คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ท้าทาย ลื่นล้ม//เปลี่ยนแพรนเล็กน้อย//
33333333333333222222222222222111111111
+ +
ณ โรงอาหารที่เต็มไปด้วยนักเรียน กลุ่มของน็อตก็อยู่ในนั้น
“ไอ้โอ มึงว่าดรีมน่ารักป่าวว่ะ” น็อตเอ่ย
“เฮ้ย...ถามจริงมึงคิดอะไรกับน้องเค้าป่าวว่ะอยู่ดีๆก็ถามว่าน่ารักมั้ย” โอแซวน็อต
“ไม่ใช่อย่างงั้น กูไม่ได้คิดอะไรหรอกก็ถามเฉยๆ” น็อตรีบปฏิเสธ
“ไม่คิดจริงเหรอว่ะ ชั่งเหอะแต่ตอนนี้กูขอไปทำคะแนนดีกว่า”โอก็รีบเดินไปหาอายพร้อมน้ำหนึ่งถุง
“อายคับฉันซื้อน้ำให้เธอ” โอหว่านเสน่ห์สุดฤทธิ์ แต่ทว่า
“ไม่เป็นไรฉันไม่ได้ขาดแคลนและอีกอย่างฉันไม่ได้พิกลพิการอะไรเพราะฉะนั้นฉันซื้อเองได้”อายไม่รับน้ำ
“อายฉันขอเตือนจะรับดีๆหรือจะให้ฉันบังคับ”โอเกิดความคิดสนุกขึ้นมา
“ทำไม เธอจะทำอะไรฉัน” หมิวพูดอย่างท้าทาย
“ก็ทำอย่างนี้ไง...” เมื่อสิ้นคำพูดโอก็กระชากมืออายออกจากโรงอาหารไปที่สวนนั่งเล่น
“เฮ้ยนายจะเอาเพื่อนฉันไปไหน”ดรีมจะโกนแล้ววิ่งตามจนไปชนกับน็อตจนน้ำในมือน็อตร่วงลงพื้น
“โอ้ยขวางทางอยู่ได้”ดรีมรีบจึงไม่ได้มองว่าชนใคร แล้วน็อตก็จับแขนของดรีมไว้ “นี่เธอ ชนน้ำฉันตกพื้นแล้วยังมาด่าฉันอีก” น็อตหัวเสีย
“เฮ้ย! นี่นายเพื่อนนายเอาเพื่อนฉันไปไหน”ดรีมก็เริ่มหัวเสีย
“ฉันไม่รู้ แต่ตอนนี้เธอต้องซื้อน้ำใช้ฉันก่อน แล้วฉันจะบอกว่าโอมันพาอายไปไหน” น็อตเริ่มคิดสนุก
“เออๆ รอฉันแป๊บนึง”ดรีมรีบไปซื้อแล้วก็เอามาให้น็อต
“เอา พอใจยัง”ดรีมมีสีหน้าร้อนรน
“ฉันไม่รู้แต่ก็ขอบใจนะสำหรับน้ำของฟรีนี่อร่อยสุดยอดเลยว่าไหม ไปเถอะบิ๊กน็อตทำท่าจะเดินจากตรงนั้น
“โอ้ย ไอ้บ้า ไอ้กระล่อนเดี๋ยวก่อนบอกมาก่อนสิโว้ย”ดรีมอารมณ์เสีย
“แล้วนี่ยายเปรี้ยวหายไปไหนเนี่ย”ดรีมว่าหันรี หันขวาง แล้วก็เจอกระดาษไปหนึ่งอยู่ในกระเป๋าเธอใจความว่า
‘ฉันจะไปห้องสมุดหน่อย ไม่ต้องรอ’
“เอาสิ ดันรักการอ่านขึ้นมาอีก โอย ฉันจะทำไงเนี่ย หงุดหงิด” ดรีมว่าแล้วเตะลม เตะอากาศแถวนั้นจนลื่น
โครม!
ดรีมล้มไปเสียแล้ว
“เสียงไรวะบิ๊ก”น็อตที่นั่งแถวนั้นถามบิ๊ก แล้วทั้งคู่ก็หันไปดู ปรากฏว่าเป็นดรีมที่ล้มอยู่ จุกจนลุกไม่ขึ้น
“เด็กนายว่ะ ทำคะแนนให้ดีนะเว้ย กูว่าจะไปห้องสมุดหน่อยว่ะ บายเพื่อน”แล้วบิ๊กก็เดินไปห้องสมุดทิ้งให้
น็อตต้องเดินไปหาดรีมที่นอนคว่ำอยู่ไร้คนเหลียวแล
ความคิดเห็น