คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หยาดน้ำตาของนางฟ้าที่เปื้อนโคลน # บทอัศจรรย์ RATE 18 UP! #
ผมเอนัวเธอลไปนอนราบับพื้นห้อ โีที่บ้านอเธอปูพรมในห้อนั่เล่นนี้้วย ผมลาูบไปเรื่อยๆ ทั้าริมฝีปาไปทั่วใบหน้า เปลือา หน้าผา วนไปุไร้อยู่รใบหู แทะเล็มิ่หูเธอเล่นอย่าหมั่นเี้ยวเบาๆ ่อนะลับมาโลมเลียอยู่ที่ริมฝีปาเ่นเยและ็เลื่อนสัมผัสนี้ไปยัออ
น้ำฟ้าเธอนอนเร็หลับาปี๋อย่ายอมรับในะารรม ูเหมือนว่าเธอะรู้ัวแล้วล่ะรับว่าไม่รอแน่ๆ ผมเอาริ ผมยันัวึ้นปลระุมเสื้อออ่อนะเหวี่ยทิ้ไป้าๆ ัว และ็ัารปลระุมาเับเ็มัอผมออเพื่อเรียมพร้อม ็ผมไม่อยาให้เสื้อมันยับนี่รับ เี๋ยวผิสัเ
“ออิถอเสื้อน้ำหน่อยนะรับนี ให้อิูหน่อยนะรับ ไม่้ออาย”
ผมบอเธอ้วยเสียระเส่าพลาึเสื้อเธออออย่าลุลันิหน่อย ็เธอใส่เสื้อแนุ๊าแบบพอีัวนี่รับ แถมยั้อเอาออทาหัวอี แ่็สำเร็นไ้ บนลำัวเธอเลยเหลือแ่บราลายาร์ูนน่ารั ผมเอื้อมมือไปปละอที่อยู่้านหลัโยไม่รอ้า พอหมปราาริ้นสุท้าย น้ำฟ้า็รีบเอามือมาปิเนินออวบอิ่มู่นั้นทันที
ผมยิ้มอย่ามีวามสุ สาวบริสุทธิ์นี่ น่ารัริๆ เลยรับ รสาิแ่าับพวร่านๆ ลิบลับ
ผม้มลัววามสุาเนินเนื้อู่นั้นอย่าเ็มที่ มันเ็มไม้เ็มมือผมเียวแหละรับ ้วยวามที่น้ำฟ้าเป็นนรูปร่าอวบหน่อยๆ ผมอบมันึ้นมาเ็มมือพลา้มลิมรสาิอย่าหิวระหาย ผมูเม้มิ่ปลายนั้นนมันูันึ้นรับสัมผัสับลิ้นอผม พลาลาลิ้นวนไปวนมานน้ำฟ้าร้อรวราอย่าสยิว มืออน้ำฟ้าที่เยอยู่้าัวอนนี้็ลับอรััวผมเสียแน่น
ผมเล้าโลมอยู่นานนรู้สึเริ่มไ้ที่ ผมึลมือัารับาเอน้ำฟ้าเป็นลำับ่อไป มันถูถอร่นไปล้ออยู่ปลายเท้า้าหนึ่ ผมแยาอฟ้าอออย่าอยาูให้เ็มา
สอลีบอวบอูมที่แนบสนิทำลัุ่ม่ำไป้วยน้ำรัหล่อเลี้ย มันูสวยมาเลยรับ สีมพูออแระเรื่อหยาเยิ้มไป้วยแรปรารถนา มีสิ่ปลุมอันอ่อนนุ่มึ้นอยู่บาเบาทำใหู้ลึลับน่า้นหามายิ่ึ้น วามสวยามอสาวบริสุทธิ์ที่พระเ้าสรร์สร้ามาให้ผู้ายไ้้นพบ
“อิอย่า้อแบบนั้นสิ น้ำอายนะ”
