Fic 2min ::Friend..?::

ลำดับตอนที่ #4 : ::3

วันแรกของการเรียนจะเป็นยังไงบ้างนะเนี่ย โอ้ย! คิดแล้วกลุ้ม

ผมเป็นคนชอบมาเรียนเช้าๆอยู่แล้ว ผมชอบเวลาที่สถานที่ที่ผมอยู่ยังไม่มีคน ผมชอบวามเงียบ สงบ

ตอนอยู่โรงเรียนเก่าผมชอบที่จะออกไปนั่งข้างหน้าของหน้าระเบียงบ่อย (ไรเตอร์พูดไม่ถูกอ่า)

ผมชอบไปรับผมที่พัดผ่านมา เวลาผมเครียดหรือผมต้องการอยู่คนเดียวผมจะไปตั้งอยู่ตรงนั้นบ่อยๆ

และมันก็ดีจริงๆที่มหาลัยนี้มีแบบที่ผมต้องการ ผมจึงปีนออกไปนั่งเล่น

“  ลมเย็นดีจังแหะ”

“แทมิน!!!!!!!! แกอยู่ไหน!!!!”

เสียงใครเนี่ย!!  อารมณ์ที่สร้างมาพังหมดหมดเลย - - เอ๊ะ แต่เสียงคุ้นๆว่ะ

 โผล่หน้าไป

ว่าแล้วเชียว อิ๊เสียงแปดหลอด ‘คีย์’

“คีย์  ฉันว่าแล้วต้องเป็นแก”ร่างบางพูดขณะกำลังปีนเข้ามาในห้อง

“แกเนี่ยนะแทมิน   ยังไม่เปลี่ยนจริงๆ ฉันกะแล้วว่าถ้าแกมาเห็นแกต้องกระโดนลงไปนั่งกินลมแน่ๆ และฉันก็ทายถูก”

“หรา.....อนาคตแกจะไปเป็นหมอดูแงะห่ะ รู้จริง!!”

“ก็ฉันเพื่อนรักแกนิ จะไม่รู้ได้ไง คิกๆ” คีย์วิ่งมากอดคอ

“ไปกอดแฟนแกเลยป่ะอยู่ข้างๆห้องอ่ะ ไปเลย~ “

“เออ รู้แล้วไปกอดอยู่แล้วละย่ะ ไปล่ะ คิๆ”

“เออ”

ในกลุ่มผมมาเช้าสุดก็มีผมกับคีย์นี้ล่ะนอกนั้นนะเสียงออดขึ้นเมื่อไหร่ถึงจะโผล่กันมา เฮ้อ~

ในห้องเขาให้เลือกได้ว่าจะนั่งตรงไหนก็ได้ ผมเลือกนั่งข้างหน้าต่างนั่งข้างกับซองมิน

ส่วนตีย์กับฮีชอลนั่งข้างกลังผม ผมได้จองให้เรียบร้อย ฮ่าๆ

ร่างบางนั่งจัดการกับข้างของในกระเป๋ามาวางในใต้โต๊ะอย่างเป็นระเบียบ

ตึก ตึก ร่างบางก็ได้รับรู้ว่ามีใครกำลังเดินมาทางห้องของขา ได้แต่นั่งลุ้นว่าจะเป็นใครกันนะ เพื่อนใหม่หรือเคยรู้จักนะ

และเขาก็เดินเข้ามาในห้อง

กึก! ร่างบางรีบหันหน้าหนีทันที  ‘มินโฮง นี้หน่า  ไม่คิดเลยว่าจะเป็นมินโฮอ่ะ TT จะทำตัวยังไงดีเนี่ย ..

ร่างบางค่อยๆหันไปมองร่างสูง ร่างสูงกำลังเลือกที่นั่ง มินโฮหนังลงเกือบหลังห้อง นั่งริมหน้าต่างที่ผมของไปดินเล่นตรงข้างล่างระเบียบ ง่ายๆแถวถังขยะ แล้วร่างสูงก็นั่งลงกับเก้าอี้จัดข้างของอะไรเสร็จ ขณะที่ร่างบางมองร่างสูงอย่างลืมตัว เผลอมองนานไปหน่อย อยู่ดีๆร่างสูงก็มองมาที่ร่างบาง ทำเอาร่างบางสะดุ้ง ตกใจร่างบางรีบหันหนีทันที

‘แย่แล้ว มินโฮต้องรู้แน่เลยว่าเราแอบมองอ่า ><’

