เป็นการ์ตูนคอเมดี้
แฟนตาซี จบในตอน ที่เอาตัวเอกเป็นก็อบลิน ที่เราเห็นบ่อยๆ ในเกม RPG มาเป็นตัวเอก
ซึ่งหลายคนก็รู้ว่าก็อบลินเป็นสิ่งมีชีวิตที่กระจอกหลายคนไม่สนใจ หากแต่ช่วงหลังๆ
ก็อบลินเริ่มมีบทบาทในแนวเกิดใหม่ต่างโลก ที่พระเอกเกิดใหม่เป็นก็อบลินหลายคน
รวมไปถึงการเป็นศัตรูที่น่ากลัวที่สุดในการ์ตูนในฐานะสัตว์ประหลาดที่ข่มขืนย่ำยีผู้หญิง
อย่างไรก็ตาม
การ์ตูนเรื่องนี้ได้นำเสนอก็อบลินในลักษณะโมเอะ
และเป็นก็อบลินที่เก่งเทพ แถมยังออกร้ายนิดๆ
ทิศทางดำเนินเรื่องออกไปทางการ์ตูนโมเอะเล็กน้อย ผสมกับโลกของแฟนตาซี
(ในลักษณะดราก้อนเควส) มีจิกกัด หรือเรื่องเศร้าๆ เกี่ยวกับก็อบลินนิดหน่อย
แต่ไม่ดราม่ามาก เอาเป็นว่าเป็นการ์ตูนที่ดูได้เรื่อยๆ เอาสนุก เอาน่ารักมากกว่า
Ookumo-chan
Flashback
Ookumo-chan
Flashback หรือโอคุโมะ-จัง เฟลชแบ็ค
การ์ตูนของ urabe
mikoto
ที่คนไทยพอคุ้นตาด้วยลายเส้นเอกลักษณ์กันบ้าง
เป็นเรื่องราวของพระเอกชื่อ มิโนรุ
ที่พ่อเสียชีวิตตั้งยังเด็ก ทำให้ต้องอาศัยอยู่กับแม่ที่เป็นโอตากุ
และเป็นนักเขียนการ์ตูน (สาวไขควง) ด้วยกันสองคน
และหลังพ่อเขาเสียชีวิตเขาก็มีอาการแปลกๆ ที่จู่ๆ เกิดเฟลชแบ็ค
(ศัพท์ในภาพยนตร์ หมายถึงการ ฉายเนื้อเรื่องในอดีตที่มักเกิดพลันในหัว)
เห็นฉากอดีตของพ่อของเขาในช่วงมีชีวิตกับแม่สมัยอยู่มัธยมปลายทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น
ไปห้องชมรมร่วมกัน ไปเที่ยวด้วยกัน และเมื่อเกิดเฟลชแบ็คบ่อยๆ เข้า
เขาก็เกิดแอบหลงรักแม่ตนเอง
ยังเป็นการ์ตูนสไตล์คนวาด nazo no kanojo x สาวกรรไกรแลกน้ำลาย
ไม่ว่าจะเป็นงานภาพสไตล์ไม่เหมือนใคร ที่ออกมาดูสวยละเอียด หรือรกแบบแปลกๆ แนวรักๆ
ที่ออกไปทางประหลาด เพียงแต่คราวนี้ไม่มีตัวละครนิสัยแปลกกับฉากขยะแขยงกลืนน้ำลายกันแล้ว
แต่เป็นฉากเซอร์วิสคุณแม่ยังสาว รวมถึงตอนโตด้วย
(จะว่าไปแม่ที่เป็นตัวเอกในการ์ตูนนี้ ยังสาวกันทุกคนเลยเนอะ ไม่มีกลางคนเลย)
แม้จะเป็นการ์ตูนสายแม่ แต่ก็ไม่ใช่แนวรักต้องห้าม ดราม่า แต่อย่างใด
เอาเป็นว่าบลูเมอร์กับชุดว่ายน้ำโรงเรียนสุดยอดละกัน
ค่อนข้างแตกต่างย้อนเวลาไปหาแม่นะ
อันนี้ออกไปทางรัก โรแมนติกมากกว่า
เน้นเรื่องที่พระเอกเข้าใจความรู้สึกของพ่อที่ตายไป ว่าพ่อชอบแม่เพราะอะไร
ทำไมแม่ถึงรักพ่อ
Do not cry
Maou-chan
Do not
cry Maou-chan หรือ
อย่าร้องไห้นะ จอมมาร (มาโอ) จัง ผลงานของ Enchi (エンチ) ของค่าย Cycomics
เป็นเรื่องราวของจอมปีศาจโลลิ ชื่อ Astarolin
ที่สืบทอดต่อจากพ่อ หากแต่ศึกแรกที่เจอกลับเป็นกลุ่มผู้กล้าโครตเทพ โครตโกง
ผู้กล้าเลเวล 99, นักดาบหญิง 99, นักบวชหญิง 99 และจอมเวทย์ 99
ถล่มกองทัพลูกน้องเธอจนยับ แต่อย่างไรก็ตามเหล่าผู้กล้าไม่ได้ฆ่าจอมมารโลลิ เพราะเห็นจอมมารน่ารักน่ากอด
แบบเหล่าผู้กล้าจึงทนไม่ไหวแย่งกอดกัน
จนจอมมารโลลิทนไม่ไหวใช้ท่าไม้ตายปล่อยสายไฟปิกาจู พลังทำลาย 9999 จนตายยกปาร์ตี้
แต่เหล่าผู้กล้าสามารถคืนชีพได้กลับมาหาจอมมารได้
และนั้นทำให้จอมมารโลลิต้องวางแผนรับมือผู้กล้า (แน่นอนส่วนใหญ่ล้มเหลว)
เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าแนวแฟนตาซี ใสๆ จะเริ่มมาเยอะ แน่นอนว่าเป็นแนวคอมเมดี้
เน้นไปที่ความน่ารักของจอมมารน่ารัก
เนื้อหาหนักไปทางจอมมารน่ารักผู้อ่อนต่อโลก ทั้งเซอร์วิส ทั้งยิ่งโดนแกล้งยิ่งน่ารัก
และอยู่ท่ามกลางลูกน้องที่โครตรูปร่างน่าเกลียด น่ากลัว (แต่หลายตัวเป็นหมี) ส่วนปาร์ตี้ผู้กล้าไม่ค่อยมีบทสักเท่าไหร่
(หวังว่าตอนต่อไปอาจมีก็ได้) ติดตามเรื่องนี้เพราะจอมมารน่ารัก ถ้ามีเงินจะซื้อของแท้จากญี่ปุ่นเลยทีเดียว
(แต่ตอนที่เขียนบทความนี้ ยังไม่มีการรวมเล่นนะ)
Isekai de Saikyou no Tsue ni Tensei
shita Ore ga Iyagaru Shoujo wo Muriyari Mahou Shoujo ni P suru!
