ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : แวมไพร์วายร้าย12
(egon part)
ผมมานั่หุหิอยู่ในห้อประธานไม่่ำว่า30นาทีแล้วเพราะอะไรน่ะหรอ ็เบื่อห้อน่ะสิ เินเล่นแล้วรูเลยไล่มาที่ห้อประธาน สุท้าย็มานไ้ วันนี้ทุนูแปลไปหมเลย ไอ้ฮยอวอนที่ปิะเียบ นิ่ วาฟอร์มหน่อยๆ วันนี้ลับยิ้มแบบมีวามสุในแบบที่ไม่เยเป็นมา่อน พวผมไม่เยเห็นนั่นเอ ไอ้ยอนูปิะใเย็นราวับน้ำในสระว่ายน้ำอมันไ้่าวว่าทะเลาะับเ็ที่ื่อวอนโฮ อะไรเนี่ยแหละ ผมเอ็ไม่่อยรู้เรื่อสัเท่าไหร่ ไอู้ฮอนวันนีู้แปลไปที่ว่าลับมามัน็ถือลูบาสไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเลย แล้ว็ยิ้มแปลๆแบบผิปิ มันผิไปหมเลย เฮ้อ ผมถอนหายใออมาเพราะรู้สึเหนื่อยเินะบรรยาย เล่นหนีหมาป่ามาแบบนั้นใรปิ็แปลมาละ ผมเหนื่อยเินะห้ามใไ้ ผมำลัะเินไปเ้าห้อน้ำ็สิับวูบไปทันที
(hyungwon part)
ผมมอไปที่ไอ้อีอนที่หมสิอยู่หน้าห้อน้ำ่อนะใ้วามรวเร็วแบบสัาิาอแวมไพร์วิ่ออไปหาไอ้อีอนทันทีที่มันล้มล
"มันไม่ไ้เป็นไรมาหรอ แ่เหนื่อย็เลยหมสิไปเท่านั้นเอ ไม่มีอะไรน่าห่ว เื่อเถอะ เี๋ยว็ฟื้น"
ผมพูบ็พยุร่าออีอนไปพลามีไอ้ยอนูมา่วยส่วนไอู้ฮอน็เินไปที่โฟาแล้วัที่ไว้ให้มันนอนพั พอเอามันไปวาไว้แล้ว็แยย้ายันไปนละมุมห้อ วันนี้ผมอารม์ีมาเลย เพราะวันนี้ผมไปหาเรื่อุย(แบบ่าัน)ับีฮยอนมา โอ้ย โระแฮปปี้เลย เอาริๆ
่าวเรื่อหมาป่าแพร่ไปอย่ารวเร็วแทบะไม่ไ้หยุุยันเรื่อนี้เลย พวผมเลย้ออยู่แ่ที่บ้านพัประธานนัเรียน ยอมรับว่ามันโระเป็นอะไรที่แสนสาหัสมา ผมไม่อบ มันไม่ไ้แล้นอื่น มันไม่สนุหรอรับ ะบอให้ ผมเินมาหาเลือินแ่็้อเออนมสีมพูแป้น วาอยุ่พลามีโน๊ไว้ว่าอยอนู ินอะไรไม่เ้าับัวเอมาเลย ไอ้เพื่อนเอ้ย
ผมเลยไปว้าอนม้าๆมาแะแล้ว็เอาไปนั่ินที่โ๊ะทำานอผม ผมินอาหารมนุษย์ไ้นะ ที่ริพวเรา็ินไ้ทุน ไม่ใ่แ่ลูรึ่แวมไพร์เท่านั้นที่ะินไ้แวมไพร์ทุวันนี้แ่าาแ่่อนมาทุวันนี้แวมไพร์นอนอาบแ็มี แวมไพร์อบินระเทียม็มี แวมไพร์ทุวันนี้สบายไปแล้วล่ะ ผมหยิบไอแพมา่อนะเปิไปที่เมทายใเมหนึ่ ผมเล่นมันอยู่สัพัโทรศัพท์ผม็เ้า เบอร์ไมุ่้นะ้วย ใรวะ ถ้าโทรมา่านะ ฮยอวอนะ่าืนให้วิ่ลับบ้านไม่ถูเลย
"สวัสีรับ ฮยอวอนพูสายรับ"
(พี่ฮยอวอน ผมอูินนะ ผมมีเรื่อะถาม)
