Inazuma eleven yaoi (เรื่องสั้น)

ลำดับตอนที่ #8 : [ Inazuma Go Chrono Stone ]♡Zanark x Gamma♡ You นายเป็นของฉันแล้ว (Nc18+)

หมวด : นิยายวาย

แนวนิยาย : Nc 18+/รักรุนแรง

[ Inazuma Go Chrono Stone ]♡Zanark x Gamma♡
 You นายเป็นของฉันแล้ว (Nc18+)

หัวใจสีโลหะกำลังสั่นไหว

ร่างกายมันขยับไปเอง

ทำไม...

ทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ

ทำไมกันนะ..

........

"เฮ้ย! ไอ้แกมม่าแกนี้จะนอนไปถึงไหนว่ะเนี่ย!? ตื่นได้แล้ว!"ร่างสูงๆของใครบางคนยืนเรียกคนที่นอนหลับอยู่อย่างโวยวาย

"อืม...อีกนิดหน่า"ร่างบางๆพูดพลางเอาผ้าห่มมาคลุมโปง

"แก...ลุกขึ้นสิโว๊ยยยย!"

พลัก!

"โอ้ย! ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว"

"หึ ดีไปอาบน้ำแต่งตัวเร็วเข้า"

"เออๆ"ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าห้องน้ำไป

"เร็วๆดิว่ะ!"

"เออๆ เสร็จแล้ว"ร่างน้อยๆเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมสีขาวที่เปียกปอน นัยน์ตาสีโลหะงัวเงียเล็กน้อยผิวสีขาวเนียนสะท้อนกับแสงอาทิตย์อ่อนๆ เสื้อสีขาวกางเกงยีนส์สีดำช่างเหมาะกับร่างนั้นเหลือเกิน ร่างสูงร่างตรงหน้าอย่างเคลิบเคลิ้ม

"ซานาร์ค!" เจ้าของชื่อถึงกับสดุ้ง

"ม...มีอะไรว่ะ!?"

"นายมองอะไรหรอ ชุดนี้ไม่ดีตรงไหนหรอ?"

"ป่าวๆ ไปกันเถอะ"

ทั้งสองคนเดินออกมาจากบ้านหลังน้อยๆ ถ้าถามว่าทำไมสองคนนี้ถึงมาอยู่ด้วยกันได้น่ะหรือ ก็เพราะ ร่างสูงไม่มีที่พักทางเบื้องบนจึงสั่งให้มาอาศัยอยู่กับเขาน่ะสิ! สองคนนี้เขารู้จักกันมานานแล้วล่ะ เจอกันทีไรทะเลาะกันตลอด ไม่ไหวเลย~ วันนี้ทั้งสองคนต้องไปสวนสาธารณะที่จัดงานเทศกาลดอกไม้ ทั้งสองคนเดินมาจนถึงหน้างานเทศกาล

"ในที่สุดก็ถึงซะที"

"เหอะ กะแล้วว่าต้องพูดแบบนี้"

"เงียบๆไปเลย!"

"ไง แกมม่า" บุคคลที่สามเดินเข้ามาทักทาย

"ไง อัลฟ่า สบายดีหรอ"

"อืม สบายดีนายล่ะ?"

"ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่"

"งั้นหรอ ดูแลตัวเองด้วยนะ" อัลฟ่าพูดพลางลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆ

"ฉันไม่ใช่เด็กนะ"

"งั้นหรอ เห็นเตี้ยเลยนึกว่าเป็นเด็ก"

"อะไรน่ะ!?"

ทั้งสองเถียงกันไปมา โดยไม่สังเกตเลยว่ามีสายตาหนึ่งกำลังจ้องมองพวกเขาอยู่ สายตานั้นจ้องด้วยแววตาที่โกรธเกรียวและหึงหวงอยากจะเข้าไปกระชากคนตัวเล็กออกมาซะตอนนี้ แต่ก็ได้เพียงแค่ยืนมองอยู่ห่างๆ

"ซานาร์คเข้าไปได้แล้ว!"ร่างบางวิ่งมาจับมือของร่างสูงและวิ่งนำเข้าไปในงาน

"สมาร์ท สวัสดีนะทุกคน"

"ไง แกมม่า ไง ซานาร์ค"

"ไง ซารุ"

"กะแล้วว่าต้องพูดแบบนี้"

"มาด้วยหรอ?"

