คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“เฟล ตอนนี้เจ้าอายุเท่าไรแล้วล่ะหือ?” ชายชราคนหนึ่งเดินไปถามหญิงสาวที่กำลังซ้อมดาบอย่างเพลินด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
“ถามทำไมอ่ะ เฒ่าไดซ์?” หญิงสาวหรือ ‘เฟล’ หันกลับมาด้วยสีหน้าเซ็งนิดๆ ถ้าหากชายชราหรือเฒ่าไดซ์ไม่ได้เป็นคนที่เลี้ยงดูเฟลมา ก็คงแทบจะไม่รู้เลยว่าบุคคลที่ยืนตรงหน้านี้เป็นผู้หญิง เพราะลักษณะนิสัยที่เยือกเย็น และห้าวๆ ทำให้ใครต่อใครหลงคิดว่าเป็นผู้ชายได้ไม่ยาก
ซึ่งลักษณะร่างกายของเฟลนั้นผอมบาง มีผิวขาวซีด ขอบตาคล้ำๆคล้ายอดนอน แต่หน้าอกราบ บวกกับหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก ถ้าหากมองว่าเป็นผู้ชายก็หล่อ มองเป็นผู้หญิงก็สวย(ตกลงเอาไงแน่=_=)
“เอาเถอะๆ ถ้าตอนที่เจ้าอายุครบ 16 ปีค่อยมาคุยเรื่องนี้กับข้าอีกทีก็ได้” เฒ่าไดซ์ตอบปัดๆ ทำให้เฟลหน้ามุ่ยไปทันที
“ไม่ต้องรอแล้วท่านผู้เฒ่า ตอนนี้ข้าอายุครบ 16 ปีแล้วล่ะ” เฟลพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคักตามมา
“เหอๆๆ งั้นก็ดี เจ้ามานี่ทีซิ” เฒ่าไดซ์ กวักมือเรียกเฟลไปหา พร้อมกับค้นบางอย่างจากกระเป๋าตัวเอง
“หาอะไรหรือเฒ่าไดซ์?” เฟลถามด้วยความสงสัย หากแต่ไม่มีเสียงตอบรับ เฟลจึงต้องนั่งมองท่าน ผู้เฒ่าของตนเองด้วยความสงสัยต่อไป...
“เจอแล้ว!! เอ้าเฟล เจ้าต้องใส่ไว้ตลอดเวลาเลยนะ” เฒ่าไดซ์ตะโกนเอามาหลังจากนั่งค้นหาอยู่นานแสนนาน จนทำให้เฟลที่นั่งข้างๆพลอยตกใจไปด้วย พอเฟลมองมาที่มือเหี่ยวๆของเฒ่าไดซ์ก็พบว่าเป็นสร้อยคอที่ห้อยด้วยผลึกคริสตัล โดยทีเจ้าผลึกนั่นมีตัวอักษรประหลาดๆสลักไว้ด้วย เฟลนั่งมองด้วยความสงสัย
“ให้ข้าหรือ?” เฟลถาม ด้วยแววตาเป็นประกาย มันช่างเป็นสร้อนคอที่สวยที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอเลย
“อืม เจ้าจะต้องดูแลมันดีๆนะ”เฒ่าไดซ์ตอบ เฟลพยักหน้า หงึกๆ ด้วยสีหน้าดีใจ
“ข้าจะดูแลมันเป็นอย่างดีเลย” เฟลพูดด้วยความหมั่นใจแล้วก็รีบนำสร้อยคอเส้นนั้นมาใส่ทันที ซึ่งก็ทำให้เฒ่าไดซ์ยิ้มออกมาน้อยๆ แล้วก็กลับไปค้นของอีกรอบ เพื่อหาของสำคัญอีกสองอย่าง