"นึว่าใรที่แท้็อูินนี่เอ แล้วมีอะไรล่ะ"
(ือว่า พวผม้อเอาานไปส่รู แล้วีฮยอน ไอเอ็ม วอนโฮ มินฮยอ ็โนพี่ลโทษ้วย)
"อือ แล้วไ่อล่ะ" ผมฟัแล้ว็นึสนุ ไอ้ยอนู ูฮอนไ้ยินเสียหัวเราะในลำออผม มันเยหน้ามามอ ไอ้ยอนูำลัอ่านหนัสือ ไอู้ฮอนำลัเล่นเมส์ มันเยหน้ามามอแล้ว ผม็ยัิ้วแล้วส่ำพูแบบไม่มีเสียไปว่า มีอะไรสนุๆแล้วล่ะ ผมหันมาสนใสิ่ที่ปลายสายำลัะพู่อานี้
(ือพวผมอยาให้พี่พาพวผมออนอหอพัไ้มั้ยรับ ่วยพวผมนะ แล้วพวผมะอบแทนืนให้)
น้ำเสียอ้อนวอนัมาาปลายสายเสียีฮยอน ผมถึับยิ้มออมา้วยวามีใ โยมีไอ้สอนนั้นมอูอยู่
"ถ้า่วยแล้วมีอะไรแลเปลี่ยนล่ะ ีอยอน"
(พี่อยาไ้อะไรล่ะ ผมให้เลย แ่พาพวผมออไป แล้วผมยอมทำามทันที ้อเป็นอะไรที่พวผมสามารถให้ไ้้วยนะ เ้าใมั้ย พี่ฮยอวอน)
เสียอีฮยอนพูออมาแบบอนเล็ๆ ผมอบเสียนี้ัเลย ผมยิ้มเล็น้อย ที่ผมทำเป็นว่าไม่อบ็เพราะอยาะแล้ไล่ะ เ็นี้ไม่น่าะโรธใรไ้นาน นี่็ะ4 โมเย็นละ ผมมอออไป้านอเล็น้อย
"ไ้ ันะ่วย แล้วเอันเี๋ยวันไปหา"
ผมพูบ็ัสายทันทีอยาเอีฮยอนะแย่แล้ว ผมไอ้ยอนู ีฮยอน ปล่อยให้ไอ้อีอนพัผ่อน่อเพราะมันหนีหมาป่ามาเหนื่อยนั่นแหละ
พวผมเินนมาถึห้ออีฮยอนอย่าเร็วเลย ผมเอีฮยอนนั่หน้าอ พอเห็นผม็ยิ้มออมาทันที
น่ารัมาเลย นอะไรระาใผมไปหลายรอบเลย
ผมิพลามอไปที่ีฮยอน ีฮยอนวิ่มาหาผมแล้ว็เือบหน้าแหลพื้น ผมรีบรับไว้ เพราะไม่ั้นล้มลไปแน่ๆ ทุนอึ้เลย ผม็อึ้ อึ้มา
เพราะผมล้มลไปน่ะสิ แล้วให้ายเถอะ ีฮยอนอยุ่ใล้ผมมาๆเลย ผมใสั่นแรมา ผมันีฮยอนออเพราะไม่อยาให้ีอยอนไ้ยินเสียหัวใอผม โห เือบละๆ เือบไู้บแล้ว เือบไปแล้วโว้ยยยยย
"อโทษ ผมแ่ีใที่พี่มา แล้วพี่ห้ามลับนะ พี่้อพาพวผมไปส่าน่อน แล้วพวผมะอบแทนามๆเลย"
ผมมอหน้านั่น ู็รู้ว่ารู้สึผิมานาไหน
"ไม่เป็นไร แล้วะไปที่ไหน บอมาเลย เี๋ยวพาไป"
ผมพูไปเพราะผมอายแล้วใร็อย่าพูเรื่อนี้อีล่ะ อาย
"ไปึบำบัน่ะรับ มันน่าลัวอ่ะ ไม่ล้าไป"
มินฮยอพูออมาแล้ว ยับัวไป้าๆไอเอ็มแล้วเาะแนไอเอ็มไว้แน่นมา สสัยะลัว
