ตามรอยเรื่องลึกลับ

ลำดับตอนที่ #46 : วอเตอร์บอบบียัน (Waterbobbejan) ลิงบาบูนน้ำกินคนแห่งแอฟริกา

วอเตอร์บอบบียัน (Waterbobbejan)

                เรื่องราวของมนุษย์วานรนั้นมีให้พบเห็นกันทั่วโลกครับไม่ว่าเป็นอเมริกา แคนาดา เอเชีย หรือแม้แต่แอฟริกา

                สำหรับมนุษย์วานรในแอฟริกานี้ โดยเฉพาะแอฟริกาใต้ ยังมีสัตว์ที่คล้ายลิงคล้ายคนอยู่นั้นด้วยมันมีชื่อว่า วอเตอร์บอบบียัน(Waterbobbejan)หรือลิงบาบูนน้ำ(water-baboon)

                มีคนพูดถึงสัตว์ตัวนี้มานานแล้วนะครับ โดยเจ้าตัวนี้ชอบไปเพ่นพ่านตามไร่ในชนบททางตอนเหนือของอาฟริกาใต้ และได้บุกรุกทำลายและสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนที่อาศัยในย่ามนั้นเป็นอันมาก โดยข่าวลือเรื่องลิงบาบูนน้ำมีมาตั้งแต่ปี 1880 จนถึงปี 1965 นี้เองที่มีข่าวว่าเด็กสองคนเห็นตัวมันในไร่เลียวฟอนไตน์หรือ น้ำพุสิงโต

                ปัญหามีว่าเจ้าสัตว์ตัวนี้มันตัวอะไรกันแน่?

                ก่อนที่จะหาคำตอบสำหรับเจ้าตัวนี้ ก็คงต้องย้อนไปสืบหาที่มาของเรื่องราวว่าความเป็นมาซะก่อน

                มันเริ่มจาก สมัยนั้นอังกฤษเข้ามายึดแคว้นเคปในแอฟริกาใต้เป็นอาณานิคมเมื่อปี 1838 นั้น ชาวดัทช์ที่เรียกตัวเองว่าอาฟริกาเนอร์(Afrikaner) หรือคนอื่นเรียกพวกเขาว่า บัวร์(Boer) ซึ่งอาศัยอยู่ที่แถบนั้น แล้วพากันอพยพมาเพื่อหนีจากการรุกรานของอังกฤษ ซึ่งพวกเขาต้องบุกป่าฝ่าดงเพื่อไปตั้งดินแดนใหม่ที่ประเทศซิมบับเวและบอสวานาจนถึงปัจจุบัน

                จากนั้นในช่วงปี 1860 กว่าๆ ผู้อพยพพวกนี้ได้แลเห็นสัตว์รูปร่างคล้ายลิงแต่มีขนาดใหญ่กว่ามากเข้าไปในไร่ของพวกเขาในตอนกลางคืน โดยเฉพาะที่ไร่ทางไดโนก้านั้นมันฆ่า กินสัตว์เลี้ยงด้วยครับ ซึ่งสัตว์ที่มันชอบฆ่าและกินก็มีแกะ วัว แพะ และก็คนด้วย?? โดยวิธีที่มันฆ่าจะแตกต่างจากพวกสิงโต หมาจิ้งจอก หรือไฮยีนา นั้นคือมันจะฉีกเนื้อสัตว์ที่มันฆ่าด้วยมือเปล่าด้วยพละกำลังมหาศาล

                พยานรายหนึ่งเล่าว่า มีวัวตัวหนึ่งที่มิได้กลับเข้าคอกพร้อมกับฝูงตอนเย็น เช้าวันรุ่งขึ้นเขาเลยออกไปตามหา แล้วก็พบว่าวัวของเขาถูกฉีดเป็นชิ้นๆ ซึ่งคนอื่นบอกว่า เห็นสัตว์ขนาดใหญ่คล้ายลิง สูง แขนยาว ตามตัวมีขนสีน้ำตาลแดง ดูคล้ายลิงบาบูนแต่ตัวใหญ่มาก มันมีพละกำลังมหาศาล มันสามารถใช้แขนหนีบวัวกระโดดข้ามรั้วกลับออกไปได้ นอกจากนี้ยังมีผู้พบเห็นสัตว์คล้ายลิงขนาดใหญ่เก็บผลส้มไปจนหมดต้น และสิ่งที่มันไม่เหมือนลิงบาบูนคือ มันเปรียวและอยู่ตัวเดียวไม่รวมฝูง

