ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #428 : Demi-chan wa Kataritai สาวรอบๆ ตัวผมเป็นเดมิ

ซีซั่นต้นปี 2017 นี้มีอนิเมะน่าสนใจออกมาค่อนข้างเยอะ  และหนึ่งในเรื่องที่น่าสนใจคือ Demi-chan wa Kataritai จึงขอหยิบเอามาเขียนถึงกัน

 

 Demi-chan wa Kataritai

Demi-chan wa Kataritai แปลไทยง่าวๆ ว่า “ให้คำปรึกษาแก่เหล่าเดมิ”  เป็นญี่ปุ่นมังงะ  วาดและภาพประกอบโดย Petos ตีพิมพ์ในนิตยสารโคดันฉะ  ในเดือนกันยายนปี 2014 และถูกสร้างเป็นอนิเมะโดย A-1 รูปภาพ เริ่มออกอากาศในวันที่ 7 มกราคม 2017

การ์ตูนเกิดขึ้นในยุคสมัยที่โลกมีมนุษย์พันธุ์ใหม่ที่ถูกเรียกว่า “อาจิน” (อมนุษย์) หรือ “เดมิ” ซึ่งเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ที่กลายเป็นปีศาจในตำนาน หากแต่พวกเขาไม่ได้มีพิศภัยต่อโลก และสามารถอยู่ร่วมกับคนทั่วไปได้ ทำให้เป็นที่ยอมรับต่อสังคม และรัฐบาลก็พร้อมจะดูแลพวกเขาเต็มที่

พระเอกเรื่องนี้คือ เทซึโอะ ทากาฮาชิ เป็นครูชีววิทยาในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่มีความหลงใหลประทับใจอาจิน และต้องการจะเรียนรู้ศึกษาพวกเขา หากแต่หลายปีที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยเจออาจินตัวเป็นๆ เลย จนกระทั่งในวันหนึ่งก็มีครูสาวที่มาใหม่คนหนึ่งชื่อ “ซาโต้” แล้วเธอก็ออกมาบอกด้วยตนเองว่าเธอคือ “ซัคคิวบัส”

ยังไม่ทันที่คุณครูจะตื่นเต้น เห็นอาจินตัวเป็นๆ  เขาก็ไปรู้จักสาวน้อยคนหนึ่งชื่อ ทาคานาชิ ฮิคาริ (ปี1) ที่มาขอความช่วยเหลือพาเพื่อนเธอที่อยู่ห้องๆ ไปห้องพยาบาล และเพื่อนของฮิคาริ เป็นดามิดูราฮาน ชื่อ “มาจิ เคียวโกะ”  และระหว่างที่ครูกำลังตกใจเห็นอาจินสองคนในวันเดียวกัน เขาก็พบเด็กสาวอีกคนชื่อ “คุซาคาเบะ ยูกิ” ที่เป็นอาจินเจ้าหญิงหิมะถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลเพราะเกิดแพ้อากาศร้อนเข้าพอดี

ระหว่างที่เขาแบกเคียวโกะไปห้องพยาบาล เขาได้ถามฮิคาริว่าเธอไม่ตกใจบ้างเหรอที่เห็นอาจิน  ฮิคาริตอบเพียงว่าเธอก็เป็นอาจินเหมือนกัน นั่นคืออาจินแวมไพร์

ครูเท็ตซึโอะถึงกับทรุดกับพื้น ฮิคาริจึงถาม ครูเท็ตซึโอะตอบว่าเขารู้สึกตกใจที่เห็นอาจินพร้อมกับ 4 คนในวันเดียว

ฮิคาริถามอีกว่าครูเกลียดพวกเราหรือ ครูเท็ตซึโอะปฎิเสธ  พร้อมบอกว่ากลับกันต่างหาก เขาชอบอาจริน และอยากเห็นอาจินมานานแล้ว แต่ไม่เคยเจอสักที หากแต่วันนี้ จู่ๆ เขาก็ได้เห็นแบบไม่ได้ตั้งตัว จากนั้นครูเท็ตซึโอะก็บอกกับฮิคาริว่าเขาอยากสนิทกับเธอ อยากให้เธอเล่าเรื่องราวของเธอให้เขาฟัง ฮิคราริตอบรับอย่างร่าเริง แล้วบอกให้ครูเท็ตซึเอะเรียกพวกเธอจากอาจินว่า “เดมิ” แทน และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวของครูที่สาวรอบตัวเป็นเดมิ

 

