คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 : เหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือกองขยะยังมีมังกร (?) [ Update 100% ]
บทที่ 4 : เหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือกองขยะยังมีมังกร (?)
หลังจากทดสอบพลังของดาบแล้วเธอก็ผล็อยหลับไป บัดนี้สภาพห้องของเธอยิ่งกว่าผ้าขี้ริ้วใช้แล้วทิ้ง สถานที่ที่สะอาดที่สุดคือเตียงนอน นอกนั้นยับยู่ยี่ชนิดรีดแล้วไม่เรียบ เอเลซัสบอกว่าทันทีที่เธอตื่นขึ้นมาให้รีบอาบน้ำและแต่งตัวให้ดูทะมัดทะแมง เพราะที่โลกเวทย์มนต์มันมีอันตรายเยอะมาก กลัวว่าถ้าไปเจอสัตว์ร้ายเข้า เวลาวิ่งอาจจะเหยียบชายกระโปรงตัวเองล้มก็เป็นได้ แถมยังกำชับไว้อีกว่าควรรีบจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนเที่ยงวัน เพราะหลังจากเที่ยงวันจะมีคนเปิดประตูมิติมารับ ทำให้เธอต้องรีบหลับตั้งแต่หัววันทันที
‘นายท่าน...นายท่านขอรับอีกสองชั่วโมงจะเที่ยงแล้วนะขอรับ!’ เสียงเรียกของเอเลซัสดังขึ้นมาในหัว ทำให้คารารินที่กำลังหลับอย่างเพลินๆถึงกับต้องเด้งขึ้นมาทันที
“โอ้มายก็อต! อีกสองชั่วโมงจะเที่ยง!” เธอตะโกนออกมาอย่างตกใจและรีบเร่ง ก่อนจะรีบพุ่งเข้าห้องน้ำทันทีที่ตื่นนอน โดยที่เอเลซัสได้ออกมานอนเล่นบนเตียงของคารารันแทน เธอบอกกับมันว่าทุกครั้งที่เธออาบน้ำ ให้ออกมาจากจิตใจของเธอ เพราะถึงยังไงมันก็เห็นในสิ่งที่เธอเห็นด้วยกัน เธอจึงต้องให้มันออกมาข้างนอกทุกครั้ง ...ใครมันอาบแล้วไม่มองดูตัวเองกันล่ะ....?
หลังจากครึ่งชั่วโมงที่คารารันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เธอก็เดินออกมาหาเอเลซัสที่นอนสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงของเธอ “แต่งตัวแบบนี้ได้ใช่ม่ะ?” เธอถามมัน
เอเลซัสที่กำลังนอนอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาสำรวจเจ้านายของตนเอง ผมสีเงินซอยประบ่าแต่ตัดกับดวงตาที่มีสีแดงเลือดอย่างเห็นได้ชัด เธอใส่เสื้อแขนยาวมีฮู้ดสีดำทับกับเสื้อสีขาวด้านใน ใส่กางเกงขายาวสีดำและรองเท่าผ้าใบสีเทาคู่โปรดของเธอ ...ดูยังไงๆก็ผู้ชายชัดๆ... เอเลซัสคิดในใจ บุคคลตรงหน้ายิ่งกว่าเทพบุตรเดินได้ซะอีกเพราะผิวขาวๆของเธอทำให้เพิ่มเสน่ห์ขึ้นอีกเป็นกอง...
เอเลซัสพยักหน้า ‘นายท่านดูดีมากๆ แล้วก็เหมือนผู้ชายมากๆเลยขอรับ!’
“อืม ฉันชอบแต่งตัวแบบผู้ชายอ่ะ มันสะดวกดี ว่าแต่ไปโลกเวทย์มนต์แล้วต้องอะไรบ้างล่ะเนี่ย?”