ยังอยู่แนวเกิดใหม่ต่างโลก ช่วงนี้ก็รู้ๆ กันอยู่ว่ามังงะจากนิยายเน็ตออกมาเยอะ
ส่วนสาเหตุมีเยอะก็ไม่ใช่อะไรหรอก
สำนักพิมพ์นิยายเน็ตเหล่านี้อยากให้คนรู้จักนิยายมากๆ เลยวาดมังงะให้คนรู้จัก
เอามาขึ้นหน้าเว็บให้คนดูจะได้สนใจซื้อนิยาย ซึ่งก็มีเรื่องดีบ้าง ไม่ดีบ้าง
คละกันไป
Isekai de Saikyou no Tsue ni Tensei
shita Ore ga Iyagaru Shoujo wo Muriyari Mahou Shoujo ni P suru! ไม่รู้แปลยังไง
(เพราะไม่มีแปลอังกฤษ) เอาเป็นว่าคร่าวๆ
ว่า “ฉันเกิดใหม่เป็นคฑาสาวน้อยเวทมนต์ที่แข็งแกร่งที่สุดในต่างโลก!” วาดโดย SAKURAI Tsutsushi และ Artist(s) Takashima Daisuke
เป็นเรื่องของคนชายคนหนึ่ง
ที่เป็นคนชอบสาวน้อยเวทมนต์ โดยเฉพาะซีรีย์สาวน้อยเวทมนต์ “เลอนา” (ไม่แน่ใจชื่อเหมือนกัน อาจเป็น ลูน่า ก็ได้) เป็นชีวิตจิตใจ
ในวันหนึ่งในขณะที่เขาไปดูสาวน้อยเวทมนต์ฉบับหนังโรงกับน้องสาว (น่าจะใช่) ขากลับระหว่างข้ามถนนเกิดมีรถบรรทุกพุ่งมาจะชนน้องสาว
พระเอกเลยโชว์สกิลช่วยเหลือ จนเขาโดนรถบรรทุกแทน
เมื่อรู้สึกตัวอีกที
เขาก็พบว่าตนเองได้เกิดใหม่เป็นไม้คฑาสาวน้อยเวทมนต์ของจอมเวทย์สาวของหนึ่งที่ต้องการใช้พลังเวทมนต์ของคฑา
หากแต่พระเอกปฏิเสธพำพราะจอมเวทย์สาวไม่ใช่สาวน้อย ทำให้จอมเวทย์โกรธมากจึงทิ้งคฑาเอาไว้
ต่อมาก็มีเด็กหญิงคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนสาวน้อยเวทมนต์ลูน่า เอใส่เสื้อผ้ามอมแมม
กำลังหนีสัตว์ประหลาดทำลายหมู่บ้าน พระเอกเห็นเธอก็ถูกใจเธอคนนี้
จึงให้เด็กสาวใช้พลังของตนเพื่อแปรงร่างเป็นสาวน้อยเวทมนต์ หากแต่ชุดที่เธอสวมนั้น
มันโครตโชว์กางเกงใน เห็นสัดส่วนหมด หากแต่เมื่อตัดเรื่องชุดน่าอายออก
สาวน้อยเวทมนต์นี้โครตโหด ตบมอนยักษ์ร่วงเพียงแค่หมัดเดียว (เอาง่ายๆ
ไซตามะเลยแหละ)
ต่อมาพระเอกได้ทราบภายหลังว่า
โลกแห่งนี้มีจอมมารคุกคามมนุษย์ 0v,,kwfhส่งลูกน้องรุกรานมนุษย์อยู่บ่อยหลาย และนั้นถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นสาวน้อยจอมเวทย์ในชุดน่าอายมาลงทัณฑ์อธรรม
ซึ่งฝ่ายจอมมารไม่รู้เลยว่าตนเองได้เจอกับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวกว่าที่เขาจะจินตนาการแล้ว
เกิดใหม่เป็นคฑาสาวน้อยเวทมนต์ เป็นแนวเกิดใหม่ แฟนตาซี
แต่สิ่งที่แปลกนอกเหนือจากเกิดใหม่เป็นคฑาแล้ว
(ความจริงตรงมุกเกิดเป็นอะไรไม่แปลกแล้วละ เพราะบางเรื่องยังเป็นดาว
หรือตู้หยอดเหรียญก็มี) แต่มีสิ่งหนึ่งที่แสดงความแตกต่างได้ชัด คือ เรื่องนี้ ไม่ใช่นิยายเน็ต (ไม่มั่นใจ)
สาเหตุหนึ่งที่ผมมองไม่น่าจะเป็นนิยายเน็ต เพราะอารมณ์ของเนื้อหาไม่ได้ให้ความรู้สึกถึงนิยายเน็ตเลย
และอีกหนึ่งสาเหตุคือเรื่องนี้อุดมไปด้วยฉากเซอร์วิสมาก
ซึ่งปกตินิยายเน็ตไม่ได้เน้นเรื่องพวกนี้ แค่บรรยายชุดนิดๆ หน่อยๆ หน้าอกโตๆ
เท่านั้น จะว่าไปเซอร์วิสชุดสาวน้อยเวทมนต์จะต้องโชว์กางเกงในแบบนี้สินะ
(แถมยิ่งอัฟเกรดยิ่งแทบเหมือนไม่ใส่เสื้อผ้า)
ส่วนเนื้อหาเรื่อง ก็เหมือนนิยายเน็ต คือมีรับเควส สู้กับสัตว์ประหลาด
แต่เอาเข้าจริงการดำเนินเรื่องไม่ได้ให้ความรู้สึกนิยายเน็ตวนๆเวียนหลายเรื่องเลย
คนแต่งเองใส่เรื่องในแบบของตัวเอง ใส่สูตรของตัวเอง เพื่อไม่ให้คนดูรู้สึกแบบนั้น การสร้างความรู้สึกตัวละคร
การสร้างตัวละคร ตัวประกอบที่แม้จะบทเพียงตอนเดียว ก็ทำให้คนอ่านอย่างผมเกิดอารมณ์ได้ อย่างตัวละครเจ้ากระดูก
ทำได้เหม็นขี้หน้าเป็นบ้า นี่แหละคือสิ่งที่ผมย้ำหนักย้ำหนาว่า
นิยายต่างโลกจะสนุกได้ ถ้าเราใส่เรื่องราวตัวละครเข้าไป สร้างอารมณ์ร่วม
ไม่ใช่ไปใส่อะไรดาร์กโง่ๆ ข่มขื่น ทาสบ้าบอ ให้สงสารตัวละคร เอาแต่เก็บเวลบ้าๆ
อย่างเดียว
แม้ลายเส้นอาจยังผิดเพี้ยนไปบ้าง และเรื่องจะอุดมไปด้วยฉากเซอร์วิสที่น่าหวาดเสียว
แต่เขาเข้าจริง มันสนุกมากนะ ดูแล้วสะใจ ตอนที่พวกพวกฝั่งมารนี้ทำตัวโครตเกรียน
โครตดูถูกมนุษย์ หากแต่เมื่อเจอสาวน้อยเวทมนต์พลังโหด แทบร้องขอชีวิตเลยทีเดียว
และตายด้วยการตบทีเดียวมันมากๆ
Yuusha-sama, Yukagen wa Ikaga desu ka?
