ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #280 : 10 การ์ตูนมังงะแนวฮาเร็มที่หลายคนยังไม่รู้จัก

ฮาเร็ม จบวิน มันก็นอกรีตดีๆ นี้เอง

                ช่วงนี้การ์ตูนฮาเร็มหลายเรื่องที่จบลงไป จะจบฮาเร็ม จบวิน จบค้างค้าก็ว่ากันไป (แต่จบฮาเร็มมันไม่ค่อยมีนี้สิ การ์ตูนเฮ็นไตก็ว่าไปอย่าง) แน่นอนว่าหลายคนก็มีความคิดเห็นสำหรับตอนจบไป  

ล่าสุดการ์ตูนดังแนวฮาเร็ม (ซึ่งผมไม่อยากเรียกฮาเร็มเลย)  เรื่องหนึ่งพึ่งจบลงไป (ไม่ขอบอกชื่อ และหลายคนคงรู้แล้วว่า มันคือ “พี่เทพ” นั้นแหละ) และก็ไม่ต้องแปลกใจช่วงนี้มีการเอาหนังสือการ์ตูนเรื่องที่จบที่ว่าเอามาแลหลัง โละขายราคาถูกๆ แก้ระกำใจ (แต่อย่าเผาออกสื่อล่ะ โลกมันร้อนครับ)

                สำหรับใครที่เสียใจกับตอนจบเรื่องนี้ ผมก็ขอความเสียใจสุดซึ้งนะครับ เอาเถอะ บางคนอาจจะชอบ  พวกตัวละครรักคุด ซ้ำรักนี้ อาจซาบซ่าหัวใจก็ได้ (แต่จะเก็บไว้ในสมองหรือไม่นั้นก็แล้วแต่ท่านล่ะกัน)

                แต่อนิจจา ผมไม่ได้ดูเรื่องนี้น่ะ ผมไม่เอามาพูดถึงเหมือน Sora no Otoshimono หรอก (ฮ่า)

                บางคนมักมองผมว่าเป็นคนที่บ้าแนวฮาเร็ม ถูกแล้วครับ ผมมันบ้าแนวฮาเร็มจริงๆ แต่ใช่ว่าฮาเร็มทุกเรื่องผมจะเลือกอ่านครับ พวก “พี่เทพ”, “IS”, Nisekoi  หรือ DXD ผมไม่ได้ดูเรื่องเหล่านี้ครับ อันเนื่องจากเนื้อหาไม่ถูกใจ (ส่วนหนึ่งผมไม่ชอบการ์ตูนที่มีสงครามอวย หรือแนวที่คนอื่นชอบกันเยอะสักเท่าไหร่)

                สำหรับผมก็มีบางอย่างที่พูดน่ะ มันอาจเป็นความคิดเห็นส่วนตัว คือผมไม่ค่อยชอบจบวินเท่าไหร่ เพราะผมไม่อยากเห็นตัวละครที่ผมชอบเจ็บปวดเพราะความรักครับ การ์ตูนแนวฮาเร็ม คือแนวขายฝัน ไม่ใช่ทำลายฝัน หรือฉุดให้อยู่ความจริง ตรงจุดนี้ผมไม่ยอมรับหรอก ในเมื่อเป็นการ์ตูนแนวฮาเร็ม ก็ควรขายฮาเร็ม และจบฮาเร็ม ฉากจะจบวิน จบเป็นคู่ๆ แบบนี้ผมเลือกไปดูการ์ตูนความรักคู่เดี่ยวๆ มากกว่า

                ประเด็นต่อมา แนวฮาเร็มนี้ จะว่าไปเป็นแนวที่หลายคนโจมตีมากที่สุด  ปัจจุบันมีเพจประเภทเกลียดโอตากุ มักหยิบแนวฮาเร็มมาโจมตีเป็นเรื่องแรก เพราะส่วนใหญ่หลายคนมักมองแนวฮาเร็มเป็นเรื่องของเพศ เพราะฉากเซอร์วิส ฉากไม่ดีไม่งามต่างๆ ทำให้หลายคนเกิดมองแนวนี้ในแง่ลบ ทั้งๆ ที่แนวนี้มันสนุกอยู่ที่การดำเนินเรื่อง การพัฒนาความสัมพันธ์ และการปักธงระหว่างพระเอกกับสาวๆ แท้ๆ  (ก็แปลที่หลายคนไม่ค่อนยกเรื่อง ดราก้อนบอล, ฤทธิ์หมัดดาวเหนือมาโจมตีบ้าง เพราะมันส่งเสริมความรุนแรง....มาก)

                ปกติแล้วผมชอบดูการ์ตูนแนวฮาเร็มไม่ค่อยดังมากกว่า  ยิ่งแนวคนไม่รู้จักนี้ยิ่งชอบครับ (หากดังๆ ผมจะต้องมั่นใจระดับหนึ่งว่าเรื่องนี้มันต้องจบฮาเร็มหรือค้างคา เช่นเรื่อง  To Love Ru) แน่นอนครับ ผมมีการ์ตูนมังงะแนวฮาเร็มที่หลายคนไม่รู้จักเพียบเลย อย่างล่าสุดที่พึ่งพูดไปหมาดๆ อย่างเรื่อง Upper Girls! สาเหตุง่ายๆ คือที่ผมชอบแนวฮาเร็มไม่ดังนี้คือ คือมันดูแล้วสบาย ไม่ต้องมีกองอวยเถียงว่าใครคือนางเอก และมันมีไม่กี่เล่ม ไม่ต้องติดตามลุ้นยาว ไม่ออกทะเลอีกต่างหาก (แม้บางเรื่องตัดจบ แต่อารมณ์ผมคิดว่ามันลงตัวแล้วละ) และที่สำคัญส่วนใหญ่จบในลักษณะที่ผมรับได้มากกว่า

                ต่อไปนี้ ผมก็ขอแนะนำ 10 การ์ตูนมังงะฮาเร็ม ส่วนใหญ่จะเป็นการ์ตูนแนวฮาเร็มที่ไม่ค่อยดัง และหลายเรื่อง คนวาดนั้นเคยวาดการ์ตูนสายมืดมาก่อน เพราะผมชอบเป็นพิเศษครับ อย่างแรกคือเรามั่นใจระดับหนึ่งว่าแนวฮาเร็มนี้น่าจะจบฮาเร็มเพราะคนวาดสายมืดนั้นผลงานที่ผ่านมาก็วาดแนวฮาเร็มจบฮาเร็ม อุดมการณ์ แนวคิดมันเข้มข้น อีกอย่างคนเขียนสายมืดมีลักษณะเฉพาะตัว ซึ่งผมจะเล่าต่อไปว่ามีลักษณะเฉพาะตัวยังไง (สำหรับใครที่บอกว่าสายมืดเปลี่ยนมาวาดสว่างแล้วไม่ดัง ผมก็ตอบว่ามันไม่สำคัญครับว่าดังหรือไม่ดัง สำคัฯอยู่ที่ความสุขที่คนเขียนมอบให้ผู้อ่าน หากคนเขียนสนุกต่อการทำงาน คนอ่านก็สนุกไปด้วยครับ)

                แน่นอนครับ การ์ตูนที่ผมยกมา มันมีฉากเซอร์วิส บางเรื่องค่อนข้างน่าหวาดเสียวด้วยครับ จะมองว่าผมหื่นก็ได้ แหมผมก็อายุ 30 ปีแล้วน่า  อีกทั้งแนวการ์ตูนแนวฮาเร็ม เซอร์วิสเป็นเรื่องปกติครับ หากไม่มีมันก็เหมือนกินก๋วยเตี๋ยวไม่มีเส้นนั้นแหละ อย่างไรก็ตาม การ์ตูนที่ผมเอามานั้น ไม่ได้ขายเซอร์วิสอย่างเดียวแน่นอน แต่มันก็สอดแทรกเรื่องราวต่างๆ ที่น่าคิด (??) ไปด้วย

                   10. Koibito Ijou Yome Miman –คู่หมั่นป่วนอลวน ขยุ้มหัวใจ

                
               ประเดิมด้วยเรื่องแรกฮาเร็มที่ผมติดตามแบบระยะประชิด และไม่มีแปลไทย แปลอังกฤษ ดูจีนแดง แค่ภาพ แต่ภาพก็สื่อได้มากมายแล้วว่าอารมณ์เรื่องนี้คืออะไร และเร็วๆ นี้เซ็งมาก สั่งใครบางคนให้ไปสั่งจองที่ร้านคิโนะ ปรากฏว่าไม่ได้ ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ได้ มันก็ไม่ได้เรตอะไรมากมาย ที To Love-ru นี้ทำไมได้ก็ไม่รู้ มันแตกต่างตรงไหนหว่า

                Koibito Ijou Yome Miman (แปลไทยง่าวๆ ประมาณว่า คู่หมั่นผมมีมากกว่าหนึ่ง) เป็นเรื่องราวของพระเอกธรรมดาคนหนึ่ง ซึ่งมารู้หลายหลังว่าพ่อแม่ของตนไม่ใช่ธรรมดา และเขาก็เป็นทายาทที่ต้องเลือกคู่หมั่นสองคน  ที่แต่ละคนมาจากบริษัทยักษ์ใหญ่ (ตระกูลมาเฟีย และตระกูลยากูซ่า) ซึ่งเขาต้องเลือก (แต่หลังจากที่ดูพระเอกท่าจะเหมาแพ็คคู่)

                โดยคู่หมั่นของพระเอก (พระเอกรู้สึกจะชื่อ “คาซึยะ” ) คนแรก “ซายะ” เป็นสาวสไตล์ตะวันตกที่เติบโตมาในครอบครัวที่รวยมาก และอีกคน “ยูกิโนะ” เป็นสาวสไตล์ที่เติบโตมาในครอบครัวที่เคร่งประเพณีและศักดิ์ศรี ทั้งคู่ถูกบังคับให้แต่งงานกับพระเอก และต้องชิงพระเอกมาให้ได้