                ชาวสวานาที่ทำงานเป็นคนงานในไร่เชื่อว่าสัตว์ชนิดนี้อาศัยอยู่ในถ้ำน้ำ ทำให้เรียกว่าบาบูนน้ำ สิ่งถ้ำนี้มันจนำเหยื่อที่ล่ามาเข้าไปแล้วฉีกเป็นชิ้นๆ อย่างไรก็ตามแม้สัตว์ตัวนี้จะสร้างความเสียหายกับชาวไร่ แต่ชาวไร่ห้ามไม่ให้ฆ่ามันเพราะเชื่อว่าถ้าฆ่ามันอาจเกิดภัยแล้งฟ้าฝนตกไม่ตรงตามกำหนด เพราะทุกครั้งที่มันปรากฏตัวให้เห็นนั้นแสดงให้เห็นว่าเดือนนี้น้ำท่าจะบริบูรณ์

                มันคือตัวอะไรกันแน่?

               
                มีหลายทฤษฏีที่พยายามอธิบายว่าพวกวานรมนุษย์พวกนี้คืออะไร มีทฤษฏีหนึ่งบอกว่ามันอาจเป็นสัตว์ที่รู้จักกันดีคือบาบูนชัคม่า (Chacma baboon:Papio Ursinus) หรือลิงซามังโก (samango monkey:Cercopithecus mitis) ซึ่งสัตว์ทั้งสองชนิดนี้มีการพบมากในแถบนั้น และสัตว์ทั้งสองนั้นมีขนาดโตมากพอดู เพราะฉะนั้นอาจทำหผู้พบเห็นหลายคนตกใจเข้าใจผิดๆ อยู่บ่อยว่ามันคือลิงบาบูนน้ำก็เป็นได้

                ครั้งหนึ่ง มีชาวไร่ในเขตอึมปูมาลังกาซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอาฟริกาใต้ได้โทรศัพท์ไปหา ดร.โรเบิร์ต เบรน นักบรรพชีวินวิทยา ตอนนั้นประจำอยู่พิพิธภัณฑ์ทรานสวาลที่กรุงพริทอเรีย บอกว่าเขายิงบาบูนน้ำได้และถลกหนังออกมาไว้ ทำให้ดร. เกิดความสนใจจึงเดินทางไปดู ปรากฏว่าผิดหวังเพราะจากการตรวจสอบปรากฏว่าเป็นแค่หนังของลิงซามังโก

                อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีนี้ บาบูนน้ำอาจไม่ใช้ลิงบาบูนชัคมาหรือลิงซามังโกก็ได้ เพราะสองลิงที่ว่านี้หาอาหารกินเวลากลางวัน อีกทั้งสองชนิดไม่ฆ่าสัตว์แล้วฉีดเป็นชิ้นๆ อย่างบาบูนน้ำ

                
                 อีกทฤษฏีหนึ่งก็คือทฤษฎีทาร์ซานหรือเมาคลี หรือเรียกว่าคนปละ(Feral humans) ซึ่งเรื่องแบบนี้เห็นกันบ่อยๆ ในทวีปแอฟริกา โดยราวปี 1980 ตำรวจพบเด็กชายอายุราว 5 ขวบที่ป่านิวปาร์คในแคว้นกวาซูลู-นาตาลของอาฟริกาใต้ อาศัยอยู่กับฝูงลิง ตำรวจต้องใช้กล้วยล่อออกมาจึงจับตัวได้ และนำมาเลี้ยงไว้ที่ศูนย์สังคมสังเคราะห์อิกเวซีเจ้าหน้าที่ที่นั่นตั้งชื่อให้เขาว่า แซตเตอร์เดย์ ตอนนี้โตขึ้นแล้ว แต่ก็ยังคงมีอาการท่าทางคล้ายลิงอยู่ และไม่ชอบนุ่งผ้าถ้าคนเผลอก็จะถอดเสื้อผ้าออกทิ้ง ฟังภาษาคนออกแต่พูดไม่ได้ คนงานที่ศูนย์ฯ เชื่อว่าแซตเตอร์คงจะถูกทิ้งที่ไว้ในป่า ตั้งแต่ตอนที่เกิดใหม่ๆ แล้วฝูงลิงคงนำเขาไปเลี้ยงไว้

