ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

    ลำดับตอนที่ #461 : รีวิวอย่างแมวๆ Fall Anime 2017 น้องแจ๊คเมื่อไหร่จะมีบท

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.75K
      0
      25 ต.ค. 60

    สวัสดีทุกอ่านที่มาอ่านรีวิวเจ้านี้ครับ แต่ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าการรีวิว  Fall Anime 2017 ครั้งนี้ ผมขอเขียนเพียงไม่กี่เรื่อง เพราะซีซั่นนี้ผมดูอนิเมะใหม่ไม่ถึง 10 เรื่องด้วยซ้ำ

                    ช่วงนี้เป็นช่วงที่ญี่ปุ่นถึงฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งเป็นฤดูแห่งโรแมนติก ส่วนโรงเรียนนั้นก็อยู่ในช่วงกิจกรรมโรงเรียนต่างๆ โดยเฉพาะการแข่งกีฬาสีระหว่างโรงเรียน ก่อนที่เข้าสู่ฤดูหนาว

                    ส่วนไทยเรานั้น ก็ใกล้จะฤดูหนาว (แต่ก็ไม่วายหลายจังหวัดบ้านเราน้ำท่วม) แต่มันก็ร้อนอยู่ดี ประกอบกับเดือนตุลาคม ก็เป็นเดือนแห่งความเศร้าที่เราคนไทยต้องจดจำตลอดกาล

                    ดังนั้นอนิเมะที่ออกมาช่วงนี้ ออกไปทางโทนมืดๆ ทึมๆ หน่อย  ประมาณว่าบางเรื่องเนื้อหามืดมน บางเรื่องก็ดาร์ก บางเรื่องก็ให้อารมณ์เหงาๆ แปลกๆ หรือบางเรื่องก็หลุดโลกก็มี แต่ก็ยังคงหลากหลายแนวเอาไว้ (ก็ยังคงมีแนวไอดอล โมเอะ สาวน้อยเวทย์มนต์ ฮีโร่ บลาๆ เหมือนเดิม)

                    โดยภาพรวมแล้ว ซีซั่นนี้ไม่ค่อยมีอนิเมะเรื่องไหนที่ผมติดตามแบบจดจ่อเป็นพิเศษ  ออริจินอลก็ไม่ถึงขั้นว้าวนัก   ส่วนแนวฮาเร็มนั้น ไม่มีเรื่องที่อยากดูเลยสักเรื่อง (เรื่องที่เป็นภาคต่อเนกิเมะไม่ดูครับ)

    ดังนั้นส่วนใหญ่อนิเมะที่ผมรอ ก็เป็นอนิเมะจากซีซั่นเก่ามากกว่า ไม่ว่าจะเป็นตอนพิเศษของ Re:Creatorsและเฟทก็ยังคงลุ้นน้องแจ๊คออกต่อไป (แจ๊คไม่ออกมาสี่สัปดาห์ติดแล้วครับ)

    เช่นเคย บทความนี้จะหยิบยกเอาตอน 1-2 ของอนิเมะหลาย ๆ เรื่องมาพูดถึงว่ามันเปิดตัวน่าสนใจหรือไม่  ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ

     

    Garo: Vanishing Line

    อนิเมะจากซีรีย์กาโร่ อัศวินหมาป่า ที่บ้านเราพอรู้จักบ้าง โดยซีรีย์นี้คร่าวๆ คือ โลกของเรานั้นมีเหล่าปีศาจที่ชื่อ Horror(เฮอร์เรอร์) ปีศาจร้าย ที่ถือกำเนิดจากกิเลสของมนุษย์  มันจะกินคนชั่ว แล้วก็กลายเป็นคนชั่วคนนั้น (พร้อมกับความทรงจำบางส่วนของคนชั่วคนนั้นด้วย) จากนั้นก็ก่อคดีฆาตกรรมต่อเนื่องคนจำนวนมาก และคนที่ต่อกรมันได้ก็คือมนุษย์ ที่เป็นเหล่าผู้กล้า ที่ผ่านการฝึกฝนกายและจิตวิญญาณ  จนได้นาม "อัศวินมาไค" และส่งไปปราบปรามกำจัดเหล่าเฮอเรอร์

    ก่อนหน้านั้นก็มีอนิเมะกาโร่ Garo: Honoo no Kokuin  ออกมา แต่ผมไม่ได้ดู เพราะเป็นโลกยุคยุโรปกลางและลายเส้นไม่ถูกใจสักเท่าไหร่ มาคราวนี้อนิเมะกลับมาอีกครั้ง)โดยครั้งนี้ได้การกำกับของผู้กำกับชาวเกาหลี Seong-Hu Park  (ซึ่งก็อยู่เบื้องหลัง Garo: Honoo no Kokuin)

    โดยภาคนี้ เปิดฉากมาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง พระเอกบึกกล้ามโตต่อยสัตว์ประหลาดอย่างเมารมัน ทั้งต่อย ทั้งมวยปล้ำ รถพัง (ทั้งตอน รถพังไม่รู้กี่คัน) ตูมตาม

    จากนั้นฉากก็ตัดมาที่เด็กสาวคนหนึ่ง ชื่อโซเฟีย เธอกำลังตามหาคนในครอบครัว (พี่ชาย) ที่หายสาบสูญ มีเพียงเบาะแสเดียวที่รู้ก็คือคำว่า อัล  โดราโด้  (El Dorado) เท่านั้น และเธอก็พบพ่อหมอดูที่หลอกว่าจะมาดูดวงให้  แต่กลับกลายเป็นสัตว์ประหลาด และตามสูตรพระเอกก็โผล่มาต่อยสัตว์ประหลาดอย่างเมามัน  

    Garo: Vanishing Line ค่อนข้างมีเนื้อหายอดมนุษย์ใส่เกราะญี่ปุ่นแท้ๆ เลย (ต่างตรงเนื้อหาออกไปดาร์กๆ มีฉากเลือดสาด ซากศพ โหด รวมไปถึงเน้นนมโหดมาก) คือพระเอกรักความถูกต้องช่วยเหลือมนุษย์ ปราบปีศาจชั่วร้าย หรือง่ายๆ ก็คือพล็อตเชยมาก  แต่อย่างน้อยก็มีปริศนาให้แทรกน่าติดตามบ้าง และนางเอกเรื่องนี้ก็เป็นเด็กสาว (น่ารักโครต) ให้น่าติดตาม จนมองพระเอกพี่บึกเรื่องนี้เป็นหมีก็ว่าได้ (จะว่าไปพระเอกนี้ ถ้าเป็นเรื่องอื่น ก็เพียงแค่ตัวละครเสริม เพื่อนพระเอกด้วยซ้ำ ไม่เหมาะกับพระเอกยุคที่พระเอกต้องตัวบางๆ แคะๆ สักเท่าไหร่)