                แต่ที่สุดปวดหัวก็คือคู่หมั่นทั้งสองของเขา แม้จะเป็นสาวชั้นสูง แต่พวกเธออ่อนต่อโลกเหลือเกิน แต่ต้องมาใช้ชีวิตแบบธรรมดาสามัญชนในบ้านของเขา  และอยู่ชั้นเดียวกับเขาอีก ทำให้ชีวิตประจำวันของเขายุ่งเหยิงไปหมด เท่านั้นไม่พอเพราะรอบตัวพระเอกยังมีแม่ม่ายเพื่อนสมัยเด็ก  และเพื่อนร่วมชั้นในละแวกใกล้บ้านที่จะทำให้ชีวิตของเขาวุ่นวายเข้าไปอีก

                Koibito Ijou Yome Miman เป็นผลงานของ Itou Ei  เขียนตั้งแต่ 2012 นักเขียนคนนี้หลายคนอาจรู้จักวาดเป็นนักเขียนวาดการ์ตูนสายมืด ที่วาดหลายแนว ไม่ว่าจะเป็นโลลิ, แม่ม่าย, เพื่อนร่วมชั้น, เพื่อนสมัยเด็ก, น้องสาว ไปจนถึงฮาเร็ม ส่วนแนวสายสว่างก็มีแนวแนวบราคอน (รักน้องสาว) ที่แปลไทยในบางเว็บ หรือจะเอาลิขสิทธิ์อย่างเรื่อง Tetragrammaton Labyrinth (ผู้ลงทัณฑ์) ของสยาม ซึ่งจะเห็นว่าคนเขียนวาดหลายแนวมาก ไม่ได้เน้นแนวใดแนวหนึ่งไม่ว่าจะสว่างหรือมืด (แต่ผมคิดว่าแนวฮาเร็มเป็นสิ่งที่ถนัดของคนเขียน)

                อิโต้ ไอ คนเขียนคนนี้ผมชอบผลงานน่ะ ในสายมืดฉากไคแม็กซ์อาจไม่เท่าไหร่ แต่ผมชอบการดำเนินเรื่องที่ให้ความสำคัญเสมอ แม้จะเป็นสายมืดก็ตาม คนเขียนวางเนื้อหาความรัก ที่ค่อนข้างเข้าท่าเลยทีเดียว แม้แต่สายมืดก็ตาม

                Koibito Ijou Yome Miman ก็ดำเนินเรื่องฮาเร็มทั่วๆ ไปแหละคือ จู่่ๆ พระเอกมีคู่หมั่นสาวสวยให้เลือกสองคน และอยู่บ้านพระเอกพร้อมกับอีกต่างหาก พล็อตแบบนี้เกมจีบสาวมีเยอะมาก แต่สิ่งที่ทำให้ผมติดตามคงจะเป็นลายเส้นของคนเขียนนี้แหละ ความจริงผมงานที่ผ่านมาของคนเขียนสูตรสำเร็จเยอะมาก แต่หากอยู่ในมือผู้เชี่ยวชาญด้านโลกมืดแล้ว มันกลับเป็นพลังที่น่าดูซะงั้น ไม่ว่าจะเป็นลายเส้น หลายคนอาจไม่ถูกใจลายเส้นที่ดูหนักๆ กับสาวริมผีปากหนาๆ  แต่ผมว่าดูแล้วมีเอกลักษณ์ จดจำง่าย แต่อย่างไรก็ตามจุดที่ผมชอบคือการแสดงความเป็นฮาเร็มในการ์ตูนเรื่องนี้ ซึ่งสายมืดก่อนหน้านั้นก็ไม่มีผิดหวัง  มีอีเวนท์ให้ได้ซาบซ่า ดูแล้วประทับใจไม่มากก็ไม่น้อย

                มีอยู่ฉากหนึ่งที่ผมประทับใจเป็นพิเศษ หากใครดูแนวฮาเร็มบ่อยๆ จะสังเกตว่า แม้ว่ามันน่าอิจฉาที่สาวสวยอาศัยอยู่ในบ้านเรา แต่พระเอกของเรานั้นดูเหมือนไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เพราะเห็นว่าผู้มาเยือนมักทำลายความสงบสุขในบ้านและชีวิตของพระเอกประจำวันไม่เหมือนเดิมอีก จนพระเอกอยากหนีความวุ่นวายนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แน่นอนว่าจะมีอีเวนท์ที่เป็นโจทย์ให้พระเอกเลือกว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ระหว่างจะเอาฮาเร็ม (แน่นอนว่าเส้นทางจะได้มันนั้นยากโครต) หรือจะเอาความสงบสุข  แน่นอนเรื่องนี้ไดมีอีเวนท์หนึ่ง  เมื่อเพื่อนในห้องพระเอกชวนพระเอกไปคาราโอเกะ แน่นอนว่าหากเขาไป เขาจะต้องทิ้งคู่หมั่นทั้งสองกลับบ้าน นั้นหมายความว่าพระเอกจะต้องเลือกแล้วว่าจะใช้ชีวิตประจำวันปกติธรรมดา หรือหากจะเลือกกลับบ้านกับคู่หมั่นและยินดีที่จะอยู่กับความวุ่นวายนี้ต่อ (แต่ได้อยู่กับสาวสวยแบบฮาเร็ม) แน่นอนว่าผลสุดท้ายพระเอกได้ทิ้งชีวิตธรรมดา กลับบ้านกับคู่หมั่นทั้งสอง ซึ่งแม้ว่าสองคู่หมั่นจะทำให้ชีวิตของเขาวุ่นวาย แต่เขาไม่ได้เกลียดค เพราะการได้อยู่กับพวกเธอทำให้เขาไม่เหงาอีกต่อไป เขาเริ่มชินกลับมันแล้ว และเขาไม่สามารถทิ้งสองสาวเด็ดขาด นี้แหละครับ ฉากง่ายๆ มันแฝงด้วยฮาเร็มที่ซาบซ่า

                นอกจากนี้ เรื่องนี้ยังมีลายเส้นของคนเขียนอีกมากมาย ไม่ว่าคาแร็คเตอร์ที่เห็นบ่อยๆ ในผลงานมืด  ฉากลักหลับ และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือฉากเซอร์วิส

               9. Himawari to Hitsujitachi! - เจ้าหญิงทานตะวันกับหนุ่มแกะ

           คราวนี้ขอพูดสองเรื่องในอันดับเดียว เพราะทั้งสองเรื่องเป็นผลงานของคนเขียนคนเดียวกัน ซาวาโนะ อากิระ (Sawano Akira) หลายคนอาจคุ้นเคยคนเขียนคนนี้จากมังงะสายมืดอย่างเรื่อง Ani Omou Yue ni Imouto Ari หรือเรื่องอื่นๆ (ที่เป็นสายมืด) เอกลักษณ์คนนี้คือลายเส้น และที่ผมชอบเป็นพิเศษคือตัวละครอยู่ในโหมดโมเอะ (ผสมกับ SD นิดๆ) ซึ่งเกิดทุกเรื่องตัวละครชอบเข้าโหมดแบบนี้ตลอด น่ารัก น่ากอด มากๆ อารมณ์แบบโมเอะเลย ส่วนมากจะเน้นแนวน้องสาว, เพื่อนสมัยเด็ก, ฮาเร็ม (แน่นอนว่าจบฮาเร็มไม่เคยวิน) และโทนเรื่องออกไปทางตลกมากกว่า

ก่อนที่จะพูดถึงการ์ตูน ขอพูด SD คร่าวๆ (คราวหน้าจะยาว) หลายคนคงลืมศัพท์นี้ไปแล้ว เพราะปัจจุบันเราเข้าใจศัพท์นี้ผิดมาเป็นโมเอะแบบเหมารวมๆ โดย SD ย่อมาจากคำว่า "Super Deformed" เป็นการบิดเบือน ทำให้ตัวการ์ตูนมีรูปร่างผิดสัดส่วน โดยส่วนใหญ่มักจะใช้สัดส่วน 1:3 จากขนาดตัวจริง พูดง่ายๆ คือการทำให้ตัวละครตัวเล็กลงจากปกติ และตัวละครตัวเล็กที่หัวโต แต่ไม่เชิงพิกลพิการ แต่ออกมาในเชิงน่ารักน่ากอดหรือเชิงตลกมากกว่า ซึ่งสมัยก่อนมักนิยมในกัมดั้ม สมัยนี้ก็นิยมในการ์ตูนแนวโมเอะ จนหลายคนเรียกตัวละคร SD ว่าโมเอะไปด้วย

กลับมาต่อ แน่นอนว่าซาวาโนะ อากิระ นักเขียนคนนี้ก็พึ่งมาสู่สายสว่างไม่นานนี้เอง เรื่องแรกๆ ที่ประเดิมคือเรื่อง Himawari to Hitsujitachi! (ทานตะวันกับแกะ!) วาดในปี 2010 โดยเป็นเรื่องของคาซุมะที่เป็นคนธรรมดา จนกระทั่งวันหนึ่งมีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อ “ฮิมะวาริ ซากุยะ” ได้เข้ามาในชีวิตของเขา โดยบอกว่าเขาเป็นพี่ชายของเธอ และเขาเป็นทายาทมรดกตระกูลของเธอ โดยครอบครัวของซากุยะร่ำรวยมาก แต่อย่างไรก็ตาม จนกว่าพี่ชายของเธอจะกลับไปรับมรดก ซากุยะก็ตัดสินใจอาศัยอยู่บ้านของคาซุมะด้วย พร้อมกับเมดนักสู้ (เมดในการ์ตูนนอกจากเก่งงานบ้านแล้ว ต้องเก่งเรื่องต่อสู้ด้วยน่ะเอ่อ) และที่พระเอกไม่ทราบคือซากุยะถูกองค์กรลึกลับตามล่า พร้อมด้วยเพื่อนสมัยเด็กใกล้บ้านที่เริ่มเป็นศัตรูกับซากุยะที่ย้ายมาเรียนห้องเดียวกับพระเอกด้วย!!

