ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

    ลำดับตอนที่ #86 : Yume Nikki เมื่อโลกแห่งความจริงและโลกความฝันแยกแยะกันไม่ออก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 21.48K
      19
      11 ส.ค. 53

     

     

                    บทความตอนนี้ต้องรีบเขียนขึ้นมา เนื่องจากเกิดขึ้นจากความบังเอิญแท้ๆ ที่เรื่องของเรื่องผมกำลังดูการ์ตูนหื่นในเว็บ g.e บังเอิญผมไปเปิดแกลอรี่ภาพหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ ผมได้เห็นภาพหญิงสาวคนหนึ่งน่ารักโมเอะสุดๆ ถือมีดเปื้อนเลือดอย่างน่าสยดสยอง

               

    ผมดูภาพนี้ก็แปลกใจ อะไรกัน มีตัวละครโมเอะโรคจิตแบบนี้ด้วยเหรอ ทำไมผมไม่เคยเห็นมาก่อน ผมเลยดูชื่อห้องแกลอรี่ข้างบน มันเขียนว่า Yume Nikki ผมก็แปลกใจอีกว่าทำไมผมไม่รู้จักการ์ตูนเรื่องนี้เลย ทั้งๆ ที่น่ารักแท้ๆ ผมเลยไปเปิดกูเกิ้ลเพื่อค้นหาข้อมูล ก็พบว่ามันก็คือเกมในตำนาน ที่ฉากจบสุดแสนโด่งดังนี้เอง

     

       

    Yume Nikki

    แนว จิตวิทยา, คิลเลอร์, ผจญภัย, แฟนตาซี

    ดาวน์โหลดที่ http://www.teamliquid.net/blogs/viewblog.php?topic_id=69607

    เพลง(แฟนฟิค)ครับ แนะนำต้องเปิดให้ได้นะครับ เพราะมากๆ

    http://www.youtube.com/watch?v=LpDmDpYBhfs&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=FKL8KSvVTjU&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=UL4uVy3Ga2M&feature=related

     

    Yume Nikki หรือ Dream Diary เป็นเกมที่ถูกสร้างโดยระบบ RPG Maker(เป็นโปรแกรมสร้างเกมแนว RPG สำหรับคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล) ในปี 2005 เป็นเกมแนวอิสระ ผจญภัย โดย homebrew(เป็นคำที่ใช้บ่อยในวงการวีดีโอเกมครับ โดยหมายถึงเกมที่ทำขึ้นโดยผู้บริโภคที่ไม่ได้หวังเอาไปขาย โดยทำขึ้นเพื่อเป็นเจ้าของคนเดียว หรือขายในวงจำกัด ส่วนใหญ่มักเป็นเกมโดจิน) พัฒนาโดย Kikiyama แม้เกมจะถูกสร้างโดย RPG Maker หากแต่มันก็ไม่มีระบบเหมือนเกมเล่นบทบาท(RPG)หลายอย่าง เช่น ไม่มีการต่อสู้กับศัตรู ไม่มีบทสนทนายาวๆ เป็นต้น ตอนแรกเกมอยู่ในรุ่น 0.10 หมายถึงเนิ้อหาของเกมอาจจะเปลี่ยนแปลงได้

    เกมนี้ผู้เล่นจะสวมบทบาทเป็นตัวละครหญิงสมมุติที่อยู่ภาวะฮิคิโคโมริ คนหนึ่งชื่อมาโดซึกิ (Madotsuki) (ชื่อมีความหมายว่า ติดไฟ, หน้าต่าง??)ที่เธออาศัยในอยู่ห้องรกๆ หนึ่งในอพาร์ตเมนต์ที่สูงตะหง่าโดยมีระเบียงให้เธออกไปสัมผัสโลกภายนอกบ้าง หากแต่เธอไม่มีความคิดจะออกสู่โลกภายนอก ดังนั้นวันๆ หนึ่งเธอหมดไปกับการดูโทรทัศน์ อ่านหนังสือ แล้วนอนหลับ จากนั้นก็ดูโทรทัศน์ อ่านหนังสือ.... เธอทำแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนกระทั้งเธอได้สร้างโลกแห่งความฝันส่วนตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัว .....

