คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ...คำต่อคำ...ปากต่อปาก...
...คำต่อคำ...ปากต่อปาก... "ฮ่ะ นายนี่เนี่ยนะที่เธอบอกว่าดีนักดีหนา"น้ำนิ่งตกใจมากเมื่อคนที่หวานบอกก็คือ นายรักดี "นี่ น้ำนิ่งเธออย่าบอกนะว่าผู้ชายห่วยๆที่เธอว่าก็คือนายรักดี โอ๊ย ฉันจะเป็นลม ไม่น่าเชื่อ"หวานทำสีหน้าไม่ค่อยอยากจะเชื่อน้ำนิ่งซักเท่าไหร่ "จริงๆนะ ปากร้ายชะมัด ตั้งแต่วันนี้ฉันจะเปลี่ยนชื่อให้เป็นไอ้นายรักชั่ว"น้ำนิ่งยังแสดงท่าที่แค้นอยู่ "ว่าไงยัยซุ่มซ่าม..."รักดีเดินมาทักน้ำนิ่งด้วยอาการกวนนิดหน่อย "แล้วว่าไงล่ะไอ้...นาย...รัก...ชั่ว" น้ำนิ่งตอบกลับ "นี่เธอ ฉันชื่อรักดี ไม่ใช่รักชั่ว" รักดีเถียงต่อ "ฉันก็ชื่อน้ำนิ่ง ไม่ใช่ ยัยซุ่มซ่ามย่ะ" น้ำนิ่งก็ดูท่าว่าจะไม่จบง่ายๆ "อ๋อ น้ำเน่าเหรอ ชื่อตลกดีนะ +555"รักดีก็ยังเถียงต่อ "ฉันชื่อน้ำนิ่งไม่ใช่น้ำเน่า ไอ้ผู้ชายห่วย"น้ำนิ่งก็ยังไม่หยุด "ฉันออกจะนิสัยดี ไม่เหมือนเธอนี่ยัยซุ่มซ่าม" รักดีก็ยังไม่หยุดเหมือนกัน "ถึงฉันจะซุ่มซ่ามฉันก็น่ารัก ไม่เหมือนนายไอ้ปลาสลิด"น้ำนิ่งยังคงต่อปากต่อคำต่อไป "อย่างเธอเนี่ยนะน่ารัก อย่างเธอน่ารักฉันก็คงหล่อที่สุดในโลก และอีกอย่างเธอนั่นแหละสมองปลาสลิด"รักดีก็ยังคงพูดต่อไป "นี่นายหาว่าฉันไม่มีหัวสมองรึไง ไอ้นายนิสัยแย่นายทำไมถึง......"น้ำนิ่งต้องหยุดชะงักเมื่อมีอีกปากมาประทับที่ปากของเธอ นั่นก็คือปากของรักดีนั่นเอง น้ำนิ่งถึงกับอึ้งไปพัก "เออ...ออ ฉัน ฉัน"............ "เพี๊ยะ" รักดีกำลังจะเอ่ยอะไรซักอย่างจากปาก ก็เกิดเสียงๆหนึ่งดังมาจากใบหน้าของรักดี ซึ่งมือของน้ำนิ่งได้ไปประทับรอยบนใบหน้าของรักดีเรียบร้อย "นาย นาย นายมันไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย ถึงนายจะเกลียดฉันเท่าไหร่นายก็ไม่ควรที่จะทำกับฉันแบบนี้ ไอ้ผู้ชายนิสัยแย่ กลับไปที่ชอบๆของนายซะ นรกน่ะคุ้นไหม ..." น้ำนิ่งผลักอกของรักดีและร้องไห้เป็นครั้งที่สองของวันนี้ รักดีก็ยอมไปแต่โดยดีและวันนั้นทั้งวันรักดีก็เฝ้ามองดูน้ำนิ่งอยู่ตลอด "นี่นาย