(ส่วนสาเหตุที่ชื่อทานตะวันกับแกะ ก็หมายถึงน้องสาวเปรียบเหมือนทานตะวัน ส่วนพระเอกเป็นแกะ และเพื่อนสมัยเด็กเป็นแมวดำ...)

แน่นอนว่าคนเขียนยังไม่ลืมจิตวิญญาณน้องสาว, เพื่อนสมัยเด็ก และงานภาพ ใส่ลงในผลงานนี้ แต่ที่แปลกนิดหน่อยคือเรื่อง Himawari to Hitsujitachi! ไม่ได้ดำเนินเรื่องในมุมมองของพระเอก แต่เป็นมุมมองของสาวๆ ที่มีต่อพระเอก (อย่างน้อยสามตอนแรกดำเนินเรื่องอย่างที่ว่า ไม่ว่าจะเป็นน้องสาวและเพื่อนสมัยเด็ก) ชอบตอนที่สามตลกดี คือพวกสาวๆ เล่นเกมจีบสาว น้องสาวพยายามให้พระเอกในเกมจีบน้องสาวให้ติด แต่ตอนจบดัน bad End ส่วนเพื่อนสมัยเด็กพยายามให้พระเอกในเกมจีบตัวละครเพื่อนสมัยเด็กให้ติด แต่กลายเป็น bad End อีก มีเพียงเมดเท่านั้นที่ชนะซะงั้น  (เหมือนอ้อมๆ ว่า เรื่องนี้เมดคาบพระเอกไปแด๊ก)

ปัจจุบันเรื่อง Himawari to Hitsujitachi! ยังอยู่ที่สามตอน และตอนใหม่ยังไม่มา สาเหตุอาจเป็นเพราะคนเขียนวาดเรื่อง Okitsune Hiyori อยู่ละมั้ง

             ส่วนอีกเรื่อง Okitsune Hiyori เขียนเมื่อ 2012 เป็นเรื่องของพระเอกหื่นๆ คนหนึ่ง ที่จู่ๆ มีสาวน้อยโลลิจิ้งจอกตัวหนึ่งปรากฏตรงหน้า โดยบอกว่าเขาเป็นมาสเตอร์ของเธอ และเธอเป็นเทพจิ้งจอกจากอนาคต ที่สามารถบันดาลความต้องการให้เขาเป็นจริงได้

เรื่องนี้ไม่ได้จัดอยู่ในหมวดฮาเร็ม (ทั้งๆ ที่เนื้อหาฮาเร็ม เพราะในเรื่องมีรูทเพื่อนสมัยเด็ก สาวจิ้งจอกโมเอะคนอื่นๆ ในเรื่องอีก) ออกไปทางคอเมดี้ปราบปีศาจอะไรมากกว่า แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ผมชอบคือจิ้งจอกน้อยในเรื่องน่ารักมากๆ  น่ากอดสุดๆ

                8. Maou na Ore to Fushihime no Yubiwa –จอมมารกับสามสาวอสูร

                Maou na Ore to Fushihime no Yubiwa  หรือ “ผมคือราชาปีศาจและแหวนของเจ้าหญิงผีดิบ” เป็นมังงะจากไลท์โนเวลแนวคอเมดี้ ฮาเร็ม โรแมนติก แอ็คชั่นของ Kankitsu Yusura ภาพโดย Shugasuku  (เริ่มวางจำหน่าย 2012) ปัจจุบันไม่มีลิขสิทธิ์ไทย แต่มีโนเวลแปลอังกฤษ และดิบมังงะจีนแดงถึงตอนล่าสุด (ส่วนดิบมังงะแปลอังกฤษดอง)

โดยเป็นเรื่องของพระเอกชื่อ “ชิฮารุ” ได้รับข้อความประหลาดจากโทรศัพท์มือถือในเช้าวันหนึ่ง โดยเขารับเลือกให้เป็นผู้ใช้อสูร (ที่จะกลายเป็นจอมมารในอนาคต) โดยเขาจะต้องเลือก 1 ในอสูรทั้งสาม มาเป็นคู่หูของตน หากแต่ชิฮารุนึกว่าเป็นการก่อกวน เลยจัดการรับข้อความทั้งหมด และไม่เลือกอสูรเลย

                ในวันรุ่งขึ้น ชิฮารุก็ได้รับกล่องพัสดุใบใหญ่กล่องหนึ่ง ซึ่งภายในเป็นสาวสวยคนหนึ่งชื่อ “ซอมมิ” ซึ่งเธอคือหนึ่งในสามของอสูรที่เขาต้องเลือก (เธอเป็นผีดิบ) เพื่อต่อสู้กับผู้ใช้อสูรคนอื่น และเธอต้องอาศัยอยู่บ้านของเขา (เพราะอสูรต้องอยู่ใกล้ผู้ใช้ตลอดไม่ห่างตัว) ทั้งๆ ที่ในบ้านยังมีน้องสาวของเขาที่มีนิสัย “ยันเดเระที่รักพี่ชายมากๆ” อยู่ด้วย

อย่างไรก็ตามเรื่องวุ่นวายยังไม่จบเพียง เพราะเขายังรู้ความลับของ “เคียวโกะ” เพื่อนสมัยเด็กของเขาว่าเธอก็คือหนึ่งในอสูรที่พระเอกต้องเลือกเช่นกัน แต่ปัญหาก็คือพระเอกไม่ได้เลือกอสูรที่เป็นคู่หูเลย และนั้นทำให้เกิดสงครามแย่งชิงสิทธิการเป็นอสูรรับใช้ของชิฮารุเกิดขึ้น และนอกจากนี้ยังมีมังกรโลลิซึ่งเป็นหนึ่งในอสูรตัวที่สามที่เขาไม่ได้เลือกมาแทรกสงครามนี้อีก สุดท้ายแล้วพระเอกจะทำสัญญากับใครกันแน่ (สปอยดับวิน ตอนหลังพระเอกเลือกทำสัญญาอสูรทั้งสามคนหมด)

ค่อนข้างเป็นฮาเร็มที่ผมชอบเลยทีเดียว คือมันมีครบองค์ประกอบของ “ฮาเร็มที่สมบูรณ์แบบ” แม้เนื้อหาจะอยู่ในเรื่องการถูกเลือก, การต่อสู้ แต่ยังคงเน้นในเรื่องคอเมดี้ ฮาเร็มอยู่ดี ที่น่าสนใจคือพระเอกเป็นผู้ใช้อสูรในขณะที่นางเอกสามคนเป็นอสูร  (แต่ชอบสุดๆ น้องสาวพระเอกมันเทพโครต) มีฉากปักธงซาบซ่าเยอะมาก ปมฮาเร็มแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นรูทเพื่อนสมัยเด็ก (นิยายเป็นเล่ม 2) ที่พระเอกสานสัมพันธ์กันอีกครั้ง ไปจนถึงรูทมังกรโลลิที่ต้องการแข็งแกร่ง และดูก็รู้เลยว่าคนเขียนการ์ตูนอวยโลลิขนาดไหน

มังงะเป็นผลงานของ ยานะ ฮินาตะ (Yaya, Hinata) ที่มีผลงานเก่าๆ คนวาดการ์ตูนสายมืด ที่หลายคนอาจคุ้นเคย และผมก็ชอบผลงานของคนเขียนเป็นส่วนตัวด้วย ไม่ว่าจะเป็นลายเส้นที่น่ารัก  และจุดเด่นคือเป็นคนรักโลลิเป็นชีวิตจิตใจ เห็นได้จากผลงานสายมืดที่ผ่านมา ส่วนมากเป็นแนวโลลิ เด็กไม่บรรลุนิติภาวะ และแน่นอนว่าฮาเร็มก็เป็นแนวโลลิด้วย ผลงานมืดล่าสุดฝาแฝดโลลิทำได้น่ารักมาก ชนิดว่าไม่กลัวคุกแต่อย่างใด  (และนอกจากนี้คนเขียนยังเคยวาดโดจินสว่างสั้นๆ Amagami บทไอจัง และลักกี้ สตาร์ ไอจังน่ารักโครตๆ มาแล้ว)

แม้ว่านิยายยังไม่ได้ลิขสิทธิ์ แต่สามารถอ่านนิยายแปลไทยได้แล้วที่เว็บแมวดุ้น (รวมถึงเว็บของผุ้แปล) แม้ว่าแปลเนื้อหาไม่ได้ลื่นไหลมากนักก็เถอะ  แต่ก็ดูได้อ่ะนะ

              7. Iinazuke Kyoutei –สงครามเพื่อนสมัยเด็ก

          ก็ยังคงเป็นการ์ตูนฮาเร็มสว่างของคนเขียนสายมืด เรื่องนี้ผมชอบเป็นส่วนตัว Iinazuke Kyoutei เป็นมังงะผลงานของ Fukudahda วาดไว้ในปี 2012

หากพูดเพื่อนสมัยเด็กมักเป็นคาแร็คเตอร์ที่ช้ำรัก หากแต่ไม่ใช่ Iinazuke Kyoutei แน่นอน โดยเป็นเรื่องราวของหนุ่ม “วาตารุ” ที่เขาไม่ค่อยมีความทรงจำเกี่ยวกับวัยเด็กของเขามากนัก รู้แต่ว่าพ่อแม่หย่ากัน พ่อรวยมาก และมีกิ๊กหลายคน (แม่เลยทนไม่ไหว) นับตั้งแต่นั้นมาเขาก็ต้องทำงานช่วยแม่ของเขามาโดยตลอด เพื่อไม่ให้เป็นภาระ จนกระทั่งวันหนึ่งในวันเปิดภาคเรียนวันแรก วาตารุก็ได้เจอผู้หญิงลึกลับ 3 คน คือ “โทโมโยะ” (สาวผมทองคนเขียนชอบวาดล่ะ), “ริกะ” (นางแบบดัง) และ “ซานาเอะ” (เตี้ย แบน แรงเยอะ ตัวหื่นประจำเรื่อง) ซึ่งพวกเธอเป็นอดีตเพื่อนสมัยเด็กของวาตารุ  และทุกคนอยากแต่งงานกับเขา ซึ่งแน่นอนว่าเพื่อนสมัยเด็ก “โทโมะ” ที่เป็นเพื่อนบ้านของเขานั้นยอมไม่ได้ และแล้วสงครามเพื่อนสมัยเด็กทั้ง 4 เพื่อเอาชนะใจพระเอกก็ได้เริ่มต้นขึ้น