    วันหนึ่งในขณะที่มาโดซึกินอนหลับ เธอได้เข้าไปในความฝันของเธอ โลกความฝันแห่งนี้มีแต่ความมืดมน น่ากลัว ฉากหลังเต็มไปด้วยสัญลักษณ์(บัต) ตัวละครที่พิกลพิการ(โอนิ)

    จุดมุ่งหมายของมาโดซึกิคือการรวบรวม “ผล” ให้ครบ 24 ลูก โดยผลเหล่านี้กระจัดกระจายไปแต่ละสถานที่ในโลกแห่งความฝัน โดยมาโดซึกิจะต้องเดินทางไปยังโลกแห่งนี้โดยใช้ประตูที่เรียกว่า “Hub” (คู่แข่งประตูไปไหนมาไหนก็ได้ของโดเรมอน) เพื่อไปยังสถานที่ต่างๆ โดยสถานที่เหล่านั้นต่างมีเอกลักษณ์และความน่ากลัวเป็นตัวของมันเอง ไม่ว่าจะเป็น ป่า, เขาวงกต, โลกวิญญาณ โดยผู้เล่นสามารถเลือกที่จะตื่นจากฝันโดยตลอดเวลา โดยเพียงหยิบแก้มให้ตัวเองปลุก และสามารถเข้าโลกแห่งฝันได้ตลอดเวลาเช่นกัน โดยการเล่นจะเน้นการแก้ปริศนาในแต่ละเส้นทางให้ไปต่อมากกว่า โดยใช้ไอเท็มที่เธอได้จากระหว่างทาง เช่น หูแมว, จักรยาน, ขลุ่ย, ชุดแม่มด ฯลฯ มาช่วยในการแก้ปริศนา

     

    เกม Yume Nikki เป็นเกมที่มีเนื้อหาและระบบการเล่นแตกต่างจากเกมผจญภัยโดยสิ้นเชิง เช่น  มาโดซึไม่สามารถพูดคุยแลกเปลี่ยนข่าวสาวจากประชากรในโลกแห่งความฝันได้ เนื่องจากตัวเอกเป็นตัวเงียบและนิสัยเย็นชาที่ไม่สนใจกับสิ่งรอบข้างเท่าไหร่นัก แต่สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์คือเธอสามารถใช้มีดสั้นกระซวกตัวละครที่เป็น NPC ได้ทุกตัว(Non-Player Character หมายถึง  ตัวละครที่ไม่ผู้เล่น แต่เป็นสิ่งที่เกมสร้างขึ้นมาเพื่อทำหน้าที่ต่างๆ เช่น ขายของ, รับฝากของ) โดยบางตัวละครที่เธอกระซวกนั้นก็สิ่งผลต่อการดำเนินเรื่องด้วย และต้องทำตามเงื่อนไขหลายๆ อย่างถึงจะกระซวกได้ ด้วยเหตุนี้สาวน้อยมาโดซึกิจึงกลายเป้นตัวละครที่หลายคนรู้จักกันดีในนาม “สาวน้อยคลั่งกระซวก”

    เดิมทีเกม Yume Nikki  นี้เป็นเกมเล็กๆ ที่เป็นที่รู้จักกันดีใน 2ch forum หากแต่เมื่อถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษ(ที่ไม่รู้มันจะแปลหาอะไรเพราะเกมนี้แทบไม่มีบทพูดเลยสักนิด แต่ดีหน่อยตรงชื่อไอเท็มเป็นภาษาอังกฤษ เลยจำง่ายหน่อย)เท่านี้แหละมันก็ฮิตระเบิดติดลมจนเป็นที่นิยมของผู้เล่น ส่งผลเกิดวัฒนธรรมใหม่ๆ ในหมู่แฟนเพิ่มขึ้น

    สิ่งที่ฮิตเกมส์นี้ก็คือฉากจบของเกม และการกำเนิดตัวละครโรคจิตตัวใหม่นาม “สาวน้อยคลั่งกระซวก” แทงเม่งมันเลย!!