"อืม นายด้วยหรอ"

"ใช่ น่าสนุกจะตายหนิ"

"นั้นสิ"

"ชิไม่เห็นน่าสนุกตรงไหนเลย"

"เอาหน่า เดี๋ยวก็สนุกเองล่ะ" เบต้าสาวร่างเล็กน่ารักเดินเข้ามาร่วมวงสนทนา

"ใช่ หัดทำตัวมีอารมณ์ซะบ้างสิ!"

"จะให้ฉันมีอารมณ์ดีได้ไงล่ะ ก็ฉันเห็นนาย..."

"ฉันทำไม!?"ร่างบางเค้นคำตอบ

"ชิ ไปซื้อน้ำดีกว่า"ร่างสูงพูดพลางเดินออกมา

"เดี๋ยว! นายบอกฉันมานะ'

"นายนี้มัน'น่ารำคาญ'จริง!" ประโยคสั้นๆทำให้ร่างบางเบิกตาโตและถอยห่างออกไป นัยน์ตาสีโลหะเริ่มมีน้ำสีขาวคลอเล็กน้อย ร่างสูงของซานาร์คมองร่างน้อยๆของแกมม่า ก่อนจะยกมือขึ้นไปหมายจะเช็ดน้ำตาให้ แต่ก็ต้องหยุดชะงักและชักมือกลับ

"แค่นี้ก็ร้องไห้แล้วหรอ ไอ้เจ้าสวะ!" ร่างสูงพูดก่อนจะหันหลังให้กับร่างบางและสาวเท้าออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว 'เจ็บปวด' ความรู้สึกนี้ก้องอยู่ในหัวของทั้งสองคน

"อึก อึก บ้าที่สุด! ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยล้ะ!? งี่เง่าจริงๆเจ้าหัวใจงี่เง่า"ร่างบางพูดพลางกำหน้าอกของตนเองไว้แน่น

"ทำไม...ถึงต้องเจ็บปวดด้วย..?"น้ำสีขาวใสค่อยๆไหลออกมาจากเบ้าตาของร่างสูงอย่างช้าๆ

งานเทศกาลเป็นไปอย่างรื่นเริง แต่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ไม่ยอมหัวเราะเลย จนกระทั่งงานเทศกาลจบก็เกือบ 5-6 โมงเย็นแล้วทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับบ้านไป และแน่นอนว่าเค้าทั้งสองคนต้องกลับด้วยกัน ระหว่างทางเต็มไปด้วยความเงียบ ไร้ซึ่งคำสนทนาของทั้งคู่ ทั้งสองคนเดินมาเรื่อยๆจนถึงที่พักของพวกเขา

"ราตรีสวัสดิ์นะ" แกมม่าเอ่ยเสียงเบาก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

"เดี๋ยว!"คนตัวเล็กชะงักก่อนจะหันมามองคนที่ตัวสูงกว่า

"มีอะไรงั้นหรอ?"

"ฉันนอนด้วย"

"ห่ะ!?"

"ฉันนอนด้วย ได้ยินรึยัง!?"ร่างสูงพูดให้ดังขึ้น

"ทำไม..."