    แม้ตอนแรกพล็อตจะเชยมาก แต่เนื่องด้วยงานภาพทำออกมาดี ฉากต่อสู้ดุเดือดมาก ต่อยตึกพังอย่างกับเต้าหู้ และมุมกล้องก็จัดเต็มมากจนทำให้ผมเมาด้วยซ้ำ โดยเฉพาะฉากซิ่งมอเตอร์ไซต์นี้ กะจะขายฉากนี้เรอะ

     

    Inu Yashiki

    "Inu Yashiki" เป็นอนิเมะจากมังงะ ล่าสุดของ  .Hiroya Oku ผู้วาดเรื่อง Gantz  ตัวเอกเป็นมนุษย์เงินเดือนวัยดึก ชื่อ ที่อินุ ยาชิกิ ยาจิโระ ที่ไม่เคยประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน อาศัยอยู่กับภรรยา มีลูกสาว (โคตรสวย) และลูกชายขี้ขลาด (โดนเด็กเกเรไถเงินอย่างเมามัน) โดยคุณลุงทำงานเป็นเสาหลักครอบครัวตลอดชีวิต   แต่ครอบครัวไม่เคยสนใจเขาเลยแม้แต่น้อย

    ลุงพยายามเอาใจครอบครัวด้วยการใช้เงินเก็บแทบตายซื้อบ้านเป็นของตนเอง แต่ครอบครัวก็ไม่ปลื้มเพราะมันเล็กเกินไป (แหม เมืองใหญ่ได้บ้านแบบนี้ บุญขนาดไหนแล้วครับ) ซ้ำร้ายลุงยังพบว่าเขาป่วยเป็นโรคร้ายและมีชีวิตอยู่ได้เพียงสามเดือน

                    เย็น วันนั้น ลุงจึงเลือกปิดว่าเป็นโรคมะเร็งเพราะไม่อยากให้ใครเสียใจ และพาหมาไปเดินเล่น พวกเขามาถึงสวนสาธารณะ เขาก็ทรุดลงแล้วโอบกอดสุนัขของเขา ที่เวลานี้มันคือเพื่อนใหม่ของเขา แล้วร้องไห้

                    จาก นั้นลุงก็เงยหน้าขึ้น เขาได้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้กัน ชายหนุ่มคนนั้นกำลังมองอะไรบางอย่างบนฟ้า และเมื่อลุงมองตามก็พบว่ามีแสงไฟสว่างวาบ มันตกลงมายังที่พวกเขาอยู่อย่างรวดเร็ว จากนั้นสติของลุงก็หายไป (ทำที่เดาได้ ทั้งสองโดนจานมนุษย์ต่างดาวชนพอดี ร่างเละ ซึ่งมนุษย์ต่างดาวก็พยายามรับผิดชอบด้วยการรักษาโดยการเอาร่างเทียมให้ แต่พอดีร่างเทียมตอนนี้มีแต่หุ่นทำสงคราม ไม่มีแบบมนุษย์ธรรมดา และด้วยความเร่งรีบ เลยให้ทั้งสองเป็นหุ่นสงครามเสียเลย ก่อนที่จากไป)

    เมื่อ ลุงตื่นขึ้นมา เขาก็ยังใช้ชีวิตปกติ หากแต่สิ่งที่แปลกก็คือ ร่างกายของเขาดีขึ้น สายตาดีขึ้น ไม่เจ็บปวด ไปหาหมอตรวจมะเร็งก็พบว่าเครื่องเอ็กซเรย์ไม่ สามารถฉายร่างกายภายในของลุงได้เลย และเมื่อลุงกลับบ้านก็ได้พบคำตอบ เมื่อลุงพบว่าร่างกายของตนเองไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป หากแต่เป็นหุ่นยนต์

    เมื่อ พบว่าร่างกายของตนเองเปลี่ยนไป ลุงก็ยังสับสนกับชีวิต ที่ไม่รู้ไปทางไหนดี จนกระทั่งระหว่างจูงหมาไปเดินเล่นเพื่อลำดับเหตุการณ์อยู่นั้น เขาได้พบชายจรจัดกำลังถูกกลุ่มวัยรุ่นรังแก ลุงจึงตัดสินใจเข้าไปช่วย  ลุงใช้พลังของหุ่นยนต์ใช้เลเซอร์ถล่มเด็กเกเรยับ และที่น่ากลัวคือลุยังสามารถติดต่อสื่อสารเครื่องมือเกือบทุกชนิด ลุงได้ถ่ายภาพวีรกรรมเด็กเลวออกสื่อทุกช่อง แฉทั้งหน้า ชื่อจริง จนแก๊งเด็กเลวจบสิ้นหน้าที่การงานและสังคมเป็นที่เรียบร้อย

                    หลังจากช่วยเหลือชายจรจัด ลุงก็ทรุดตัวลงและร้องไห้  เขาได้พบตนเองว่าเขายังมีมีความรู้สึกของความเป็นมนุษย์ ที่อยากช่วยเหลือคน และนั่นทำให้เขาตัดสินใจจะใช้พลังนี้ช่วยเหลือมนุษย์ทุกคนที่เดือดร้อน จบตอนที่ 1

                    นอกจากอนิเมะแล้ว เรื่องนี้ยังมีโครงการทำภาพยนตร์คนแสดง ซึ่งเชื่อว่าน่าจะเป็นภาพยนตร์อีกเรื่อง เพราะตัวมังงะเองเนื้อหาดีอยู่  แน่นอนเมื่อมีกำหนดสร้างทั้งภาพยนตร์และอนิเมะ ดังนั้นคุณภาพต้องดีด้วย ซึ่งคุณภาพถือว่าดีทีเดียว แต่ที่แปลกใจคือเสียงพากษ์ตัวลุงนี้ทำให้ลุงดูหนุ่มกว่าที่คิด ตอนที่ผมอ่านมังงะนึกว่าลุงแก่มากแล้วเสียอีก

                    ตัวดำเนินเรื่องก็เก็บรายละเอียดอยู่แล้ว แต่ปัญหาคือผมอ่านมังงะไปแล้ว ดังนั้นจึงไม่ค่อยโหยหาตอนต่อไปสักเท่าไหร่ โดยส่วนตัวผมรอฉากเจ้าพระรองบุกสถานีตำรวจว่าจะทำได้โหดมันขนาดไหนแค่นี้แหละ สำหรับอนิเมะนี้ผมก็ดูเป็นครั้งคราว แบบว่าว่างจุดถึงจะดู


