ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (os / sf johnjae nct) My dearest, lovely J

    ลำดับตอนที่ #21 : (os) Je te laisserai des mots

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.22K
      88
      22 ส.ค. 62



    Title : Je te laisserai des mots

     

    Soundtrack : https://www.youtube.com/watch?v=chWW-sdnSDM

    630 words.

     

         เขาดูเหมือนความฝัน ภายใต้ท้องฟ้าสีหมึก ดวงดาวส่องแสงแพรวพราวอยู่ใต้ม่านแสงไฟฟ้า แม่น้ำแซนไหลเอื่อย หอไอเฟลส่องสว่างอยู่อีกฟากฝั่งแม่น้ำ และเสียงเพลงจากแอคคอร์เดี้ยนของชายผิวสีที่มาเปิดหมวกข้างทาง

         รอยยิ้มของเขา, เสียงพูดคุยและหัวเราะ, กลิ่นน้ำหอม, เส้นผมที่ไหวปลิวตามสายลมอ่อน, หรือแม้กระทั่งไออุ่นจากร่างกาย

         สวยงามราวกับไม่มีอยู่จริง

         ในเศษเสี้ยวความคิดผมนึกสงสัย ว่าที่จองแจฮยอนดูสวยงามขนาดนี้ในตอนนี้เป็นความจริง หรือเพราะอยู่ภายใต้สายตาเคลือบม่านความลุ่มหลงของผมกันแน่

         พลันความคิดนั้นหายวับไปในทันทีเมื่อสัมผัสอุ่นจากมือของเขาประสานเข้ากับมือของผม พร้อมกับลักยิ้มสองข้างและดวงตาเป็นประกายตรึงไว้ไม่ให้ละสายตา

         ราวกับเขารับรู้ถึงความสงสัยนั้น

         ที่จริงแล้ว เขารู้ทุกอย่าง ทั้งเรื่องความรู้สึกของผม และเรื่องที่การตกหลุมรักทำผมอยู่ภายใต้การควบคุมอย่างสมบูรณ์แบบ

         เขารู้ดีกว่าใคร

     

         I love you, John.

     

         เสียงนั้น, คำนั้น, ครั้งแรก, ริมแม่น้ำแซน

         ติดตรึง

         ไม่เคยจางหายไป

         กระทั่งในส่วนที่ลึกที่สุดในจิตใจของผม

     

     

    Je te laisserai des mots

    En sous de ta porte

    En sous de la lune qui chante

    Tout près de la place où tes pieds passent

    Cachés dans les trous dans le temps d'hiver

    Et quand tu es seule pendant un instant

     

    I will leave you words

    Under your door

    Under the moon that sings

    Near the city square where your feet pass

    Hidden in the holes of winter time

    When you are alone for an instant

     

     

         ผมตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายพร้อมกับการรับรู้ว่ายาระงับประสาทช่วยอะไรได้ไม่มากนัก

     

         อีกครั้งที่รู้ตัวอีกทีก็เดินมาถึงหน้าป้ายหินสลักตัวอักษรพร้อมกับกุหลาบสีขาวหนึ่งดอก วางมันไว้บนพื้นที่มีความรักของผมนอนหลับใหล ลึกลงไปหกฟุตภายใต้ผืนดินเย็นเฉียบ

         ผมนั่งลงตรงหน้าป้ายนั้น มองเห็นเขาที่ตรงปลายตา เมื่อหันไปมองก็พบว่าเขายังคงสวยงามเหมือนเคย

         แต่เมื่อเอื้อมมือไปคว้าไว้ เขากลับหายวับไป, ราวกับความฝัน

         ผมหลับตาลง หวังจะซึมซับไออุ่นที่อาจจะพอมีหลงเหลืออยู่บ้างจากผืนดิน หวังจะได้ยินเสียงของเขา หรือได้กลิ่นน้ำหอม

         ทว่าไม่มีสิ่งอื่นใดนอกจากเสียงลมหวีดหวิว และกลิ่นน้ำหอมของเขาที่ผมเป็นคนฉีดมา

     

     

         อีกครั้งที่ผมเดินไปทั่วกรุงปารีสอย่างเหม่อลอย

         อีกครั้ง ที่รู้ตัวอีกทีผมก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูอพาร์ตเม้นต์เก่าของเขา

         วางดอกกุหลาบสีขาวไว้หน้าประตู เคียงข้างกับดอกเก่านับร้อยที่เหี่ยวเฉากลายเป็นสีน้ำตาลไปตามกาลเวลา

     

        ประตูสีน้ำเงิน, ที่เมื่อสามปีก่อนเปิดแง้มไว้ในตอนสี่ทุ่ม พร้อมกับร่างของเขาที่เขย่งเท้าจูบผมเป็นครั้งแรก

        ผมสงสัยว่าแม้จะไร้ร่างกายที่จับต้องได้ จองแจฮยอนเคยจูบผมอีกบ้างไหม

         ผมหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น

        

         เขาที่ผมเคยเปรียบเปรยไว้ว่าเป็นความจริงที่ดูเหมือนความฝัน

         เขาที่ตอนนี้พบเจอได้เพียงในความฝัน ความทรงจำ ภาพหลอน และคำบอกรักซึ่งผมได้ยินทุกครั้งเมื่อเดินเตร่อยู่ในเมืองที่เคยมีเขาอยู่ข้างๆ

         ผมคิดถึงเขาเหลือเกิน

     

     

    Embrasse-moi

    Quand tu voudras

    Kiss me

    When you’d like

     

    Embrasse-moi

    Quand tu voudras

    Kiss me

    When you’d like

     

    Embrasse-moi

    Quand tu voudras

    Kiss me

    When you’d like

     

     

    A/N : เส้าเฉย งอง

    ตอนแรกจะโรแมนถิคแต่มู้ดเพลงมันพาไปน่ะค่ะ ไว้เรื่องหน้าเนาะ 55555555


    CR.SQW
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×