แฟนตาซีอีกเรื่องที่แนะนำ
ความจริงก็นะไม่อยากแนะนำสักเท่าไหร่ แต่เห็นหลายคนบอกว่าชอบ (?) เลยยกมาสักเรื่อง
Yuusha-sama, Yukagen wa Ikaga desu ka? , “ท่านผู้กล้าน้ำร้อนคืออะไรเหรอ?” การ์ตูนแนวเซอร์วิส ฮาเร็ม คอเมดี้ ผลงานของ Marimo
เป็นเรื่องราวของโลกแฟนตาซีโลกหนึ่ง
ที่สงครามระหว่างมนุษย์กับปีศาจยุติลง (จอมมารเลยนี้ไม่โลลิ)
เหล่าผู้กล้าทั้งหลายได้รับการยกย่องได้ยศขุนนาง
หากแต่มีผู้กล้าคนเดียวที่ไม่ได้ยศใดๆ อีกทั้งยังส่งไปยังเขตของปีศาจ
ผู้กล้าที่ว่าชื่อ “โลกิ”
อดีตผู้กล้าที่ตอนนี้กลายเป็นพนักงานทำความสะอาดออนเซ็น (โรงอาบน้ำ)
โดยมีปีศาจโลลิชื่อ “ไกอาเบล” หนึ่งในสี่จตุรเทพของจอมมารเป็นเจ้าของ
แน่นอนพระเอกไม่อยากจะมีชีวิตแบบนี้ด้วยซ้ำ แต่หารู้ไม่ว่าที่นี้มันสวรรค์ดีๆ ชัดๆ
ก็เป็นการ์ตูนมังงะอีกเรื่องที่เต็มไปด้วยฉากเซอร์วิสโหดๆ
โลลิ (แน่นอนว่าในเมืองเป็นแนวเกี่ยวกับออนเซ็น ก็ต้องมีฉากเซอร์วิสธรรมดา
แม้ของจริงออนเซ็นจะมีแต่ผู้สูงอายุเข้าก็เถอะ) นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมาก
อสจมีประเด็นเรื่องราวคนรู้จักของพระเอกกับเพื่อนๆ ของมารโลลิว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
Hinmin, Seihitsu, Daifugou
หมดจากแฟนตาซี ก็มาถึงแนวอื่นๆ กันบ้าง
สำหรับเรื่องนี้ ส่วนตัวอยากอ่านฉบับแปลไทยมากๆ หวังว่าวิบูลย์กิจจะสนใจ
ซื้อลิขสิทธิ์บ้าง
เพราะตอนนี้แทบไม่มีการ์ตูนของวิบูลย์กิจเรื่องไหนที่ผมอยากซื้อเลย (ยกเว้น
เสียงกระซิบจากคนตาย) หากหากลิขสิทธิ์เรื่องนี้รักตายเลย
หลังจากที่ทาคาฮาชิ เคทาโร่
(Keitarou Takahashi) วาดแต่งการ์ตูนเนื้อหานักฆ่าเลือดสาดมาเยอะ
และหลังได้ออกแบบตัวละคร FGO (จิงเคอไม่พ้นนักฆ่าอยู่ดี
และไนติงเกล) เหมือนว่าคนวาดจะติดซีรีย Fate เลยวาดการ์ตูนแนวเฟทซะเลย
จนเกิดเรื่อง Hinmin, Seihitsu, Daifugou ขึ้นมา
Hinmin, Seihitsu, Daifugou คนจน, คนรวย,
เกมไพ่สลาฟ เป็นผลงานของทาคาฮาชิ เคทาโร่ จากผลงานก่อนๆ
เน้นไปนักฆ่า คราวนี้เป็นเรื่องของคนธรรมดาบ้าง
เป็นเรื่องราวของ เซยะ ( Shiragaki Seiya) นักเรียนมัธยมปลายที่มีแม่ทำงานหนักคนเดียว
ทำให้เธออยากจะทำอะไรบางอย่างเพื่อบรรเทาภาระของแม่บ้าง วันหนึ่งระหว่างทางไปโรงเรียน เธอได้พบว่าเธอเป็นผู้ถูกเลือกที่จะใช้เทวทูตคู่หูของตน
ต่อสู้กับผู้รับเลือกคนอื่นๆ ที่มี 6
เทวทูตประจำตัวอยู่ (แน่นอนแต่ละคนก็มีเทวทูตประจำตัวเหมือนกัน) โดยเธอมีเทวทูตประจำตัวชื่อ "Aurelia de Medici" (เชื่อว่าน่าจะเป็น โกซีโม เด เมดีชีเวอร์ชั่นผู้หญิง)
ประเด็นคือการต่อสู้นี้ไม่มีเลือดตกยางออก ความตาย
หากเธอหรือเทวทูตประจำตัวได้รับบาดเจ็บแทนที่จะได้แผล มีแต่เสียเงิน
(ทรัพย์สินส่วนตัว) เท่านั้น และอีกประเด็นคือเธอแทบไม่มีเงินเลย
ส่วนคู่ต่อสู้ของเธอเป็นเศรษฐีระดับพันล้าน ร่ำรวยเงินทอง
ต่อสู้เพื่อชี้ชะตากรรมเศรษฐกิจของโลก
(ในขณะที่เธอแค่อยากให้ครอบครัวมีความสุขเท่านั้น)
และเธอก็อยากจะหลีกเลี่ยงสงครามครั้งนี้ แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แน่
Hinmin, Seihitsu, Daifugou เป็นการ์ตูนที่ออกปี 2016
(น่าจะช่วงปลายปี เพราะตอนนี้มีไม่กี่ตอน)
แต่ผมพึ่งมาอ่านปี 2017 นี่เอง คงไม่ว่ากัน ก็อย่างที่เห็นเนื้อหาอารมณ์คล้าย
Fate เพียงแต่เรื่องนี้มันไม่มีฉากเลือดสาด เหมือนเรื่องที่ผ่านๆ มา สงสัยคนแต่งเขาเบื่อกลิ่นซากศพ
กลิ่นเลือด มาเฟีย หันนมาแต่งแนวลดความโหดอะไรบ้าง
ส่วนตัวผมชอบเรื่องนี้
กว่าผลงานที่ผ่านมาของคนแต่ง เป็นต้น ว่าตัวละครเรื่องนี้น่ารักดี
โดยเฉพาะน้องฟันฉลามคู่หูนางเอกนี้เป็นอะไรที่โมเอะมาก จิกกัดเรื่องสังคมหน่อยๆ
เกี่ยวกับสไตล์การต่อสู้ของแต่ละคร
แน่นอนส่วนที่สนุกก็คือตัวละครวีรชนที่ปรากฏในเรื่อง ก็มานั่งเดาๆ ว่าเป็นใคร
มีสกิลอะไร เรียกว่าเป็นตัวละครที่ไม่มีซีรีย์ Fate แน่นอน (ยกเว้นตัวละครหนึ่ง
แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน-เพราะแปลจากญี่ปุ่นอีกที)
Aejuma-sama no Gakkou
ทางด้านแนวสยองขวัญนั้น
ผมให้ไม่กี่เรื่องที่น่าติดตาม โดยตัดเนื้อหาที่ดูไม่รู้เรื่อง (ดูแค่ภาพ),
ดราม่าแรงๆ ไม่เอา, แนว Saw ไม่เอา
เน้นไปทางลูกบ้า ไม่ดราม่ามาก (แม้จะเป็นสยองขวัญก็ตาม) ผลคือ ผมพบว่า Aejuma-sama
no Gakkou –โรงเรียนของท่านเอจูมะ มีคุณสมบัติที่จะเป็นการ์ตูนน่าสนใจในปี 2017เด่นกว่าใครเขาเพื่อนเลย โดยเป็นการ์ตูนแต่งโดย Reiji Suzumaru คนแต่ง Jigokuren - Love in the Hell ลงใน Shounen
Jump+ ลายเส้นน่ารัก แต่ดัดมีฉากโหด ไส้ทะลึก เลือดสาด
จิกกัดมนุษย์ และมันก็การันตีกับผลงานนี้
เป็นแนวสยองขวัญ
ชีวิตในโรงเรียน โดยเป็นเรื่องของชายคนหนึ่งชื่อเนยางาวะ โอสุ ที่ชีวิตปกติธรรมดา
เป็นพนักงานโรงงานแห่งหนึ่ง วันหนึ่งขณะกินอาหารกับเพื่อนร่วมงานของเขา จู่ๆ
เขาก็มึนจากการเหล้าสาเก แล้วนอนหลับลง ตื่นมาอีกทีก็พบว่าเขาอยู่ในหมู่บ้านลึกลับกลางหุบเขาและถูกสั่งให้เข้าโรงเรียนในหมู่บ้าน ประเด็นคือเขาเลยที่จะเป็นนักเรียนมานานแล้ว
ต้องเข้าโรงเรียนมัธยมเพื่อ......
เมื่อไปถึงก็พบว่า
ไม่เพียงแค่เขาทั้งนั้นที่ผู้ลักพาตัวแล้วมาให้เป็นนักเรียน คนอื่นๆ ในชั้นจำนวน
23 คนก็ถูกลักพาตัวมาด้วย หลายคนเป็นคนวัยกลางคน
แม่บ้าน เด็กเล็ก ที่แปลกคือพวกเขาไม่ถูกคุมขังใดๆ ทั้งสิ้น
เพียงแต่มีเงื่อนไขว่าพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตในโรงเรียนนี้เป็นเวลา 3 ปี
พร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นที่เป็นสัตว์ประหลาดตัวโตเหมือนหลุดออกจากหนังสยองขวัญนั่งกลางห้อง
(ที่สำคัญมันกินคน) ชื่อท่านเอจูมะ
พวกเขาถูกสั่งให้ทำกิจกรรมในโรงเรียนร่วมกันกับสัตว์ประหลาดตัวนั้น
(อ้างว่าเป็นเทพแห่งภูเขา) เป็นเพื่อนกันและกัน
หากใครไม่ทำ หรือคิดหนี หากถูกชาวบ้านจับได้
จะถูกส่งตัวให้มาเป็นอาหารแก่สัตว์ประหลาดตัวนั้น (รวมไปถึงผลการเรียนไม่ดี) แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องตลก
มันคือของจริง และแล้วชีวิตในโรงเรียนของพระเอกก็ได้เริ่มต้นขึ้น
พวกเขาจะเป็นมิตรกับสัตว์ประหลาดได้หรือไม่
แม้จะขึ้นหัวข้อว่าแนวสยองขวัญ
แต่ก็แอบตลกเล็กๆ ในเรื่องตามสไตล์ของคนแต่งไม่ให้เครียดมากเกินไป แถมโหดน้อยกว่า Jigokuren - Love in the Hell แถมมีการสอดประเด็นความลึกลับในเรื่องด้วย
ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ประหลาดเป็นตัวกันกันแน่ เป้าหมายของโรงเรียนคืออะไร
นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของพระเอก
เนยางาวะ โอสุ ที่ดูเหมือนมีอดีตอะไรบางอย่างเกี่ยวกับครอบครัว และอดีตในโรงเรียน และแรงอดีตนั้นเขาพยายามป้องกันโลลิคนเดียวในชั้นเรียน
และปกป้องเพื่อนร่วมชั้นทุกคนหากพบอันตราย
เสียดายที่ไม่มีสแกน มีแต่ตัวอย่างตอนที่
1 และตัวอย่างตอนอื่นๆ นิดๆ หน่อยๆ ก็ลุ้นให้มีลิขสิทธ์นะ
Satanofani
Satanofani เป็นการ์ตูนแนวแอ็คชั่น
คิลเลอร์ สยองจวัญ อาชญากรรม ลึกลับ ของโยะชิโนะบุ ยามาดะ (Yoshinobu Yamada)
หลายคนคงคุ้นเคยนักเขียนการ์ตูนคนนี้จากผลงานอย่าง Eden no Ori, EX - Shounen Hyouryuu และCharon
ทั้งสามเรื่องมีลิขสิทธิ์ของวิบูลย์กิจ
เป็นเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่งชื่อชินกะ
อามากิ วันหนึ่งมีรุ่นพี่ผู้หญิงชวนไปเที่ยวปาร์ตี้ด้วยกัน เธอเลยยอมไปด้วย แต่กลายเป็นว่ามันเป็นปาร์ตี้บังหน้า
พวกรุ่นพี่ตั้งใจขายเธอให้พวกผู้ชายข่มขืน
อย่างไรก็ตาม
ชินกะสู้สุดฤทธิ์ เธอควักมืดคัดเตอร์กระซวกลูกตาไอ้หนุ่มคนหนึ่ง จนนั้นทุกอย่างก็วุ่นวาย เธอแทบจำไม่ได้
เมื่อมารู้สึกตัวอีกที ก็พบว่าเนื้อตัวเธอเต็มไปด้วยเลือด และห้องเต็มไปด้วยรุ่นพี่และพวกผู้ชายรวม
5 ศพ ทุกคนถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ไร้ปราณี และมันเป็นฝีมือของเธอ.....