    Juuni Taisen

    Juuni Taisen เป็นอนิเมะจากนิยาย ผลงานของ Nisioisin  นักเขียนที่บ้านเราพอรู้จักกันบ้าง ไม่ว่าจะเป็น Monogatari series (ซีรี่ส์ปกรณัมฯ) หรือ Okitegami Kyouko no Bibouroku (บันทึกกันลืมของคุณนักสืบเคียวโกะ)

    ตัวอนิเมะกี่ยวกับการต่อสู้ของนักรบ (น่าจะเรียกนักฆ่ามากกว่า) ทั้ง 12 คน ที่แทนตัวด้วยเอกลักษณ์ของ 12 ราศี (ชวด, ฉลู, ขาล ฯลฯ) ผ่านการดีไซน์ตัวละครที่ดูแปลกประหลาดราวกับหลุดโรงพยาบาลบ้า (ผมคิดแบบนี้จริงๆ) โดยทั้งหมดต้องมาสู้กัน เพื่อหาผู้ชนะเพียงหนึ่งคนที่สามารถขอพรอะไรก็ได้หนึ่งข้อ (สงครามจอกเรอะ)

    (ศึก 12 ราศี จัดมาหลายปีแล้ว แต่ละคนเป็นตัวแทนของตระกูลราศี มาประลองกัน โดยการประลองแต่ละครั้งไม่จำเป็นต้องฆ่ากันก็ได้ หากแต่การประลองครั้งล่าสุด หรือก็คือครั้งอนิเมะเนื้อหาประลองเน้นให้ฆ่ากัน และยังถูกจำกัดเวลาที่กำหนดด้วย)

    โดยอนิเมะจะเป็นการดำเนินเรื่องสลับไปมา ซึ่งน่าจะออกมาในรูปแบบมุมทมองของตัวละครในกลุ่ม ที่เล่าทั้งสถานการณ์ปัจจุบัน (ต่อสู้ ฆ่าฟันกัน มีแอ็ชั่น ตูมตาม) และปูมหลังของตัวละคร ซึ่งตรงปูมหลังนี้ดาร์กสิ้นดี อย่างตอนที่ 1 มุมมองของหญิงสาวจากราศี “กุน” เกิดมาในตระกูลที่พ่อเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียง เลี้ยงดูลูกแบบสปาร์ต้า (บ้าหรือเปล่าฟ่ะ) ผลคือทำให้หญิงสาวคนนั้นกลายเป็นพวกเลือดเย็น จนในที่สุดผลของมันทำให้เธอเหี้ยมโหด ฆ่าคนเหมือนผักปลา และยังทำให้น้องสาวแท้ๆ กลายเป็นคนเหี้ยม จิตตก ต้องฆ่าตัวตาย....

    ตัวเนื้อหารุนแรงมาก ไม่เหมาะสำหรับคนดูเป็นเด็ก ใครคิดว่าเนื้อเรื่องจะซิวๆ เหมือนผลงานก่อนๆ ของคนแต่ง โยนทิ้งชนะได้เลย

    ก่อนอื่นขอออกตัวเลยว่าไม่ได้เป็นแฟนผลงานของคนแต่งนิยายแต่อย่างใด เพราะเนื้อหาเรื่องที่คนแต่งนิยายออกจะเฉพาะกลุ่มหน่อยๆ (หรือตรงๆ กว่านิยายแพงสำหรับผมมาก)

    สำหรับเนื้อหาอนิเมะนี้ ออกไปทางแบทเทิลรอยัล มาฆ่ากันเถอะ คล้ายๆ เฟท แต่เฟทมันเป็นมิตรกว่ามาก เพราะเรื่องนี้โหดแบบจัดเต็มจริงๆ

    เอาง่ายๆ ผมไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย คิดว่าคงเป็นแนวต่อสู้แบทเทิลรอยัลธรรมดา พอมาดูนี้โหดแบบจัดเต็ม เลือดสาด บาดคอเป็นเรื่องปกติ เชือดตัวละครอย่างกับปลาในตลาด ดูแล้วจิตตกมาก

    ยิ่งประวัติตัวละคร (ย้อนอดีต) นี้บางคนเล่นเอาจิตตก อย่างกุนก็ให้น้องสาวตนเองเจอเรื่องโหดร้าย ไซไค ล้างสมอฝ จนจ้องจบชีวิตอนาถ ส่วนอดีตของระกาก็แย่พอๆ กัน ดูไปคิดไปว่า ฉันกำลังดูอะไรฟ่ะเนี้ย

    และที่น่าติดตามพอสมควรก็คือเรื่องนี้ดูเหมือนไม่มีพระเอกและนางเอกชัดเจน ขึ้นอยู่กับตอนว่าจะนำเสนอตัวละครไหนเป็นตัวดำเนินเรื่อง (พร้อมย้อนอดีต) ตัวละครนั้นด้วย และส่วนมากใครที่เป็นตัวเอกตอนนั้นจะ.... ทำให้เนื้อเรื่องคาดเดาไม่ได้ว่าใครจะรอดชีวิต และจะจบลงตรงไหน (ยกเว้นคนอ่านนิยายมาแล้ว)

                  ในด้านส่วนอื่นๆ นั้น ตัวอนิเมะทำออกมาดี แต่งานภาพออกมาโทนค่อนข้างมืด (เพราะส่วนใหญ่ฉากเป็นตอนกลางคืน)

    ส่วนตัวผมรับไม่ได้ตอนที่ 3 ปกติผมก็ไม่ได้ชอบพวกแบทเทิลรอยัลสักเท่าไหร่ พวกตัวละครมาฆ่ากันเอง คือไม่ชอบตรงเอาสาวน่ารักทำนิสัยเลวๆ แล้วโดนฆ่าอย่างโหดร้าย มันเป็นอะไรที่ผมรับไม่ได้จริงๆ ครับ ดังนั้นผมขอดร็อปตั้งแต่ตอน 3 แต่ผมเชื่อว่าใครที่ชอบแนวนี้ คงจะสะใจพระเดชพระคุณแน่นอน

    ปล. เห็นชุดของตัวละครแล้ว อยากยกให้ การแต่งกายยอดแย่แห่งปี มากๆ


    Shoujo Shuumatsu Ryokou

    Shoujo Shuumatsu Ryokou (Girls’ Last Tour) มังงะแนวผจญภัยหลังวันสิ้นโลก ผลงานของ Tsukumizu

    เป็นเรื่องราวของโลกหนึ่ง (ซึ่งไม่ใช่โลกของเรา เพราะมันเต็มไปด้วยเครื่องจักร) ที่กำลังล่มสลาย (เกิดจากสงคราม) ผู้คนเริ่มหายไป จนมนุษย์ชาติใกล้สูญสิ้น และโลกแห่งนี้มีจิโตะ และ ยูริ สองสาวที่ออกเดินทางไปพร้อมพาหนะคู่ใจ รถเคทเอ็นคราด (Kettenkrad) อย่างไร้จุดหมายปลายทาง พวกเขาเดินทางผ่านซากอารยธรรมของมนุษย์ ที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังที่ไร้ซึ้งชื่นชม.....

