หนูกลัวยายเหงา

เนื้อเรื่อง

ณ  หมู่บ้านในแทบชนบท มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อ มะลิ พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถไฟตกราง ตั้งแต่เธออายุ 6 ขวบเท่านั้น ตอนนี้เธออายุ 18 ปีแล้ว เธออาศัยอยู่กับยายที่ชรามากแล้ว วันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ในขณะที่เธอกำลังถูบ้าน ยายก็ลงมาจากชั้นบนเพื่อที่จะไปจ่ายตลาด  ยายของมะลิก็เกิดอาการโรคหัวใจกำเริบ และร่างกายของยายก็ทรุดตัวลงที่บันได มะลิเห็นยายทรุดตัวลงเธอก็รีบวิ่งไปหายายด้วยความเป็นห่วง แล้วพูดว่า...

ยายจ๋า.......อย่าเป็นอะไรไปน๊ะจ๊ะยาย

เดี๋ยวหนูจะไปตามป้าอ้อยมาน๊ะจ๊ะ

ป้าอ้อยคือเพื่อนบ้านที่สนิทสนมกันมาก และมะลิไปขอความช่วยเหลือจากป้าอ้อย                                  

        ป้าอ้อยจ๋า......ยายเป็นโรคหัวใจกำเริบ

และป้าอ้อยก็ไปช่วยยายของมะลิเพื่อที่จะนำส่งโรงพยาบาลและหมอก็ดูอาการว่ายายเป็นโรคหัวใจกำเริบตายเสียแล้ว  มะลิก็ร้องให้เสียใจแล้วก็จัดงานศพ  ไว้ทุกข์  3  วัน  

เรื่อง  อาหาร   โรงศพ   ค่าของใช้ในงาน    ป้าอ้อย......จะจัดการให้เอง  

มะลิ.........ขอขอบคุณป้ามะลิมากนะค่ะที่ช่วยเรื่องงานศพให้ทุกอย่าง  

 เมื่อถึงชาปณกิจศพ มะลิก็ร้องให้ใหญ่เหมือนจะขาดใจตาย เมื่องานเสร็จสิ้นหมดแล้ว

ป้าอ้อย......ขอถามหน่อยมะลิอยู่บ้านได้คนเดียวหรือจ๊ะ

มะลิ......อยู่ได้ค่ะป้าอ้อย

เมื่อวันรุ่งขึ้นมะลิก็ทำขนมห่อใบตองตามที่ยายเคยสอนไว้มะลิมีเพื่อนสนิทอยู่คนชื่อ  น้ำชา   

มะลิก็ชวนน้ำชามาที่บ้านเพื่อที่จะขายขนมใบตอง  มะลิทำขนมทั้งหมด  20  ห่อ

ห่อละ  5  บาท  มะลิกับน้ำชาขายได้ดีมากบางคนก็ให้ติ๊บบางคนก็ซื้อ 10  ห่อ

เอาน้ำชาเราให้เงินเธอ  50  บาท น่ะ    

น้ำชา....มะลิเธอเก็บไว้เถอะน่ะเพราะว่าเธอต้องเสียค่าน้ำ  ค่าไฟ อีกหลายอย่างเลยแหละ

ก็ได้ฉันจะเก็บไว้ น้ำชาเรากลับบ้านกันเถอะนะนี้ใกล้จะมืดค่ำแล้ว   พอมะลิกลับมาถึงบ้าน มะลิก็มานั้งคิดว่าใครจะอยู่กับเรา  ใครจะเลี้ยงดูเรา ยายจ๋าหนูกลัวยายเหงาหนูจะไปหายายนะจ๊ะ     มะลิ  คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  คิดไปคิดมาก็เริ่มเคลียดมะลิก็ผูกคอปิดตายอยู่ในบ้าน  5  วัน ในตอนนั้นป้าอ้อยไปต่างจังหวัดก็เลยไม่ได้ดูแลมะลิ ในตอนนั้นมะลิก็เข้าสิงน้ำชาและน้ำชาก็ผูกคอตายตามมะลิ ชาวบ้านในแถบนั้นก็ได้กลิ่นเหม็นมาก  ส่วนพ่อแม่ของน้ำชาผูกคอตายตามลูกไป ไม่มีใครเอาศพไปหรอก เพราะว่าชาวบ้านโดนหลอกกันทั้งหมู่บ้าน.........................จบ