Demi-chan wa Kataritai เป็นการ์ตูนแนวคอเมดี้ ชีวิตในโรงเรียน (เพิ่มเติมคือโมเอะหน่อยๆ )  จบในตอน เนื้อหาก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า ชีวิตประจำวันในโรงเรียนมัธยมของเหล่าสาวเดมิ (โดดเด่นสุดๆ ก็คงดูราฮาน) เพียงแต่เรื่องนี้มีการเพิ่มอาจารย์ผู้ชายที่ให้คำปรึกษา กับอาจารย์สาวซัคคิวบัส (เชื่อเถอะ อีกไม่นานเธอจะเป็นนางเอกโดจิน) เข้ามาด้วย

ถ้าถามว่าเรื่องนี้ฮาเร็มไหม ก็อาจจะมีแนวฮาเร็มนิดๆ เพิ่มเข้ามา เพราะอย่างน้อยมีสาวมากกว่าสองคนแอบชอบอาจาย์ผู้ชายอยู่ แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้เกินเลย ออกไปทางน่ารักมากกว่า

แน่นอนว่าหากพูกถึงการ์ตูนแนวคอเมดี้ ชีวิตในโรงเรียน ก็เป็นแนวที่พบเห็นบ่อยมากที่สุดในมังงะและอนิเมะการ์ตูนญี่ปุ่น ที่เนื้อหาไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากการ์ตูนแนวเดียวกันนัก คือเป็นเรื่องชีวิตประจำวันในรงเรียนมัธยม พวกสาวๆ รู้จักกัน เป็นเพื่อนกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน เนื้อหาจบในตอน เป็นแบบนี้หลายตอน และจบอย่างมีความสุข แทบไม่มีดราม่า ไม่มีปม อะไรทั้งสิ้น

ก็ไม่แปลกใจอะไร ที่หลายคนไม่ค่อยชอบแนวนี้มากนัก บอกว่าเป็นแนวน่าเบื่อ เพราะจะมีกี่เรื่องก็ตาม เนื้อหาก็ไม่ได้แปลกใหม่ แตกต่างอะไร แถมดำเนินเรื่องเรื่อยๆ แทบไม่จำเป็นต้องลุ้นหรือติดตามใดๆ

คำถามคือ ทำไมแนวนี้ ก็ดูเรื่อยๆ มันก็อธิบายยากเหมือน คำตอบคือมันเป็นแนวที่ดูได้เรื่อยๆ  และมันเป็นแนวที่แปลกอยู่อย่าง ทั้งๆ ที่เนื้อเรื่องจะเป็นแนวที่พวกตัวละครผู้หญิงเป็นตัวเอกดำเนินเนื้อเรื่อง   แต่คนที่ชอบดูแนวนี้เป็นผู้ชาย ที่อายุวัยกลางคนมากหน่อย  และที่แปลกอีกอย่างคือชีวิตจริงเราแทบจะเบื่อพวกผู้หญิงรอบข้างพูดคุยกัน แต่พอในอนิเมะเรากับเพลินผู้หญิงคุยกันซะงั้น

มันเป็นไปได้ไหม ว่าใครบางคนที่เรียนจบไปแล้ว ก็อยากกลับไปเรียนมัธยมอีกครั้ง อยากมีช่วงเวลาที่มีความสุข บรรยากาศเดิมๆ อีกครั้ง ดังนั้นการ์ตูนแนวมัธยม ที่มีแต่พวกสาวๆ จึงเป็นแนวที่หลายคนยังคงติดตาม แม้เนื้อหาจะไม่แปลกใหม่เหมือนแนวอื่นๆ

ที่สำคัญ   บางคนดูอะไรหนักๆ มาแล้ว ก็อยากผ่อนคลาย ดูอะไรที่เรื่อยๆ แล้วชุ่มชื่นหัวใจบ้าง มันไม่ผิดอะไรหรอก ที่บางคนจะชอบแนวนี้ แม้คนนอกจะบอกว่ามันน่าเบื่อก็ตาม

 

แม้โดยรวมๆ แล้วเนื้อหา Demi-chan wa Kataritai จะไม่ได้แปลกใหม่อะไร แต่มันก็มีสิ่งที่หลายคนชอบเข้ามาทดแทน นั้นคือลายเส้น (มังงะ) ที่มีเอกลักษณ์ ตัวละครหญิงในเรื่อง (รวมถึงอาจารย์) น่ากอด น่าลูบ มีเอกลักษณ์ที่ดูน่าจดจำ จนทำให้หลายคนรู้สึกอิจฉาอาจารย์ผู้ชายในเรื่องด้วยซ้ำ