    โดยเนื้อหาตอนแรก เปิดออกมาโดยไม่มีการอธิบายทั้งสิ้น สิ่งที่เห็นคือภาพเมืองร้าง ซากปรักหักพลัง  ทางเดินใต้ดินที่มืดมิด จากนั้นก็มีรถเคทเอ็นคราดวิ่งเส้นทางดังกล่าว โดยรถที่ว่าปรากฏสองสาวจิโตะและยูริอยู่ ทั้งสองพูดโต้ตอบไปมา  การสนทนาแสดงให้เห็นว่าจิโตะเป็นคนฉลาดกว่ายูริ

    ทั้งสองผ่านเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่บ่อบกว่าว่านี้ไม่ใช่โลกของเรา และน่าจะเป็นโลกที่มีอารยธรรมสูง เต็มไปด้วยอุตสาหกรรมพวกเขาเดินทางอย่างไร้จุดหมายปลายทาง ผ่านทางใต้ดินที่มืดมิด สำรวจซากเครื่องบินที่พังเพื่อหาเสบียงสำรองมาเก็บไว้แ ละได้พวกอุปกรณ์ทหารอย่างพวกระเบิดมาจำนวนหนึ่ง ระหว่างคุยกัน ยูริแย่งขนมชิ้นสุดท้ายของจิโตะ ทำให้ทะเลาะกันเล็กน้อย ก่อนจบลงด้วยรอยยิ้ม

    Shoujo Shuumatsu Ryokou เป็นการ์ตูนแนวเรื่อยๆ คล้ายของคิโนะ แต่คิโนะเน้นไปทางการเดินทางพบเมืองแฝงด้วยปรัญญาหรือตลกร้าย  แต่เรื่องนี้เน้นไปทางเรื่อยๆ อยู่ในเมือง (อาณาจักร?) ที่ล่มสลาย

    ก็แปลกเหมือนกันว่าเรื่องนี้ทำเป็นอนิเมะ ภายใต้เส้นแปลกๆ หน้าตัวละครเอกเหมือนซาลาเปา  ที่ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าอะไรมากนัก ก็มีเนื้อหาที่ดูผสมแฟนตาซีไซไฟ เพราะการดำเนินเรื่องมันเฉพาะกลุ่มมาก คือตัวหลักเป็นสองสาวที่มีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนสนิท (จนดูจะเป็นยูริ)

    จะว่าไปแล้ว ช่วงหลังๆ นี้การ์ตูนญี่ปุ่นหลายเรื่อง เริ่มมีพล็อตวันสิ้นโลก คือโลกที่จู่ๆ มนุษย์เริ่มหายไปจนเกือบหมด หลายมนุษย์จำนวนหยิบมือ หากแต่เหล่ามนุษย์นั้นไม่ได้สิ้นหวัง พวกเขาพยายามดำเนินชีวิตประจำวันอย่างมีความสุข พยายามหาอะไรสนุกทำกันเหมือนวันปกติ  ที่เราไม่มีโอกาสไปในวันสิ้นโลก (เช่น ไปดูหนัง เล่นสวนสนุกด แม้จะไม่มีคนก็ตาม)  พร้อมกับช่วยเหลือตนเองปลูกผัก หปลูก

    ถ้าถามว่าพล็อตแบบนี้มีเสน่ห์ตรงไหน

    คำตอบ คงประมาณว่ามันสนุกเพราะเรื่อยๆ ได้ดูเนื้อหาเผยไปเรื่อยๆ ว่าโลกแห่งนี้เกิดอะไรขึ้น พวกเขาจะเจออะไรระหว่างทาง ผู้ชีวิตรอดที่เหลือกำลังทำอะไรอยู่ และสุดท้ายตัวเอกมันจะจบลงตรงไหน

    เมื่อเนื้อเรื่องดำเนินเรื่อยๆ ก็พบว่าโลกนี้ ไม่ใช่โลกที่เราพบเห็น มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยเครื่องจักรขนาดใหญ่รุ่งเรื่องสุดขีด หากแต่กำลังล่มสลาย จนตอนนี้เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง อาการหนาวเย็น (เชื่อว่าเกิดจากรังสี หรือผลของสงคราม) จนไม่เห็นแสงแดด และไม่มีสิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่เลย มันบ่บอกให้เห็นเหมือนโลกหลังนิวเคลียร์ (แต่ในเรื่องตัวละครสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องใส่เครื่องป้องกันรังสี) (สงคราม) แต่ฉากที่ดูยิ่งใหญ่นั้น กำลังนำเสนอมุมมองเล็กๆ ของเด็กสาวสองคนที่เดินทางไปเรื่อยๆ ระหว่างทางก็เจอคนที่ยังรอดชีวิต และทำอะไรบางอย่างอยู่ มันอาจไม่ใช่หน้าที่ แต่มันคือสิ่งที่เรียกว่าหลักฐานการเป็นมนุษย์

    สำหรับเด็กหญิงสองคนในโลกที่ดูไร้เหตุผล แต่พวกเธอพยายามสนุกไปกลับมัน เพื่อให้มีความรู้สึกว่าพวกเขายังอยากมีชีวิตอยู่...

