คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เขิน^^
ที่บ้าน
เอ๊ะทำไมไฟเปิไว้ล่ะำไ้ว่าอนออาบ้านปิแล้วไม่ใ่หรอ??ุนฮยอ็หันมา
มอหน้าผมแบบว่า้อาระสื่อว่าใรเปิไฟผมเลยสั่นหัวให้เป็นำอบ
เราสอนรีบเินเ้าบ้านทันทีและ็พบว่าสิ่ที่เปิไฟใบบ้าน็ือ
“โยอบ!”ูุนวิ่มาอทันทีที่เห็นผม อุนเห็น็เินเ้ามา้วย
“ไปไหนมาน่ะ”ูุน
“ไปโรพยาบาล”
“ไปทำไม”อุน
“็ผมไม่สบายอ่ะ”
“ไหนเป็นอะไรมารึเปล่า”ูุนพุบ็สำรวร่าายผมโยารับัวผมหมุนไปมา ผม
หันไปหาุนฮยอเพื่อให้เาพูแทนผมที แ่็พบว่าเานั่อยู่้าๆับฮยอนึที่นั่อ่าน
นิยสารอยู่ ิไม่่วยันเลย
“เอ่อ...”
“ปล่อยเาไ้แล้วมั้ที่เห็น็ไม่ไ้เป็นอะไรมาไม่ใ่หรอ”ุนฮยอในที่สุเา็่วยผม
แล้วูุนปล่อยผม
“อืมแล้วหมอบอว่าอะไรบ้าล่ะ”ูุนยัถาม่อ
“เาบอว่าผมเป็นโรโลหิาน่ะ”
“ฮ๊ะโลหิาเลยหรอ”
“แล้วทำไมถึไ้ไม่สบาย”อุน
“เอ่อ..็ลับบ้าน้าน่ะเลยาฝน ผมว่าทุนมาที่นี่ยัไม่ไ้ทานอะไรเลยใ่มั้ยผมไป
เอาน้ำมาให้นะ”แล้วผม็รีบวิ่มาที่รัวทันที เฮ้อ
ผมยืนหาน้ำหาแ้วอยู่็้อใเมื่อ...
“เี๋ยวัน่วยนะ”ฮยอนึถามแล้วหยิบแ้วไปใส่น้ำ
“ไม่เป็นไรหรอฮะแ่นี้เอเี๋ยวผมทำเอไ้”
“็ันอยา่วยนี่นา”
“......”
“นายอบอุนรึเปล่า??”
“หืม....ถามทำไมหรอ?”
“ุนฮยอเ้าอยารู้น่ะ”ุนฮยอะมาอยารู้ทำไมนะ”ว่าไล่ะอบรึเปล่า?”
“อบฮะเ้าูแลแทแร์น่ารัี”
“ฮะ ริหรอ”
“ฮะ”
“แล้วุนฮยอล่ะ”
“็อบนะแ่เาเลียผมน่ะ ถ้าเทียบับอุนแล้วเา่าันลิบลับเลยอุนเป็น
เพื่อนที่ีมาๆเลยล่ะ และนี่เลยทำให้ผมอบเาไล่ะ”
“นายอบเาแบบเพื่อนหรอหรอ เฮ้อใหมเลย”
“ทำไมหรอ??”
“ฮะเปล่าๆ” แล้ว็ยิ้มเล็ๆฮยอนึูน่ารัมาๆเลยล่ะูบอบบาน่าทะนุทนอมมา
พอผมเินออมาาห้อรัวโยถือแ้วน้ำ 2แ้วแล้วอี3แ้วฮยอนึเอาไปถือหม
เลย
หมับ
ุนฮยอเอาแ้วทั้2ไปถือแล้ว้มมอผมผมเี้ยนานั้นเลยหรอ??
