากเคน" กริมมองโลกในแง่ร้าย
"นั้นอะไรเป็นหลักฐานละ" ครีนัสถามเหมือนให้กริมรีบตอบ
"เราต้องไปค้นบ้านเขา" กริมคิดไม่ออกแต่พยายามหาทาง
"เราเข้าไปในบ้านเขาไม่ได้แน่ เพราะเราจะไปค้นเรื่องอะไร" ธีฟขัดแย้งกับข้อเสนอ
"นั้นเราต้องดูว่าเขาติดต่อกับใครที่ออกนอกเมืองประจำ" ครีนัสหาทางที่ง่ายกว่า
"ใช่แต่มันเสี่ยงเกินไปถ้าเขาออกนอกเมือง เราต้องรู้ว่าเขาไปไหน" กริมหาข้อขัดแย้งกับการเสนอ
"เราสะกดรอยตามเขาก็ได้" ครีนัสพูดสนับสนุน
"ข้าว่ามีวิธีที่ดีกว่านี้ เราไปจับคนที่เราสงสัยในขณะเดินทางดีกว่าเพราะเมืองมาลาวีเป็นเขตต้องห้าม ทิศนั้นไม่มีพันธมิตรของการเดินทาง จึงง่ายต่อการจับตามองของเราค่อยไปจับค้นตัวเขา เพราะเรามีเหตุผลที่ต้องค้น" กริมหาทางออกที่เกี่ยวข้องกับข้องเสนอ
"ข้าเห็นด้วย" ครีนัสพูดสนับสนุน
"ข้าก็เห็นด้วย" ธีฟเห็นด้วย
ณ ราชวัง
เช้ารุ่งขึ้นเคน กริม ครีนัส และธีฟได้เข้าเฝ้ากษัตริย์
"ข้าชักสงสัยแล้วว่าเราส่งทหารเพื่อปราบความชั่วร้ายนับล้าน ยึดเมืองได้นับ10 แต่ความชั่วร้ายไม่ลดลงเลย" กษัตริย์ตรัสอย่างมีข้อสงสัย
"ข้าว่าความชั่วร้ายอาจมีจำนวนเยอะ เราอาจส่งทหารไม่เพียงพอต่อการทำลายฝ่ายศัตรู ข้าพเจ้าจึงเห็นว่าเราควรให้ 3 นักรบอันได้แก่ กริม ครีนัส และธีฟออกลาดตระเวน เพื่อรวบรวมเขตที่มีความชั่วร้ายครอบงำ" เคนกล่าวเหมือนรู้ความคิดของกริม
"ข้าก็มีความเห็นตรงกับเจ้า แต่ให้ทหารคนอื่นไปก็ได้ไม่จำเป็นต้องใช้ 3 นักรบ" กษัตริย์ตรัสเหมือนไม่อยากให้ 3 นักรบไป
"ข้าพูดเช่นนั้นเพราะ เราจะค้นหา 3 ทิศ ได้แก่ทิศใต้ ตะวันออก ตะวันตก ส่วน
ทิศเหนือเราได้เคยส่งคนไปแล้วแต่ไม่พบ และอีกเหตุผลเราไม่มีคนไว้ใจได้ ว่าจะเป็นกบฎของเมืองเรารึเปล่า ขอจงให้กษัตริย์ไตร่ตรองด้วยเถิด" เคนกล่าวทำให้ 3 นักรบตกใจในความฉลาดของเคน
"ข้าขอปฎิเสธ เพราะว่าเราได้ทำการปฎิญาณตนต่อหน้ากษัตริย์ว่าจะดูแลท่านไม่ว่าจะกรณีใดๆ" กริมหาข้อขัดแย้ง
"ท่านจะกลัวสิ่งใดในเมื่อท่านไม่ใช่กบฎของเมืองคาร์ฟแดนเรา" เคนกล่าวจนกริมจนมุมที่จะต่อกลอน
กษัตริย์นั่งไตร่ตรองอย่างละเอียดในที่สุดจึงกล่าวโดยฟืนคำพูดของตนเอง
