รักนี้ทำไมต้องเป็นเพื่อนผมล่ะ!!

"นี่พระยา เที่ยงนี้เราไปกินข้าวเที่ยงกัน" คนที่ผมกำลังพูดด้วยตอนนี้คือ พระยา เพื่อนสุดหล่อเเละเฉยชาของผมเอง เเต่ผมชอบเค้านะ คึคึ ส่วนผม พู่กัน อายุ 18ปี เท่าพระยาเลย เเต่พระยาหนะ ทั้งหล่อ ทั้งสูง เป็นนักกีฬาบาสด้วย

ส่วนอ่ะหรอ ผอมเเห้ง เเรงน้อย บอบบาง ขาว

"อืม" โอเคได้คำตอบเเล้วไปกันเลย ถึงเเม้ว่าคำตอบจะสั้นก็เถอะ

"นี่ๆพระยาจะกินอะไรอ่ะ"

"ก๋วยเตี๋ยว" หนะตอบสั้นอีกเเล้ว เเต่ไม่เป็นไรถึงอย่างไรผมก็ชอบ ผมนี่อ่อย ทั้งยั่วเเต่ไม่มีทีท่าที่เค้าจะสนใจผมเลย เฮ้อ พูดเเล้วเศร้า:(

"งั้นเรากินด้วย"

"อืม"

"นี่ๆพระยาเมื่อไหร่จะชอบเราอ่ะ" ผมถามขณะที่กินไปด้วย

"ไม่รู้" ไม่รู้อีกล่ะ ผมถามทีไรเค้าก็ตอบอย่างนี้ทุกที เเต่ไม่เป็นไรผมไม่ท้อหรอก จะอ่อย จะยั่วจนกว่าจะได้เลย