“นป่วยอย่าถืออหนัึ้นไปนอนไป”
“ไท่เห็นหนัเลย แล้วผม็หายแล้ว้วย” ุนฮยอเอาแนมาแะที่หน้าผาผม
“ยัร้อนอยู่เลยไปนอน”
“ผมไม่่ว”
“ะนอนีๆมั้ย”
“็ผมยัทำานไม่เสร็”
“วันนี้ันให้หยุแล้วพรุ่นี้่อยทำเย”
“ผมไม่อบทำอะไร้าา”
“อย่าเรื่อมาไ้มั้ย”ุนฮยอเริ่มึ้นเสียแล้วไอหยาทั้ห้อหันมามอันหม
“แล้วอย่าบัับผมไ้มั้ยล่ะ”เอาสิผม็ึ้นเสียลับเป็นเหมือนันนะ
“พีุ่นฮยอผมว่าอย่าีว่านะ”อุนเินมาแทรลาแล้วพูับุนฮยอ
“เออ ใ่โยอบยัไม่หายี อย่าไปทำให้วัเสียสิ”ูุนพูแล้วเอามือลูบหัวผมเบาๆ
อย่าปลอบประโลม ุนฮยอมอหน้าเพื่อนๆแล้วถอนหายใและเินไปนั่โฟาับ
ฮยอนึ เอ๊ะสอนนี่เป็นอะไรันน่ะ ิผมไม่สนใหรอ
ริ๊!!!เสียโทรศัพท์ผมนี่อยู่ไหนน่ะไ้ยินแ่เสีย
“ีวั ใร??”เสียอุนฮยอเบาๆแ่ผมไ้ยินแ่นั้นแหละผม็วิ่ไปหาโทรศัพท์
ทันที แ่นัวสูไวว่าุนฮยอยืนึ้นแล้วูโทรศัพท์อผมไม่ให้ผมับไ้
“เอามานะอผมอ่ะ”
“แ่มันอยู่ับันนี่นาJ” ิอบแล้นัใ่มั้ย
“อร้อแหละเพื่อนผมโทรมาน่ะ”ผมอีๆ็ไ้(ว่ะ)
“อยาไ้หรอ?”วนะมั
“ร๊าบบบบ”
“ไม่ให้”ฮึ้ยเี๋ยวอนนะ(อย่าับว่าเาะลัว)
“อร้อเลย พลีสJ” ุนฮยอ้มลมาที่้าๆหู ให้ายเหอะผม้อเป็นโรหัวใอี
แน่ๆเลยมันเ้นไม่เป็นัหวะเลย
“หึ อ้อนสิ”เสียระิบเบาๆทำเอาผมหน้าร้อนวาบึ้นมาไ้เลยอ่ะายล่ะไ้ึ้นแน่ๆเสีย
โทรศัพท์็ัไม่หยุ เอาไีล่ะลัวีวัะอนอี
“เอ่อ ะ....ุนฮยอรับ J(ทำาหวาน)โยอบอโทรศัพท์ืนไ้มั้ยอ่ะ(อแน)”ุน
ฮยอมอผมอย่าอึ้ๆ แ่็ยัไม่เลิ้ม นอื่นๆ็มอันให่เลยแล้วยิ่ึฮยอนอ่ะนะ
ยิ้มล้อะผมเินเลย ฮึ้น ุนฮยอเี๋ยวเหอะทำผมอายใ้มั้ย อย่าให้ถึาผม็แล้วัน
“นะ....น๊ะ....น๊า................”ผมเรื่มอแนะึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ เอาไป”ุนฮยอยื่นโทรศัพท์ืน เย้ๆๆๆในที่สุฮ่าๆๆๆ
“ุนฮยอนายะหน้าแทำไมน่ะ”ึฮยอพูึ้น
“เียบน่าะบ้ารึไ”แล้ว็เินเ้าห้อรัวไปฮะๆๆๆอย่าบอนะว่าเินริๆน่ะ
ไม่เอาีว่าไม่อยารู้เรื่ออเาผมวิ่ออไปหน้าบ้านแล้วรับโทรศัพท์ีว่า
มาแล้วๆโหลับมาา่ายแล้ว่ะเหนื่อยมั่ๆT^Tปวาเว่อๆเลย แ่สู้่า 555ไรเอร์
เรียนอยู่ที่วัประูในทรธรรมนะะอิอิ
ความคิดเห็น