    เอาเป็นว่าเป็นอนิเมะเรื่อยๆ เฉพาะกลุ่ม มีปรัชญานิดๆ

    Pikotarou no Lullaby Lullaby  (TV)

    อนิเมะที่จับเอาพิโกทาโร่มาดำเนินเนื้อเรื่องตอนนี้คงชาๆ ไปแล้ว จึงขออธิบายพอสังเขป โดยพิโกทาโร่เป็นศิลปินตลกและดีเจ (อีกชื่อคือ โคะซากะ ไดมะโอ) ที่มา PPAP Pine Pineapple Apple Pen พร้อมกับคอมเมนต์ว่า “อะไรของมันว่ะ”, เพลงอะไรของมันเนี่ยหรือ ฟังแค่รอบเดียวแต่กลับติดหูเหลือเกินบวกกับท่าทางการเต้นอันยียวนใน MV ทำให้มันดังไปทั่วโลก (ทั้งๆคลิปไม่กี่วินาที และเพลงก็ไม่ได้ยาว) จนขึ้นอันดับ 1 วิดีโอที่มียอดผู้เข้าชมมากที่สุดในโลกได้สำเร็

    จากนั้นพิโกทาโร่ก็มีชื่อเสียง มีอะไรหลายอย่างตามมา  รวมถึงมีอนิเมะที่เป็นตัวเอกด้วย โดยอนิเมะเป็นของค่าย DLE  ที่ชอบทำการ์ตูนแนวๆ นี้ โดยเป็นเรื่องราวนิทานก่อนนอนเช่น สาวน้อยไม้ขีดไฟ, หนูน้อยหมวกแดง, แจ็คผู้ฆ่ายักษ์  เอามาทำ โดยใส่พิโกทาโร่เข้าไปในเรื่อง

    โดยตอนแรกเป็นนิทานสาวน้อยไม้ขีดไฟ ผมดูด้วยความ งง ดับเบิ้ล งง ว่าตกลงมันต้องการสื่ออะไร แล้วก็มีพิโกทาโร่โผล่แล้วพูดคำหนึ่งที่ งง (ใครอยากรู้พูดอะไร ไปดุเอาเอง จนจบก็ งง ว่าต้องการสื่ออะไร

     (หากใครคุ้นลายเส้นอนิเมะ ก็จะรู้ว่าเคยมีคนเอามาทำพากย์นรกบ่นทั้งตอน เช่น แฮมเตอร์ขี้บ่น มาแล้ว หากใครไม่ได้ดูลองพิมพ์คำว่า “[พากย์ไทย] หนูแฮมสเตอร์” ในยูทูปดู ซึ่งมีหลายคลิปแนวๆ นี้เยอะ แต่เป็นภาษาญี่ปุ่นนะ)

    สรุปคือบ่นกันทั้งเรื่อง (พูดทั้งเรื่อง ฉากเดียวทั้งเรื่อง)  และบางมุกผมก็ไม่เก็ต (ความจริงไม่บางมุกsหรอก คือทั้งตอนเลยที่ไม่เก็ท) ไม่รู้จะฮ่าตรงไหนดี ใครที่เก็ทตอนที่ 1 มาช่วยอธิบายทีว่ามันขำตรงไหน

     

    Boku no Kanojo ga Majimesugiru Sho-bitch na Ken

    Boku no Kanojo ga Majimesugiru Sho-bitch na Ken  เป็นอนิเมะจากมังงะ แต่งโดย Matsumoto Namiru ที่เป็นแนวคอเมดี้ จบในตอน มุกสองแง่สองง่ามนิดๆ หน่อยๆ

    เป็นเรื่องราวของ ชิโนซากิ ฮารุกะ นักเรียนหนุ่มได้สารภาพรักกับหัวหน้าห้องสาวสวย โคซากะ อากิโฮะ แต่แทนเธอตอบรับดีๆ เธอกลับพูดเรื่องขอให้เธอจดจำพวก 48 ท่าที่ใช้บนเตียงให้ได้เสียก่อน  จนพระเอกอึ้งเป็นไก่ตาแตก

    จากนั้นเราก็ได้ทราบว่าเจ้าพระเอกคนนี้ชีวิตเม่งโครตดี มีน้องสาวหูแมว (กระดิกได้ด้วย) ที่รักพี่จ๋า และมีเพื่อนสมัยเด็กชื่อ อาริยามะ ชิซึคุ รุ่นพี่ปี 3 ที่โตมาด้วยกันกับพระเอกที่ นิสัยแบบเด็กทำให้ใกล้ชิดแบบไม่เกรงใจพรระเอก โดยชิซึคุพยายามช่วยให้ทั้งสองสนิทกัน แต่ยังคงมีเรื่องให้เข้าใจผิดอยู่ ทำให้ฮารุกะสนิทกับอากิโกะมากขึ้น ตอนหลังทั้งคู่ก็ค่อยเป็นค่อยไป โดยอากิโฮะจึงเริ่มจากเรียกเขาว่า ฮารุคุง ที่ทำให้เขารู้สึกพอใจ

    ส่วนตัวไม่อยากเรียกเรื่องนี้ฮาเร็มนะ (เพราะความคิดพระเอกมันคนจะวินกับนางเอกอยู่แล้ว ถ้าพระเอกมีความคิดแบบนี้ก็อย่าไปอยู่แนวฮาเร็มเลย)  ดูไหนๆ ก็ได้ดูแล้ว ก็ขอเขียนสักหน่อยละกัน

    ก็เป็นพล็อตที่แปลกอะไรนัก  แบบว่าพระเอกเหมือนจะคูล หน้านิ่งๆ เรียนดี กีฬาเด่น แต่ความจริงเป็นพวกหลุดโลก หื่นเงียบ แล้วพวกผู้หญิงคนอื่นๆ เพื้ยนไม่แก้กัน ช่วงนี้มีพล็อตประเภทนี้เยอะ มาดูเรื่องนี้ดูจะธรรมดาไปหน่อย

    ที่สำคัญ ช่วงๆ หลังนางเอก นี้มีการเปลี่ยนลุค ทำปากเหมือนกระต่าย (หรือแมวหว่า) แล้วเมื่อตัวละครมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นตัวละครที่โหดเรื่องนี้ก็เพื่อนสมัยเด็กและน้องสาว เรียกได้ว่าขโมยนางเอกซีนไปหมดเลย ทำให้เรื่องนี้ผมไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่ (ให้ได้เธอเรื่องนี้น้องสาวน่ารักมากนะ)  แถมช่วงหลังๆ ไปมีเรื่องของตัวละครชายคนอื่นไม่ใช่พระเอกอีกต่างหาก

    โดนส่วนตัวเป็นแนวคอเมดี้ธรรมดา มากกว่าแนวฮาเร็มนะ

    ปล.ตัวพระเอกธรรมดาจัดจนหงุดหงิด ตรูว่าชีวิตมิ่งน่าอิจฉาสุดๆ แล้วนะ อย่าไปวินเลย


    Kino no Tabi (2017)