Iinazuke Kyoutei ยังคงใช้พล็อตฮาเร็มสูตรสำเร็จที่ผ่านมา ประมาณว่า จู่ๆ พระเอกก็เนื้อหอม และตกเป็นเป้า ของผู้หญิงที่บอกรักพระเอก คนเดียวไม่ได้ ต้องมากกว่าสอง และพระเอกต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง (ก็มีทั้งจบวิน จบฮาเร็มอ่ะนะ แต่หนักไปทางวินส่วนใหญ่ หากเป็นสายสว่าง) แต่เรื่องพล็อตไม่สำคัญ มันอยู่ที่การปรุงรส การดำเนินเรื่อง ว่าคนเขียนสามารถดึงความเป็นฮาเร็มได้หรือไม่  ยิ่งเป็นผลงานของคนเขียนที่รู้จักกันดี ก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นด้วย

ถ้าถามว่าผมชอบผลงานไหนของคนเขียน ผมชอบคุณแม่สาวตลอดกาล  “[Fukudahda] Anti-aging mama”  น่ะถือว่าเป็นการ์ตูนสายมืดแรกๆ ที่ผมเห็นเลยแหละ (แม้เป็นแนวแม่ลูกก็ตาม)

Fukudahda คนเขียนคนนี้ แน่นอนว่าหลายคนรู้จัก เพราะถือว่ามีชื่อในสายมืด มีผลงานไม่ว่าจะเป็นออริจินอลหรือโดจิน (โดจินส่วนมากก็พวก Amagami) จุดเด่นของคนเขียนคือชอบวาดนมมโหราฬของผู้หญิงแบบไม่ค่อยสมส่วนสักเท่าไหร่ นอกจากนี้ไม่ค่อยมีแนวฮาเร็มมืดมากนัก (แต่ใช่ว่าไม่มีเลย อย่างโดจิน Clannad พระเอกเหมาพี่น้องผมม่วง)  เคยวาดสว่างอาม่าฆ่าหมี ที่เป็นรูทน้องสาวพระเอกที่สุดแสนจะไม่เซ็กซี่เลย ดังนั้นผมจึงแปลกใจพอสมควรว่าเรื่องนี้คนเขียนว่ารูปร่างของตัวละครดูดีขึ้น ไม่มีตัวละครที่หน้าอกใหญ่เกินจริง พอเหมาะพอควร และที่เหลือเชื่อคือคนเขียนวาดตัวละครนมแบนด้วย (ฮ่า)

แม้ว่าพล็อตจะธรรมดา ตัวละครสัดส่วนจะผิดเพี้ยนไปบ้าง แต่เพราะความธรรมดานี้แหละที่เสพง่าย (กลับกันมังงะสมัยนี้มีแต่แฟนตาซีฮาเร็มเนื้อหาแหวก จนเสพยากซะงั้น) คาแร็คเตอร์ตัวละครน่าสนใจ เพื่อนสมัยเด็กที่ต่างสไตล์ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เป็นเพื่อนบ้านผมสั้นร่าเริงที่สนิทพระเอกตั้งแต่เด็กจนโต ต้องสู้รบกับสามสาว (แถมสองในสามเซอร์วิสกับพระเอกแบบรุกเป็นที่เรียบร้อย) นางแบบนมโต (คาแร็คเตอร์ที่คนเขียนวาดบ่อยๆ), สาวลูกครึ่งนมโต (คาแร็คเตอร์ที่คนเขียนวาดบ่อยๆ) และสาวผมดำตัวเล็กแบน (ไม่ยักมีทวินเทล) ดูเหมือนว่าผู้เขียนพยายามนำคาแร็คเตอร์ที่ตนเคยวาดเอาไว้ มาเป็นตัวเอกอยู่พร้อมหน้า เพียงแต่สัดส่วนไม่ได้เลวร้ายเท่ากับมืด

การดำเนินเรื่องเหมือนธรรมดา ผสมฉากเซอร์วิสที่น่าตกใจ แต่ที่ชอบคือมุกตลกขำดีเรื่องนี้ ดึงเสน่ห์ของตัวละครมาใช้แบบไม่มีขัดลูกตา พร้อมกับปริศนาในเรื่องที่เชื่อว่าเบื้องหลังของสามสาวนี้น่าจะมีอะไรบางอย่างที่ไม่คาดคิดก็เป็นไปได้ (ที่สำคัญสาวแว่นที่ปรากฏตัวหน้าเปิดเรื่อง ยังไม่ออกโรงเลย ว่าเธอมีฐานะอะไรกันแน่)

                Iinazuke Kyoutei อาจเป็นฮาเร็มที่มีข้อบกพร่องตรงที่พระเอกไม่ค่อยออกแรงในการสร้างฮาเร็มเท่าไหร่ ส่วนมากเรามักเห็นสงครามสาวๆ แย่งชิงพระเอกมากกว่า  ส่วนพระเอกของเรามักวางตัวเป็นเหมือนตัวประกอบฉาก (ฮ่า) แต่หลายฉากเห็นว่ามันก็แอบหื่นไม่น้อย (คงพยายามกดอารมณ์เต็มที่) อย่างไรก็ตามในฮาเร็มของพระเอกนั้นมีคนหนึ่งที่เด่นกว่าใครเพื่อนในเรื่องมีบทแบบฮาเร็ม นั้นคือนางเบบ หากใครสังเกตดีๆ คือคุณเธอคนนี้มีบทครบทุกอย่าง ไม่ว่าจะมีปม มีปักธง แถมดูสนิทกว่าพระเอกกว่าใครเขาเพื่อน แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมก็ลุ้นเรื่องนี้จบฮาเร็มน่ะ ซึ่งตอนนี้ผมก็ติดตามเรื่องนี้ และลุ้นกับมันอยู่ คงต้องติดตามกันยาวว่าจะทำออกมาดีขนาดไหน

                6. SS Sisters-น้องสาวสุดซาดิสต์  S

             จากที่ผ่านมาเป็นฮาเร็มที่ยังพอมีความหวังลิขสิทธิ์ได้อยู่ แต่ไม่ใช่อันดับนี้แน่ๆ อืม...ค่อนข้างเป็นการ์ตูนที่มีเนื้อหาที่ค่อนข้างหวาดเสียว เพราะเป็นแนว  Femdom ที่มีฉากที่แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงมีอำนาจเหนือกว่าผู้ชายเยอะพอสมควร (ที่จริงเกือบทุกตอนเลยแหละ) หลายคนอาจบ่นว่าพระเอกมันโครตกากจัง ปล่อยให้พวกสาวเล่นย้ำยี (กระโปก) อยู่นั้นแหละ น่าจะจับกดบ้าง แต่ผมดูแล้วมันโครตซาบซ่า ไม่รู้ทำไม สงสัยผมเป็นพวกมาโซก็ไม่รู้ (ฮ่า)

                SS Sisters เป็นการ์ตูนแนวผู้ใหญ่ ฮาเร็ม Sano Takashi (แน่นอนว่าคนเขียนคนนี้เคยอยู่โลกมืดมาก่อน) วดตั้งแต่ปี 2010 ปัจจุบันยังไม่จบ และไม่มีแปลไทยที่ไหนทั้งสิ้น มีแปลอังกฤษหยุดตอนที่ 8 (เพราะคนเขียนหยุดไปครั้งหนึ่ง ตอนใหม่ถัดมาพึ่งมาเมื่อเร็วๆ นี้นี่เอง และก็หยุดอีก!!)

                การ์ตูนเปิดฉากมาเหมือนการ์ตูนฮาเร็มทั่วๆ ไป พระเอกธรรมดาชื่อ “เคนจิ” เด็กมัธยมปลายที่ใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆ แม้ว่ารอบตัวของเขาจะมีสาวสวย ไม่ว่าจะเป็นยัยทอมบอย “คิตะชิโระ” และนักเรียนดีเด่น “คาริวะซากิ” (ทั้งคู่น่าจะเป็นพี่น้องมั้ง ผมไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ ทั้งสองไม่ถูกกันเท่าไหร่) ซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่ชาย แต่เขาก็ยังไม่ได้สนิทอะไรกับพวกเธอสักเท่าไหร่   จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้พบว่าน้องสาวบุญธรรมของพ่อเลี้ยงชื่อ “จิกะ” ที่เคยแยกจากกันสมัยยังเด็กได้เข้าเรียนโรงเรียนของเขา  แม้ว่าจิกะจะเป็นเด็กที่ดูน่ารัก มีสเน่ห์แก่คนรอบข้าง

แต่แทนที่เคนจิจะดีใจที่ได้พบน้องสาวอีกครั้ง หากแต่เขาก็แสดงความหวาดกลัวต่อน้องสาวอย่างเด่นชัด เขาพยายามหลีกเลี่ยงเจอหน้าน้องสาวมาตลอด แต่ในที่สุดทั้งคู่ก็ได้พบกันแบบจะๆ  และแล้วตัวตนที่แท้จริงของน้องสาวของเขาก็เผยขึ้น ภายใต้สาวน้อยที่ดูรักนี้ เธอคือสาวซาดิสต์ตัวแม่ ผู้โปรดปรานการแกล้งพี่ชายของตนเองเป็นชีวิตจิตใจ แกล้งธรรมดาไม่ได้ เธอก็หลอกล่อให้พี่ชายหื่น และขยี้เจ้าโลกพี่ชายอย่างเมามัน ซึ่งพี่ชายไม่สามารถต่อต้าน หรือตอบโต้เธอได้เลย มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้ว (ความรู้สึกของเจ้าพระเอกไวอีกต่างหาก) เขากลายเป็นผู้ชายที่อยู่ใต้อาณัติน้องสาวโดยสิ้นเชิง