แน่นอนว่ารวมประเด็นที่ต้องหยิบเอามาพูดคุย เพราะมันเป็นจุดเด่นของเรื่อง นั้นคือเรื่องพวกสาวๆ ตัวหลักในเรื่องนั้นเป็นอมนุษย์  ซึ่งเป็นสิ่งผิดแปลกแตกต่างจากคนอื่นๆ ในสังคม ซึ่งเราจะเห็นว่าในเรื่องก็เน้นประเด็นเรื่องเหล่านี้เหมือนกัน

ที่ผ่านมา ผมก็เขียนเรื่องการ์ตูนเกี่ยวกับอมนุษย์ที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนธรรมดาหลายเรื่อง อย่าง Monster Musume no Iru Nichijou รักน่ะสาวมอนสเตอร์, และเรื่องที่ผมยังไม่ได้เขียนถึง อย่าง “เพื่อนสมัยเด็กของผมเป็นผีคอยาว”  Kanojo wa Rokurokubi  รวมไปถึงเรื่องCentaur's Worries ทุกเผ่าพันธุ์ล้วนอยู่บนโลกใบเดียวกัน ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างทางชีวภาพ (ร่างกาย) กันอยู่ร่วมกัน

โดยเฉพาะเรื่อง Kanojo wa Rokurokubi  ก็เป็นเรื่องคล้ายๆ  Demi-chan wa Kataritai ที่เกี่ยวกับมนุษย์ที่กลายพันธุ์ ที่ส่วนใหญ่เป็นเด็กสาวที่กลายเป็นผีญี่ปุ่น หากแต่พวกเธอก็สามารถอาศัยอยู่ในสังคมมนุษย์ได้อย่างสบายใจ เพราะมีกฎหมายยอมรับตัวตน และคนในสังคมไม่ได้รังเกียจเรื่องเหล่านั้น

แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งสองเรื่องก็ยังมีประเด็นว่า ลึกๆ แล้ว คนธรรมดาก็ยังรู้สึกรังเกียจ และหวาดกลัว สาวกลายพันธุ์เหล่านั้น ที่อยู่ร่วมกับคนธรรมดา ไม่มากก็ไม่น้อย (แต่ไม่ได้เป็นประเด็นแรงๆ มากมายนัก แต่กยังชัดเจนอยู่ดี)

 สาเหตุที่พวกเขารู้สึกรังเกียจและหวาดกลัวนั้น Kanojo wa Rokurokubi  และ  Demi-chan wa Kataritai   ออกไปทางปมด้อยเสียมากกว่า (เพื่อนสมัยเด็กผีคอยาวค่อนข้างมีประเด็นนี้ค่อนข้างแอบแรง แต่กรณ๊ของเดมิออกไปทางคนรอบข้างทำตัวไม่ถูกมากกว่า) ไม่ได้เกิดเกิดจากการเหยียดเชื้อชาติ เหมือน  Centaur's Worries ที่สอดแทรกการเหยียดเชื้อชาติ ชนชั้น ที่ค่อนข้างแอบแรง  หรือ Monster Musume no Iru Nichijou ออกไปทางหวาดกลัวรูปร่างลักษณะที่ค่อนข้างน่ากลัว 

ใช่ครับ เพราะปมด้อย หากเราอ่านทั้งเพื่อนสมัยเด็กเป็นผีคอยาว หรือเดมิ เราก็คงคิดแบบผมไม่มากน้อย แน่นอนหากเราพูดถึงมนุษย์กลายพันธุ์ เราจะนึกถึงมนุษย์ที่มีพลังวิเศษ มีความเก่งทางกายภาพ หากแต่โลกแห่งความจริงนั้น การกลายพันธุ์ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีนัก เพราะมันหมายถึงจะต้องมีร่างกายที่ผิดแปลกกว่าคนอื่น เช่นหัวโต มือโต มีมือ 4 มือ มีนิ้ว 20 นิ้ว รวมไปถึงโรคภัยต่างๆ ที่ส่งผลกระทบกับการดำเนินเชีวิต

การ์ตูนทั้งสองเรื่องดูๆ ไปออกไปทางปมด้อย มากกว่าปมเด่น เพราะแม้ว่าพวกเขากลายพันธุ์ มีพฤติกรรมประหลาด หรือมีอะไรบางอย่างไม่เหมือนคนธรรมดา แต่พวกเขาก็ไม่ได้เป็นภัยกับมนุษย์ แถมออกไปทางน่าสงสารเสียด้วยซ้ำ

อย่างกรณีของเหล่าสาวตัวหลักของเรื่อง   ฮิคาริก็ไม่เท่าไหร่ เพียงแค่ชอบกลางคืน มีฟันแหลมแบบแวมไพร์แต่ส่วนอื่นๆ ก็เหมือนมนุษย์ทั้งหมด แต่ที่หนักก็คงจะเป็นยูกิที่เป็นเจ้าหญิงหิมะที่ไม่สามารถเล่นกลางแดดหรืออยู่ที่ร้อนได้ๆ และที่หนักสุดคือดูราฮานที่ร่างกายและหัวแยกออกจากกัน ทำให้ไม่เหมือนคนอื่น

