white รักสีขาว

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทอม

 "แกก ตื่นเดี่ยวนี้นะยะ เดี่ยวก็ไปสายกันพอดี"ชันตะโกนปลักยัยเจแปนเพื่อนรักมากกก ที่ตอนนี้กำลังนอนไม่ยอมลุก เหอะ ก็เมื่อวานใครใช้ให้แกดูหนังจนดึกดื่นละ

"ครอกกก"

"ถ้าแกสาย เดี่ยวก็แต่งหน้าไม่ทันหรอก"

พรวดดด

และคนที่นอนอยู่ตะกี้ก็ลุกขึ้นมาด้วยความไวแสงวิ่งเข้าห้องน้ำไป ให้มันได้แบบนี้สิ ลืมแนะนำตัวไป ชันชื่อ จอเจียร์ นร .ปีสาม ของรร.xyz เห็นอย่างนี้ชันเป็นถึงนร.ดีเด่นเชียวนะยะ ส่วนคนที่ชันปลุกตะกี้คือเพื่อนรักของชันเอง ชื่อเจแปน เราย้ายมาจากรร.เดียวกันเมื่อสามปีที่แล้ว เรียกได้ว่าสนิทสุดๆไปเลยละ เราทุ่มเงินจำนวนมากเพื่อเช่าคอนโดนี้ ซึ่งโชคดีที่ลุงเจ้าของห้องนี้เป็นอาจารย์ในรร. เค้าเลยให้เช่าในราคาถูกลงมาหน่อย 

ห้อง130

 "ไอฟานนนนน ข้าวเช้าเสร็จแล้ว ออกมาก่อนที่มันจะเย็น!"

ก๊อกๆๆ

เสียงปลุกดังเข้ามาทำให้ผมที่กำลังหลับสบายกลับต้องตื่น ให้ตายเถอะ

"ไอฟานน!! ชันจะนับ1-3ถ้าแกไม่เปิดประตูชันจะเปิดเข้าไปละนะ"เสียงมารผจญดังมาอีกรอบ

"และแกคงรู้ว่าถ้าชันเข้าไป มันจะเกิดไรขึ้น"ง่วงชะมัด

"1.."!!

"2..."!!!

แอ๊ดดดดด

"ดีมาก รีบๆออกมากิน ชันจะไปอาบน้ำละ"

"เออ!!"ให้ตายยย ที่ผมเปิดเพราะไม่ใช่กลัวมันหรอกนะ แต่แค่ไม่มีอารมมาออกแรงก็เท่านั้น เดี่ยวๆๆ อย่าคิดไปไกล ออกแรงที่ผมหมายถึงคือสู้กับแรงช้างของมัน ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นมันทำผมข้อมือเคล็ดไปวันนึงเต็มด้วยท่าถีบผมตกจากเตียง-_- และครั้งก่อนหน้านั้นเหมือนจะเป็นเอาน้ำเย็นมาสาด เห็นได้ชัดว่าผมขี้เกียจที่จะต่อล้ออะไรกับมันสุดๆไปเลยละ อ่อ ผมชื่อซานฟาน ส่วนไอเพื่อนบ้านั้นชื่อ ออสเตรีย เราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆละ และที่มาอยู่คอนโดเดียวกันก็ไม่ใช่มีเหตุผลไรมาก คอนโดนี้เป็นของพ่อผม และชั้นที่อยู่นี้ทั้งชั้นก็มีแค่ผมกับมัน ห้องแบ่งออกเป็นสองห้องนอนใหญ่ เพราะถ้ามีห้องเดียว ผมกับมันได้ฆ่ากันตายก่อนแน่ 

รร.xyz

"วันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรก อาจารย์อยากให้ทุกคนมีความสุขกับการเรียนและเพื่อนร่วมชั้น ถึงแม้ห้องเราจะมีเพื่อนที่ไปเรียนต่อตปท.กันมาก และเหลืออยู่แค่นี้ก็อย่าทิ้งความสามัคคีกันละ ปีนี้ก็มีงานใหญ่อยู่หนึ่งงานคืองานกีฬาสี จะต้องมีการลงแข่งขันกีฬาก้เดี่ยวพรุ่งนี้จารย์จะเอาใบลงกีฬามาให้เลือก สำหรับวันนี้ก็แค่นี้แหละ โชคดีกับการเรียนวันแรก"หลังจากที่โฮมรูมจบ ทุกคนก็หันหน้าเข้าหาเพื่อนและ...เม้ากันอย่างเมามันส์

"แก ห้องเรานี้ยิ่งนับวันคนยิ่งน้อยลงเนอะ"เจแปนที่นั่งข้างๆหันมาพร้อมกับยื่นขนมในมือที่ไม่รู้ว่าไปซื้อตั้งแต่ตอนไหนมาให้

"นั้นสิ ไม่ใช่ว่า ปีหน้าเหลือแค่ชันกับแกนะ"

"ถ้าเป็นงั้นชันจะลาออกเพราะไม่อยากเรียนกะแกสองคน เพราะชันได้ที่โหล่ชัวร์ๆ"

"ก้ทำไงได้ละ คนมันเก่..."