    Kino no Tabi  เป็นอนิเมะจบในตอนแนวผจญภัย (แบบเรื่อยๆ )   ดัดแปลงนิยายนิยายของชิกุซาวะ เคอิจิ มี   ส่วนรูปประกอบโดยคุโรโบชิ โคฮาคุ แต่ตัวอนิเมะนั้นได้ใช้ลายเส้นใหม่ที่แตกต่างจากภาพประกอบโดยสิ้นเชิง   ซึ่งเคยถูกทำเป็นอนิเมะเมื่อปี 2003 และถูกนำมาทำใหม่อีกครั้งในปี 2017 โดยเป็นเรื่องราวของคิโนะ และ เฮอร์เมส มอเตอร์ไซค์พูดได้ทั้งสองเดินทางไปยังเมืองต่างๆ โดยแต่ละเมืองมีความแตกต่างกันออกไป ไม่ว่าจะเป็น วัฒนธรรม กฎของเมืองแปลกๆ

    สำหรับตอนแรก มีสองตอน ประกอบด้วย “ในป่า” และ “เมืองที่อนุญาตฆ่าคน” ซึ่งในป่าเป็นส่วนในตอนท้ายของนิยายเล่ม 1 ซึ่งเป็นตอนที่คิโนะพูดกับเฮอร์เมสว่าจะไม่หยุดผจญภัย  แม้จะต้องฆ่าคนก็ตาม

    สำหรับ “มืองที่อนุญาตให้ฆ่าคนได้” ก็ถือว่าแปลกใจเหมือนกันที่เลือกเมืองนี้มาอยู่ตอนที่ 1 (มากกว่าจะตามนิยายที่ตอนที่ 1 ควรเป็นเมืองที่ผู้คนรับรู้ความเจ็บปวดของกันและกัน แต่อนิเมะคงจะเลือกตอนที่หลายคนชอบมากที่สุดมาดำเนินเนื้อเรื่องมากกว่า)  โดยคิโนะ และ เฮอร์เมส เดินทางถึงเมืองที่อยู่ข้างหน้า ระหว่างทางเขาเจอชายคนหนึ่ง เขาจึงแวะไปทักทาย ชายคนนั้นได้อธิบายว่าเมืองที่คิโนะจำไปนั้นเป็นเมืองที่การฆ่าคนอื่นได้ไม่ถือว่าผิดกฎหมาย เขาอยากเป็นพลเมืองในเมืองนั้น เพราะเมืองบ้านเกิดของเขาสงบสุขจนน่าเบื่อ ซ้ำเขายังเตือนคิโนะว่าเมืองแห่งนั้นมีชายที่ชื่อรีเกล ฆาตกรต่อเนื่องที่มีชื่อเสียงอาศัยอยู่หลบหนีการจับกุมหลายทศวรรษอาศัยอยู่ด้วย

                    เมื่อคิโนะเข้ามาในเมือง ก็พบว่าเมืองแห่งนั้นมาแบบยุคคาบอยตะวันตก ที่โครตสงบสุขมากๆ จนแทบไม่มีขโมย หรือนักเลงอะไรเลย   เพียงแต่ประชาชนพกอาวุธติดตัวไว้ทุกคน หลังใช้ชีวิต 3 วัน คิโนะได้เตรียมตัวเดินมุ่งหน้าไปเมืองอื่นต่อ  โดยปฏิเสธชายชราในเมืองที่ชวนคิโอยู่ที่นี่    

    จากนั้นชายที่คิโนะพบระหว่างทาง ได้มาเจอคิโนะ และ หมายจะเอาชีวิตคิโนะเพื่อชิงทรัพย์  หากแต่ระหว่างชายคนนั้นพยายามฆ่าคิโนะ เขากลับถูกชาวบ้านติดอาวุธทุกคนรุม ชายคนนั้น งง สุดขีด ไหนว่า เมืองนี้ฆ่าคนไม่ผิดกฎหมายไงเล่า

    ชายชราตอบว่า "ไม่มีความผิด  แต่ไม่ได้หมายความว่าอนุญาตให้ทำ" ก่อนที่ชายชราคนนั้นได้บอกว่าเขาชื่อ “รีเกล” และสังหารชายคนนั้นตายอนาถ

    นั้นเองทำให้เข้าใจได้ว่า  แม้เมืองนี้ฆ่าคนไม่ผิดกฎหมาย แต่ใช่ว่าจะอนุญาตให้ทำ หากพบว่ามีใครพยายามฆ่าคน   ชาวเมืองจะถือว่าเป็นสัญญาณให้ฆ่าคนนั้นได้โดยไม่ผิดกฎหมาย   

    หลังออกจากเมือง คิโนะได้พบชายอีกคนที่กำลังจะไปอยู่เมืองนั้นเพราะได้ยินว่ามันปลอดภัย ชายคนนั้นมาจากเมืองที่เต็มไปด้วยการฆ่าฟันเพื่อความอยู่รอด เขาอยากอยู่อย่างสงบโดยไม่ต้องฆ่าใครอีก คิโนะยืนยันว่าเมืองนั้นเหมาะกับชายคนนั้นแน่นอน ก่อนออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เมืองต่อไป

    Kino no Tabi   เป็นแนวตลกร้ายๆ แฝงปรัชญาหน่อยๆ ดูไปต้องคิดไป เพราะมันลึกซึ้งแสดงถึงความเป็นมนุษย์ ซึ่งอาจเป็นอนิเมะเฉพาะกลุ่มบ้าง แต่บ้านเราก็มีแฟนเดนตายเหมือนกัน

    สมัยผมเห็นคิโนะข้างแรกนี้โครตอวยมาก อารมณ์แบบว่าผู้ชายอะไรว่ะหน้าตาน่ารักโครตๆ ก่อนที่จะมารู้ว่าคิโนะเป็นผู้หญิงเล่นเอามาช็อคเหมือนกัน แต่ในอนิเมะ (และมังงะในตอนนี้) วาดคิโนะที่ดูออกทันทีเลยว่าเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวเป็นชาย ....ว้า

                    สรุปว่าเป็นอนิเมะที่ออกไปทางตลกร้าย แถมรู้สึกว่าเขาจะคัดตอนที่เน้นแอ็คชั่นของคิโนะด้วย  การดำเนินเรื่องเหมาะกับสาวกเดนตายมากกว่าคนเข้ามาใหม่ ส่วนด้านอื่นๆ โดยเฉพาะงานภาพ ก็หายห่วง


    Ousama Game the Animation

                   

