ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC][B.A.P]Reflection of a mirror เงาของกระจก

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 56


     



    ปิดเทอมหน้าร้อนนี้เป็นปิดเทอมที่สบายจริง ๆ  ถ้าไม่ติดว่า ….

    ติ๊งด๊องง ~

    มีของมาส่งครับ !! ”

    ครับ ! จะลงไปเดี๋ยวนี้หล่ะครับ ผมตะโกนลงมาจากหน้าต่างชั้นสองของบ้าน

    ช่วยเซ็นชื่อตรงนี้ด้วยครับ คุณ มุนจงออบ

    ผมยิ้มตอบกลับไปและบรรจงเซ็นชื่อลงไปตามที่พนักงานบอก

    ขอบคุณครับ ^_____^ ” พนักงานยิ้มตอบ

    สวัสดีครับผมชื่อ มุนจงออบ หน้าตาถึงว่าจัดอยู่ในประเภทดี ’ (ชั่งกล้า !!! ) ชีวิตผมจะสบายกว่านี้ถ้าไม่มีของมาส่งแถบทุกเดือนแบบนี้ได้ยินไม่ผิดหรอกครับมันส่งมาทุกเดือนจริง ๆ (-___-) ที่จริงมันก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรหรอกครับแต่ว่าของที่ส่งมามันเป็นจดหมายที่มีภาษาประหลาด ๆ (ผมอ่านไม่ออก ! มันเลวร้ายตรงนี้ !!!)  กับตุ๊กตากระต่ายใส่มาร์กปิดปาดคละสี มีสีแดง , ชมพู , ขาว , เหลือง , ฟ้า  ตุ๊กตาแต่ละตัวก็ไม่ใช่ว่าตัวจะเล็ก ๆ นะครับ ตุ๊กตามันตัวใหญ่และสูงกว่าผมซะอีก !!!! ( เอ๊ะ ! หรือว่าผมเตี้ย ? ) ขนาดตุ๊กตามันก็แตกต่างกันไปเหมือนสีนะครับแต่ไอ่ตัวตุ๊กตาสีฟ้าผมว่ามันสูงกว่าตุ๊กตาตัวอื่นอีก

    มีครั้งนึงผมเคยเผาตุ๊กตาพวกนี้ทิ้งแต่ว่าไอ่ตุ๊กตาพวกนี้ก็ส่งมาอีก(อย่างหลอนอ้ะครับ)และผมก็เคยถามพนักงานว่าพอรู้มั้ยว่าจดหมายและตุ๊กตาพวกนี้มันส่งมาจากไหนพนักงานก็เอาแต่ยิ้มและไม่ตอบคำถามผม ใจร้ายยยย T^T  ผมจะฟ้องกระทรวง (?)

    กลับมาปัจจุบันมั่งพาย้อนอดีตซะนานถึงไหนนะ (-___-) … อ่อ ! ผมจัดการยกของเข้าไปในบ้านให้หมดพร้อมกับหยิบจดหมายที่มีภาษาประหลาด ๆ ( ซึ่งผมก็อ่านมันไม่ออกอยู่ดี ฮ่า ๆ ) ติดมือมาด้วย แต่ว่า .. ของ ชิ้นนี้มันใหญ่กว่าทุกชิ้นแฮะ รูปร่างเหมือนไม่ใช่ตุ๊กตาเหมือนคราวก่อน ๆ ผมจัดการแกะ กระดาษที่ห่อของสิ่ง ๆ นั้นออก แกะทีละชิ้น ทีละชิ้น ทีละชิ้น ~

    ห้านาทีต่อมา

    โฮ่ยยย ! มันจะห่ออะไรหนักหนาว้ะ ผมปาดเหงื่อตัวเองรอบแล้วรอบเล่า จนสุดท้ายผมก็แกะมันจนหมด ผมนั่งลงบนเตียงที่อยู่ข้าง ๆ และพิจารณาสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันคือ กระจกขอบลายกระต่ายใส่มาร์กสีดำบานใหญ่ (มาก) ’

    ผมมองกระจกที่อยู่ตรงหน้าหลายครั้งและผลปรากฏว่า !!!!!!! ตัวเองกระจกหล่อเหมือนกัน (-.,-) ไม่ใช่ล้ะ ๆ พอส่องกระจกอย่างพอใจเต็มที่แล้ว (?) ผมก็หยิบจดหมายขึ้นมาแกะอ่าน(ไม่ออก)เหมือน ทุกครั้ง แต่แทนที่มันจะเป็นภาษาที่ผมไม่เข้าใจเหมือนอย่างเช่นทุกทีแต่จดหมายฉบับนี้ กลับไม่เป็นภาษาประหลาด ๆ แต่มันกลับเขียนว่า

    ‘ Mirror ’ เฮ้ยยยย !!!!  นี่มัน !!!!!!!! … ภาษาอังกฤษนี่ !!! บอกตรง ๆ นะครับ …..  ผมแปลมันไม่ได้ ฮรื้ออ T^T  แต่ผมก็พอรู้หล้ะว้ะว่ามันเป็นภาษาอังกฤษผมเก่งใช่ม๊า~

    ผมจัดการหยิบมือถือตัวเองเข้ากูเกิ้ลจัดการแปลภาษาและผมก็เข้าใจทันทีว่ามันแปลว่ากระจก ( โง่ตั้งนาน )

    กระจก งั้นเหรอ ผมพูดเสียงค่อย ๆ ก่อนจะหันหน้าไปทางกระจกขอบลายกระต่ายใส่มาร์กบานใหญ่ ผมลุกจากเตียงและค่อย ๆ เดินไปทางกระจกบานนั้นทันที

    มือ เล็ก ๆ ของผม ค่อย ๆ เอื้อมไปสัมผัสทีละนิ้ว ๆ อย่างบรรจงว่าจะกลัวมันแตก แต่ทันใดนั้น ก็รู้สึกเหมือนว่า กระจกมันกำลังช็อตมือตัวเองอยู่ (เหมือนเราเอามือไปทาบกับไม้ตีอยู่อะไรประมาณนั้น)

    โอ้ยยย !!! ” ความรู้สึกเจ็บแปลบที่ปลายนิ้วทำให้ผมรีบชักมือกลับอย่างรวดเร็ว

    บ้าเอ้ยย !! นี่มันกระจกอะไรเนี่ย แต่ความอยากรู้และความซุกซนกับความเข็ดที่มีอยู่ของผมนั้นยังไม่หมดไป ผม ลองเอื้อมมือไป สัมผัส กระจกนั้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ พอผมสัมผัสกับกระจกนั้นแทนที่มันจะช็อตนิ้วผมแต่มันกลับตัวดูดตัวผมเข้าไปใน กระจกแทน

    คราวก่อนช็อตคราวนี้มันกินผมเลยเหรอว่ะเนี่ย !!!!!! อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!”



    เม้นให้กำลังเค้าหน่อยนะ' Jub jub for you <3
     

    Bobblehead Bunny
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×