I Belive

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อเรื่องเข้ามาหาเรา

‘ประกาศ ..นักเรียนที่น่ารักของครูทุกคน ปีนี้โรงเรียนเจริญปัญญาของเราจะมีการจัดงานเชื่อมสัมพันธ์กับโรงเรียนปัญญาเจริญขึ้นเป็นปีแรก อยากให้พวกเราทุกคนร่วมมือกับกิจกรรมที่จะเกิดขึ้นในครั้งนี้ ขอขอบคุณนักเรียนทุกคนที่ให้ความร่วมมือ’

“งานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียน ...มันคืออะไรอะ” ฉันแค่ได้ยินก็รู้สึกแปลกๆแล้ว ให้โรงเรียนรัฐบาลธรรมดาอย่างเราไปเชื่อมสัมพันธกับโรงเรียนเอกชนสุดหรูเนี่ยนะ? มันจะเชื่อมกันติดได้ไง เด็กธรรมดาสามัญชนบ้าน ๆ จะไปเชื่อมสัมพันธ์กับเด็กอินเตอร์สุดหรูนั่นยากมาก!! อาจารย์คิดได้ยังไงเนี่ย

“ก็แค่ทำกิจกรรมด้วยกันอะไรแบบนี้ละมั้ง ปีนี้มันปีแรกด้วย คงดูๆไปก่อน” เพชรตอบ

“คงจะปีแรกและปีสุดท้ายด้วยละมั้ง -.-” ฉันพูดก่อนจะส่ายหัวเบาๆ แล้วก้มหน้าเขียนรายงานต่อ

“มาแล้วจ้า มาพร้อมกับของกินเลย คราวนี้ฉันต้องแอบลุงยามเลยนะแก ตั้งแต่มีกฏห้ามสั่งซื้ออาหารนอกโรงเรียนซวยชะมัด” ครีมชะนีมหัศจรรย์ที่มีกระเพาะเป็นหลุมดำกินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม และยังคงคอนเซ็ปมาสายตลอดกาล พุ่งเข้ามานั่งที่โต๊ะพร้อมกับกลิ่นของอาหารที่หอมหวนชวนใจแตก -..-

“มาถึงก็บ่นเลย” 

“แกต้องลองไปเองนะเว้ย แล้วแกก็จะรู้ ..เอ่อนี่ข้าว! ก่อนที่ฉันจะเดินมาหาพวกแกเห็นอาจารย์อำนาจบอกให้เราไปหาด้วยเที่ยงนี้อะ"
             "ทำไมวะ?"
              "ไม่รู้ดิ อาจารย์ไม่ได้บอกก่อน"

ระหว่างที่พวกเรามานั่งรวมตัวกันที่ม้าหินอ่อนโต๊ะประจำกลางสวนป่าของโรงเรียน ถึงแม้ว่าปีนี้เราจะถูกจับแยกกันอยู่คนละห้องแต่ความสนิทก็ยังไม่คายนะจ้ะ!

“ข้าววันนี้แกจะไปยืมหนังสือใช่ปะ” เพชรเป็นคนเปิดประเด็นขึ้นมาคนแรก

“อืม แกไปปะ วันนี้ครีมมันไม่ว่างอะ”

“ขอโทษนะแก วันนี้มีนัดกับแม่” เพชรพูดก่อนจะยิ้มออกมานิด ๆ

“แล้วถามทำไมอะ -.-”

“ว่าจะฝากยืมเหมือนกัน”

“แล้วใครจะไปกับฉันละ!”

“ข้าวแกมันหญิงแกร่งเรื่องแบบนี้ทำคนเดียวได้ สบายอยู่แล้ว -..-” ครีมพูดจบก็ตบไหล่ฉันสองสามที

“ไม่ต้องมาเลย ฉันไปหาเองก็ได้”

“อย่าลืมยืมเผื่อฉันนะ *.* นี่บัตรนักเรียน” เพชรพูดก่อนจะเก็บบัตรนักเรียนไว้ในกระเป๋าตังฉันอย่างเรียบร้อย แหม!ไม่ค่อยจะเท่าไหร่เลยนะเพื่อนฉัน -.-

“ทีงี้ละเร็วเลยนะ เพื่อนชั่วววว -.-!”