                 อนิเมะแนวเกมแห่งความตาย สยองขวัญ เลือดสาด ดราม่าจากนิยายมือถือ Kanazawa Nobuaki  

    โดยเนื้อหาต่อจากภาคแรก (เสียดายน่าจะเป็นออริจินอล) โดยพระเอกภาคแรก โนบุอากิที่เป็นคนเดียวที่รอดชีวิตจากแห่งความตายเกมพระราชาในภาคแรก โดยเกมจะมีผุ้เล่นคือนักเรียนทั้งชั้น แต่ละครั้งมีเมล์ส่งมาให้คนรับทำภารกิจกระทำอะไรบางอย่างกับคนอื่นๆ  เช่นหมายเลข 7 (เลขห้อง)  ให้จูบหมายเลข 6  หากทำไมได้ หรือไม่ทำ ก็จะได้รับบทลงโทษ ซึ่งมีโทษเล็กๆ จนถึงโทษถึงตาย ซึ่งภาคแรกหลายคนเสียชีวิตจากภารกิจที่ยาก หรือบางคนพยายามจะหนีก็ไม่พ้น บางคนก็ฆ่าตัวตายให้พ้นปัญหาก็มี

    ในภาคแรกเพื่อนร่วมชั้นโนบุอากิเสียชีวิตทั้งหมด (รวมถึงเพื่อนสนิทและแฟนของเขาด้วย) พ่อแม่ได้พาเขาย้ายโรงเรียน มาเรียนที่ใหม่มัธยมปลาย ห้อง 2-1

    หลังย้ายโรงเรียนมา โนบุอากิ ไม่เข้าร่วมกับเพื่อนคนอื่นและไม่เปิดใจให้กับเพื่อนคนอื่นนัก ทั้งที่ ฮอนดะ นัตสึโกะ  (นางเอก) พยายามให้กำลังใจเขา

    แม้ว่าโนบุอากิจะรอดพ้นจากเกม เพราะนัตสึโกะได้มาจูบเขาเอง อย่างไรก็ตาม มีอีกหลายเมลส่งตามมา (คำสั่งที่ 2) มีหลายคนที่ไม่ได้รับคำสั่งเพราะนอนไปแล้ว ทำให้เขารีบไปบอกเพื่อนคนอื่นและพยายามช่วยให้มากสุด แต่ไม่มีใครเชื่อเขาเลย ซ้ำยังโดนเพื่อนรุมอัดอีกต่างหาก (อนาถ)  หากแต่ระหว่างซ้อมเพื่อนร่วมชั้นอีกคนได้รับเมลลงโทษต่อหน้าพระราชา และตายด้วยเลือดออกทุกจุดตายต่อหน้าทุกคน ทำให้ทุกคนเชื่อว่าเกมะพระราชาเป็นของจริง โดยตอนที่ 1 มีคนตาย 10 จาก 22 คน

    เที่ยงคืนของวันหนึ่ง มีการส่งเมลทุกคนในห้อง (คำสั่งที่ 1) ให้ โนบุอากิ ต้องจูบ นัตสึโกะ (ภายใน 24 ชั่วโมง พระเอกรู้เลยว่าเกมพระราชากลับมาอีกครั้ง (บางที ผมก็อยากแนะนำพระเอกว่า เอ็งเรียนศึกษานอกโรงเรียนเถอะ)โนบุอากิเลยต้องมาเผชิญกับเกมพระราชาอีกครั้ง ร่วมกับพวกเพื่อนใหม่ที่ไม่รู้จักเกมนี่มาก่อน แม้เขาจะพยายามอธิบายว่าเป็นเกมแห่งความตาย แต่ก็ไม่มีใครเชื่อเลย

                    ก็เป็นอีกเรื่องที่มืดมน ดาร์ก ปวดตับ ปวดตับ ของซีซั่นนี้ ความจริงผมไม่อยากจะดูหรอก แต่ไหนๆ ก็เขียนถึงอนิเมะแนวนี้ ซีซั่นนี้จนเกือบหมดแล้ว (เหลือสาวน้อยเวทย์อีกเรื่อง ที่ยังไม่มีแปลไทย ผมก็คงไม่ดูแล้วละ)  ก็ขอลองดูละกัน

                    หลังจากดูเรื่องนี้ (ความจริงผมดูแบบข้ามไปข้ามมา บางฉากที่ไม่ชอบ ก็ข้ามเลย)  พบว่าเนื้อเรื่องไปเร็วมาก  เกมมาไว จัดฉากสยองตอนท้ายตอนเลย ส่วนงานภาพก็พอดีอยู่บ้าง

                    ความจริงผมดูเรื่องนี้เกือบครบทุกภาคนะ ทั้งภาคแรก ภาคปัจฉิม จะมีแต่ภาคสองนี้แหละที่ผมไม่ได้ดูเต็มเรื่อง ผมดูแค่ตอนแรกแล้วข้ามไปตอนอวสานเลย

                    แต่อนิเมะผมก็คงมีความคิดจะดูตั้งแต่ต้นจนจบหรอก

                    เอ่อ......หลังจากได้ดูนี้ แอบ งง ว่านั้นใช่พระเอกภาคแรกที่เอาแฟนให้เพื่อนมีเพศสัมพันธ์เพื่อรักษาชีวิตเพื่อนเรอะ โทษทีพอดีติดภาพ

                    แม้ว่าจะเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่ม จำไม่ได้ว่ามีนิยายแปลไทยหรือเปล่า และเคยทำเป็นภาพยนตร์คนแสดงด้วย แต่ขอบอกเลยว่า ทุกภาค ไม่ค่อยมีเสียงชื่นชนสักเท่าไหร่ เห็นแต่ด่า ติ แต่แนวนี้ญี่ปุ่นคงชอบชอบ คงดังมั้ง ถึงทำมาครบเลยทั้งมังงะ ภาพยนตร์ จนมาถึงอนิเมะนี้แหละ

    ตัวอนิเมะเป็นช่วงที่เกิดภาค 2 หากใครถามว่าไม่ได้ดูภาคแรก (ลิขสิทธิ์โดยรักพิมพ์) จะเข้าใจใหม่ แม้ตัวอนิเมะจะพยายามให้คนไม่ได้ดูภาคแรกเข้าใจ แต่ผมแนะนำให้ดูภาคแรกก่อนเลย คุณจะได้รู้ว่าเรื่องนี้มันบ้าขนาดไหน ทำไมหลายคนกุมหัวกัน ไม่รู้นะ บางคนอาจชอบก็ได้ ผมอาจกุมหัวคนเดียวก็ได้ )

     คือมันเน้นขายปวดตับ ปวดตับ ขายฉากตัวละครตาย แบบโหดๆ เช่น เลือดสาด  ตัวขาด แขวนคอตาย เชือด แทง ฯลฯ  ในขณะเดียวกันเหตุผลต่างๆ  (แถมบางตัวละคร ผมก็ งง นะ ว่าตายง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ) ที่แย่คือความสมจริงในเรื่อง มันน่าตบมุกมาก เช่น นักเรียนเกือบยกชั้น ตำรวจไม่ทำอะไรเลยสักนิด นี้นักเรียนตายนะเฮ้ย ผิดธรรมชาติชัดๆ ต่อให้คนในห้องไม่พูด พ่อแม่ผู้ปกครอง ตำรวจก็น่าสงสัยบ้างสิ นี้อะไร พับผ่า นอกจากนี้ตัวจริงของเกมพระราชานี้ดูยังไงก็ไม่เข้าท่า