แอ๊ดดดด

เสียงเปิดประตูเรียกความสนใจของทั้งห้องไปรวมถึงชันกับยัยเจแปนด้วย

"โห คนน้อยเป็นบ้า"เสียงห้าวๆที่แค่ได้ยินก็รู้เลยว่าเป็นใคร ผช.ที่ถึงแม้ชุดนร.จะเป็นสีขาวบริสุทธิ์แต่พอเค้าใส่ออกมามันกลับดูไม่บริสุทธิ์ -0- เพราะผมที่สีดำกับตาสีทองนั้นทำให้ดูโหด นี่ยังไม่รวมผิวขาวที่ลับกับผมเป็นอย่างดี ปากแดงๆยิ่งทำให้มีความน่ากลัวเพิ่มมากขึ้น สมแล้วกับฉายาว่า ราชา ออสเตรีย

"หือออ จริงด้วยแหะ"เมื่อมีราชาแล้ว ก็ขาดเจ้าชายไม่ได้สิน่า ซานฟาน เจ้าของเสียงนุ่มๆฟังดูอบอุ่นนั้น เหมาะกับบุคลิกของเขายิ่งกว่าอะไร ผชที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เหมือนแสงสว่าง เขามักจะโดดเด่นเสมอ อาจจะเป็นเพราะผมสีบลอนเงินสีเดียวกับตา ผิวขาวซีดขนาดกระดาษยังยอมหลีกทางให้ ปากสีชมพูจางๆนั้น ต่างจากเพื่อนซี้ของเขาสุดขั้ว ช่างเป็นอะไรที่ตรงกันข้ามกันได้สุดโต่งจริงๆ

"ฮายยยย ปีนี้ขอนั่งหลังพวกเธอกันนะ"ซานฟานเดินมานั่งข้างหลังที่เป็นโต๊ะว่าง ตามมาด้วยสีหน้าหงุดหงิดของออสเตรีย

"ไมชันต้องมานั่งหลังยัยญี่ปุ่นนี่ด้วย"

"คิดว่าชันอยากให้นายนั่งข้างหลังมากนักสิ!"โอเค ถึงแม้เวลาปิดเทอมจะนานเท่าไหร่ สองคนนี้ก็ยังไม่เลิกทะเลาะกันซะที

"จอเจียร์ คาบแรกเรียนไรอะ"ชันสะดุ้งนิดหน่อยตอนที่นายนี่เรียกชื่อ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ห้องเดียวกันมา แต่ก็ไม่ได้สนิทไรกันมาก ส่วนมาก นายสองคนนี้จะขาดเรียนบ่อยกว่าเวลาที่มาเรียนซะอีก

"อืมมมม เลขน่ะ"

"อะเค~"ว่าจบเขาก้เอาเสื้อหนาวของออสเตรียมาเตรียมนอน ให้ตายยยสิ 

"ป้า วันนี้คาบโฮมรูมมีเรื่องไรปะ"แน่นอนว่าคำพูดนี้ไม่ได้หลุดออกมาจากซานฟานแน่นอน และป้าที่หมายถึงก็ไม่ใบ่ชันแน่นอนน-.-

"ป้าบ้านนายสิยะ ก้มีเรื่องลงกีฬาแค่นี้แหละ"ใช่แล้วว หมายถึงยัยเจแปน

พักเที่ยงง

"ฟานนน ซานฟานนนน!!"หลังจากที่จบคาบสุดท้ายของช่วงเช้าออสเตรียก้ทำการปลุกคนที่หลับสามคาบรวด

"@-@อือออ"และจังหวะเดียวกันที่ชันหันไปเขาก็ตื่นขึ้นมาพอดี //// ท่าทางสะลึมสะลือแบบนั้น มัน...มันน่าหมั่นไส้ชิบ

"ได้เวลากินข้าวเล่า"

"อื้ออ"

"อื้อบ้าไร ลุกดิลุก!"

"อื้ออออออ"อารมตอนนี้เหมือนดูพ่อเลี้ยงลูก ว่าจบนายสองคนนั้นก็ควรจะเดินออกไป แต่...

"ไปกินด้วยกันมั้ย"

"หือออ/หือออ/หะ!"ชัน เจแปน และออสเตรีย

"ก็น่าหนุกดีออก"ชันกับเจแปนหันมามองหน้ากันอาจจะด้วยเพราะความงง กลัว และเขินในเวลาเดียวกัน

"เอาดิ"และเราก็ตกลงกันได้มันอาจจะเป็นประสบการณ์ใหม่ก็ได้นะ

"เห้อะ นั่งกินข้าวกับป้า"