                    ใครที่คิดจะลองเล่นละก็ ดาวน์โหลดข้างบนได้เลย เพียงแต่ผมขอแนะนำต่อไปนี้

                    -ลงง่ายมาก อีกทั้งระบบเกมเป็นแบบเก่า จึงไม่ยุ่งยากอะไร

                    -ที่มาดาวน์โหลดเกมเป็นเวอร์ชั่นใหม่อาจมีความแตกต่างบทสรุปเล็กน้อย(ถึงปานกลาง)

                    -กราฟฟิกค่อนข้างกิ๊กก๊อก แต่เนื้อหา ปริศนาไม่กิ๊กก๊อกตามไปด้วย

                    -ที่โต๊ะทำงานคือจุดเซฟ

                    -เกมนี้ต้องใช้บทสรุปเป็นอย่างสูง อย่าโชว์เก๋า มั่วในโลกแห่งฝันร้าย ไม่งั้นคุณจะหลงทางในโลกแห่งนี้ได้

                    -อย่าอ่านสปอยตอนจบของเกม(และเนื้อหาของเกม แต่อ่านบทสรุปวิธีผ่านได้) ไม่งั้นคุณจะไม่มีจุดมุ่งหมายในการเล่นเกมนี้แน่นอน

    -เกมค่อนข้างปริศนาซ่อนเงื่อนมาก ชนิดคนเล่นอุทานว่า “เม่งมันคิดได้ไงว่ะ”

    -ไอเดียเกมนี้เม่งโรคจิตดี

    -มีสูตรเกมมาฝาก ในห้องตัวเอกจะมีเครื่องเล่นเกมสีแดง(เขาเรียกแฟมิคอมใช่เปล่าหว่า) ให้ลองสำรวจดูจะพบว่าจะมีเกมอีกเกมให้เล่น เป็นเกมอ้าปากรับขนม(มะเขือ)ที่หล่นบนฟ้า ผมทำคะแนนได้ 20 คะแนนเชียวนะ เทพเปล่า

    -ใครเล่นเกมนี้จบผมขอคารวะในความเทพของคุณ

    -ใครอ่านจนถึงตอนนี้แล้ว ขอให้เลิกอ่านซะ แล้วไปเล่นเกมให้ถึงฉากจบก่อน ค่อยมาอ่าน แต่ใครไม่คิดเล่น ก็อ่านต่อได้เลย

    บทสรุปเกมครับ(มี 11 ตอน) http://www.youtube.com/watch?v=YMwDplGAI70

    ตัวละครจากเกมนี้ได้รับความนิยมสูง และปัจจุบันในคลิปยูธูปนำตัวละครนี้ไปล้อเลียนหลายอย่าง ตัวอย่างคือคลิปด้านล่าง เนื่องจากเอกลักษณ์ที่โดดเด่น อีกทั้งสถานที่ในเกมก็สื่อถึงปรัชญาอะไรหลายๆ อย่าง

    ล้อเลียนลัคกี้สตาร์  http://www.youtube.com/watch?v=gBmMK4HHwms&feature=related

    โจโจ้ล่าข้ามศตวรรษ http://www.argas.net/~nakano/item/1438

                    

    มาโดซึกิ(Madotsuki)ตัวละครหลักของเกมนี้(ที่หลายคนจดจำเธอในรูปเด็กผู้หญิงตาตี๋ที่ไม่เคยลืมตาเลยตลอดเกม) ที่ผู้เล่นต้องบังคับเธอให้ถึงจุดมุ่งหมาย เป็นเด็กที่หญิงที่เหล่าแฟนสมมุติฐานว่ามีอายุ 9-14 ปี เป็นหญิงสาวที่เป็นภาวะฮิคิโคโมริ ที่ไม่เคยออกจากห้องตนเองเลย อีกทั้งเธอไม่สามารถแยกโลกแห่งความจริงและโลกแห่งความฝันออกจากกันได้ และโลกแห่งความฝันนั้นบ่บอกถึงสภาวะจิตใจของเธอที่ดูเหมือนดำมืด ทุกข์ หวาดกลัว โศกเศร้า ดูเหมือนว่าเธอจะสนุกกับโลกแห่งความฝันนี้มากและเริ่มค้นพบว่าตนเองเหมาะกับโลกแห่งนี้ หลังจากที่เธอทำภารกิจครบ สิ่งที่เธอตัดสินใจทำต่อไปก็คือ......... ส่วนคลิปด้านล่างคือฉากที่เธอล้อเลียนเรนะ ตัวละครจากแว่วเสียงเรไร

    http://www.youtube.com/watch?v=mI2sBjetMv8&feature=related

      

