ฟิคบารามอส(เฟริน x คาโล)

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2

"นายเป็นใคร?"เสียงหวานเอ่ยขึ้น ถ้าไม่มองหน้าเจ้าของเสียงตอนนี้มันคงหน้ารื่ยรมย์อยู่แต่ใบหน้า อันบูดบึ้งของเฟรินตอนนี้บ่งบอกว่า ไม่ต้อนรับใครหน้าไหนทั้งนั้น

"สวัสดีพี่ชื่อ คาร์ล เดอะปริ้นซ์ ออฟ บาบิโลน ครับ "เฟรินเริ่มกรอกตาไปมากับคำแนะนำตัวของ เจ้าชายหน้าตาพอใช้ได้ซึ่งอยู่ดีๆก็โผล่มาจากไหนไม่รุ้ตรงหน้า แถมยังมาทวนชื่อเธอซะยืดยาว น่ารำคาญอีกต่างหาก 

"นี่นายคาร์ลตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์คุยกับใครทั้งนั้น กรุณาลุกขึ้นไปจากโต๊ะของฉันเดี๋ยวนี้"เฟรินค้อนใส่ คนตรงหน้า อย่างรำคาญเต็มที

"แหม เดี๋ยวสิก็พี่่เห็นเธอนั่งทานข้าวอยู่คนเดียวเลยอยากมานั่งคุยเป็นเพื่อนนะครับ" คาร์ลส่งสายตาล้ออย่างเอ็นดูมาให้กับเฟริน 

"ไม่ได้ยินเหรอครับ ว่าเขาไม่อยากให้พี่นั่งด้วยนะ"คาโลวางมือลงบนไหล่ของ คาร์ลอย่างถือวิสาสะซึ่งผิดวิสัยความเป็นเจ้าชายน้ำแข็งของเขาอย่างยิ่ง เพราะปกติกับรุ่นพี่ถึงคาโลจะหงุดหงดขนาดไหนก็ยังให้เกียรติเสมอ แต่ตอนนี้น้ำแข็งเริ่มโดนหลอมซะแล้ว

"เธอ คงจะเป็นเจ้าชายคาโลหละสิ"คาร์ลค่อยๆแกะมือคาโลออกจากไหลของเขาและลุกขึ้นเผชิญหน้ากับคาโลตรงๆ 

"อย่าหงุดหงิดไปสิพี่ไม่ได้จะทำอะไรเฟรินน้อยซะหน่อย แค่เห็นเธอนั่งอยุ่คนเดียวเลยคิดว่าจะมานั่งคุยด้วยรอคนก็เท่านั้นเอง"คาร์ลยิ้มให้คาโลแต่สายตากับเอาเรื่องไม่ใช่เล่น 

"ไม่ทราบว่าพี่กำลังรอใครอยู่เหรอครับจะให้ผมช่วยไปตามให้เอาไหมครับ" คาโลเริ่มปล่อยไอเย็นออกมาทำเอาทั้งโรงอาหารถึงกับเย็นเยียบ 

"ไม่ต้องหรอกคาโล เขามาหาพี่เอง"โรเวนเดินเข้ามาหาคนทั้งสองด้วยใบหน้าที่ยังคงความสุขุมกระชากใจสาวไว้อยู่เหมือนเดิม

"ไงคาร์ล ฉันขอโทษทีที่มาช้าไม่นึกว่านายจะมาเร็วขนาดนี้ แล้วนี่พวกนายมีเรื่องอะไรกันอย่างงั้นเหรอ"โรเวนหันไปถามคาร์ล อย่างสงสัย คาร์ลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างตื่นเต้น

"อ๋อก็เมื่อกี้ฉันเดินเข้ามาในนี้กะว่าจะนั่งรอนายแต่เผอิญเจอสาวสวยนั่งอยู่คนเดียวเข้าฉันเลยไปนั่งเป็นเพื่อนแล้วบังเอิญว่าเจ้าหล่อนกำลังอารมณ์ไม่ดีฉันเลยคิดว่าจะทำให้เธอหายเครียด แต่รุ่นน้องนายเนี่บสิดันมาบอกให้ฉันลุกขึ้นปนั่งที่อื่นนะ"โรเวนหันไปมองคาโลอย่างสงสัย