หลังจากที่ได้ของที่สำคัญครบสองอย่างก็นำไปให้เฟลทันที และของที่อยู่ในมือทั้งสองข้างนั้นก็ทำเอาเฟลตะลึง เพราะมือข้างที่ถือนั้นเป็นผ้าคลุ่มสีดำชั้นดีที่มีสัญลักษณ์กะโหลกสีขาวบริสุทธิ์อยู่ตรงกลาง หากแต่ของที่อยู่ในมืออีกข้างก็ทำเอาเฟลตะลึงจนตาโตเป็นไข่ห่านด้วยความอึ้งเช่นกัน เพราะของที่อยู่ในมือนั้นคือดาบสีขาวโดยที่ปลายของดาบนั้นเป็นสีเงินสะท้อนแสง พระอาทิตย์อย่างสวยงาม
“ของข้าหมดเลยหรือ” เฟลถามและยิ้มกว้างกว่าเดิมเมื่อพบว่าเฒ่าไดซ์ผงกหัว
“เจ้าบอกว่าถ้าอายุครบ 16 ปีจะออกเดินทางรอบโลกเลยไม่ใช่รึ”เฒ่าไดซ์หัวเราะลั่นเมื่อนึกถึงคำพูดนั้นจากเด็กสาว
“อันนั้นก็จริงแหละ งั้นพรุ่งนี้ข้าเดินทางเลยนะ” เฟลยิ้มอย่างเศร้าๆ
“ไม่ต้องพรุ่งนี้หรอก วันนี้แหละ อากาศกำลังดี ข้าเก็บของใส่ไว้ในกระเป๋าเวทย์ของเจ้าแล้วล่ะ” เฒ่าไดซ์ตอบด้วยสีหน้ายินดี พร้อมกับกวักมือเรียกให้เฟลเข้าไปใกล้ๆอีกรอบ
“มานี่สิ ข้าจะปลดผนึกพลังของเจ้าให้”เฒ่าไดซ์ตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“โถ่ นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้ปลดผนึดซะแล้ว” เฟลตอบหน้ามุ่ย ซึ่งทำให้เฒ่าไดซ์หัวเราะออกมาเสียงดัง พร้อมกับเอามือไปแตะที่หัวของเฟลแล้วท้องเวทย์ สักพัก เฟลก็เริ่มรู้สึกมามีพลังมากมายมหาศาลไหลทะลักเข้าตัวเธอมากมาย ออร่าแห่งความมืดแผ่ออกมาจากเฟลทันทีที่ท่องเวทย์จบ ความเย็นยะเยือกเข้าปกคลุมพื้นที่โดยรอบทันที หากแต่เฒ่าไดซ์กลับไม่รู้สึกกลัวเพราะเคยชินมาแล้ว
“เอาล่ะ ได้เวลาเดินทางแล้ว อย่าลืมเอาจิ้งจอกเทพตัวน้อยๆไปล่ะ”เฒ่าไดซ์พูดยิ้มๆ
“ข้าไม่มีทางลืมมันหรอก”เฟลยิ้มออกมา พร้อมกับหยิบผ้าคลุ่มมาคลุ่มตัวอย่างสง่า
“อย่าลืมเอาดาบไปล่ะ”เฒ่าอันหยิบดาบสีขาวขึ้มาแล้วนำมาใส่ปลอกยืนให้เฟล ซึ่งเฟลก็ยืนมือไปรับอย่างดีใจ เฒ่าอันพูดต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “เจ้าจะต้องดูแลมันให้ดี ไม่มีสิทธิ์ใช้อาวุธอื่นแล้วนอกจากมัน มันคือดาบศักดิ์สิทธิ์ ดาบชำระล้างของยมทูต...” เมื่อพูดจบ ร่างของเฒ่าอันก็หายไปอย่างช้าๆ
“รู้แล้วล่ะ” เฟลตอบเมื่อเก็บของสวนตัวเรียบร้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วก็หันไปเรียกจิ้งจอกเทพน้อยสัตว์เลี้ยงของตนพร้อมกับออกเดินทางทันที...
“ข้าทำภารกิจลุล่วงแล้วล่ะ..นายเหนือ...” เสียงแหบพร่าอันคุ้นเคยดังลอดออกมาจากประตูทันทีที่เฟลเดินลับตาไป
ความคิดเห็น