    โมโนโกะ(Monoko)เด็กสาวทรงทวินเทน ตัวแทนของหดหู่ ปรากฏตัวในโลกแห่งความฝัน ในฉากขาวดำ ตอนแรกเธอดูเหมือนเด็กสาวธรรมดา แต่หากตัวเอกแปลงร่างเป็นสัญญาไฟจราจรเธอจะกลายร่างเป็นมีห้าแขนห้ามือ(อีกมืออยู่ที่หัว) ตาถลน มีน้ำลาย(หรือเลือด?) ยืดจากปาก และตามีน้ำ(หรือเลือด?)ไหลออกมา พร้อมเพลงเปิดตัวคือ Kalimba(เป็นเครื่องดนตรีของแอฟริกามี ลักษณะคล้ายระนาด) สิ่งเหล่านี้ทำให้เหล่าแฟนๆ ชอบมากเพราะน่ารักน่ากอด ส่วนคลิปด้านล่างคือฉากที่เธอปรากฏตัว

    http://www.youtube.com/watch?v=UtVrIc1PTZw

      

    โพนี่โกะ(Poniko) เด็กสาวน่ารักผมหางม้ากับเสื้อสีเขียว กระโปรงและร้องเท้าสีแดง ที่ตัวเอกไปพบเธอในกระท่อมหิมะคนเดียว กระซวกเท่าไหร่ก็ไม่ตาย แต่สิ่งที่ทำให้หลายๆ คนจดจำเธอก็คือร่างแท้จริงที่หลอนๆ ของเธอนั้นเอง โดยการที่ทำให้เธอปรากฏร่างจริงนั้นจะต้องปิดไฟและออกนอกบ้านของเธอซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง และโอกาส 1 ใน 64 เมื่อเราเข้าไปในบ้านเธอ เธอจะปรากฏร่างจริงออกมาเป็น Uboa (เป็นชื่อมาจากเสียงกริ๊ดร้องญี่ปุ่นส่วนที่มาของการออกแบบหน้าอาจมาจากเกม 1997 Enix) พร้อมเสียงร้องหลอนๆ และเส้นทางลับ เหล่าแฟนๆ พยายามตีความว่าเธอเป็นตัวแทนของ “ความสิ้นหวัง”

    Uboa นั้นกลายเป็นตัวมาสครอตของเกมนี้โดยบริยาย และในยูธูปได้นำเจ้าตัวนี้ไปล้อเลียนอย่างแพร่เหลย ไม่เชื่อลองพิมพ์คำว่า Uboa ดูเถอะ ส่วนคลิปด้านล่างคือฉากที่เธอปรากฏตัว จนกลายเป็นตำนาน

    http://www.youtube.com/watch?v=IOijGQ8fltA&feature=related

     

    มาซาต้า(Seccom Masada)ตัวแทนของ “ความผิดพลาดและความหลงไหล”  เนื่องจากลักษณะเหมือนผู้ติดยาเสพย์ติดและปรากฏอยู่ในยูเอฟโอที่เหล่าแฟนๆ คาดว่าเขาเคยเป็นคนที่อดีตเคยกินเสพยาเกินขนาดหรือโดนอุบัติเหตุ ละครผู้ชายไม่กี่ตัวที่ได้รับความนิยมจากแฟนๆ อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะหน้าตารูปร่างเขาออกจะพิกลพิการ ตัวละครนี้มีหลายชื่อเช่นคุณครูดาต้า พร้อมชื่อต่อท้ายที่ยาวเหยียด แต่เหล่าแฟนๆ ย่อชื่อเขาว่า Seccom Masada-sensei(ตัว C เป็นตัวอักษรถูกเติมเป็นสองตัวเนื่องจากหลีเลี้ยงการละเมิดลิขสิทธิเครื่องหมายการค้าของบริษัทรักษาความปลอดภัยที่มีชื่อเสียงในประเทศญี่ปุ่น โดยตัวเอกไปเจอเขาในโลกขาวดำในยานอวกาศ ที่ในฉากนั้นมีเปียโน เขาเป็นหนึ่งที่ตัวเอกสามารถทำการกระซวกได้ และท่าทางก่อนโดนกระซวกนั้นน่ารักมากๆ  ส่วนคลิปด้านล่างคือฉากที่เขาปรากฏตัว

    http://www.youtube.com/watch?v=Pr63XaiLnuU&feature=related

                    นอกจากนี้มีหลายตัวละครที่ปรากฏในเกม ที่มีรูปลักษณ์ที่มีความแปลกประหลาดมากมาย ลองไปหาดูในเกมนะครับ