แม้ว่าชินกะจะ
งง เธอถูกศาลจำคุกยาว ในข้อหาฆาตกรรมคน 5
คนอย่างโหดเหี้ยม (เพราะสภาพศพมมันเกิดเหตุในการป้องกันตัว)
แต่นั้นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น เมื่อเธอถูกส่งไปยังสถานที่แสนประหลาด
มันเป็นเรือนจำที่ตั้งอยู่ในเกาะร้างที่มีการป้องกันหนาแน่น
แต่ข้างในกลับให้อิสระนักโทษเต็มที่ และตอนนี้มีนักโทษไม่กี่คนจองจำอยู่
แปลกกว่าเหล่านักโทษคนอื่นๆ
ก็มีเด็กสาวอายุเกือบเท่ากับชินกะ พวกเขาก่อคดีฆาตกรรมต่อเนื่องระดับเหี้ยมโหดเกินกว่ามนุษย์มนาจะรับได้
แม้ภายนอกเหมือนไม่เป็นมิตร แต่เมื่ออยู่นานๆ พวกเธอก็เหมือนเด็กสาวธรรมดา ที่สำคัญพวกเธอก็จำช่วงเวลาการก่อคดีฆาตกรรมของพวกเธอไม่ได้เลยสักคน
แต่นั้นยังไม่แปลกพอ
เมื่อพบว่าเรือนจำกลางทะเลนั้นมีอะไรมากกว่าที่คิด เบิ้องหลังเป็นสถานวิจัยเรื่อง
ดี เอ็น เอฆาตกรที่ซ่อนตัวในเด็กสาว เชื่อว่าพวกเด็กสาวนั้นมีดี เอ็น
เอของฆาตกรต่อเนื่องและนักฆ่าที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ซุกซ่นอยู่ ทำให้มีการทดลองไร้มนุษยธรรมมากมาย
เป็นต้นว่า มีการจัดแข่งฆ่ากัน .... กลายเป็นแนวแบทเทิลรอยัล
ดูเหมือนคนแต่งจะติดใจเกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่องและพลังวิเศษ
จากผลงานก่อน Deathtopia แต่มาเละตอนหลัง เพราะไปกันไม่ได้ (จากตอนแรกแนวฆาตกรต่อเนื่องพลังวิเศษ
คนเห็นของดี มาตอนหลัง กลายเป็นสัตว์ประหลาด นักฆ่า ไปซะงั้น)
มาคราวนี้คนแต่งเอาใหม่ เมื่อจะเอาฆาตกรต่อเนื่องพลังวิเศษอีกรอบ คราวนี้ดูพยายามอ้างอะไรให้ดูสมจริงหน่อย
(งวดที่แล้วฆาตกรต่อเนื่องมันออกทางสัตว์ประหลาดเวอร์ไป มาคราวนี้เน้นไปอย่างดี
เอ็น เอฆาตกร อารมณ์แบบฆาตกรต่อเนื่องในอดีตกลับชาติมาเกิดประมาณนั้น) แต่ยังมีองค์กรร้ายอยู่เบื้องหลัง
ทำหน้าที่จับตามอง บลาๆ เอาเป็นว่าต้องไปดูเอง (ไม่รู้ว่าจักรวาลเดียวกันหรือเปล่า
ผมว่าไม่น่าจะใช่นะ)
ก็ยังคงตามสไตล์ผลงานก่อนๆ
ของคนแต่ง ที่ให้พวกสาวๆ ก่อคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ด้วยแต่ละคนมีพลัง (หรืออาจเป็นความสามารถพิเศษ)
จากฆาตกรที่มีชื่อเสียง (บางคนก็ไม่ใช่ฆาตกร ต่อเป็นอาชญากรสงคราม)
ซึ่งก็ถือว่าน่าสนใจพอสมควร ฉากโหด
เลือดสาดมีครบ และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือฉากเซอร์วิส
ปล.
แต่ตัวละครก็ยังคคาแร็คเตอร์เดิมๆ คนแต่ง หากใครเป็นแฟนคนวาด ก็จะรู้ว่า
ตัวละครบางคนหน้าเหมือนตัวละครเรื่องก่อน เหมือนพิมพ์เดียวกัน (ต่างแค่บท)
อย่าง
ไรก็ตาม ผลงานทุกผลงานของคนเขียนการ์ตูนนี้ค่อนข้างน่าเศร้า เพราะทุกเรื่องเริ่มต้นด้วยความตื่นเต้น
เร้าใจ น่าติดตาม แต่เมื่อถึงกลางเรื่อง เนื้อเรื่องก็เริ่มอืด เริ่มไม่สนุก
จากนั้นก็เริ่มออกทะเล แล้วตัดจบ ที่โหดที่สุดคือเรื่อง Charon ที่เนื้อหาเต็มไปด้วยเรื่องราวประเด็นมากมายที่น่าสนใจ
แต่ตัดจบในสองเล่ม อย่างน่าเสียดาย
แน่นอนว่า
Satanofan เป็นอีกแนวที่เริ่มต้นด้วย
การพยายามสร้างความโหดร้าย เลือดสาด ความสยองขวัญ
รวมไปถึงการเสริมเรื่องของฆาตกรต่อเนื่องเข้าไปได้น่าสนใจ แต่พอกลางเรื่องไป กลายเป็นการต่อสู้ด้วยพลังวิเศษ
เนื้อหาเริ่มออกทะเล กลายเป็นแนวอะไรไม่รู้
บ่นไปก็เท่านั้น
ผมก็ยังติดตามอยู่ดี
เพราะว่ามันอิงเรื่องฆาตกรต่อเนื่องที่มีชื่อเสียงในอดีตนั้นแหละ
แต่นางเอกเป็นเฮนรี่ ลูคัสเนี้ยนะ มันฆาตกรจอมโม้นะ!?