"ข้าตัดสินใจแล้วให้เจ้า 3 คนไป เคนพูดถูกว่าเราไม่มีคนไว้ใจได้และอีกอย่างเราไม่มียอดฝีมือที่เหนือเจ้าทั้ง 3"กษัตริย์กล่าวอย่างไม่เต็มใจ
"ข้าขอค้านความเห็นของกษัตริย์ข้ามีเรื่องมีเรื่องจะทูล เรามิใช่กบฎไม่งั้นเราอาสากองทัพไปปราบเมืองชั่วร้ายทำไม และเราเพิ่งรู้ว่าทำไมเราถึงส่งทัพไปนับล้านแต่ความชั่วร้ายกลับไม่ยอมลด เราพึ่งรู้ว่ามีดาบอยู่เล่มหนึ่งเป็นตัวเพิ่มพลังชั่วร้ายโดยคนสร้างดาบเล่มนั้นคือกษัตริย์ของมาลาวี ดาบเล่มนั้นอยู่บนยอดที่สูงที่สุดของเมืองมาลาวี ทำให้เรารู้ว่าคนที่สนับสนุนให้ท่านส่งทัพไปจำนวนมากมีความสงสัยว่าจะเป็นกบฎ" ครีนัสเล่าความจริง
"ว่าไงนะเราเสียกองกำลังจำนวนมากแต่เพราะดาบเล่มเดียวเหรอ"กษัตริย์ตกใจว่าทำไม
"แล้วทามไมเจ้าไม่บอกข้า" กษัตริย์พยายามหาความจริง
"ข้าได้ยินมาจากกริม" ครีนัสส่งให้กริมปลดปริศนา
"จริงเหรอกริม" กษัตริย์สงสัย
"จริง ข้าได้ยินมาจากเคน" กริม
"ไม่จริงนะกษัตริย์ข้าจงรักภักดีต่อกษัตริย์มาโดยตลอด" เคนพูดอย่างตกใจ
"ข้าชักสับสนแล้วนะ" กษัตริย์เบื่อ
กษัตริย์หยิบกระดาษมาแผ่นหนึ่งแล้วเขียนใส่กระดาษว่า "ใครโกหกถูกไฟไหม้วอดกาย"
กษัตริย์ชูกระดาษนี้พร้อมคำสั่งถามธีฟคนแรก "เจ้าเป็นกบฎใช่ไหมธีฟ"
"ข้ามิใช่กบฎ"ธีฟตอบอย่างชัดเจน
"เจ้าเป็นกบฎใช่ไหมครีนัส"กษัตริย์ถามครีนัส
"ข้ามิใช่กบฎ"ครีนัสตอบอย่างมั่นใจ
"เจ้าเป็นกบฎใช่ไหมกริม" กษัตริย์ถามกริม
"ข้ามิใช่กบฎ" กริมตอบอย่างเสียงดัง
"ฮาๆๆ เจ้าใช้คาถาอะไรกริมทำไมจึงรอดตายจากกระดาษคำสาปล่ะ" เคนพูดเหมือนกริมโกหก
"เงียบซะเคน" กษัตริย์ตรัสอย่างเบาๆ
"เจ้าใช่กบฎไหมเคน"
"ข้ามิใช่กบฎ...."เคนพูดอย่างเบาๆแต่ไม่มีไฟไหม้กาย
"แต่ท่านรู้เรื่องราวเรื่องดาบแห่งเมืองมาลาวีมาโดยตลอดใช่ไหม"กริมพูดอย่างรวดเร็ว
"ข้าเปล่า!!!" เคนปฎิเสธ
"ฟุ๊บ!!!"
ทันใดนั้นที่ตอบกริม กระดาษยังชี้ไปหาเคนแสดงว่าคำที่เคนพูดเป็นคำโกหก
"ช่วยข้าด้วย!!! อ๊าก!!!"เคนพูดอย่างทรมาน เคนถูกไฟเผาท่วมตัว
"ข้าขอสาปแช่งเจ้าให้เจ้าถูกธนูเล็บอินทรีย์ของกษัตริย์มาลาวีตายอย่างอนาถ" เคนสาปแช่งกริม พร้อมสลายกลายเป็นเถ้าถ่าน
"หมดเรื่องสักที" กษัตริย์พูดอย่างเหนื่อยหน่าย
"ข้าจะไว้ใจเจ้าทุกเมื่อ" กษัตริย์ชมกริม
ความคิดเห็น