                     

                    ผมเชื่อว่าหลายคนเห็นกราฟิกก็ไม่อยากจะเล่นใช่เปล่าครับ ผมก็ลองเล่นดูปรากฏว่าผมหลงเส้นทางฝันร้ายไปตลอดกาล(เพราะหาทางออกไม่เจอ) เรียกได้ว่าเกมนี้จะต้องเล่นแบบอดทนสูงเลยทีเดียว

                    สิ่งที่ทำให้เกมนี้โด่งดังสุดขีดก็คือฉากจบครับ ที่สื่อออกมาเลยว่า เป็นฉากจบที่สิ้นหวังหดหู่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา โดยฉากจบที่ว่าดูที่คลิปข้างล่างครับ

                    http://www.youtube.com/watch?v=YoWHR3AOMIg&feature=player_embedded

                    ตีความได้ว่าเมื่อเรา(มาโดซึกิ)เมื่อเราผจญภัยตามโลกที่ผิดปกติต่างๆ มาอย่างยาวนาน เห็นอะไรแปลกๆ ก็มาก จนเรียกว่าไม่สามารถแยกโลกแห่งความฝันและโลกแห่งความจริงไม่ออกเลยทีเดียว สุดท้ายเธอสามารถเก็บรวบรวมไอเท็มที่ซ่อนในเกมครบทุกอย่างแล้ว เนื้อเรื่องก็ไปถึงตอนจบ.....

                    เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอก็พบว่าโลกแห่งความจริงนี้ช่างน่าเบื่อหน่าย เธออยากกลับไปโลกแห่งความฝันอีกครั้ง หากแต่เธอไม่สามารถกลับได้แล้ว(เพราะเธอทำภารกิจสำเร็จ) ดังนั้นเธอจึง...........

                     

                    เธอตื่นขึ้นมาจากความฝัน เธอไปที่ระเบียบห้อง ที่นั้นเธอพบบันได ซึ่งตอนแรกมันไม่ปรากฏ....

                     

                    เธอขึ้นบันไดอันนั้น

                      

                    หยุดเหนือบันได เธอเห็นโลกเบื้องล่าง

                   

                    เธอหันมายิ้มกับผู้ชมครั้งสุดท้าย

                     

                    จากนั้นเธอก็โดด!!

                     

                    ร่างของเธอลอยละลิ้ว ไปตามแรงโนถ่วงของโลก นั้นก็คือเธอกระโดดตึกตาย!!

                    นี้แหละครับคือฉากจบในตำนานของเกมนี้ หากคุณไม่เชื่อลองพิมพ์ชื่อเกมนี้ในยูธูปหรือกูเกิ้ลดูคุณจะพบฉากนางเอกเตรียมโดดตึกเยอะมาก ซึ่งสาเหตุที่นางเอกโดดตึกตีความได้ว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นมาจากโลกแห่งความฝัน เธอพบว่าโลกแห่งความจริงนั้นน่ากลัว เธอคิดว่าอยู่ในโลกแห่งความฝันของเธอตลอดกาลเสียจะดีกว่า อีกทั้งที่นั่นเธอมีเพื่อน(แถมได้กระซวกเพื่อนได้โดยตำรวจไม่จบด้วย) เธอเลยเลือกวิธีจบชีวิตตัวเธอลงเพื่อจะได้หลับไปตลอดกาล ซึ่งนั่นน่าจะเป็นความสุขของเธอ และอาจเป็นฉากจบแฮปปี้ในหลายๆ คนก็ว่าได้

    ข้อคิดของเกมนี้มันอยู่ในตัวของมันแล้วครับ นั้นก็คือการแยกความจริงกับความฝันไม่ออก

     Yume Nikki เป็นเกมที่ได้รับยกย่องว่าเป็นเกมแห่งนามธรรม เมื่อตัวเอกของเรื่องไม่สามารถแยกแยะโลกแห่งความฝันกับโลกแห่งความจริงได้ จนเกิดเหตุโศกนาฏกรรมตามมา