ามที่ใรหลายนรู้รับว่า มันน่าลัวมา ึบำบัเ้าว่ามีแ่นผิปิ บาน็แปลไปแบบนี้็มีนะรับ บาน็ล้ายๆะเป็นบ้า บาน็เป็นโรหลอน หลอนอะไร็ไม่รู้ ผมว่ามันน่าลัวอ่ะริ แ่เป็นแ่แ่่อน เพราะอนนี้อะไรๆ็ีึ้น นแบบนี้็ไม่่อยมีแล้วรับแ่มัน็ยัหลเหลือบ้าลูนระูลให่ๆ้อมาอยู่ที่ึบำบั็มีเยอะ ส่วนให่มันไม่มีใรอยามาึนี้หรอรับ แุ่รูทีุ่มึนี้อ่ะ สวยมา และยัใีอี้วยผู้ายเลยอบมาึนี้อนนี้มันบ่าย3-4โมเย็นแล้ว ำลัะเย็น อนนี้็ะเปลี่ยวอยู่เพราะึบำบั1แห่นี้อยู่ห่าาึเรียนเือบิโลเพราะั้นเรา้อใ้วิธีปีน้นไม้เอามันเป็นวิธีที่ไม่้อเินไปามทา้าล่านั้น ้าล่าะมีนที่้อเ้ารับารบำบัอยู่2นแล้วน2นนี้เหมือนะไม่่อยปิเอาเท่าไหร่เลย ผมเอ็ลัวนะ มันูแปลๆถ้าะเินไปรทาเินเพราะั้นใ้วิธีทาเลี่ยอนนี้พวเรา8นไ้แ่ผม ยอนู ูฮอน ีฮยอน มินฮยอ วอนโฮ ีที่ไอเอ็มเอาระเป๋าเป้มาเลยเอาสมุประมา10เล่มใส่ระเป๋านั่นไว้แล้วให้ยอนูพายระเป๋านั่นไว้แล้วเรา็เริ่มปีน้นไม่เพื่อไม่ให้เิเสียัเราึ้อ้าวเร็วๆะมีบาทีทีู่ฮอนพายมือมาหาพวผมือสัาว่าหยุนั่นเอ พวผมเิมมาไ้เือบรึ่ทาแล้ว อนนี้ไอเอ็มปีนสนุมาโนูฮอนเอ็ไปหลายรอบแล้วที่ว่าะส่เสียั แล้วโ็ไม่เ้า้าพวผมเลย ราววยย้อนมานไ้ เมื่อมีนๆนึ(ที่ิว่าไม่น่าะปิีเพราะส่เสียำรามออมา้วย)มอึ้นมาแล้วเอพวผม พวผม้อนิ่ๆเ้าไว้ ทำัวเนียนๆับ้นไม้ไป อนนี้ทุนเร็นเยี่ยวะราแล้ว ผมมอไปที่ีฮยอนที่ยืน้าๆ ไอเอ็ม อนนี้ีฮยอนูใ สสัยใน้าล่านั่นมาว่านะ
แล้วพวผม็ไ่มานถึที่หมายุรูสุสวยยัับรถออมาส่อี้วยบอว่า วันหลัไม่้อปีน มีอะไรโทรบอรูเลย แล้วพวผม็เินเ้าไปในเอาารเรียนแล้ว เฮ้อ โล่ใที่ลับมาไ้ปลอภัย
"แล้วเี๋ยวพวันะมาทวออบแทนนะ"
ผมว่าบ็หันหลัลับทันที5โมแล้วสินะ ้อรีบลับไปที่บ้านพัประธานแล้ว
พวผมลับมา็เอไอ้อีอนนอนอยู่ที่เิมไม่ยับัว้วย ถ้ายับ้ำอ่ะ ผมว่า ผมเินมาหยุที่โ๊ะทำานพลามอออไป้านอหน้า่าระใสๆบานให่ เห็นวิวในัวเมือ้วย เพราะโรเรียนนี้ั้อยู่บนภูเาสู และแน่นอนที่อผมมอลไปะเห็นวิวัวเมือที่ผมอบไ้อี้วย
เฮ้อ สบายใั
ัวเล็ๆ น่ารัๆแบบีฮยอนนี่แหละ
สเปอผมเลย
.................................................................................
มาละหลัาหายไปหลายวัน(รึเปล่าว้าา)
นั่นแหละวันนี้็มาลละนะ
ำลัิว่าะแ่อีเรื่อนะ
แ่ินะะ แ่ิ่ะ ยัไม่ไ้ทำริ
แ่ถ้าทำิว่าะทำอวไรี
หลายว็ไ้นี่นา
เอาหลายๆวเลย
สำหรับอนนี้นะะ ยาวอยู่ แ่ประมา2ั่วโม
แหะๆ เอาริๆมันยาวนะ อนนี้อ่ะ
ไปล่ะบายยยยย
แล้วเอันอนหน้านะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น