steps love จังหวะรัก

ลำดับตอนที่ #1 : Good bye my love and Begin beloved

Good bye my love

                ท่ามกลางความพลุกพล่านของผู้คนที่กำลังมีความสุขในฤดูกาลแห่งความรัก ชายหนุ่มร่างสูงกำลังมองหาบางสิ่ง สิ่งที่ทำให้เขาทรมานที่สุดในชีวิต ทรมานกับความรักที่ไม่มีทางเป็นไปได้ นั่นคือการมองหาหัวใจอีกดวงที่จะมาแนบชิดใจดวงน้อยๆของเขา

                หญิงสาวกับชายหนุ่มกำลังยืนตระคองกอดกัน พวกเขากำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งรัก ที่ดูเหมือนในโลกนี้จะมีเพียงแค่เขาและเธอสองคนเท่านั้น ความอบอุ่นแผ่ซ่านบริเวณรอบกายคนทั้งสอง หากแต่กลายเป็นไฟเผาใจคนๆหนึ่งที่กำลังยืนมองอยู่ไม่ไกลนัก

                ดวงตาของชายหนุ่มหลุบต่ำลง เมื่อมองภาพเบื้องหน้า หัวใจของสลายลง เมื่อเขารู้ใจเธอแล้วว่าในที่สุดเธอเลือกใครอีกคนที่ไม่ใช่ เขาจะทำอย่างไร ก็ได้แต่เพียงยอมรับชะตา กามเทพน้อยไม่ได้เข้าข้างเขา หากแต่ชายหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นได้ใจเธอมาทั้งดวง ทั้งที่เขามั่นใจในรักที่มีนั้น สามารถมอบรักของเขาให้เธอได้ไม่แพ้ใครคนนั้น เขาพร้อมจะปกป้องเธอเสมอและตลอดไป ณ ตอนนี้ แม้จะได้แค่เพียงยืนอยู่ห่างๆ เป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวแต่ไกลหัวใจเธอ เขาก็ยอม ลาก่อนที่รักของผม ซอยัง

Begin beloved

                ไม่น่าเชื่อว่าเมืองหลวงเล็กๆ อย่างกรุงโซล ช่างมีมนตร์สะกดให้คนๆหนึ่งต้องมนต์อยากจะมาเสียเหลือเกิน เธอใฝ่ฝันอยากจะเข้าไปทำงานและมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่ต้องมาลำบากอยู่แถวชนบทนี้และไม่ได้ทำงานที่ฝันเมื่อสมัยยังเด็ก ในที่สุดร่างบางก็ตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปกรุงโซล ดินแดนที่เธอฝันและอยากจะค้นหามนต์เสน่ห์นี้

                เธอหอบกระเป๋ากระเดินทางใบหนาแล้วตั้งใจจะมุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟ ในขณะเธอที่เธอกำลังข้ามถนน มีรถยนต์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็ว แต่เธอหลบทันขาเรียวดึงขากลับอย่างรวดเร็ว ด้วยความตกใจ มือบางทั้งสองทิ้งกระเป๋าลงทันที แล้วปิดปากตัวเอง เธอรู้สึกตกใจแต่ยังคงครองสติไว้ได้

                “ฮัลโหล ผมไม่ได้ยินคุณพูดเลย ตอนนี้ผมอยู่ชานเมือง สัญญาณไม่ค่อยดี” เมื่อชายหนุ่มกำลังใช้มือปิดลำโพงที่ใช้ในการสนทนา ทำให้ไม่ระวังและไม่ได้ทันมองถนนเบื้องหน้า เลยทำให้เกือบเฉี่ยวใครบางคนเข้าที่กำลังจะก้าวขาข้ามถนนเล็กๆนี้ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาไม่ถึงเสี้ยวนาที เขาตัดสินใจเบรกรถยนต์ เมื่อดึงสติกลับมาได้ ชายหนุ่มรู้สึกตกใจเล็กน้อยแต่ก็ต้องตั้งสติ ตาคมมองที่กระจกส่องหลัง เห็นผู้หญิงร่างบางสวมโค้สตัวหนาและผ้าพันคอสีแดง ข้างกายมีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ถูกทิ้งไว้ และกำลังยืนอยู่ข้างถนน โชคดีที่เขาไม่ชนเธอ เขาคิดในใจ เมื่อมองภาพในกระจกแล้ว มือหนารีบผลักประตูรถยนต์และรีบวิ่งไปหาหญิงสาว ที่ตอนนี้เขาคิดว่าเธอกำลังตกใจอยู่ ทำให้เขาคิดว่า เขาน่าจะระวังมากกว่านี้ในขณะขับรถไม่น่ารับโทรศัพท์เลย เพราะถ้าเกิดอุบัติเหตุไปคงแย่แน่ เมื่อถึงตัวหญิงสาว เขามองเธอ มือหนายกขึ้นโบกตรงหน้าหญิงสาวเพื่อเรียกสติเธอ เพราะเขามายืนตรงหน้าเธอ แต่เธอก็ยังไม่ขยับตัว

                หญิงสาวใจหายเล็กน้อย แต่สติก็กลับมานานแล้ว เธอยืนอึ้งไปชั่วขณะ เพราะชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอ กำลังใช้มือโบกที่หน้าเธอ เพื่อเรียกสติ ตอนนี้เธอไม่ได้ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านไปแล้ว แต่ผู้ชายตรงหน้าของเธอ เขาเหมือนเทพบุตร ด้วยสีผิวที่คมเข้ม ผิดกับคนเกาหลีที่ผู้ชายส่วนใหญ่จะผิวขาว ดวงตาคม ริมฝีปากได้รูป สีชมพูระเรื่อ กำลังโน้มหน้าเข้ามาใกล้เธอนั่นเอง

                เมื่อเธอตะลึงไปนาน เขาจึงใช้มือหนาจับไปที่ไหล่ของเธอ

                “เอ่อ ปล่อยฉันเถอะคะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ปลอดภัยดี”

                “ผมขอโทษครับ ผมไม่ทันระวัง คุณบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”

                “เปล่าคะ” เธอตอบเขา แต่อาจจะโกรธบ้าง เพราะถ้าเธอเกิดเดินไม่ระวังอีกคน จากแผนที่จะไปโซลคงเปลี่ยนเป็นนอนโรงพยาบาลเป็นแน่