"ง่วงล้ะ ไปกันเถอะ"

"ด...เดี๋ยว!?"ร่างบางถูกร่างสูงผลักไปยังห้องนอน หลังจากนั้น เขาก็ผลักร่างบางๆให้นอนลงกับเตียงและนอนกอดทันที

"อะ...อะไรเนี้ย!?" ร่างบางโวยวายด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ

"..."ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะขึ้นค่อมร่างบาง นัยน์ตาสีโลหะปะทะเข้ากับนัยน์ตาสีเขียวดำอย่างตรงๆ ก่อนที่ร่างบางจะเป็นคนเปิดบทสนทนา

"ไหนว่าฉันน่ารำคาญไง ทำไมถึงทำแบบนี้ อย่ามายุ่งสิ! นายจะได้ไม่รำคาญ"ร่างสูงเบิกตากว้างก่อนจะทำหน้าเศร้า ร่างบางมองใบหน้านั้นอย่างไม่เข้าใจ

"ฉัน..ขอโทษ"คำพูดที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากของคนตรงหน้าทำให้ร่างบางตกใจ

"ขอโทษ?"

"ใช่...ขอโทษที่ฉันว่านายน่ารำคาญ ฉันแค่รู้สึกหึงนายแค่นั้นเอง.."

"หึง...นี้นาย"

"อืม .. ฉันคงชอบนายเข้าให้แล้วล่ะ"

"ห...ห่ะ.."ร่างบางหน้าแดงระรือ

"อย่าไปทำตัวสนิทสนมกับคนอื่นนอกจากฉันนะ เข้าใจมั้ย,"

"เดี๋ยว! ฉันยังไม่ได้ตกลงว่าจะเป็นของนายนะ!?"

"เดี๋ยวก็เป็นแล้วล่ะ" ร่างสูงแสยะยิ้มก่อนจะสไลด์ริมฝีปากไปยังต้นคอขาวๆของร่างบางอย่างชำนาญ

"ด..เดี๋ยว"ร่างสูงไม่ฟังคำทักท้วงก่อนจะถกเสื้อร่างบางขึ้นพลางลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย

"อึก ย...หยุดซะที" ร่างน้อยๆพยายามเอามือผลักหัวของร่างสูงออกไปแต่ก็ไม่สำเร็จ

"หึ นายเสร็จแน่"

คำคืนที่แสนยาวนาน ร่างสูงค่อยๆถอดเสื้อผ้าของร่างบางจนหมดก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากของร่างบางและใช้ลิ้นแกร่งควานหาความหวาน ลิ้นเล็กๆของคนตัวเล็กพยายามขัดขืนอย่างเต็มที่แค่ก็ไร้ผล ร่างสูงค่อยๆจูบต่ำลงมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงจุดอ่อนไหว ก่อนจะอมมันเข้าไป

"ย...หยุด ต...ตรงนั้น...อ๊า~...อึก"

"อย่างเกร็งสิ ฉันจะทำให้นายสบายเอง"

"หยุด...อ๊า~"

"น...นึกแล้วว่าต้องพูดแบบนี้"

แก่นกายความเป็นชายของร่างสูงค่อยๆเข้าไปในตัวของร่างบางอย่างอ่อนโยนเพราะกลัวคนตรงหน้าจะเจ็บ

"อึก...จ..เจ็บ..เบาๆหน่อยสิ มันเจ็บ"ร่างบางพูดพลางน้ำตาไหลออกมา

"ขอโทษที ทีอีกนิดนะ ไม่ต้องเกร็ง"

"ต...แต่..อ๊า~"

"ท...ทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็ชิน อีก"

"ซะ...ซานาร์ค"มือของร่างบางโอบรอบคอร่างสูง ร่างสูงก้มลงไปประทับริมฝีปากลงอีกครั้งก่อนจะขยับเอวแรงขึ้นจนร่างบางถึงกับร้องลั่นออกมา

"เจ็บ!"

"ทนไม่ไหวแล้ว ขอโทษนะ"

น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมา ร่างกายของทั้งคู่อ่อนแรงไปหมด ทั้งคู่มองตากันก่อนจะยิ้มออกมาและเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยกัน..

อรุณสวัสดิ์แกมม่า

วันนี้เป็นวันแรก

ที่นายเป็นของฉันนะ

ทำหน้าที่ให้ดีด้วยล่ะ!

เจ้าสวะหน้าสวย

........


By ผู้โดดเดี๋ยวแห่งทุ้งหญ้าสีดำ