ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บ้านเวมนต์

    ลำดับตอนที่ #4 : เอาเข้าไป

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 48


    เสียงอาไรนะ  ???

      

        นี่พ่เองไง โอ๊ยๆ อ่าวพ่อมาทำอาไรในนี้นี่



          ตัวเองเป็นคนเรียกพ่อเอง



          หนูเรียกตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ แค่เอ่ยถึงก้อมาปับเลยอย่างงี้เข้าเรียกว่าตายยาก 5555+



          นี่ลูกมากับพ่อหน่อยสิพ่อมีอาไรจาบอก



          ค่ะพ่อมี่อาไรหรอค่ะ

      

         นี่ลูกลืมไปแล้วหรอว่าลูกนะมีเวทมนน่ะ



        ยังไม่ลืมค่ะแล้วถามทำไมค่ะ



         นี่ลูกยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าลูกนะมีเวทมนที่จะสามารถทำอาไรได้ทุกอย่างนะ  แล้วตอนนั้นลูกคิดถึงพ่อใช่ไหม



         ใช่ค่ะ



         เพราะอย่างงี้เอง ลูกคิดถึงพ่อเวทมนก้อเลยสั่งให้พ่อ มาให้เห็นหน้าลูกไง



         อ่าวหนูทำนยังงั้นหรอ



         หนูอยากทดลองจัง



        ถ้าหนูคิดถึงแม่แล้วแม่จามาใช่ไหนค่ะ งั้นแม่จงมาให้เห็นหน้าหนูเดี๋ยวนี้

      

          โครม !!! โอ๊ยยยยยยยเจ็บ



        เป็นไงลูกสมใจเลยไหม ของตกหมดเลยนี่



        อ่าว   ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงนี่่



        แม่ค่ะหนูมีอาไรจาบอกพ่ออะ ทดลองเวทมนให้หนูดูแล้วก้อให้แม่เป็นตัวทดลอง



         นี่คุณ   อารมณ์นั้นแม่น่าจาโกรธสุดๆแน่เลย



        อ่าว  รีนพ่ิอเธอไปไหนแล้วละเราอุส่าเอานํ้ามาให้



            กิ๊งก๋องๆๆๆ  ใครนะ



        เดี๋ยวเธอไปเปิดประตูให้หน่อยสิ ฉันจะไปเก็บนํ้าส้มก่อน



           แป๊ปนึงนะค่ะ



            ติดตามชมตอนต่อไปนะค่ะว่าคนที่วารีนซี่เปิดประตูจะเปนใครคอยติดตามนะค่ะ





      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×