(น่าจะเป็น H H โฮล์มน่าจะดีกว่า)
Ijiranai de
Nagatoro-san
ปี 2017
นี้ก็มีผลงานสายสว่างของนักเขียนสายมืดออกมาให้เห็นเยอะเหมือนกัน แต่เด่นๆ
มีเรื่องเดียวคือเรื่องของ Ijiranai de
Nagatoro-san ของ 774 House (774) (ส่วนอีกเรื่องของ Kisaragi Gunma ยังออกไมกี่ตอน ไม่ขอพูดถึงละกัน)
Ijiranai de Nagatoro-san อย่าแกล้งฉันเลย คุณนางาโทโระ
Please don't bully me, Nagatoro 774 House (774)
เป็นการ์ตูนดัดแปลงจากโดจินหนึ่งที่ออกมานานแล้ว โดยโดจินตอนแรกชื่อ Nagatoro
(774) เป็นการโต้ตอบระหว่างพระเอกเป็นที่รุ่นพี่
(ซึ่งตอนแรกไม่ได้ใส่แว่น) กับรุ่นน้องที่ชื่อนางาโทโระ (ฮายัคจิ) ซึ่งนางาโทโระนั้นเป็นเด็กสาวที่ชอบแกล้งพระเอก เห็นพระเอกขี้อาย ไม่สู้ ก็แกล้งหยอก แกล้งยั่ว
พูดอะไรร้ายๆ หน่อยพอเป็นกระไส แต่พระเอกไม่ตอบโต้ (เอาง่ายๆ หากใครสายมาโซ
คงฟินไม่น้อยกับการ์ตูนเรื่องนี้)
จนกระทั่งมาในปี 2017 ก็สร้างเรื่องให้เป็นเรื่องเป็นราวเลย และได้เห็นหน้าตารุ่นพี่ด้วย
โดยพระเอก (รุ่นพี่) ไม่รู้จักชื่อ เป็นคนสู้คน ไม่มีใครคบ มีแต่คนดูถูก
วันหนึ่งเขาไปทำการบ้านห้องสมุด
ในเวลานั้นกำลังมีกลุ่มเด็กสาวกำลังพูดคุยกันอยางออกรสออกจากในห้องสมุด
ตอนแรกพระเอกไม่สนใจ ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วย แต่เกิดเผลอทำกระเป๋าตก
และต้นฉบับมังงะวาดเองกองกับพื้น พวกสาวๆ ได้เห็นมังงะพระเอกวาดเกิดหัวเราะชอบใจ
เพราะมุกการ์ตูนน่าอายมาก
อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางสาวๆ เย้ยยันการ์ตูนพระเอกแล้วจากไปนั้น
มีสาวคนหนึ่งยังคงนั่งพูดคุยกับพระเอก แน่นอนเธอก็คือนางาโทโระ
(ที่กว่าจะบอกชื่อก็ตอน 2 โน้น) เธอยิ้มอย่างเจ้าสเน่ห์
สับการ์ตูนแบบพระเอกไม่เป็นชิ้นดี
พร้อมแกล้งยั่งพระเอกจนไปไม่เป็น พระเอกร้องไห้ (เพราะเขินหน้าแดง)
เลยทีเดียว แน่นอนว่ามันเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น
เออ...... Ijiranai de Nagatoro-san เป็นการ์ตูนที่... ไม่รู้สิ หลายคนอาจชอบ หรือไม่ชอบก็ได้
แต่เป็นการ์ตูนไม่กี่เรื่องที่นำเสนอ พระเอกที่ออกมาโซหน่อยๆ กับสาวสายขี้แกล้ง
แม้จะมีการ์ตูนใสๆ ก่อนหน้าอย่าง Karakai
Jouzu no Takagi-san อยู่
แต่เรื่องนางาโทโระก็ออกไปทางแกล้งถูกใจผู้อ่านสายมาโซหน่อยๆ ส่วนตัวผมว่า นางาโทโณะน่ารักดี แกล้งน่ารัก
(แม้แทบแรง แต่ก็น่ารัก) รอยยิ้มมีเสน่ห์
และก็เป็นหนึ่งในผลงานสายมืดสู่สายสว่างด้วย (แต่ตัว
ของเดิมนางาโทโระไม่ได้เป็นโดจินโป๊แต่อย่างใด)
ปล. ตัวโดจินของ 774 House (774)
ค่อนข้างเด่นในการวาดมังงะแนวๆ นี้ สาวๆ หน้าตาเจ้าเสน่ห์หน่อยๆ
อยู่เหนือผู้ชาย (บางเรื่องก็ไม่ได้เหนือนะ) ผลงานที่ชอบคือยัยแวมไพร์นี้แหละ
ระดับมาสเตอร์พีค ขึ้นหิ้งเลย
ปล.
คอมเมนต์ในหน้าอ่านสแกลไทยแต่ละคนบ่บอกถึงคุณภาพประเทศเราได้อย่างดีเยี่ยม
Seifuku Shojo Miseifuku
Seifuku Shojo Miseifuku -เด็กสาวที่ยังไม่เคยแพ้
วาดโดย Maru Asakura ซึ่งเป็นนักวาดที่มีผลงานกันดีอย่าง
ที่รู้จักกันดีเช่น "Agriculture and Forestry"
"Double-J"
เป็นการ์ตูนเนื้อหาง่ายๆ โดยเป็นเรื่องของพระเอกชื่อ “โค” เขาเป็นเด็กแว่นธรรมดา
แต่ชีวิตของเขาโครตน่าอิจฉา
ตรงที่บ้านของเขาติดอยู่กับเพื่อนสมัยเด็กที่เป็นผู้หญิงน่ารัก
ทั้งสองเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อโตมาก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เช่น
เล่นเกมด้วยกัน ทำกิจกรรมด้วยกัน พูดคุยกัน หากแต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปบ้าง
เมื่อพระเอกเริ่มชอบเพื่อนสมัยเด็ก แบบชายกับหญิง
ในขณะที่เพื่อนสมัยเด็กเองก็เซอร์วิสพระเอกไม่ระมัดระวังตัวเสียเลย
(ตามประสาเพื่อนสมัยเด็ก)
เป็นการ์ตูนเนื้อหาเรียบๆ แต่เพราะฝีมืดการวาดภาพ ลายเส้นของคนวาด
ที่ผมชื่นชอบจากผลงานก่อนๆ ทำให้ผมก็ชอบการ์ตูนเรื่องนี้
และเป็นการ์ตูนที่หายากสมัยนี้ที่นำเสนอเรื่องอวยเพื่อนสมัยเด็กแบบนี้
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมัยเด็กผมบอยหน่อยๆ เล่นหัวกับพระเอกแบบไม่ถือชายหญิง
ความงดงามของเพื่อนสมัยเด็กที่แม้ว่าจะมีเพื่อนผู้หญิงแต่ก็ยังแบ่งเวลาเล่นกับพระเอกบ้าง
ผมว่าเป็นการ์ตูนที่คนที่เป้นสายเพื่อนสมัยเด็กแท้ๆ คงชอบไม่น้อย
ความจริงเรื่องนี้ ก็มีตัวละครสาวคนอื่นๆ เยอะมาก
และก็น่ารักไม่แพ้กัน โดยเฉพาะสาวเตี้ยหน้านิ่งนี้ ให้ตายเถอะน่ารักมาก
อยากให้การ์ตูนเรื่องนี้จัดฮาเร็มไปจะยิ่งน่าสนใจกว่านี้
Sounan desu ka?
Sounan desu ka? –ติดเกาะแล้วคะ? เป็นการ์ตูนแต่งโดยโอคาโมโตะ
เคนทาโร่ วาดภาพโดยซาการะ ริริ
เป็นเรื่องราวของกลุ่มเด็กสาวจากโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ประสบเหตุเครื่องบินตกกลางมหาสมุทร
ชะตากรรมผู้โดยสารทั้งหมดไม่ทราบ แต่คนที่รวมกลุ่มมีเพียงเด็กสาว 4 คน ต่างบุคลิก
ต่างลักษณะ และพวกเธอไม่รู้จักกันมาก่อน
(ทวินเทล, คุณหนู, สาวแว่น และสาวนักกีฬา) พวกเธอได้พบเกาะแห่งหนึ่ง
ทว่าเกาะแห่งนั้นไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่เลย มันคือเกาะร้าง
พวกเขาจะใช้ชีวิตอยู่ที่แห่งนี้ได้หรือไม่!!