    น่าแปลกตรงที่ความฝันของมาโดซึกินั้น ดูเหมือนจะเป็นฝันร้าย น่ากลัว เรื่องน่าเศร้ามากกว่าจะเป็นฝันดี  อีกทั้งความฝันก็ไม่ใช้เรื่องจริง แม้จะมี ภาพ เสียง ข้อความ และความนึกคิด แต่กระนั้นทำไมมาโดซึกิถึงกับยินดีที่จะอยู่โลกแห่งนี้มากกว่าจะอยู่ในโลกแห่งความจริง

    คำตอบเหล่านี้มีอยู่ในตัวของมันอยู่แล้ว นั่นก็คือ “ภาวะฮิคิโคโมริ” ซึ่งเป็นสภาวะที่เกิดขึ้นกับเด็กที่แยกตัวออกจากสังคม ที่มักเก็บตัวในห้องส่วนตัวเป็นระยะยาวนาน จนขาดโอกาสในการติดต่อกับสังคม

    น่าแปลกคือสภาวะฮิคิโมรินั้นเกิดขึ้นในประเทศที่เจริญ โดยเฉพาะในประเทศญี่ปุ่น ที่มีระบบเกี่ยวกับการศึกษาที่เคี่ยวเข็นเด็กอย่างเอาเป็นเอาตาย ที่เด็กแข่งขันกันตั้งแต่อนุบาล บวกกับสังคมโลกภายนอกที่มีระบบแบบปลาใหญ่กินปลาเล็ก มีปัญหากับโรงเรียนที่เรียนอยู่ เช่นการถูกรังแก เด็กที่มีจิตใจอ่อนแอไม่สามารถรับสภาพสังคมญี่ปุ่นไม่ได้ จน ทำให้เด็กกลัวความพ่ายพ่าย ยอมหลบหนีจากโลกภายนอก จนอยู่ในโลกส่วนตัวในที่สุด

    น่าแปลกต่อมาคือทำไมครอบครัวของตัวเอกถึงไม่ปรากฏตัวในฉากในเกมเลย และครอบครัวของเธอไปไหน เกมนี้ก็ใช้ชีวิตของเด็กฮิคิโคโมริอย่างแยบยล เพราะส่วนใหญ่เด็กที่เป็นภาวะนี้ ครอบครัวมักอับอายเมื่อเด็กทำเช่นนี้อยู่ในบ้าน จะมักที่จะปกปิดไม่ให้คนภายนอกรับรู้ แล้วเลือกที่จะปกป้องลูกของตนเองอย่างผิดๆ ยินยอมให้ลูกขังตัวอยู่แต่ในบ้าน เพราะคิดดีกว่าที่จะปล่อยให้ถูกรังแกที่โรงเรียน

     

    ทางจิตวิทยา เด็กฮิคิโคโมริมีลักษณะเด่นคือการ "หนี" (avoidance) คำว่าหนีไม่เหมือนเพิกเฉย (denial) หรือชอบอยู่คนเดียวอย่างสงบ(schizoid)

    ชีวิตของเด็กฮิคิโคโมริก็เป็นตัวเอกในเกมอีก เมื่อตัวเอกใช้ชีวิตอยู่ในโลกส่วนตัว อ่านแต่การ์ตูน เล่นเกม ดูทีวี เสร็จแล้วก็นอน และเมื่อนานวันเข้าพวกเธอก็ได้สร้างโลกในฝันและเพื่อนในจินตนาการขึ้น

    เพื่อนในจินตนาการหรือสหายในจินตนาการ(Imaginary friend)เป็นอาการที่เกิดขึ้นกับบุคคลหนึ่งมีความสัมพันธ์มิตรภาพกับตัวละครสมมุติในจินตนาการที่เรานึกคิดสร้างขึ้นมาขึ้นเอง โดยอาการที่เกิดก็เช่น สร้างตัวละครขึ้นมาเอง, ชอบคุยฟุ้งเกินจริง, พูดกับเพื่อนที่ไม่มีใครมองเห็นเพื่อนในจิตนาการนี้มีบุคลิกและพฤติกรรมซับซ้อน ดูเหมือนจริงๆ ซึ่งส่วนมากบุคคลที่มีเพื่อนจินตนาการนี้มักเป็นเด็กที่รู้สึกเหงา เบื่อ หรือต้องการความสนใจ ต้องอยู่คนเดียว และมักหายไปเมื่อเด็กเหล่านั้นเป็นผู้ใหญ่