ไม่เพียงเท่านั้นน้องสาวจิกะยังรู้ความลับของเด็กดีเด่น และแบล็กเมล์ยัยทอมบอย เพื่อเข้ามาอยู่ในชมรมลับ ที่มีวัตถุประสงค์อะไรบางอย่าง....  และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความน่ากลัวของน้องสาวเท่านั้น

ผมคิดอยู่นานเลยทีดีว่าจะพูดถึงฮาเร็มเรื่องนี้ในนี้ดีหรือเปล่า เพราะมันมีฉากเรตค่อนข้างเยอะ (เอจจิมาก แต่ที่น่ากลัวคือฉากทรมานเจ้าโลกเพียบ) แต่ก็มาพูดว่าเดี๋ยวนี้มันมีการ์ตูนประเภทนี้ด้วย มันเป็นการ์ตูนผู้ใหญ่ในอีกรูปแบบหนึ่ง (ไม่เชิงว่าเฮ็นไต)   ส่วนจะดูภาพหรือไม่นั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เราได้อะไรกับเรื่องนี้ ก็บอกว่าได้เห็นเซอร์วิส กางเกงในแบบเต็มอิ่ม  แต่สิ่งที่แปลกสำหรับเรื่องนี้คือความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับสามสาวที่อยู่ในเรื่องนี้มากกว่า เมื่อพระเอกยินดี (?) ที่ตกเป็นของเล่นของสามสาว

ต้องเข้าใจว่าพล็อตผู้หญิงเหนือพระเอกนั้น ไม่ใช่ว่าพวกเธอไม่ชอบพระเอก หรือเกลียดพระเอกแต่อย่างใด แต่มันเป็นวิธีแสดงความรักในลักษณะเฉพาะตัวของพวกเธอ (?)  หากใครติดตามก็จะรู้ว่าทำไมพระเอกถึงกลายเป็นคนแบบนั้น ทำไมสามสาวถึงเป็นมีนิสัยแบบนั้น โดยเฉพาะสำหรับน้องสาวพระเอกแม้เธอจะชอบแกล้งพระเอกแรงๆ แต่ใจลึกๆ แล้วเธอรักพระเอกมาก ชนิดว่าขาดไม่ได้ และชีวิตของเธอนั้นมีปมปัญหาเกี่ยวกับผู้ชาย สำหรับเธอแล้วพระเอกเป็นพี่ชายที่ไม่เหมือนคนอื่นที่ผ่านมาในชีวิตของเธอ

และนอกจากความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกและน้องสาวแล้ว  นี้ ความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับสองสาวพี่น้องก็แปลกไม่แพ้กัน มันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบความรักชายหญิงแบบชาวบ้านทั่วไป  และยอมรับว่าผมดูการ์ตูนเรื่องนี้เพราะชอบยัยทอมบอย น่ารัก ซึนเดเระดี อีกทั้งมีฉากกับพระเอกเยอะ จนดูเหมือนว่าทั้งคู่เป็นคู่รักกันมากกว่า  แต่ความรักของทั้งคู่แสดงออกมาในลักษณะที่ค่อนข้างประหลาด เหมือนเป็นคู่ขา และไม่ใช่คู่ขา (คือทั้งคู่ชอบกัน แต่ความชอบของทั้งคู่นั้นไม่ได้อยู่ในลักษณะชายหญิงทั่วไป อันนี้ผมไม่แน่ใจน่ะ เพราะมันเป็นศัพท์ภาษาญี่ปุ่นและจีน แปลไม่ออก  )

SS Sisters เป็นฮาเร็มที่ติดเรต (แม้จะไม่มีฉากมีเพศสัมพันธ์ก็ตาม) แต่ผมชอบน่ะ  ออกไปโทนคอเมดี้ มากกว่าดราม่า และฉากโหด (ในหลายความหมาย) นิดหน่อย  ส่วนเรื่องนี้ อาจเป็นเรื่องเดียว ที่ผมว่าน่าจะไม่จบฮาเร็ม แต่ปัญหาคือปัจจุบันตอนใหม่ไม่ออกเลย ซึ่งเนื้อหาปัจจุบันพวกพระเอกเข้ามามหาลัยแล้ว

5. Baketeriya

             Baketeriyaการ์ตูนเรื่องนี้ไม่จัดอยู่ในหมวดฮาเร็ม เพราะว่าในเรื่องมีผู้หญิงที่ชอบพระเอกอยู่ 2 คน จึงเรียกว่า “รักสามเศร้า” เสียมากกว่า (แต่ไม่ได้ดราม่าเรื่องความรัก) แต่ใช่ว่าจะลดความเป็นฮาเร็มแต่อย่างใด  เพราะการดำเนินเนื้อเรื่องดูดีกว่าฮาเร็มด้วยซ้ำ (มีทั้ง สาวมีปม ปักธง ซาบซ่า) แถมมีครบทุกอารมณ์ บทจะฮ่าก็ฮ่า บทจะโรแมนติกก็ซาบซ่า บทจะดราม่าก็สุดๆ

Baketeriya เป็นผลงาน Takahashi Yoshiyuki มีทั้งหมด 4 เล่มจบ ไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย โดยเป็นเรื่องราวของ “นาโอยะ คามิตานิ” ได้เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทั้งๆ ที่เขามีปมด้อยว่าเขาเป็นผู้แพ้มาตลอดชีวิต และคนรอบข้างมักมองเขาเป็นคนต้อยต่ำอันเนื่องจากเขาเกิดมาในสถานเริงรมย์ ทำให้เขามีความคิดว่าเขาจะกลายเป็นคนใหม่หากได้เรียนมหาลัย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเข้ามหาลัยเขาก็ได้พบชายลึกลับคนหนึ่งชื่อ “ซึคุยะ” และผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งชื่อ “อิชิ” ทั้งสองได้นำให้เขามาอยู่บ้านร้างหลังใหญ่หลังหนึ่ง และเมื่อเขาเข้าไปในบ้านก็พบ บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยภูตผีปีศาจ (ยูไค) มากมาย  และทั้งสองคนที่เขาพบนั้นก็ไม่ใช่คนธรรมดา พวกเขาคือปีศาจที่จะกินเขาเป็นอาหารมื้อเย็น  ซึ่งพวกภูตผีปีศาจอยู่ภายใต้อำนาจของ “มิซาซากิ” ประธานสาวซาดิสต์ และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

การดำเนินเรื่องของการ์ตูนเรื่องนี้ อาจมีส่วนผสมชีวิตในมหาลัย กับมนุษย์ธรรมดาที่ชีวิตมีแต่พ่ายแพ้ที่เป็นเพื่อนกับพวกปีศาจ แต่อย่างไรก้ตามเนื้อหาได้สอดแทรกเกี่ยวกับรูทสองสาว (อิชิและมิซาซากิ) ได้ซาบซ่าเหมือนกัน เพราะตอนแรกตอนแรกๆ พวกๆ สาวไม่ได้ชอบพระเอก และไม่ค่อยโมเอะเลย แต่เมื่อเนื้อเรื่องดำเนินไปเราก็พบในมุมสาวสองคนที่ดูไม่น่ารักนั้นมีความน่ารักซุกซ่อนอยู่ แล้วทั้งสองโดนพระเอกปักธงแบบช้าๆ ซาบซ่า จนรักสุดใจ

นอกจากรูทฮาเร็มแล้ว (ที่ทำได้ดีกว่าแนวฮาเร็มเรื่องอื่นๆ เสียอีก มันทำให้ผมซาบซ่าได้) ประเด็นที่การ์ตูนเรื่องนี้ได้สอดแทรกคือ แท้จริงแล้วมนุษย์กับปีศาจ ใครที่ร้ายกว่ากัน ในขณะที่ภูตผีปีศาจในเรื่องก็อยู่ที่ของมัน แต่มนุษย์กลับเป็นฝ่ายรุกรานภูตผี  มนุษย์ใช้ประโยชน์ภูตผีอย่างโหดร้าย  หรือเข่นฆ่าพวกภูตผีทั้งๆ ที่พวกภูตผีไม่ได้มีความผิดอะไร ดูแล้วมนุษย์ก็แตกต่างอะไรไปกับภูตผีร้ายๆ เลย

ทั้งเรื่องเราเห็นแต่พวกมนุษย์มีแต่ด้านไม่ดีเต็มไปหมด ทั้งดูถูกพระเอกว่าต่ำต้อย รังแกพระเอกแบบเจ็บแสบโหดร้าย ไม่แปลกแต่อย่างใด ที่พระเอกเป็นเพื่อนกับภูตผี ดูแล้วสบายใจกว่าอยู่กับพวกมนุษยเสียอีก

                แม้ว่าเรื่องนี้ตอนจบอาจเศร้าๆ ไปบ้าง แต่ผมก็ยอมรับได้ อย่างน้อยก็เป็นการจากลาที่น่าประทับใจ

4. Sakura Sakura (Morishige) –วัยรุ่นวุ่นรุ่นสุดท้าย

             สำหรับอันดับนี้ Sakura Sakura เป็นผลงานของ Morishige นักเขียนที่ชอบวาดแนวฮาเร็มอีกคนในวงการ (ก็จบทั้งวิน และค้างคานั้นแหละ) เริ่มวาดในปี 2012 ลิขสิทธิ์โดยวิบูลย์กิจ

                ที่จริงผมอยากพูดการ์ตูนฮาเร็มที่ยังไม่มีลิขสิทธิ์มากกว่า แต่ที่ผมหยิบการ์ตูนเรื่องนี้มาพูดเนื่องจากผมเซ็งกับอักษรศีลธรรมที่บังกางเกงของวิบูลย์กิจไม่ไหว ในขณะที่สำนักพิมพ์สยาม, รักพิมพ์ หรือแม้แต่บงกตเองก็เริ่มลดอักษรศีลธรรมที่บิดบังลงไปมากแล้ว ผมอยากขอร้องว่าขอให้เลิกอักษรศีลธรรมที่บังซะมิดแบบนี้เถอะ ดูไปใช่ว่าจะหื่นครับ แหมขนาด GE  ยังลิขสิทธิ์ ก็น่าจะเตรียมใจระดับหนึ่งแล้วน่า