ผมเรียกการ์ตูนเรื่องนี้ว่า แบร์ กริลโมเอะ ใครที่รู้จักแบร์
กริลก็คงทราบว่านักผจญภัยคนนี้มักทำสารคดีเอาตัวรอดในสถานที่โดดเดี่ยว เช่น
เกาะร้าง ทะเลทราย และเอาตัวรอดในสภาวะเลวร้าย โดยเฉพา
สภาวะไม่มีน้ำ และอาหาร โดยการกินทุกอย่างที่ขวางหน้า เช่น
ดื่มเลือดจากหัวใจของสัตว์ ดื่มปัสสาวะตัวเอง
จนมีการเอามาแซวกันทั่วหน้าทั้งไทยและเทศ
แน่นอนว่าการ์ตูนก็นำเสนอเรื่องพวกนี้แหละ
คือทวินเทลเป็นสุดยอดนักผจญภัย ที่มีความรู้เอาตัวรอดแบบแบร์ กริล
สามารถหาอาหารจากเกาะร้าง แถมวัตถุดิบที่ทวินเทลเอามาทำอาหารก็เหลือเชื่อว่ากินได้
เช่น ปลาดาว เป็นต้น ทำให้มีความรู้ดี
เผื่อใครเกิดไปติดเกาะร้าง สภาวะทรัพยากรที่จำกัด
ความรู้จากการ์ตูนเรื่องนี้ช่วยได้
เพราะนอกจากอาหารแล้ว สิ่งที่สำคัญจะต้องมี ก็เช่น ที่นอน, น้ำ, ป้องกันจากแมลงร้าย
เป็นต้น
ส่วนด้านอารมณ์นั้นเป็นการ์ตูนที่นำเสนอเหล่าสาวมัธยมปลายในเกาะร้าง
ชีวิตประจำวัน เอาง่ายๆ คือแนวโมเอะ ชีวิตประจำวัน
อารมณ์เหมือนชีวิตในชมรมนั้นแหละ เพียงแต่เปลี่ยนเวทีจากโรงเรียน มาเป็นเกาะร้าง
ใช้ชีวิตแบบติดเกาะ แต่เนื่องด้วยเป็นแนวโมเอะ ดังนั้นจึงไม่ดราม่าอะไรมาก
เน้นตลกหน่อยๆ สบาย
สิ่งสำคัญของเรื่องนี้ นอกจากทวินเทลแล้ว พวกสาวๆ
ในกลุ่มไม่มีประสบการณ์ติดเกาะเลย
พวกเขามาจากประเทศที่สุขสบายที่จำเป็นต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่หลายคนไม่อยากจะเจอ
จำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมเลวร้ายนี้ให้
หรือต้องทำสิ่งที่ไม่คิดไม่ฝันจะทำในชีวิตด้วย
และสิ่งที่ชอบเรื่องนี้คือฉากเซอร์วิสเรื่องนี้น้ำลายไหลทีเดียว
Bokutachi wa Benkyou ga Dekinai
คราวนี้มาถึงแนวฮาเร็มบ้าง กับการ์ตูน Bokutachi wa Benkyou ga Dekinai ของจัมป์
ออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้ดูเรื่องนี้จริงจัง และไม่ได้ความหวังไว้เลย
เพราะจัมป์ไม่เคยมีการ์ตูนแนวฮาเร็มจบแบบฮาเร็มแท้ๆ เลย (ทั้งๆ
ที่หากจบแบบนี้จะเป็นตำนานแบบนี้) แถมนิโค่ยกลายเป็นการ์ตูนที่หลายคนสถาปนาว่าเป็นศูนย์กลางฮาเร็มอีกต่างหาก
(ทั้งๆ ที่เนื้อหาห่วย ช่วงหลังๆ พอมีคนคิดได้บ้าง) ส่วนการ์ตูนเรื่องนี้ผมตามห่างๆ
นะถ้าจบรับได้ก็จะดูแบบละเอียดอีกที (อย่างสบายใจ)
ปกติจัมป์ไม่มีค่อยมีแนวฮาเร็ม
ใกล้เคียงสุด (ที่หลายคนมักเข้าใจผิด) คือแนวรักสามเศร้า ที่ทิศทางดำเนินเรื่องไปทางเดียวกันหมด
(คือ พระเอกรักสามเศร้า มีหญิงชอบสองคน คนหนึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็ก
และจะมีใครคนหนึ่งที่พระเอกหักธง ตอนจบ วิน) เป็นแบบนี้หลายเรื่อง
และส่วนมากมักมีผลตอบรับได้ดี คนแต่งพยายามเพิ่มตัวละครใหม่ ไปไม่รอด ตัดจบ หักธง
วินไป ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมจัมป์ถึงพยายามทำแนวแบบนี้หนักหนา ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วไปไม่รอด
จะดีหน่อยคือนิโค่ย (นิโค่ยเริ่มต้นด้วยรักสามเศร้า แล้วมันเกิดถูกหวย
จนมีการต่อยอดมาเรื่อยๆ อย่างที่เห็น)
Bokutachi wa Benkyou ga Dekinai เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่ชื่อยุยงะ
นาริยูกิ ที่เคยเป็นคนไร้ความสามารถ ยากจน แต่ได้พัฒนามุ่งมั่นจนผู้มีความสามารถ
และหวังจะได้ทุนการศึกษาเพื่อไปเรียนมหาลัยที่ดีๆ อนาคตกำลังสดใส
หากแต่วันหนึ่งเขาได้รับคำสั่งจากผู้อำนวยการให้เป็นติวเตอร์สองสาว (เพิ่มอีกคนในอนาคต)
ประกอบด้วย สาวรรณกรรมที่อยากเรียนสายวิทยาศาสตร์ทั้งๆ
ที่คะแนนวิทยาศาสตร์เข้าขั้นเลวร้าย และสาววิทยาศาสตร์ที่อยากเรียนสายวรรณกรรมแต่คะแนนวรรณกรรมห่วยแตก
ซึ่งแน่นอนว่าการติวหนังสือให้สองสาวให้เก่งวิชาที่ไม่ถนัดนี้มันโครตยากมากๆ
แล้วพระเอกจะทำยังไง
แม้ว่าเนื้อหาการ์ตูนจะเป็นแนวชีวิตวัยรุ่น