'อะไรกันที่มากวนใจเจ้าชายแห่งคาโนวาลคนนี้คงจะมีอยู่ไม่กี่เรื่องแหละนะ แล้วยิ่งถ้าเป็นเรื่องผู้หญิงคงจะไม่พ้น แม่ตัวยุ่งนั่นแน่ๆ' โรเวนคิดในใจพลางส่ายหัวอย่างเอือมระอากับเรื่องยุ่งๆที่รุ่นน้องเขาช่างสรรหามาให้ปวดหัวเล่น

"ยังไงก็ช่างเถอะฉันขอโทษแทนรุ่นน้องฉันด้วยละกันตอนนี้พวกเราควรจะรีบไพบท่านมหาปราชญ์ไม่ใช่รึไง"โรเวน เดินนำหน้าอกไปโดยไม่รอให้ใครทักท้วงทั้งสิ้น คาร์ลหันมาตบไหล่คาโล เอามือล้วงกระเป๋าและเดินตามโรเวนออกไปจากห้องอาหารทำให้บรรยากาศที่เหมือนจะตรึงเครียดเมื่อสักครู่ผ่อนคลายลง หลังจากที่รุ่นพี่เดินออกไปพ้นจากโรงอาหารแล้วลิงทะโมนประจำป้อมอัศวินทั้งหลายตั้งก็วิ่งกรูเข้ามาหาคาโล ด้วยใบหน้ายินดีที่เพื่อนของเขาได้ชัยชนะในครั้งนี้ถึงแม้จะมีพี่โรเวนมาขัดก็ตาม

"โหยคาโลนายสุดยอดมากกล้าเข้าไปฉะกับรุ่นพี่เขาตรงเลยเหรอ"แค่คาโลได้ยินไอ้บทวิเคราะห์ของเจ้าเพื่อนตัวแสบที่ค่อนข้างจะวิเคราะห์เว่อร์เกินไปหน่อย ก็ถึงกับทรุดนั่งลงไปบนเก้าอี้อย่างเหนื่อยหน่ายทันที 

"เอ๋ว่าแต่ เจ้าตัวยุุ่งเฟรินมันหายไปไหนซะแล้วหละ"คิลทักขึ้นทำเอาจุดสนใจซึ่งเมื่อครู่เล็งไปที่คาโล กลับกลายมาเล็งที่ที่เฟรินเคยนั่งสวาปามข้าวอยู่เมื่อครู่ซึ่งคนนั่งไม่ได้อยู่ตรงนั้นเสียแล้ว

"นั่นสิครับ สงสัยจะแอบหลบไปตอนที่ชุลมุนเมื่อกี้นี้แน่เลยครับ"กัสเอ่ยขึ้นเพื่อนจึงพยักหน้าตามอย่างเห็นด้วย แต่เพื่อนๆก็ต้องตกใจเพราะอยู่ดีๆคาโลก็ลุกพรวดพราดเดินออกไปจากห้องอาหารดราก้อนอย่างเร่งรีบ สายตาเกินสิบคู่ในห้องอาหารมองตามไปอย่างเข้าใจว่าทำไมเพื่อนของเขาถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น

'ก็เพราะจะไปตามง้อสุดที่รักนะสิหึหึ'ทุกคนต่างคิดเป็นเสียงเดียวกันในใจ และอวยพรให้คราวนี้เจ้าชายน้ำแข็งของพวกเขารอดพ้นฝ่ามือฝ่าเท้าเจ้าเฟรินมันด้วยเถอะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แหะๆขอโทษทีนะค่าทุกคนมาอัพช้า แหะๆเด็กมหาลัยก็งี้ยุ่งได้อีกT^Tแต่จะพยายามมาอัพเรื่อยๆนะค่ะ ยังไงก็ช่วยติดตามกันต่อไปด้วยนะค่าขอบคุณมากค่า