“โธ่ ะอายทำไมันล่ะน้ำ เี๋ยวน้ำ็เป็นออิแล้ว หึ หึ” ผมว่าอย่าอารม์ี่อนะ้มลไปิมรสาิอสาวบริสุทธิ์ ผม้มลูบอย่าแผ่วเบา พลาอมมลิ่นวามสาวอเธอ ผมไล้ลิ้นสาลไปบนเนินสวรร์นั้น รูลิ้นผ่านอลีบไป้าๆ นน้ำฟ้าเผลอราออมาอย่าสุสยิว
“อ๊ะ อิ อย่ะ”
ผมไล้ลิ้นไปเรื่อยๆ ลาผ่านึ้นล และวนไปูเล็มริ่ระสัน น้ำฟ้าเธอเสียวนลืมัวหัวผมสุแร เธอหลับาพริ้มห่อปา้วยวามเสียว่าน ผมเห็นแบบนี้ยิ่อบใเลยยิ่รุหนัโมีนเธอสั่นสะท้านไปทั่วาย สอมือเธอยี้หัวผมอย่าลืมัวพลาเริ่มส่เสียราระเส่าฟัแล้วสยิวแทบาใ
ลิ้นอผมทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ พลาเปิทาสำรวภายในถ้ำอเธอ ถ้ำที่ไม่มีใรเยไ้สัมผัส แ่วันนี้ผมำลัะเปิมันออแล้ว เมื่อเห็นว่าเธอถูเล้าโลมหล่อลื่นนน่าะพร้อมรับอริอผมแล้ว ผม็ไม่รอ้าัารุเ่าเอาอาวุธ่อปาทาเ้าทันที
“น้ำ อิะเ้าไปแล้วนะ เ็บนินะนี”
ผมหัวมันเ้าไปไ้นิหน่อยน้ำฟ้า็ร้อลั่นึ้นทันที
“โอ้ย อิ น้ำเ็บ ไม่เอาแล้ว เอาออ่อน”
เธอผลัอผมอออย่าร้อนรน ผมเลย้มลไปูปาับเธออีรอบ นเธอเริ่มผ่อนลาย มือหนึ่็อยประอัวเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน อีมือ็เอื้อมไปเล้นลึเนินอเธอเล่น นเธอเริ่มผ่อนลาย เริ่มส่เสียราอีรอบ ผม็แอบเ้าอีรึ่ลำ แ่รั้นี้เธอร้อไม่ไ้หรอรับ เพราะปาอเธอไม่ว่าถูปาผมประบอยู่
ัพัผม็เลื่อนลมาไร้ออเธอและเล็มหูเธอเบาๆ ่อนะย้ายมาลอเลียเนินอเธออย่าเมามันส์ ส่วนอีมือนึ็ย้ายไปทำหน้าที่บบี้ปุ่มระสันหน้าปาถ้ำเธอเป็นารระุ้นอารม์แทน นน้ำฟ้าเธอบิัวไปมา้วยวามเสียว่าน ผมไม่รอ้ารับ ราวนี้พรวลไปทีเียวมิ้าม น้ำฟ้าระุัว เบิาโพลทันที ส่เสียร้อประท้วผมหาว่าผมใร้ายสารพั เธอน้ำาไหลร้อไห้สะอื้นออมา้วยวามเ็บ
แทบไม่อยาเื่อเลยรับ ว่าวามรู้สึที่ไ้เปิิหิมันะีนานี้ ถึะมีสาวนอื่นที่ฟิๆ ็เถอะ แ่อน้ำฟ้ามันแ่าออไปรับ ผมรู้สึไ้ถึวามอบอุ่นที่อรัผมอยู่เป็นระยะๆ มันทั้ับทั้แบ และรู้สึถูบีบแน่นนแทบทนไม่ไหว ผมรู้สึเสียวแทบาใเลยละรับ
“อิ น้ำอร้อ เอาออเถอะ น้ำเ็บ” เธอพูไปน้ำาไหลไป ูน่าสสารเป็นบ้า
“แรๆ ็แบบนี้แหละ น้ำอย่าเร็สิ หายใลึๆ”