                กลับมาเรื่องนี้ต่อ  Sakura Sakura เป็นเรื่องราวของโลกในช่วงห้าสิบปีที่ผ่านมา ประชากรประเทศญี่ปุ่นลดลงอย่างรวดเร็ว จนเหลือเด็กไม่กี่คนที่เกิด (น้อยกว่าหลักสิบ) ซึ่งช่วงเวลาดังกล่าวถูกเรียกว่า “Last Gen” เป็นเหตุทำให้เด็กที่เกิดในช่วงนี้จะให้ความสำคัญมากๆ พวกผู้ใหญ่ต้องประคบประงมจนสุดฤทธิ์ และเด็กชายคนหนึ่งชื่อ “ฮานาซาคา ฮารุ” เด็กอายุ 15 ปีที่ถูกเลี้ยงดูอย่างมีความสุขและใฝ่ฝันมานานที่อยากเข้าโรงเรียนมัธยม (เพราะอัตราการเกิดต่ำส่งผลทำให้ไม่มีเด็กเข้าโรงเรียนแล้ว) จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้เข้าโครงการลับโครงการหนึ่ง ซึ่งโครงการที่ว่าทำให้ฮารุได้เข้าโรงเรียนมัธยมที่นั้นเขาพบผู้หญิงสาวสวยผมยาวดำคนหนึ่งชื่อ “ฮิเมะชิโร่ ซากุราโกะ” (ทั้งคู่ต่างมีชื่อดอกไม้ทั้งหมด) ซึ่งพระเอกไม่เคยเห็นเด็กผู้หญิงอายุคราวเดียวกับตนมาก่อน และทั้งโรงเรียนมีเขากับเธอเท่านั้นที่เป็นนักเรียน

                การเรียนในวันแรกๆ ของฮารุเต็มไปด้วยความสนุกสนาน (พระเอกมีนิสัยร่าเริง) ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่แปลกใหม่สำหรับเขาหมด (วิชาพละ, อาหารกลางวัน) และที่แปลกใจอีกก็คือทั้งสองต้องพักในอาร์ทเมนต์เดียวกัน ห้องใกล้กันอีก  และวันถัดมาก็มีนักเรียนผู้หญิงลึกลับอีกคนมาร่วมเรียนกับพวกฮารุ และนี่คือจุดเริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมด

                แปลกอยู่อย่าง เพราะเรื่องนี้ไม่ได้จัดอยู่ในหมวดฮาเร็ม อาจเป็นเพราะช่วงแรกมีตัวเอกหญิงแค่สองคนที่ชอบพระเอก (คุณครูโลลิเป็นของแถม) จึงไม่สามารถเรียกฮาเร็มเต็มปาก แต่อย่างไรก็ตาม ในช่วงหลังก็มีคนย้ายมาเรียกใหม่เป็นคู่หมั้นพระเอก ที่แอบชอบพระเอกมานาน (และหื่น)  หลังจากนั้นฮาเร็มของแท้เลยแหละ พระเอกปักธงหลายรอบ ทำให้พวกผู้หญิงแตกหลายครั้ง แบบไม่รู้ตัว (ซึนแตก, คูลแตก)

                Morishige นั้นมีผลงานที่คนไทยรู้จักดีอย่าง Hanaukyo Maid Tai (กองทัพสาวใช้โกลาหล), Gakuto no Vector (ชมรมปิ๊งรักสาวนักปราชญ์) , Fudanshism - Fudanshi Shugi (ก๊วนสายวาย กับหนุ่มกลายพันธุ์)  พูดง่ายๆ คนเขียนมีหลายแนว และที่น่าสังเกตคือลายเส้นเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก พอผลงานใหม่ออกมาหลายคนแทบจำไม่ได้เลยทีเดียว

                (นอกเรื่องหน่อย ก๊วนสาววาย ฯ ตอนหลังจะกลายเป็นฮาเร็มครับ จะมีตัวละครโครตน่ารักกว่าสาวแว่นที่แอบชอบพระเอก ปรากฏตัวถึงสองคน  ส่วนเล่มจบสาเหตุที่พระเอกไม่ได้เลือกใคร เพราะก๊วนสาววายจะมีอีกภาคคือ Fudanshiful! เป็นมุมมองของผู้หญิงอีกคน ที่ไม่ได้อยู่ในฮาเร็มพระเอกในภาคก่อน อีกอย่างพระเอกตอนหลังๆ นี้กลายเป็นหนุ่มน้อยน่ารักคูลเดเระ ไปซะแล้ว จากตอนแรกเก๊กหล่อแท้ๆ)

                ผมยังฝันร้ายกับสปอยตอนจบ Hanaukyo Maid Tai ไม่หาย แต่นั้นเป็นอดีตไปแล้ว เราก็ต้องมาดูปัจจุบัน กับเรื่องซากุระ ซากุระ (ต้องมาดูว่าคำสาปอาจารย์โลลิที่ว่า การ์ตูนแนวฮาเร็มเรื่องไหน มีอาจารย์โลลิอยู่ จะจบฮาเร็ม จะมีผลกับเรื่องนี้ไหม) 

                ผมชอบเรื่องนี้นะ ไม่ว่าจะเป็นคาแร็คเตอร์ตัวละครในเรื่อง น่ารักจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นซนเดเระหรือคูลเดเระ (ที่สงสัยคือพวกผู้หญิงในเรื่องนี้ไม่ชอบใส่บรา เพราะบางฉากเห็นจุกออกมาอย่างชัดเจน) นอกจากนี้ลายเส้นสวยงามมาก โดยเฉพาะฉากต้นซากุระที่บานสะพรั่งสวยงามทีเดียว

                ที่น่าสนใจคือโลกที่พวกพระเอกอยู่ นั้นไม่ได้อยู่ในโลกปกติทั่วไป แต่เป็นโลกที่กำลังล่มสลาย ทำให้บรรยากาศโรงเรียนของพระเอกอยู่ มีความรู้สึกแปลกๆ เต็มไปด้วยอารมณ์ไม่น่าไว้วางใจ สภาพที่ถูกตัดขาดจากโลกภาพนอก ถูกล้อมด้วยรั้วลวดหนามสูง อีกทั้งนักเรียนใหม่ที่ลึกลับ เหมือนกับว่าพวกพระเอกอยู่ในโครงการหนึ่งที่เกี่ยวพันกับมนุษย์ชาติ สิ่งเหล่านี้ทำให้ดูน่าติดตามมาขึ้น แต่อย่างไรก็ตามการดำเนินเรื่องในเรื่องนี้ยังคงตามแบบฮาเร็ม และช่วงหลังๆ ก็มีฉากเอจจิที่แอบน่าหวาดเสียวด้วยซ้ำ  อีกทั้งยังสอดแทรกเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เข้าใจในเรื่องของเพศตรงข้าม ไม่เข้าใจเกี่ยวกับความรักชายหญิง ทำให้เกิดเรื่องตลกเวอร์จิ้นตามมาอีกมากมาย แน่นอนตอนที่ผมเขียน เรื่องนี้ยังไม่จบ ก็คงต้องลุ้นหน่อย แต่ตามความเห็นของผม เรื่องนี้ควรจบฮาเร็มสถานเดียว เพราะว่ามันมีปัจจัยอื่นๆ ไม่มาย ไม่ว่าจะเป็นบทตัวละครเท่ากัน โลกที่ประชากรล่มสลาย ก็น่าจะไปทางนั้นแล้ว

                3. Shinigami-sama to 4-nin no Kanojo  -ท่านยมทูตกับแฟนสาวทั้ง 4

               Shinigami-sama to 4-nin no Kanojo  หรือท่านยมทูตกับแฟนสาวทั้ง 4 ฮาเร็มเรื่องนี้ อาจะมีกลิ่นอายเหมือนพี่เทพ พล็อตเหมือนจะคล้าย ตัวละครแอบหลุดมาจากพี่เทพ แต่คนเขียนไม่ใช่คนเดียวกับวาดพี่เทพ   โดยการ์ตูนเรื่องนี้เป็นผลงานคนวาด CHuN (แน่นอนว่าคนเขียนเคยวาดโดจินสายมืดมาก่อน ซึ่งส่วนมากวาดไม่กี่หน้า และโดจินที่ทำก็ไม่มีพี่เทพอีกต่างหาก แถมเท่าที่ดูเป็นผลงานร่วมกับคนเขียนคนอื่น ซีรีย์ดังๆ ก็ซึนเดเระผมม่วงบลูเมอร์ Clannad)  และเรื่องโดย SUYAMA Shinya (คนแต่งแก๊งครูคานทอง Gakkou no Sensei ) พึ่งเขียนเมื่อปี 2013 มาหมาดๆ นี้เอง

สำหรับเนื้อเรื่อง เป็นแนวฮาเร็มกับโจทย์ที่พระเอกพลาดอาจถึงตาย ซึ่งเป็นเรื่องของพระเอกมัธยมปลาย “คาโอรุ” ที่ไม่ได้เป็นคนพิเศษ ไม่เก่งเรื่องกีฬา ไม่เป็นที่นิยม ไม่เป็นที่สนใจของคนรอบข้าง แถมยังเป็นพวกโอตากุ ชอบอ่านการ์ตูนตาหวานเป็นชีวิตจริงใจ (และคติประจำใจคือต้องรักเดียวใจเดียวกับผู้หญิงที่รักแบบสุดซึ้ง) จนกระทั่งวันหนึ่งเขาถูกยมทูตสาวน้อยทวินเทลจะเอาชีวิตเพียงเพราะเขา  “เป็นคนไม่เพียบพร้อม”  เป็น “โอตากุไร้ค่า”