    มีการวิจัยออกมาว่าเด็กที่มีเพื่อนในจินตนาการนี้ มักพัฒนาทักษะทางภาษาและความรู้เร็วกว่าเด็กทั่วๆ ไป เพราะเด็กเหล่านี้ฝึกภาษาด้วยการพูดกับเพื่อนจินตนาการที่ไม่มีตัวตนด้วยปากเปล่าอยู่บ่อยๆ นอกจากนั้นขึ้นมาเป็นตัวช่วย ในการจัดการกับอารมณ์ และปัญหาต่าง ๆ ที่เขาไม่สามารถจัดการได้  

    หากแต่เพื่อนในจินตนาการของมาโดซึกิตัวเอกในเกมนี้กลับไม่ได้ช่วยให้เด็กหญิงพัฒนาจิตใจเลย กลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่ได้ช่วยให้เด็กหญิงลดความกดดันเลย(ดูจากเกมที่ซับซ้อนยุ่งยากขึ้น), พวกเขาได้กลายเป็นที่ระบายอารมณ์แก่เด็กหญิง(กระซวกลูกเดียว)เกิดความก้าวร้าวรุนแรง, พวกเขาไม่ สุดท้ายพวกเขาทำให้เด็กหญิงอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้ง(เนื่องจากพวกเขาไม่พูดอะไรเลยและไม่ได้ให้เด็กหญิงพัฒนาจิตใจอะไรเลย)  นอกจากนี้เหล่าเพื่อนจินตนาการของตัวเอกล้วนแต่พิกลพิการ น่าเกลียดน่ากลัว ซึ่งน่าแปลกก็คือส่วนมากเพื่อนจินตนาการมักเป็นพวกฮีโร่ สัตว์  บุคคล หรือญาติของเรา เสียมาก และหลายตัวแทบไม่มีฤทธิ์เดชใดๆ เลย(เพราะโดนเด็กหญิงกระซวกฝ่ายเดียว)

    ชีวิตของมาโดซึกินั้นไม่แตกต่างอะไรเลยกับฆาตกรโรคจิตประเภทเก็บกดทั้งหลาย อย่าง เอ็ดเวิร์ด กีน (Ed Gein), ธีโอดอร์ คาซินสกี้ (Theodore Kaczynski), เกรแฮม ยัง (Graham Young) ที่พร้อมจะระเบิดเมื่อใดก็ได้ หากแต่สุดท้ายเด็กหญิงเลือกที่จะฆ่าตัวตาย มากกว่าจะระเบิดความเก็บกดเหล่านี้ในโลกแห่งความเป็นจริง มาโดซึกินั้นเป็นเด็กที่มีความอ่อนแอทางจิตใจ ที่หลีกหนีความจริง ที่ต้องหาใครมาสักคนในการปลอบประโลม หากแต่สุดท้ายในโลกแห่งความจริงนี้ก็ไม่มีใครสักคนที่สนใจเธอ แม้ความตายของเธอก็ไม่ได้ให้สังคมหรือคนรอบข้างสนใจเลย

     

    สรุปเลยละกัน Yume Nikki เป็นเกมที่ค่อนข้างไม่ถูกใจในเด็กสมัยนี้แน่นอน เนื่องจากกราฟฟิกไม่สวยงามเสียเลย แต่ไอเดียและแนวคิดนั้นให้เต็มเปี่ยม ความบ้าของคนทำเกม ที่ทำการบ้านมาดี จนไม่เชื่อเลยว่าเกมที่ตอนแรกทำมาเล่นๆ นี้จะสื่อถึงความหดหู่และจิตใจดำมือของเด็กผู้หญิงได้ดี น่าเสียดายส่วนตัวผมไม่ได้มีเวลาเล่นเกมนี้ เลยไม่สามารถเจาะลึกได้ว่าแต่ละสถานที่ตัวเอกไปนั้น มันมีความหมายอะไรบ้าง ช่วงแรกๆ อาจจะยากหน่อยเพราะต้องเรียนรู้ระบบ แต่ถ้ารู้เรื่องแล้วละก็คุณจะติดใจ

     + +

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×