คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ฟ้าร้อง ประตูล็อค น็อตน็อค เลือดสาด (จะมีใครรู้ไหมเนี่ยว่าเราอยู่ในนี้)
ในห้องพยาบาล
“ที่ไหนวะ”ดรีมตื่นมามึนๆมองไปทั่วห้อง แต่ไม่มองมาที่แผล
“อ้าวตื่นแล้วเหรอเธอ”น็อตเงยหน้าจากใต้เตียง ดรีมพยักหน้า
”นายพาฉันมาห้องพยาบาล ใช่ไหม”ดรีมถาม
“ใช่ เธอก็หนักเหมือนกัน”น็อตว่ายิ้มๆ แต่ก็ยังควานใต้เตียงหากล่องใส่ผ้ากร็อตอยู่
“ขอบใจฉันไปแล้วนะ”ดรีมว่ารีบกระโดดลงจากเตียงไม่นึกถึงแผลเลยแล้วรีบวิ่งไปที่ประตู
“เดี๋ยวสิเธอ อย่าพึ่งไป โอ๊ย”น็อตตะโกนห้ามดรีม แต่จู่ก็ร้องออกมาหน้าซีดเผือด แต่คนที่หน้าซีดกว่าคือดรีม
“ประตูล็อค”ดรีมเอ่ยแผ่วเบา
“อะ อะไรนะ”น็อตถามซ้ำ
“ประตูล็อคอะ จากด้านนอกด้วย ทำไงดี”ดรีม
ตอบมาแผ่วเบา แต่ปลายเสียงตะโกนก้อง
“ยายดรีมมันไปไหนเนี่ย”อายว่าหลังจากที่เตรียมตัวจะกลับหอพักกัน”วันนี้สุดสัปดาห์มันคงกับบ้านมั้ง”เปรี้ยวว่า“คงใช่มั้ง กลับหอเหอะ”อายชวนเปรี้ยวกลับหอพักโดยไม่เฉลียวใจซักนิดเลยว่า ดรีมอยู่ไหน
///////////////
ห้องพยาบาลอีกแล้ว
“ฉันจะทำไงดีอ่ะ ฮือ ฮึกๆๆ”ดรีมว่าแล้วเริ่มร้องไห้
“ไม่ต้องกลัวนะดรีม มีฉันอยู่ทั้งคน”น็อตว่าแล้วมานั่งบนเตียงข้างดรีมที่นั่งร้องไห้อยู่
“ก็มีนายอยู่นี่แหละฉันถึงเสียใจ”ดรีมว่า
“”เธอนี่นะ โอ้ย”น้อตร้อง
“นายเป็นไรอ่ะ”ดรีมว่าแล้วเอื้อมมือไปหามือที่อยู่ข้างหลังของน็อต
“ไม่มีอะไร”
“ดูหน่อย”
“โอ้ย”
“ว้า เลือดเต็มเลย”ดรีมร้องเมื่อเห็นมือของน็อตที่มีแต่เลือดเต็มไปหมด
“อย่าเป็นลมนะดรีม”น็อตว่า
“5555 นายคิดว่าฉันเห็นเลือดนายแล้วจะเป็นลมเหรอ”ดรีมว่าแล้วเดินไปที่ตู้ยาหาอุปกรณ์แผลมาทำแผลให้น็อตแทน
ดรีมนั่งลงจับมือน็อตขึ้นมาดูแผล
“ลึกหน้าดูนะแผลนายน่าจะต้องเย็บ ห้องก็ล็อค ทำไงดีล่ะนี่”ดรีมพูดขึ้น
“นี่เธอไม่เป็นไรเป็นไรเลยเหรอ”น็อตถามขณะที่ดรีมกำลังเช็ดแอลกอฮอลอยู่
“ฉันน่ะตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เห็นเลือดตัวเองเป็นลมทุกทีเลือดคนอื่นสบายๆ”ดรีมว่า
“โอ้ย เบาๆหน่อยสิ แต่เธอนี่แปลกดีเนอะ”น็อตหัวเราะให้กับดรีมซึ่งก็หัวเราะด้วยกัน
“เสร็จแล้วล่ะ”ดรีมว่าเมื่อพันผ้าก็อตเสร็จ แล้วจะไปยังไงล่ะ”ดรีมว่า แล้วมองไปรอบๆห้อง
“จะออกไปทำไมล่ะ นอนกับฉันซักคืนเป็นไรไป”น็อดว่า แต่ก็ต้องสะอึก เมื่อเจอสายตาพิฆาตจากดรีม
“แขนฉันเจ็บอยู่เลยจะทำอะไรเธอได้จริงไหม ล่า”น็อตว่ายิ้มเจ้าเล่ห์
“ฉันจะบ้า”ดรีมจิ๊กจ๊กในลำคอ แล้วมานั่งข้างน็อต........................