อย่างไรก็ตาม  ในขณะที่ถูกเอาชีวิต คาโอรุได้เกิดความว่าเขาตั้งใจว่าจะเปลี่ยนแปลงตนเองเป็นคนใหม่  และนั้นทำให้ยมทูตทวินเทลยกเลิกที่จะฆ่าเขา และให้โอกาสคาโอรุ ว่าวันพรุ่งนี้เขาต้องพิสูจน์ว่าเขาจะเป็นคนเพียบพร้อมให้ได้

และแล้วคาโอรุก็คิดวิธีเอาตัวรอดได้ นั้นคือเขาจะต้องมีแฟนเพื่อเป็นคนเพียบพร้อม แต่ปัญหาคือคงไม่มีหญิงคนไหนเอากับเขาแน่เพราะเขาเป็นโอตากุ ดังนั้นเพื่องานนี้เขาเลยเขียนจดหมายบอกรักสาวไอดอลโรงเรียน 4 คนพร้อมกันในเวลาเดียว โดย 4 คนนั้นประกอบไปด้วย “ยุย” รุ่นพี่ไอดอล, “ริสะ” หัวหน้าห้อง (เรียนห้องเดียวกัน), “เอมิลี่” ทวินเทลคุณหนู และ “อาโอย” สาวนักกีฬา (ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ตัวละครทั้งสี่นี้ถอดมาการรูทย่อยของพี่เทพยังไงชอบกล)

โอตารุหวังว่าจะมีใครสักคนใน 4 คนนี้ตอบรับเป็นแฟน  หากแต่กลายเป็นว่าสาวทั้ง 4 ตอบรับเป็นแฟนกับเขาหมด กลายเป็นว่าพระเอกจับปลา 4 มือพร้อมกัน ซึ่งหากแฟนทั้ง 4 รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายแบบนี้ละก็ ตายสถานเดียว และยมทูตได้ให้เวลา 3 เดือนเพื่อให้พระเอกแสดงให้เห็นว่า เขาสามารถสลับรางคบแฟน 4 คนได้โดยไม่มีพลาด เกมนรกท้าความตายของพระเอกจึงเริ่มต้นขึ้น

                Shinigami-sama to 4-nin no Kanojo   เป็นการ์ตูนแนวฮาเร็มสนุกเรื่องหนึ่ง คือใช้จุดเด่นของมังงะเก๊กฮาเร็มคลาสสิกที่เห็นอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็น สถานการณ์โชคร้ายที่แสนน่าอิจฉาในการ์ตูนฮาเร็ม การสับราง เอาเล่น เอามาประยุกต์ให้มันสนุกมากยิ่งขึ้น  จนเรียกว่าเป็นแนว “ฮาเร็มเซอร์ไววัล” (ต้องรอด) แม้ว่าคาแร็คเตอร์ตัวละครเราจะเห็นบ่อยๆ แล้วก็ตาม (หากเป็นเรื่องพี่เทพถือว่าเป็นตัวละครใช้แล้วทิ้ง ไม่ใช่ตัวละครหลัก) หากแต่ด้วยจุดเด่นตัวละคร ตัวตนที่แท้จริงของตัวละครทั้ง 4 ไม่ว่าจะเป็น ไอดอลซาดิสต์, หัวหน้าห้องที่จริงจังจนน่ากลัว, ทวินเทลคุณหนูผู้โดดเดี่ยว, สาวนักกีฬายันเดเระ ทำให้เนื้อหาสนุกขึ้น บ้างหน้าก็มีมุกตลกล้อเลียน, หรืออารมณ์หลอนๆ แบบขำๆ 

                ดูเรื่องนี้ผมนึกถึงคำถามพวกไม่ชอบฮาเร็ม หรือพวกสงสัยฮาเร็มมักถามบ่อยๆ ว่า “ทำไมพวกผู้หญิงถึงชอบผู้ชายคนเดียวกัน” แน่นอนตอนต้นหลายคนสงสัยว่าทำไมผู้หญิงที่เป็นถึงไอดอลโรงเรียนทั้ง 4 คนถึงตอบรับเป็นแฟนพระเอกหมด พระเอกมีดีตรงไหน หากแต่เมื่อติดตามไปเรื่อยๆ จะพบความจริงแล้วสาเหตุที่สาวๆ ชอบพระเอก (แน่นอนตอนแรกจะโผล่มาแบบชอบพระเอกก่อน ส่วนเหตุผลค่อยบอกที่หลัง)  มันสนุกอยู่ตรงที่การดำเนินเรื่องระหว่างพระเอกและเหล่าสาวๆ ในฮาเร็ม ที่เริ่มเห็นเรื่องราวของพวกเธอมากขึ้น จากตอนแรกไม่รู้จักกันมาก่อน ก็เริ่มรู้จักกัน สิ่งต่างๆ ก็เริ่มเปิดเผย นี้แหละคือแนวฮาเร็ม

แน่นอนว่าคาโอรุเริ่มเห็นตัวตนที่แท้จริงของ 4 สาว จากภายนอกพวกเธอเป็นไอดอลที่ดูสมบูรณ์แบบ แต่ความจริงมีอีกด้านที่น่ารัก รวมไปถึงด้านมืดในจิตใจ ความไม่สมบูณ์ อย่างสาวนักกีฬาโหมดยันเดเระโครตหลอนเลย  แต่ที่น่าสนใจคือเหตุผลทำไมทั้ง 4 คนถึงชอบพระเอก ซึ่งพวกเธอนั้นรักพระเอกมานานแล้ว  ที่เห็นเด่นชัดตอนนี้มี 2 คน คนแรกทวินเทลคุณหนูที่ชอบพระเอกเพราะมีรสนิยมเหมือนกัน และสาวนักกีฬาที่ชอบพระเอกมานานตั้งแต่ยังเป็นเด็ก (แต่พระเอกดันจำไม่ได้) เพียงแต่ตอนนี้ธงแห่งความรักของพวกเธอนั้นเป็นเพียงธงที่ค่อนข้างล่อแล่ เสี่ยงต่อการหักโค่น ฮาเร็มนี้พระเอกจะทำอย่างไร  จะทำอย่างไรให้ทุกคนมีความสุข พระเอกจะได้ฮาเร็มหรือไม่ และเขาสามารถจะปักธงที่แท้จริงได้หรือไม่  ต้องติดตามต่อไป (ชนิดตอนต่อตอนเลยทีเดียว)

2.Kisei Kanojo Sana - Parasistence Sana-พยาธินี้เพื่อนคุณ

             บางครั้งฮาเร็มสูตรสำเร็จ ดำเนินเรื่องธรรมดา หากต้องเติมอะไรบางอย่างให้น่าสนใจยิ่งขึ้น อย่างเรื่อง Kisei Kanojo Sana - Parasistence Sana ซึ่งเป็นมังงะวาดโดย Somato จากไลท์โนเวลผลงานของ SUNAGI Izumo  แนวฮาเร็ม ที่ใส่ตัวตนสาวในฮาเร็มพระเอกสองคนเป็นพยาธิ ทำให้เนื้อหาน่าสนใจขึ้น

(คนวาดมังงะคนเดียวกับแมวดำคุโระ แมวน่ากลัวมีตาหลายตาที่วาดเมื่อ 2013 นี้แหละ หากนึกไม่ออกก็มีอีกผลงานคือเพื่อนสมัยเด็กโดนคำสาปฉี่แตก Girigiri Out วาดเมื่อปี 2012)

เป็นเรื่องของพระเอกแสนธรรมดา “คาราโตะ” ที่ชีวิตอยู่คนเดียว ไม่อยากยุ่งกับใคร และต้องการความสงบสุข แต่อย่างไรก็ตามทุกวันเขาต้องรับมือ “ซากุระ” เพื่อนสมัยเด็กที่แสนหื่นและรักเขามากๆ (อายุน้อยกว่า” ที่หื่นแบบไม่แคร์สื่อ

จนกระทั่งวันหนึ่งคาราโตะได้ถูกเพื่อนสมัยเด็กเอาเนื้อปลาในจานทดลองยัดใส่ปากของเขา ซึ่งปลาทดลองนี้ไม่ใช่ปลาทดลองธรรมดา แต่เป็นปลาที่มีพยาธิพันธุ์ใหม่ที่มีชีวิตจิตใจเป็นของตนเอง และเย็นวันนั้นเองคาราโตะก็ได้ปวดท้องทรมาน และก็มีเด็กผู้หญิงผู้ไม่มีสะดือโผล่ออกมาจากท้องของเขา เธอเรียกตนเองว่า “ซานะ” พยาธิตัวตืดทะเลญี่ปุ่น และหน้าที่ของเธอคือการปกป้องเขาจากอันตรายทุกอย่าง  และแล้วชีวิตอันแสนธรรมดาของพระเอกก็ได้จบสิ้นลง

Kisei Kanojo Sana - Parasistence Sana ดำเนินเรื่องตามสูตรฮาเร็ม คือเจ้าพระเอกอยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่แยกทางกัน อยู่ร่วมกับเพื่อนสมัยเด็ด จนวันหนึ่งได้เจอสาวที่ไม่ใช่มนุษย์เข้ามาวุ่นวาย ตอนแรกพระเอกปฏิเสธตัวตนของสาวคนนั้น แต่ตอนหลังพระเอกเริ่มรู้ว่าความคิดของตนที่ต้องความสงบสุข หรือการอยู่คนเดียวนั้น ได้ทำร้ายคนรอบข้างแบบไม่รู้ตัว สุดท้ายพระเอกก็ยอมรับสาวคนนั้น และพยายามที่จะอยู่ร่วมกัน จนกลายเป็นชีวิตปกติประจำวันในที่สุด  เป็นอันจบจบนิยายเล่มแรก (ฉบับมังงะ จบนิยายเล่ม 1 ส่วนไลท์โนเวล ตอนที่เขียนอยู่นี้ ก็ออกมาเล่ม 4 รูททวินเทล)

