steps love จังหวะรัก

ลำดับตอนที่ #3 : Part of 2 falling in love

Part of 2  falling in love

          วันใหม่ก็มาถึง วันนี้เขามาทำงานที่บริษัทเพลง ซึ่งเปิดไว้ทำเล่นๆ แก้เครียด ส่วนบริษัทจริงๆที่เขาทำอยู่เป็นบริษัทอีกบริษัทหนึ่งที่ เขาได้รับมรดกจากบิดาของเขา เกี่ยวกับการผลิตเสื้อผ้าและส่งออกสู่ตลาดชั้นนำของโซล

                “คุณจินวูคะ คือว่า มีนักร้องวงหนึ่งมารอคุณตั้งแต่เช้าแล้วคะ เขาบอกว่าคุณเชิญเขามา”

                “บอกพวกเขาให้เข้ามาพบผมที่ห้องประชุมชั้นสามนะ ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ผมขอทานกาแฟก่อนแล้วจะไปพบ”

                “คะ”

                บริษัทเพลงนี้เป็นบริษัทไม่ใหญ่นัก มีอยู่ห้าชั้น เขาเองอยู่ชั้นห้า มีห้องประชุม ห้องอัดเสียง และห้องอื่นๆที่จำเป็น แม้จะบอกว่าเล่นๆ แต่ผลงานที่ออกสู่ตลาดไปแล้วนับว่าไม่เล่นเลย

                เขาเป็นทั้งประธานบริษัทแล้วก็นักแต่งเพลงที่หาตัวจับได้ยาก งานเพลงดังๆและติดชาร์ตอยู่ ปฎิเสธไม่ได้เลยว่า ถ้าไม่ใช่เนื้อหาดี และการคัดเลือกนักร้องอย่างมีประสิทธิภาพคงไม่เป็นที่ยอมรับของกลุ่มผู้ฟังเป็นแน่

                เมื่อการประชุมเสร็จลง เขาก็นัดหมายกับนักร้องกลุ่มนี้ว่าให้ลองมาเทสเสียงอีกรอบว่าเหมาะกับเพลงของเขาหรือไม่ อีกสองวันข้างหน้า เพราะช่วงนี้ห้องเต็มไปหมด คงต้องรอคิวก่อน

ตอนนี้เขากำลังจับงานเพลงชิ้นใหม่ ให้กับนักร้องหน้าใหม่ที่กำลังอยู่ ณ ขณะนี้ เธอเป็นข้าวของน้ำเสียงหวาน และขับขานเพลงของเขาได้อย่างน่าฟัง แต่เขาก็ต้องหาสิ่งที่แตกต่าง และเพื่อพัฒนางานต่อไป นี่เป็นเหตุให้เขาต้องไปสำรวจตลาดและไปซื้องานเก็บไว้ด้วยเงินของเขาเอง จริงอยู่ที่บริษัทมีงานเพลงแต่ความรู้สึกที่ได้มันก็ต่างกัน เขาชอบเสียเงินซื้อผลงานของตัวเอง เหมือนกับว่าเป็นของสะสมที่ต้องติดตามอยู่เสมอ จะได้เข้าใจความรู้สึกของผู้ฟังด้วย และนี่เป็นเหตุให้เขาได้พบเจอหญิงสาว ร่างเล็ก น่ารัก ที่ร้านเพลงเมื่อวานนี้ จริงอยู่ที่ร้านนี้เป็นร้านประจำที่เขามักจะไปเลือกซื้อเพลงบ่อยๆ แต่การเจอเธอเป็นครั้งแรกนี้แสดงว่าเธอเพิ่งมาทำงานที่นั่นได้ไม่นาน น่าจะไม่เกินอาทิตย์ เพราะเขาไม่มีเวลาไปที่ร้านนั้นประมาณอาทิตย์หนึ่งพอดี ทีนี้เขาคงต้องไปบ่อยๆขึ้น เพื่อจะได้ไปเจอหน้าเธอ หรืออย่างน้อยขอเบอร์โทรศัพท์ของเธอได้ก็ยังดี

Step 2

          ชายหนุ่มพาหญิงสาวไปสมัครงานที่ร้านขายเพลงกับเพื่อนของเพื่อนๆของเขาที่บังเอิญมาตรวจงานร้านพอดี และเขาก็รับเธอเข้าทำงานอย่างง่ายดาย ทั้งยังบอกให้เธอย้ายมาอยู่ที่หอพักของร้านที่อยู่ไม่ไกล และกำลังว่างอยู่หนึ่งห้องพอดี

                "ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณคิมมิน ถ้าไม่ได้คุณ ฉันคงลำบากมาก"

                "ไม่เป็นไรครับ เอาเป็นว่าอย่าลืมสัญญานะครับ"

                "สัญญา" แล้วหญิงสาวก็ทำหน้างง

                "อ่าว ไม่ทันไร ลืมแล้วหรอครับ ก็ถ้าได้เงินเดือนเดือนแรก คุณต้องเลี้ยงผมไงครับ"

                "ได้คะ สัญญา ไม่ลืมแน่นอนคะ" แล้วเธอก็ฉีกยิ้มให้เขา

               " ฉันว่าคุณไปพักผ่อนเถอะนะคะ ขับรถมาทั้งคืน เดี๋ยวฉันย้ายของเข้าหอเลยคะ พอเสร็จแล้วจะได้เริ่มงานเลย'

               "ครับ งั้นเอาเป็นว่า ว่างๆผมจะแวะมาเยี่ยมนะครับ จริงๆแล้วบริษัทผมก็อยู่ไม่ไกลนี้เองครับ"            

              " หรอคะ  งั้น ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ  ขับรถกลับดีๆนะคะ" แล้วเธอก็โบกมือลา ให้กับรถยนต์ที่แล่นห่างออกไป

                หากแต่สายตาคมยังคงลอบมองยังหระจกหลังก่อนจะเลี้ยวรถ ทำให้ไม่เห็นเธอแล้ว