การเรียน อนาคต ทำคาทมความฝัน แต่เนื้อหาเป็นคอมเมดี้ โรแมนติกจ๋า ทิศทางการดำเนินเรื่องก็คือ
การที่พระเอกได้เข้าใจพวกสาวๆ ว่าทำไมพวกเธอถึงอยากเรียนสายที่ตนไม่ถนัด
ครอบครัวของพวกเธอเป็นยังไง ตัวตนของพวกเธอเป็นยังไง จากนั้นก็มีฉากปักธงหวานๆ
ค่อยๆ แน่นมากขึ้นเรื่อยๆ
แถมบางฉากโครตอิจฉาพระเอกเลย
ที่น่าสนใจคือ
เนื้อหาการ์ตูนไม่ได้อวยตัวละครใดตัวละครหนึ่ง พระเอกมีบทกับสาวๆ เท่าๆ กัน
ที่สำคัญคือเหล่าสาวในเรื่องนี้น่าอวยมาก (ส่วนตัวผมชอบ สาวว่ายน้ำนะ ทอมบอยหน่อยๆ
รู้จักพระเอกนานสุด แต่ผมก็เชียร์ตัวละครอื่นด้วย)
ประเด็นคือ
ตอนจบการ์ตูนประเภทนี้ มักค้างคา แต่ความน่ากลัวคือทั้งหมดจะแยกทาง ไปตามความฝันของตนเอง
(กว่าจะรวมตัวอีกที หลายปีต่อมา ต่างคนต่างสร้างครอบครัวแล้วมั้ง) มันประทับใจก็จริง แต่มันทำให้ใจหวิวๆ
อารมณ์เหมือนมันขาดอะไรสักอย่างในชีวิต (คนอ่าน) นั้นแหละ
Hana no Kishi Dakini- แนวการ์ตูนแฟนตาซี
มนุษย์สัตว์ที่หายากมากปัจจุบัน เรื่องนี้ชื่นใจตรงโลลิแมวน่ารัก ใส่บิกินี่ด้วย
Totsukuni no Shoujo – แนวแฟนตาซีที่อารมณ์แบบนิทานภาพ ที่ให้อารมณ์หมองหม่น เรื่องราวของปีศาจ (หมี) ที่ดูแลโลลิน้อย
Grinp (Neko Toufu)] Onii-chan wa Oshimai-อวสานพี่ชาย ที่พี่ชายนีทกลายเป็นหญิง
โดยน้องสาว
Moee-chan wa Ki ni Shinai-ยัยหน้านิ่งที่ชีวิตรอบตัวมีแต่เรื่องเหนือธรรมชาติ
สำหรับใครที่สนใจว่าปี
2017 มีมังงะใหม่เรื่องไหม่เรื่องใดบ้าง ก็ดูที่ลิงค์ได้รับ
(ส่วนมากจะเป็นแนวตาหวาน กับแนวยาโอย) https://www.mangaupdates.com/whatsnew.html
ปิดท้ายด้วยการ์ตูนสายมืด ไม่เขียนถึงไม่ได้
เอ่อ....จะว่ายังไงดีละ ปีนี้เป็นปีหนึ่งที่ถูกโดนดักควายเยอะมาก
เพราะสายมืดสาวดุ้นเยอะขึ้นมาก ผมเดนหลอกหลายครั้งมาก
ปกแบบสาวน่ารักจัง เปิดมาเห็นช้างน้อยตัวใหญ่มาก เล่นเอาฝันร้ายไปเลย
ส่วนแนวข่มขืน แย่งเมีย แนวแปลกๆ ประหลาดก็โผล่มาเยอะ
ส่วนฮาเร็ม คนแต่งที่ผมชอบ Marui Maru, Tachibana
Omina ก็มีมาตราฐานฮาเร็มเป็นของตนเองอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องใหม่จากคนแต่งที่ไม่ค่อยรู้จัก อย่าง [Shiokaze
Sango] Imouto no Omanko ฯลฯ ผิดหวังก็มีบ้าง อย่าง [Akatsuki
Myuuto] Lovemare
ในขณะเดียวกันการ์ตูนเกาหลีสายมืดก็ไม่ค่อยเห็นเยอะเหมือนแต่ก่อน
ไม่รู้เพราะอะไร หรือความจริงจำนวนเท่าเดิม แต่ไม่ทำเป็นสแกนเฉยๆ มั้ง
หรือไม่ก็เนื้อหาสายมืดเกาหลีมันปวดตับเกินไป มีเรื่องโสเภณี ทำให้คนไม่อยากอ่าน
อันนี้ผมก็ไม่ทราบได้
[Akino Sora]
Shiki Oriori น่าจะเป็นฮาเร็มที่เด่นที่สุดของปีนี้ สำหรับผม
ส่วนเนื้อเรื่องไม่รู้เหมือนกัน เดาจากภาพประมาณว่ามีสาวคนหนึ่งเป็นเจ้าหญิง
หนีจากพระราชา (หรือเจ้าชายหว่า) แล้ววาร์ปหนี หากแต่จุดที่ลงวาร์ปดันเป็น
“ไอ้นั้น” ของพระเอกในยุคญี่ปุ่นปัจจุบัน.....
เอาเถอะ เนื้อหาไม่เท่าไหร่หรอก แต่ลายเส้นสวย คาแร็คเตอร์น่าดึงดูด
เทคนิคเยอะ และที่สำคัญฮาเร็ม โดยเฉพาะสาวทวินเทลน่ารักด้วย เสียดายที่มีแค่ 4
ตอนน้อยไปหน่อย (ไม่รับตอนย่อย)
อยากให้มีเยอะๆ หน่อย เพราะมีสาวตั้ง 4 คน แท้ๆ
[Hizuki Akira] Yokubou Pandora
Yokubou ส่วนเรื่องหนึ่งผมอยากนำเสนอมาก
มันแปลกดี คือมันเป็นการ์ตูนสายมืด แต่มันไม่มีฉากเพศสัมพันธ์เลย
(หรืออาจมีตอนหน้าก็ไม่รู้ เพราะตอนที่เขียนอยู่นั้น เรื่องยังไม่จบ) เนื้อหาประมาณว่าเจ้าพระเอกนั้นทีรสนิยมชอบรักแร้สาวเป็นชีวิตจิตใจ
ยิ่งรักแร้จากสาวสวยก็ยิ่งชอบ วันหนึ่งมีปีศาจสาวมาหาพระเอกเพื่ออยากได้พระเอกเป็นผัว
แต่พระเอกสนใจแต่รักแร้ แถมมีหรือที่เพื่อนสมัยเด็กจะยอม
ดังนั้นทั้งคู่จึงประชันกันว่าใครที่รักแร้สวยถูกใจพระเอกกว่า......
เอาเป็นว่าบทความพูดถึงการ์ตูนปี 2017 ยังไม่จบครับ
บทความหน้าจะเป็นการพูดเรื่องอนิเมะปี 2017 บ้าง ว่ามีอะไรที่ผมชอบบ้าง
ความคิดเห็น