                อีกทฤษฎีก็เรื่องของมนุษย์กินคน โดยสมัยก่อนเกิดกลียุคเมื่อปี 1820 กว่าๆ อันเป็นผลมาจากกษัตริย์ซากาสามารถรวมชนเผ่าซูลูให้มีอำนาจเหนือเผ่าอื่นๆ ในแถบนั้น ทำให้คนเผ่าอื่นต้องหนีตายไปอาศัยอยู่ในถ้ำตามป่าเขาห่างไกล ซึ่งต้องใช้ชีวิตลำบากยากแค้น หลายคนถูกบังคับให้ต้องกลายเป็นมนุษย์กินคน จนกลายเป็นข่าวลือเลื่องว่าชาวบ้านพบเห็นอสุรกายครึ่งคนครึ่งสัตว์คล้ายลิงบาบูนขนเต็มตัว จนเกิดปัญหาทางจิตใจของมนุษย์ ความหวาดกลัวที่ฝังในจิตใจทำให้มองเห็นคนปละแล้วคิดว่าเป็นมนุษย์วานรก็เป็นได้

                
               นอกจากนี้ก็มีความเห็นอีกทฤษฎีหนึ่งคือมันอาจเป็นสัตว์โบราณจริงๆ ก็เป็นไปได้ โดยอาจมีสัตว์ที่เป็นบรรพบุรษของคนหลงเหลืออยู่และสืบต่อมาจนถึงเดี่ยวนี้ และมีรูปร่างพฤติกรรมของวานรมนุษย์ไม่ผิด ซึ่งมันอาจดำรงชีวิตในแถบทุรกันดารห่างไกลผู้คน

                มีหลักฐานอีกอันหนึ่งที่น่าจะเกี่ยวของกับบาบูนน้ำคือ ที่เพิงผาใกล้ๆ เขตวาร์เดนในแคว้นโอเรนจ์ฟรีสเดต มีภาพเขียนโบราณของชาวบุชแมน เป็นรูปการต่อสู้ระหว่างพวกบุชแมนที่มีรูปร่างเล็กแต่มีอาวุธกับคนตัวโตแต่ปราศจากอาวุธ ซึ่งภาพนี้บ่งบอกได้สองอย่างคือ มีมนุษย์วานรในสมัยดึกดำบรรพ์และอยู่ถึงที่นั้นจนถึงทุกวันนี้ และอีกอย่างคือเป็นรูปอุปมาหมายถึงคนปละ

                ตามถ้ำทางแถบเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือของอาฟริกาไม่ไกลจากย่านที่ลือกันเรื่องบาบูนน้ำนั้น โดยเฉพาะที่สวาร์ตจการส์ และกรอมไดรใกล้ๆ เมืองครูเกอร์ดอร์ป และที่มากาปันสกัดในเขตวอเตอร์เบิร์ก ได้มีผู้พบเห็นโครงกระดูกมนุษย์วานรออสสตราโลปิเธคัส และมนุษย์ดึกดำบรรพ์โฮโมฮาบิลิส ถ้านำเรื่องนี้มาพิจารณาร่วมกับภาพเขียนของบุชแมนแล้วก็ชวนให้คิดว่า บางทีในอดีตที่นั่นบุชแมนอาจเคยอยู่ร่วมกับมนุษย์วานรเหล่านี้มาก่อน

จากต่วยตูน ฉบับที่ 308 เดือนตุลาคม 2543 Cammy ดัดแปลง+ +