 

ปกติหากมนุษย์ปมด้อย เช่นเกิดมามี 6 แขน, มีร่างกายติดกัน, มีอวัยวะเพศสองเพศในร่างเดียวกัน ก็จะถูกสังคมรังเกียจ โดนดูถูก  แต่  Demi-chan wa Kataritai   ไม่ได้มีประเด็นดราม่าอะไรแรงมากมาย (ไม่เหมือน Centaur's Worries ที่เอาเรื่องเหยียดชาติพันธ์ การร่วมเพศข้ามสายพันธุ์เอามาเล่น แอบแรงไม่น้อย) เพราะว่ารัฐบาลเข้าใจ ยอมรับว่าเป็นมนุษย์ และให้สิทธิ์ให้เสียง พร้อมกับสวัสดิการแบบเต็มที่

และแน่นอน ของแน่นอน การที่จะให้สาวๆ เดมิ (ที่ร่างกายผิดแปลก) สามารถอยู่ในสังคมได้ นอกจากรัฐบาลแล้ว ก็อยู่ที่คนรอบตัว อย่างครอบครัว อาจารย์ที่ปรึกษา เพื่อนในห้อง ที่ต้องใส่ใจ ให้กำลังใจ  สิ่งเหล่านี้สำคัญมาก

อย่างไรก็ตาม ก็มีคนรอบข้างบางคน  ที่รู้สึกกลัว หรือไม่ก็ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่กับพวกเดมิ เพราะความแตกต่าง และลักษณะพิเศษ ทำให้กลายเป็นช่องว่างระหว่างเดมิกับคนธรรมดา เห็นได้ชัดคือดูรานฮานที่พวกผู้หญิงในห้องบางคนรู้สึกวางตัวไม่ถูกเวลาอยู่ต่อหน้า แม้จะไม่ได้ในเชิงดูถูก แต่ออกไปทางเกรงใจ กลัวว่าไปสะกิดจะไปถูกปมด้อยเข้า ก็จะทำให้ดูรานฮานกับตนเองดูแย่ไปด้วย

แต่สุดท้ายยัยแวมไพร์ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเธอแม้จะมีรูปร่างหรือพฤติกรรมไม่เหมือนคนอื่น สิ่งที่สาวเดมิต้องการไม่ใช้ให้ใครมาสงสารเหมือนเกรงใจ  พวกเธอก็คือเด็กผู้หญิงมัธยมที่สามารถอยู่ร่วมกับคนอื่นได้อย่างปกติสุข

ก็เหมือนคนพิการในสังคมเรา ที่พวกเขาไม่ต้องการให้คนรอบข้างมองว่าสงสาร หรือถูกมองว่าเป็นคนโชคร้าย  แต่พวกเขาอยากให้มทองว่าพวกเขาก็คือมนุษย์คนหนึ่งที่ยอมรับกับชะตาชีวิตแบบนี้ พยายามอยู่กับมัน สามารถปรับตัวในการดำเนินชีวิตแบบความสุข

ทุกวันนี้สังคมเรา ชอบมีการแบ่งแยก การเหยียดเชื้อชาติ ศาสนา สีผิว สีตา พิการ ปมด้อยต่างๆ นาๆ  แตกต่างกัน หากเห็นใครผิดแปลกก็จะรู้สึกรังเกียจ ดูถูก แบ่งชนชั้น สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เป็นการยกตัวเองให้สูงขึ้น มันกลับยิ่งกดตัวให้เราต่ำลง ซึ่งก็โชคดีที่โลกของเราทุกวันนี้ได้ให้ความสำคัญความเสมอภาคมากขึ้น มากกว่าเมื่อก่อน โดยเฉพาะญี่ปุ่นที่ให้ความสำคัญเรื่องเหล่านี้ไม่มากก็ไม่น้อย เห็นได้จากการ์ตูนมากมายที่สื่อต้องการบอกกับชาวโลก

แล้วไทยและเราละ เคยสื่ออะไรให้โลกเห็นหรือยัง ว่าเรามีเสรีภาพ และไม่ดูถูกคนอื่น

Demi-chan wa Kataritai    เป็นการ์ตูนที่นำเสนอชีวิตประจำวัน ในด้านความสุข การอยู่ร่วมกันในสังคม แม้ว่าบางคนจะมีความแตกต่างกันก็ตาม