มุกง่ายๆ สำหรับฮาเร็มยุคนี้ หากแต่สิ่งที่เพิ่มเข้ามาคือตัวตนของสาวคนนั้นเป็นปรสิต และพยาธิ (สาวไม่มีสะดือโมเอะเปล่า?) เพียงแค่ใส่สิ่งที่แปลกๆ นี้ลงไปก็ทำให้

แม้ผมไม่รู้ว่ามังงะมีความตรงต้นฉบับมากขนาดไหน แต่ตามความเห็นของผมถือว่าเป็นฮาเร็มที่ดีเลย ไม่ว่าจะเป็นบทตัวละครที่กระจายบทได้อย่างลงตัว โดยเล่มแรกเน้นบทซานะ และบทเพื่อนสมัยเด็ก ขนาดเพื่อนสมัยเด็กที่ตอนกลางเรื่องบทน้อย ก็กลับมามีบทเด่นตอนท้ายในฐานะลาสต์บอส

1. Himemiya-san no Naka no Hito – ประธานของผมโลลิที่สุดในสามโลก แล้วเพื่อนสมัยเด็กของฉันละจะเอาไปไว้ที่ไหนดีล่ะ!??

               สำหรับอันดับ 1 บางเว็บไม่ได้จัดเรื่องนี้อยู่ในหมวดฮาเร็ม แต่เนื้อเรื่องดันดำเนินแบบฮาเร็ม และจบแบบฮาเร็ม!! (สรุปคือส่วนใหญ่การ์ตูนที่โครตฮาเร็มจะจบวิน  ส่วนการ์ตูนไม่ใช่ฮาเร็มแต่ดันจบฮาเร็มใช่เปล่าเนี้ย!? โลกเราชักอยู่ยากขึ้นทุกวัน )

Himemiya-san no Naka no Hito (แปลไทยแมวๆ ว่า คุณ ฮิเมมิยะกับนากะ และฮิโตะ) เรื่อง Tsukimi Souhei ภาพ KUROKAWA Izumi (วาดโดจินมืดนิดๆ หน่อยๆ Touhou dj - Kinoko no Sasoi) เมื่อปี 2009 มีทั้งหมด 5 เล่มจบ และน่าจะเป็นผลงานสว่างด้านแรกของคนเขียนคนนี้ (มังงะสร้างจากไลท์โนเวล ที่เขียนไว้ในปี 2007 ซึ่งน่าจะมี 5 เล่มจบ ซึ่งฉบับมังงะนั้นน่าจะจบตามไลท์โนเวลทั้ง 5 เล่มละมั้ง เพราะไลท์โนเวลจบในช่วงพวกพระเอกจบการศึกษา ในการ์ตูนก็จบในช่วงนั้นเหมือนกัน หรือไม่ก็จบตามไลท์โนเวลเล่ม 4 แต่ไม่ว่าจบยังไง ขอจิ้นฮาเร็มมังงะดีกว่า)

ปกนิยาย http://www.mediafactory.co.jp/bunkoj/book_detail/305?page=3

Himemiya-san no Naka no Hito เป็นเรื่องราวของ “โฮชิ โนะ ชูมิโตะ”  นักเรียนมัธยมปลาย ที่กำลังเข้าเรียนในวันเปิดเรียนใหม่ ซึ่งเขาก็หวังว่าจะใช้ชีวิตในโรงเรียนที่แสนสงบสุข แม้จะมีเพื่อนสมัยเด็กชอบมายุ่มย่ามเขาก็เถอะ (ผู้ชื่นชอบเอายาบำรุงร่างกายที่เหมือนยาพิษมาให้พระเอกดื่ม)

หากแต่วันเปิดการศึกษา เขาเขาได้ไปรู้ความลับประธานสาว “ฮิเมมิยะ” เข้า  ฮิเมมิยะนั้นไอดอลของโรงเรียนที่ทั้งสวยและฉลาด ใครๆ ต่างหมายปอง (อีกทั้งหน้าอกหน้าใจใหญ่ กระโปรงก็สั้น ไม่ใส่ยกทรงอีกต่างหาก) แน่นอนว่าเธออยู่คนละโลกกับเขา

แน่นอนว่าความลับที่ว่า เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะรู้สักนิด เพียงแค่เขาจะเอากางเกงในของเธอ (ที่หลุดออกมา) ไปคืนเท่านั้นเอง (มันใช้ง่ามตีนคิดหรือไงว่าเอาไปคืนง่ายๆ แบบนี้มันจะไม่โดนหาว่าโรคจิตเรอะ) หากแต่เมื่อเขาเข้าห้องประธานนักเรียน เขาก็พบว่าตัวตนประธานที่แท้จริงของเธอเป็นเพียงหุ่นยนต์บังคับ และคนบังคับนั้นคือประธานตัวจริงที่เป็นเพียงเด็กผู้หญิงที่แสนจะขี้อายคนหนึ่ง ที่ไม่ถูกกับคนแปลกหน้า ไม่กล้าเข้าสังคม (หากขับหุ่นบุคลิกจนเปลี่ยนเป็นคนเพียบพร้อม) และนั้นเองทำให้เธอต้องบังคับพระเอกต้องรักษาความลับนี้ไว้ พร้อมต้องให้พระเอกฝึกเธอไม่ให้เป็นคนขี้อายต่อไป

และการที่เขาต้องเข้ารูทประธาน ทำให้เพื่อนสมัยเด็กของเขาเริ่มน้อยใจที่พระเอกไม่ได้สนใจเธอเหมือนเมื่อก่อน และโดนประธานแย่งพระเอกไป จนเพื่อนสมัยเด็กงอน (ก็แน่ละสิ เพื่อนสมัยแด็กแอบชอบพระเอกนี้น่า นานแล้วด้วย) แล้วพระเอกจะทำอย่างไร เขาจะสามารถทำให้ประธานตัวจริงเลิกกลัวคนได้หรือไม่ จะสามารถคืนดีกับเพื่อนสมัยเด็กหรือเปล่า ฮาเร็มนี้พระเอกจะทำอย่างไร ก็ติดตามต่อไป

(Himemiya-san no Naka no Hito ไม่มีแปลไทย ไม่มีแปลอังกฤษ อยากดูมีภาษาเกาหลี และจีนแดง ดังนั้นผมไม่สามารถเข้าใจเนื้อหารายละเอียดของเรื่องได้ แต่ดูภาพแล้วซาบซ่า (ฟิน) สุดยอดเลย อยากแปลโครต ถ้ามีอังกฤษน่ะ)แม้เรื่องนี้ไม่มีแปลอังกฤษ และแปลไทย ลิขสิทธิ์ก็ไม่มี ดูแต่ภาพ (ภาษาเกาหลี ไม่ก็ภาษาจีนแดง) แต่กระนั้นภาพก็สื่ออะไรมากมาย ภาพที่พระเอกพยายามทำทุกอย่างเพื่อฮาเร็ม (แน่นอนว่าพระเอกไม่ได้ตั้งใจจะเอาฮาเร็มหรอก) ที่ชอบคือเรื่องนี้แบ่งบทตัวละครดีจริงๆ รูทประธานนักเรียน แล้วไปหารูทเพื่อนสมัยเด็ก ที่อวยเท่าๆ กัน ตอนกลางเรื่องก็มีสาวผมเขียวมาเพิ่มอีก (เสียดายตอนท้ายสาวผมเขียวไม่ค่อยมีบท) ตอนท้ายก็มีสถานการณ์ว่าพระเอกจะเลือกใครระหว่างประธานกับเพื่อนสมัยเด็ก ผลสุดท้ายพระเอกไม่ได้เลือกใคร ทั้งสองมีความสำคัญกับตัวเขาทั้งสิ้น เรียกว่าไม่ได้ดูการ์ตูนที่ดำเนินเรื่องได้อย่างฮาเร็ม พระเอกทำตามเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้  นำไปสู่ฉากจบที่ดี แบบนี้มานานแล้วละ

ทั้งหมดนี้คือฮาเร็มบางส่วนผมชอบและติดตามอยู่ครับ แน่นอนว่าหลายเรื่องอาจไม่ได้ถูกใจใครหลายคน ในเว็บดังคะแนนความชอบก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่นั้นก็แค่ความคิดเห็นของคนอื่น ไม่ใช่ความคิดเห็นรสนิยมของคนๆ เดียว นั้นก็คือผม

สำหรับผมแล้วฮาเร็มจะดีหรือไม่ดีนั้น ไม่ได้อยู่ที่ความแปลกใหม่  แต่มันอยู่ที่การดำเนินเรื่อง ให้มันลื่นไหลไปตลอดรอดฝัง (แน่นอนตัวละครหญิงในฮาเร็มก็มีผลต่อการดูด้วย) ดำเนินเรื่องให้สมกับฮาเร็ม (ให้แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้แหละฮาเร็ม)   ไม่ว่า   ฮาเร็มนี้ขายเซอร์วิสเราก็สามารถอินกับมันได้  หรือเรื่องนี้ขายความเป็นคอเมดี้เราก็อินกับมันได้ แม้เนื้อหาจะซ้ำๆ ซากๆ แต่หากทำให้การดำเนินเรื่องตามวัตถุประสงค์ของมัน ไม่ได้หักหลังคนดู (หรือผม) เพียงแค่นี้เราก็สนุกมันได้ แม้จะไม่ใช่เรื่องดังดังก็ตาม

 แน่นอนว่ายังมีฮาเร็มอีกมากที่ไม่ได้เขียนถึง เพราะมันเอจจิมากเกินไป หรือมืดมากเกินไป  หรือไม่ได้เน้นเนื้อเรื่องมากนัก ก็น่าเสียดายนิดๆ  เอาเป็นว่าทุกวันนี้ผมชอบฮาเร็มครับ

ฮาเร็มเป็นสิ่งที่ผู้ถูกเลือกและคนพิเศษเท่านั้นถึงจะมีได้ ส่วนคนธรรมดาหมดสิทธิ