    แม้เนื้อหาจะจิกกัดประเด็นการเสพโลกโซเซียส  หรือเรื่องมืดถือ โอเค มันแอบจิกกัดดีกว่านี้เยอะ เรื่องการแบ่งพรรคแบ่งพวก การตีสองหน้า สังคมในห้องเรียน มีแนวแบบนี้เยอะอยู่แล้ว มันก็ไม่ได้เป็นพล็อตที่สดใหม่แต่อย่างใด แถมการดำเนินเรื่องไม่ค่อยสมดุลด้วย ประมาณว่าเริ่มต้นค่อนข้างดี กลางเข้มข้น หลังๆ เริ่มเละ และตอนท้ายจบ Bad เป็นแบบนี้เกือบทุกภาค  (และจบภาคสองนี้แย่สุดๆ  ไม่รู้อนิเมะจะเปลี่ยนตอนจบหรือเปล่า)

    .......จะเอาอะไรกับนิยายมือถือ

                    เอาเป็นว่าใครชอบแนวเลือดสาด ชอบเรื่องที่ตัวละครเยอะๆ ตายทีละ สองคน เหลือไม่กี่คนตอนจบ ก็ดูสนุกได้ แต่ต้องเอาสมองไปวางก่อนดูด้วย.....

                    ส่วนเสน่ห์ตัวละครที่น่าจะเป็นจุดขายของแนวนี้ ปรากฏว่าไม่มีน่าอวยสักคน..... แต่ตัวละครสาวน่ารัก และแต่ละคนต้องมาเจอฉากการตายสยองนี้ หดหู่.....มาก



                 Dies irae

    มาถึงอนิเมะอีกเรื่อง ของซีซั่นนี้ จะว่าไปซีซั่นนี้ผมไม่ค่อยดูพวกคอเมดี้เลย ไม่รู้เพราะอะไร และสังเกตว่าพวกคอเมดี้ซีซั่นนี้จะเน้นพวกวัยทำงาน ผู้ใหญ่ มากกว่าเด็กมัธยมปลายเหมือนซั่นก่อนๆ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน

    สำหรับอนิเมะนี้เป็นระดมทุนในโปรเจคอนิเมะของเกม Visual Novel สำหรับผู้ใหญ่ ซีรี่ย์ Dies irae ของค่าย Light ที่ได้รับการสนับสนุนมากๆ เกือบร้อยล้านเยน จนได้อนิเมะ Dies irae นี้จำนวน 14 ตอน โดยสตูดิโอ Genco ดูแลบทโดย Masada Takashi ผู้เขียนบทให้เกมอีกด้วย

    โดยเรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้ง ที่ 2 เมื่อเหล่าทหารนาซีกลุ่มหนึ่งได้ทำพิธีกรรมที่ต้องสังเวยผู้คนจำนวนมากเพื่อ เรียก “Longinus Dreizehn Orden” หรืออัศวินหอกศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบสาม เพื่อหวังใช้เป็นอาวุธพลิกเอาชนะในสงคราม

    อย่างไรก็ตามช่วงหลังจบสงคราม พวกนั้นกลับหายตัวไปโดยไม่มีใครทราบเหตุผล โดยมีความเชื่อว่าพวกนั้นจะกลับมาอีกในสักวันหนึ่ง เวลาผ่านไปร่วม 70 ปี ฟูจิ เรน หลังฟื้นตัวจากเวลาผ่านไปสองเดือนจากการโดนเพื่อนเขา ชิโร่ ทำร้ายร่างกายจนอาการสาหัสโดยพูดในสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ เขาเริ่มได้ข่าวคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเกิดขึ้น ชีวิตประจำวันในเมืองเขาเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อผู้คนในเมืองเริ่มเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

                    เป็นอนิเมะที่ไม่มีความคิดจะดูแต่และ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว อยากรู้ว่ามันใส่นาซียังไง อนิเมะนี้มีตอน 0 ด้วย ซึ่งเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2  ปรากฏว่าเป๋ยอนิเมะแนวแฟนตาซีเครื่องแบบ (คือ เนื้อเรื่องไม่สน สนเครื่องแบบต้องเนี๊ยบไว้ก่อน) นาซีเป็นเพียงแค่ความเนี๊ยบของเครื่องแบบเท่านั้น (จนไม่ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องนาซีก็ได้) เอาง่ายๆ เป็นการ์ตูนเฉพาะกลุ่มมากกว่า ตัวละครต้องหล่อ สวย เท่ เครื่องแบบต้องเนี๊ยบ เนื้อเรื่องจูนิเบียว กาวๆ หน่อย  โดยตอน 0 นี้มันก็สูบพลังชิวิตของผมพอสมควรเลย เพราะดูแล้วโครต งง ดับเบิ้ล งง  ตัวละครพูดอะไรก็ไม่รู้ ต่อสู้เพื่ออะไร ใครเป็นใคร ทำอะไร

                    ส่วนตอนที่ 1 ก็ตามสูตรเดิมๆ พระเอกที่ใช้ชีวิตตามใจตนเองไปเจอเรื่องเหนือธรรมชาติ รู้สึกขัดใจเสียงพากย์พระเอกไม่ตรงกันสักเท่าไหร่ สิ่งที่ชอบเรื่องนี้มีอย่างเดียวคือเพื่อนสาวพระเอก แต่คงไม่ได้เป็นนางเอกชัวร์ เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมไม่ตามละกัน

                    สรุปว่าเป็นอนิเมะสำหรับแฟนเกมเรื่องนี้นะ ผมออกมาไม่สนคนไม่เคยเล่นเกมเลยพับผ่า

     

     

                    สำหรับการรีวิวซีซั่นฤดูใบไม้ร่วงสำหกรับผมแล้วก็ขอจบเพียงเท่านี้ครับ สรุปว่าช่วงนี้ไม่มีอนิเมะเรื่องไหนที่ผมตามเป็นพิเศษ  ซึ่งผมเชื่อว่าซีซั่นนี้คงมีสักเรื่องที่หลายคนดูบ้าง ก็ขอให้ดูให้สนุกนะครับ อย่าไปหวังอะไรกับการรีวิวผมมาก เรื่องนี้ผมติเยอะ หลายคนอาจชอบก็ได้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×