“มืดแล้วอ่ะ”ดรีมเอ่ยเมื่อมองออกหน้าต่างไป
“ดรีม เธอกลัวความมืดเหรอ มามา ฉันอุทิศอกอันหล่ำบึก ของฉันให้ซบก็แล้วกัน”น็อตกระเซ้าพร้อมทำท่ายกแขนขึ้นให้ดรีมซบ
“อีตาบ้า”ดรีมเค้นเสียงว่า แล้วทำท่าจะนอนแต่หันมามองน็อตก่อน
“นายลงไปนอนข้างล่างเลย ฉันจะนอนบนเตียง”ดรีมว่าแล้วทำท่าดันน็อตลงไป
“เรื่องอะไรล่ะ ฉันป่วยนะ แล้วฉันจะนอนบนนี้อ่ะ”น็อตว่าแสร้งกวน
“หรือเธอกลัว ดรีม กลัวเหรอ”น็อตว่าทำเสียงครางสั่นๆ
“ไม่ ฉันนอนกับนายก็ได้”ดรีมว่าแล้วเอาหมอนที่ใช้หนุนมาตะแคงข้างกลันที่นอน
ซ่า ซ่าซ่า
ฝนตกหนักเหมือนฟ้ารั่วปลุกให้ดรีมตื่นขึ้น
“หาว เฮ้ยฝนตกเหรอ”ดรีมตื่นขึ้นมามองฝนอย่างหวาดกลัวหน่อยๆ
“พึ่งตื่นเหรอจ๊ะ แม่คุณ”น็อตว่าแล้วมองไปที่ฝน
“คงตกถึงเช้า ดูท่าฟ้าคงจะร้องกระหึ่มเลยเนี่ย เธอกลัวฟ้าร้องไหมดรีม”น็อตถาม หันหน้ามาหาดรีม แล้วยิ้มจางๆให้
ดูมองดูอย่างอึ้ง ทำไมนายนี่มันหล่อนักนะ ทุกครั้งที่มองดรีมไม่เคยคิดว่านายนี่หล่อเพราะเกลียดขี้หน้า แต่ตอนนี้มองแล้วหน้านายนี่ ดูดีชะมัดเลย
“ตะลึงในความหล่อเหรอไง ว่าไงกลัวไหมฟ้าร้องน่ะ”น็อตปลุกดรีมตื่นจากความคิด
“กลัว”ดรีมเอ่ยสารภาพ
“หา เธอกลัวฟ้าร้องเหรอ”น็อตร้อง
“กลัว กลัวที่ไหน ฝ่ามาเลยไม่มีหวั่นหรอก”ดรีมแสร้งเก่งแล้วทำท่าไม่กลัว
เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!
ไม่ทันขาดคำฟ้าก็ผ่ารัวลงมา คนเก่งที่ไม่กลัวฟ้าร้องรีบโผกอดน็อตทันที
“อึ้ย”ดรีมครางเบาแล้วกอดน็อตตรงเอวเอวแน่น
“เนี่ยเหรอไม่กลัว”น็อตคิดในใจไม่กล้าพูดเดี๋ยวคนไม่เก่งจริงจะทำเก่งเลิกกอดเขากันพอดี
(น็อต ไอ้ฉวยโอกาส//ไอ้_บ้าและปุกจัง//นี่แต่งเองไม่ใช่เหรอ//น็อต//เออ ก็ใช่นี่หว่า งี้ตูก็ผิดอ่ะ เฮ้ย ต่อ ต่อ//ไอ้_บ้าและปุกจัง)
เปรี้ยง! เปรี้ยง!
ฟ้าผ่าลงมาอีกยิ่งทำให้ดรีมกระชับกอดน็อตเข้ามาอีก น็อตมองดรีม ยายนี่น่ารักจริงๆ น็อตคิด แล้วเอาแ%
ความคิดเห็น