“อิ น้ำเ็บ น้ำลัว มันเ็บมาเลยนะอิ อน้ำมันีแล้วแน่ๆ น้ำเ็บ พอเถอะ น้ำลัวมันแหอ่ะ มันะแหมามั้ยอิ” น้ำฟ้าพู้วยสีหน้าหวาหวั่นสุีวิ นผมอำไม่ไ้ แ่นี้ไม่แหหรอรับ น้ำฟ้าอผม อยาะบอเธอเหลือเินว่า ลออยู่ับผมัืนสิ รับรอไ้แหสมใแน่ หึ หึ
“มันีแน่ๆ ล่ะ ็อิทำพรหมารีย์น้ำีไปแล้วนี่นา อโทษนะ ออิให่ไปหน่อย เลย้อแหอน้ำอ้าออเยอะๆไ แหพัไปหลายวันแน่น้ำ หึ หึ” ผมพูเล่นับเธอนเธอหน้าแ ว่าผมเบาๆ
“อิบ้า”
ผมปลอบโยน เล้าโลมเธอเ็มที่ นเธอเริ่มรู้สึีึ้น ทุเลาเ็บ พอเธอเริ่มผ่อนลายหายเร็ ็ถึเวลาสนุอผมแล้วล่ะรับ ผมเริ่มเ้เอวเ้าใส่ทันที า้าๆ ทีละนิเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นัหวะที่เร็วึ้นามเส็ป
เพราะพอผมเริ่มยับ้าเพื่อไม่ให้เธอเ็บมา นเธอเริ่มเสียว น้ำฟ้าเธอ็ลืมัวแอ่นสะโพรับารอยอผมทันทีรับ ที่เยสาวทีละรึ่ลำ็เริ่มถอนออมาเือบหม่อนะเ้สวนนน้ำฟ้าเธอร้อรวรา
มีอยู่หลายรั้ที่ผมแล้เธอ ถอนลำอผมออมาเือบหมแล้วสวนระแทเ้าลับไปเ็มรันเธอสะุ้ ผมเอยัรู้สึไ้ถึปาโพรมลูอเธอที่นับปลายลำอผม
น้ำฟ้าเธอปรับัวเร็วีเินารับ ไม่นานนัาที่เธอเอาแ่ร้อว่าเ็บ เธอ็หันมาราแ่ำว่าเสียวแทน สอแนอเธออรัแผ่นหลัอผมนแน่น สอา็เี่ยวเอวผมไว้ราวับลัวเราหลุออาัน ผมปรนเปรอให้เธออย่าสุวามสามารถ
“อิ น้ำไม่ไหวแล้ว พอ่อน หยุ่อน น้ำปวี่”
“ปล่อยออมาเลยน้ำ อย่าลั้น” ผมรู้ีว่าเธอหมายถึอะไร เธอใล้เสร็แล้วล่ะรับ
“อิ น้ำเสียว ่วยน้ำ้วย” เธอราเสียระเส่าฟัไม่เป็นภาษา
“อื้อ ปล่อยเลยน้ำ อิ็ใล้แล้ว ถึพร้อมันนะ”
ผมบอเธอแบบนั้นพร้อมๆ ับที่รู้สึถึแรรัใน่ออเธอที่อนลำอผมแทบระเบิปลปล่อยออมา และในที่สุทำนบลั้นน้ำอผม็แออ ผมปล่อยอเหลวอุ่นๆ ีเ้าใส่โพรในัวเธอเ็มแรพร้อมๆ ับที่เธอผวาายเ้าอผมอย่าเร็ัว ลำอผมระุพอๆ ับที่่อทาอเธออรัผมเป็นระยะๆ อย่าแร
ผมรู้ไ้ทันทีว่าิรรมอเราบรรลุเป้าหมายแล้ว ผมฟุบลบนัวเธออย่าอ่อนแร พลาถอนแท่เนื้ออผมออมาาัวน้ำ มันหลุออมาพร้อมับมีอเหลวสีาวุ่นที่ผมไ้ปล่อยไว้ในัวเธอไหลามมา้วย และ็ยัมีรอยเลือแห่รัที่บ่บอถึารพิิเรือนร่าอน้ำฟ้าเป็นนแรอผมไหลปะปนออมา
ความคิดเห็น