…………………………………………………………

Minhopart

ทำไมผมต้องมามหาลัยแต่เช้าด้วยเนี่ย แม่นะแม่ไม่เห็นจะต้องรีบปลุกผมเลย

แต่ว่า  มหาลัยตอนเช้าๆเนี่ยก็เงียบดีเหมือนกันแหะ  

ร่างสูงก้าวขึ้นมาตามบันไดมาที่ห้องของตัวเอง

พอผมก้าวเขาให้ห้อง ร่างสูงก็เห็นคนคนนึงซึ่งนั่งอยู่ในห้องนี้ก่อนแล้ว ‘ผมคิดว่าผมมาเช้าสุดแล้วนะเนี่ย’ แต่กลับมีคนมาเช้ากว่ผมอีก  ผมเห็นแต่ข้างหลัวของร่างบางคนนั้นผมไม่แน่ใจว่าร่างบางคนนี้คือใคร ผมเดินไปเลือกที่ที่ผมจะนั่งจัดหนังสือวางกระเป๋าเรียบร้อย ผมรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังมองผมอยู่ ผมเงยหน้าขึ้นเห็นร่างบางคนนั้น ร่าบางคนนั้นก็คือ ‘แทมิน’ นั้งเอง

ผมก็ตกใจเหมือนกันว่าคนๆนั้นเป็นแทมิน  ร่างบางของแทมินนั้นตอนแรกเค้ามองผมอยู่แต่พวกเค้าเห็นผม เค้าก็รีบหันหนีทันที

ผมคิดว่าผมควรจะไปทักร่างบางนั้นดีไหม เพราะเมื่อวานผมทำท่าทีไม่ดีกับเขา

ผมเลือกเดินไปทางดานหน้าแทมินแล้วผมก็.....................

ตึง!

“ว่าไงมาเช้าเชียวนะ” ร่างสูงเดินไปทุบโต๊ะร่างบางเพื่อแกล้งให้ร่างบางตกใจ และมันก็ได้ผล

“อุ้ย! ตกใจหมด มินโฮ”

“555 ขำๆน่า ก็เห็นนั่งก้มหน้าอยู่นั้นแหละ ก็เลยจะมาแกล้งให้ตกใจเล่นๆนะ 55”

“นี้! ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ” ร่างบางตีแขนร่างสูง

“คือ..เมื่อวานขอโทษนะที่รีบวิ่งออกมาก่อนน่ะ คื.อ.. แค่รีบกลับบ้านเฉยๆอ่ะ ไม่ได้มีไรจริงๆนะ” แล้วจะพูดตะกุกตะกักทำไมฟ่ะเนี่ยมินโฮ

“ชั่งมันเถอะ แทมินก็ไม่ได้คิดอะไรนิ ^^” ร่างบางตอบกลับพร้อมกับยิ้ม แต่ในใจ‘ฉันคิดมากไปแล้วล่ะ’

“555 ขอบคุณนะ”

“ขอบคุณทำไมอ่ะ แต่ที่จริงแทมก็เคืองๆอยู่นะอยู่ดีๆก็วิ่งหนีไปนะ”ร่างบางอยู่ดีๆก็อยากแกล้งร่างสูงขึ้นมา เพื่อจะทำให้เราทั้งสองใกล้ชิดกันมากขึ้น

“อ้าว ไหนบอกไม่คิดไงอ่า งั้นขอโทดนะๆๆ”

“หึ!”

“โห่ ดีกันๆ ขอโทษนะ” ร่างสูงทำหน้าอ้อนๆ

“ ฮึ ฮ่าๆๆๆ ติดกับแล้วๆ” ร่างบางระเบิดหัวเราะออกมาเมื่อเห็นร่างสูงทำหน้าอ้อนใส่เค้า

“อย่าหัวเราะงั้นสิ”

“555 โทษทีๆ คิกๆ”

“คินี้แนะ! โทษฐานที่ตอนแรกทำให้ตกใจ” ร่างบางตีเข้าที่แขนร่างสูง

“โอ้ย ตีหรอ” ร่างสูงแกล้งตีกลับร่างบาง

ตอนนี้ทั้งสองคนไล่วิ่งตีกันอย่างสนุกสนานอยู่ในห้อง ต่างคนต่างอยู่ในโลกของตัวเอง โดยเฉพาะร่างบางที่อยากให้โลกของตัวเองนี้หยุดลง หยุดโลกๆนี้ให้มีเพียงเค้าและร่างสูงตรงหน้านี้ แค่เขาและผม สองคนก็พอ ร่างสองร่างไล่ตีเล่นกันโดยไม่รู้เลยว่ามีร่างสูงอีกคนที่พึ่งมาถึงห้องเรียนได้สักพักและยืนมองทั้งสองร่างที่กำลังอยู่ในโลกของเค้าสองคน