[Khr fiction : XS ] ท้องฟ้าหน้าฝน Xanxus x Squalo

ตอนที่ 1 : บทนำ

บทนำ

สำหรับมาเฟีย สายเลือดถือเป็นสิ่งสำคัญในการปกครอง

หากมีสายเลือดอัลฟ่าบริสุทธิ์โดยแท้ที่สืบเชื้อสายจากวองโกเล่โดยตรง พวกเขาจะมีสิทธิ์ในการครอบครองอำนาจสูงสุดของตระกูล

เพราะสายเลือดเป็นสิ่งที่โกหกกันมิได้

น่าสงสารก็เพียงอัลฟ่ามีตำหนิ สายเลือดต้องมลทินที่ไม่อาจถูกนับรวมกับผู้ใด

ถึงสูงศักดิ์แต่สิ้นยศฐา

ซันซัสผู้น่าสงสาร... เขาเหมือนไลเกอร์

ไม่อาจเทียบเคียงสิงโตน่าเกรงขามหรือพยัคฆ์ร้ายเหี้ยมโหดได้

เขาเป็นถึงอัลฟ่า หากเพราะสายเลือดผสมนี้ทำให้ไร้การยอมรับหากคิดแต่งตั้งตนเป็นผู้นำตระกูล

เว้นเสียแต่สควอโล่ เขายอมรับนายของตนโดยไม่มีข้อยกเว้น ถึงฉลามเป็นสัตว์น้ำ ทว่าเมื่อว่ายเทียบชายฝั่ง สิ่งที่เหนือพ้นน้ำมีเพียงขอบฟ้าอันมืดหม่นในยามฝนตกพรำ

มันไม่สว่างไสวเช่นฟ้าใสยามแดดส่อง และยังมีสีคล้ำเกาะเป็นกลุ่มกระจายทั่วคล้ายตำหนิ เช่นนั้นเขาก็ไม่สนใจ เพราะท้องฟ้ามีสีเช่นนั้นเขาถึงรักที่จะคอยเฝ้ามองมันเรื่อยมา

เบต้าอย่างเขาไม่เข้าใจความรู้สึกของอัลฟ่านักหรอก เขารู้ดี ซันซัสเองก็รู้ดี

จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาคิดก้าวถอยหนีทีละก้าว กลายเป็นฉลามผู้พ่ายแพ้ว่ายน้ำกลับทะเลลึกของมันไป...

‘สควอโล่ นายเป็นของฉัน’

‘ฉันไม่มีวันให้นายไปไหนเด็ดขาด’

คนฟังชะงัก เขาพยายามขยับตัวพ้นจากตักเพราะเห็นว่ามันไม่สมควร ตราบใดที่ชายคนนั้นเป็นเจ้านาย ลูกน้องแบบเขาไม่มีสิทธิ์ลามปามถึงขั้นนี้

ให้เขาตวาดด่าเจ้าบอสเวรนี่ยังดูเคารพมากกว่า

‘เจ้าบอสงี่เง่า ทำไมถึง…’

สควอโล่ที่อยากพูดบางอย่างเปลี่ยนเป็นหลับตาลงแทน ลังเลในใจว่าสิ่งที่ฟาดหัวเขาหลังจากนี้จะเป็นแก้วน้ำด้านข้าง หรือกำปั้นบอสซะเอง

แต่ซันซัสที่คล้ายโกรธ กลับไม่โกรธ แปรความหงุดหงิดงุ่นง่านในใจกลายเป็นกอดรัดคนบนตักเสียแนบแน่น

‘ฉันไม่ปล่อย จะไม่ปล่อยนายไปอีกแล้ว’

‘ซันซัส’

‘อืม… ช่วยเรียกชื่อฉันอีกทีสิ’

เหตุเกิดจากเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้า...