‘ผู้ที่ทำพันธสัญญากับพลังแห่งเวทย์มนต์ จะต้องไปรายงานตัวที่เขตพื้นที่ผู้ทำพันธสัญญา ที่นั่นจะมีมนูษย์ที่ทำพันธสัญญาแบบท่านอยู่เต็มไปหมดเลยขอรับ หลังจากนั้นก็จะสามารถรวมกลุ่มกับนักเวทย์ที่ไม่ใช่ผู้ทำพันธสัญญาไปทำภารกิจเพื่อหาเงินได้อีกด้วย หากท่านชอบการผจญภัยละก็สามารถทำได้ และถ้าหากท่านโชคดีอาจจะมีนักเวทย์มาขอให้ท่านเข้าร่วมกลุ่มด้วยก็ได้ขอรับ’
“อ้อ...อย่างนี้นี่เอง หน้าสนใจมากๆเลยนะเนี่ย” คารารันพูดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ทันที ส่วนเอเลซัสตอนนี้ก็เข้าไปอยู่ในจิตใจของคารารินตามเดิม
ทันใดนั้นก็เกิดวงเวทย์ขนาดใหญ่ปรากฏตรงหน้าของคาราริน แล้วบุคคลผู้สวมผ้าคลุมสีแดงก็เดินออกมาจากวงเวทย์ทันที “เจ้าคือผู้ทำพันธสัญญาใช่หรือไม่?” ร่างนั้นถาม
“อืม” คารารันตอบอย่างตื่นเต้น
“ก้าวเข้ามาในวงเวทย์นี้ มันจะพาเจ้าไปยังโลกเวทย์มนต์” ร่างนั้นบอกส่วนคารารินก็ก้าวไปอย่างรวดเร็ว ทันที่ที่เธอก้าวเข้าไป ร่างของเธอรู้สึกเหมือนถูกดูดลงไปอย่างแรง....
ตุบ!!!
คารารันตกลงมายังสถานที่ใดไม่ทราบ เธอมองซ้ายมองขวาก็พบเพียง...กองขยะสด....ใช่แล้ว!ฟังไม่ผิดหรอก มันคือกองขยะสด!! อย่างน้อยไอ้กองขยะนี่ก็ช่วยไม่ให้เธอตกลงมาก้นกระแทกพื้นจนก้นแตกหรอกนะ เธอมองไปข้างหน้าพบแค่เพียงทางเดินไปยังหมู่บ้านเล็กๆด้านหน้าเท่านั้น อ่าว! มันไม่ได้ลงตรงที่เขตพื้นที่ผู้ทำพันธสัญญาหรอกเรอะ??
‘นายท่านระวัง มีอะไรบางอย่างกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้’ เสียงร้องเตือนของเอเลซัสทำเอาคารารินจะร้องไห้อยู่แล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ เพิ่งมาไม่ถึงนาทีก็จะตายแล้ว!!!
ทันใดนั้นก็ปรากฏร่างของมังกรสีขาวบินเหนือศีรษะของคารารัน ดวงตาสีฟ้าของมันช่างดีเหลือเกิน อยู่ตั้งข้างบนยังอุตสาห์เหลือบมาเห็นเธออีก! คารารันค่ำควรญอยู่ในใจ มังกรตัวนั้นบินลงยืนประจันหน้าของคารารันจนเธอถึงกับตาโตมองมันอย่างอึ้งๆ ....สวยจังเลย ดวงตาสีฟ้านั่นจะเอาไปขายจะได้กี่บาทนะ?
“ข้าได้กลิ่นของสหายข้า มนุษย์น้อย เจ้ารู้จักจ้าวแห่งการควบคุมเปลวเพลิงสีฟ้าหรือไม่?” มังกรตัวนั้นก้มหัวลงไปถามคารารัน จนเธอได้สติทันที
“อ...เอ่อ..นายหมายถึงเอเลซัสใช่รึเปล่า?”
“หืม?...” มันมองมาที่คารารันอย่างแปลกใจและสนใจในเวลาเดียวกัน “เจ้ารู้จักสหายข้ามนุษย์น้อย...เจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้เอเลซัสอยู่ไหน?”
