จิตกรรม

ลำดับตอนที่ #1 : สัมผัสแรก

                              กาลเวลาผ่านไป คนฟัง เปลี่ยนเป็น คนอ่าน พวกเขาไม่ได้นั่งล้อมวงด้วยกัน แต่กลับนั่งแยกกัน พวกเขาไม่รู้จักกัน ไม่คุยกัน ไม่หัวเราะด้วยกัน  พวกเขาไม่เคยเห็นหน้าผู้เล่าเรื่องราวเหล่านี้ด้วยซ้ำ เมื่อความบันเทิงส่วนรวมเปลี่ยนมาเป็น ความบันเทิงส่วนตัว  ผมจไม่จำเป็นที่จะต้องเล่าเรื่องออกมาจากทางปาก และเปล่งมันออกมาด้วยเสียงที่ชัดและทรงพลังของผมอีกแล้ว เพียงแค่เขียนมันลงบนกระดาษแล้วรอให้ ใครซักคนหยิบมันขึ้นมาอ่าน และหวังว่าเขาจะถูกตัดขาดจากโลกเข้าไปในโลกแห่งตัวอักษร  และรับรู้เรื่องราวที่ผมอยากจะเล่าให้ฟัง
                            ผมคิดถึง ภาพ ปฎิกิริยาของ ผู้ฟังที่คล้อยตามไปในเรื่องราวที่ผมเล่าให้ฟัง  ภาพคนนั้งล้อมวงกันอย่างอบอุ่น หัวเราะด้วยกัน ร้องให้ด้วยกัน ภาพปฏิกิริยาของผู้ฟังที่มีต่อ ภาษามือและภาษากายของผม  มันคงไม่มีอีกแล้ว
                          ผมยังจำสัมผัสแรก ความรู้สึกแรก ที่ได้เป็นมนุษย์ได้ ผมเลือกที่จะจุติลงมาเพื่อ เข้าใจในความเป็นมนุษย์ ผมอยากสัมผัสละอองฝนฝุ่นหมอกฝ้า ลิ้มรสอาหาร  สูดกลิ่นบริสุทธิ์ รู้สึกถึงฤดูที่เปลี่ยนแปลง  รู้สึกถึงความรู้สึกเจ็บ หนาว ร้อน  และ เล่าเรื่องราว ให้พวกเขาฟัง