ตอนนี้คารารันถึงกับอึ้ง ตะลึง ช็อค ไม่คิดว่าเอเลซัสจะมีเพื่อนด้วย แถมยังเป็นมังกรซะด้วย เธอพยายามคิดหาวิธีที่จะบอกกับมันว่าเธอทำพันธสัญญากับเอเลซัส แต่ก็กลัวว่ามังกรขาวตัวนี้จะโกรธที่เธอไปบังอาจทำพันธสัญญากับเพื่อนของมัน เมื่อมังการขาวเห็นว่าคารารันอ้ำๆอึ้งๆไม่ตอบสักทีก็แปลกใจ
“เฮเลฟ ข้ากับมนุษย์ผู้นี้ได้ทำพันธสัญญากันเรียบร้อยแล้ว...” เสียงปริศนาพูดขึ้นมา ทำเอาคารารันและมังกรขาวสะดุ้งทันที มันเบิกตากว้างมองเสือโคร่งข้างๆคารารันอย่างตกใจ
“เอเลซัส! ทำไมเจ้าถึงทำพันธสัญญากับมนุษย์ล่ะ เจ้าบอกกับข้าไม่ใช่หรือว่าจะไม่ทำพันธสัญญากับมนุษย์เด็ดขาด เพราะไม่มีใครควบคุมพลังของเจ้าได้สักคน?!” มังกรขาวผู้มีนามว่าเฮเลฟถามเอเลซัสอย่างตกใจ
“มนุษย์ผู้นี้ควบคุมพลังของข้าได้ นางมีไอพลังเวทย์ที่เข้มข้นมาก...”
“จริงหรือ...” เฮเลฟมองมาที่คารารันอย่างไม่อยากจะเชื่อ หากแต่เจ้าตัวยืนยันแล้วก็คงจะจริงเพราะหากควบคุมพลังไม่ได้ ทันที่ที่ใช้พลัง เปลวไฟสีฟ้านั่นจะเผาผู้ควบคุมอย่างไม่ปราณี “ข้าขออภัยเจ้านายของเอเลซัส...”
“หือ? ไม่เป็นไรหรอกนายคงคิดถึงเพื่อนใช่ไหม ดูท่าจากการพูดคุยคงสนิทกันมากเลยสินะ” คารารันพูดพลางยิ้มตายี ....ช่างเป็นมนุษย์ที่แปลกเสียจริง.... เฮเลฟคิดในใจ
“เฮเลฟ แล้วพี่น้องของเจ้าล่ะ?” อยู่ดีๆเอเลซัสก็โพลงขึ้นมา
แววตาของเฮเลฟเศร้าขึ้นมาสักครู่ก่อนจะหายไป “พวกเขาทำพันธสัญญาสัตว์เลี้ยงกับมนุษย์จนหมด บางตัวก็ตายเพราะถูกบังคับให้ใช้พลังมากเกินไป...”
“แล้วเจ้าล่ะ? ตอนนี้คงเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่แข่งแกร่งที่สุดแล้วกระมัง?”
เฮเลฟหัวเราะขื่นๆ“ข้าทำร้ายทุกคนที่พยายามมาทำพันธสัญญากับข้ามาแล้วหลายคนเลยทีเดียว”
“งั้นฉันขอทำพันธสัญญากับนายได้หรือเปล่า...?” คารารันตัดสินใจโพลงออกมา ตอนนี้เอเลซัสอึ้ง เฮเลฟอึ้ง และทุกอย่างก็ตกสูงความเงียบ...
“คารารัน...ทำไมเจ้าถึงอยากทำพันธสัญญากับเฮเลฟหรือ?” เอเลซัสถามอย่างสงสัย ไม่ใช่เพราะมนุษย์คนนี้โลภมากหรอกนะ...นี่เป็นสิ่งที่เขากลัวที่สุด กลัวว่าจะมองคนผิดไป...
“ฉันชอบดวงตาของเขา!!”
“ห๊ะ!?!” เอเลซัสและเฮเลฟอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ
“จะตกใจทำไมล่ะ สีตาเขาออกจะสวยขนาดนี้! ฉันชอบตาสีฟ้ามากของเฮเลฟมากๆเลยนะ เพราะมันดูสุขุมแถมยังเป็นประกายอย่างกับเพชรด้วย” คารารินตอบหน้ามุ่ย
“ฮะๆๆ เจ้าเป็นมนุษย์ที่ประหลาดเสียจริง ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมเอเลซัสถึงยอมรับเจ้าเป็นเจ้านาย...ก็เอาสิ ความจริงแล้วข้าเองก็อยากมีเจ้านายคนเดียวกันกับเอเลซัสเหมือนกัน” เฮเลฟพูดพลางหัวเราะกับความไร้เดียงสากับเด็กสาวตรงหน้า
“จริงๆนะ!!!” คารารินดีใจพลางกระโดดโลดเต้น เธอมีดวงตาสีฟ้าที่สวยที่สุดในโลกมาครอบครองแล้ว!!!
ความคิดเห็น