นายควรที่จะไปขอโทษเพื่อนของฉันนะ"หวานเดินเข้าไปหารักดีและพูด "ฉันทำอะไรผิด ยัยนั่นมาพูดกวนประสาทฉันก่อนนี่ จริงมั้ยเอก จริงมั้ยนิว"รักดีพยายามหาพวกกับเพื่อนตัวเอง "เฮ๊ย ไอ้รักดี กูว่ามึงเป็นฝ่ายผิดนะเว้ยมึงเป็นฝ่ายเดินไปกวนเค้าก่อน วันนี้กูขอขัดมึงซักหน่อยว่ะมึงทำแรงไป"เอกเพื่อนข้างๆรักดีกล่าว "อะไรว่ะเอกมึงเป็นอะไรเนี่ย ทำไมไม่เข้าข้างกู" รักดีงงกับเพื่อนตัวเอง "กูเข้าข้างคนดีเว้ย"เอกตอบเสียงเรียบ "อ้าว ไอ้เอกงั้นมึงก็ด่ากูเลวอ่ะดิ"รักดีเริ่มเครียดขึ้นหน้า "มึงก็ลองใช้สมองที่พอมีอยู่บ้างของมึงคิดดูเอาแล้วกันว่ามันเลวไหม"เอกยังคงพูดเสียงเรียบแต่เล่นเอารักดีสะอึก "เออกูก็เห็นด้วยกับไอ้เอกนะเว้ย ไอ้เวร มึงไปทำยัยนั่นแรงเกินไป มึงต้องไปขอโทษ มึงลืมไปแล้วเหรอกลุ่มเรา 3 คน ต้องไม่ให้ใครมาว่า ว่าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ตอนนี้มึงต้องไปแก้หน้าให้กลุ่มพวกเรา เชื่อกูดิเพื่อน" นิวสาธยายยาว "เห็นมั้ยขนาดเพื่อนนายยังไม่เข้าข้างนายเลย นายทำแรงไป"ลูกทอกล่าวบ้าง "ร้ายแรงเหรอ ก็แค่จูบ"รักดียังไม่สำนึก "ไม่ร้ายแรงได้ไง ก็นายไปขโมย first kiss ของยัยน้ำนิ่งนี่" หวานทนไม่ไหวก็เลยต้องพูด "ฮ่ะจูบแรกเหรอ อย่างยัยนั่นยังไม่เคยโดนจูบเหรอ ไม่น่าเชื่อ"รักดีก็ยังฟอร์มต่อไป "นายมองไม่ผิดหรอกนะที่นายบอกว่าน้ำนิ่งยังไม่เคยมีแฟน ถึงดูภายนอกจะน่ารักก็เหอะยัยนั้นไม่เคยรับใครเป็นแฟนเลย"หวานยังพูดต่อไป "โอเค เดี๋ยวฉันจะหาโอกาสขอโทษเอง ขอบใจที่เตือนสตินะเพื่อน" รักดีนึกขึ้นได้ "ต้องอย่างสิคนเก่าสมัยประถมกลับมาแล้ว"หวานพูดกับรักดีด้วยความสนิท "อันแน่ เรามาลุ้นซิว่าถ่านเก่าจะลุกขึ้นอีกหรือป่าว"นิวแซว "ก็ไม่แน่นะ..............ล้อเล่น ฉันก็มีแฟนฉันทั้งคนที่ปารีสแล้วนี่ ที่สำคัญฮันนี่ก็ใกล้จะบินกลับมาไทยแล้ว" รักดีกล่าว /////อ้อ สมัยประถมหวานกับรักดีเคยเป็นแฟนกันน่ะแต่ก็เลิกกันแล้ว///// "หวาน ลูกทอ พวกเธออยู่ไหน"เสียงน้ำนิ่งดังมาแต่ไกล "โอกาสนี้แหละ ที่นายจะต้องขอโทษเพื่อนฉัน ไปล่ะ"หวานพูดพลางลากลูกทอไปด้วย "หวาน ลูกทอ อ้าวนาย ...เห็นพวกเพื่อนฉันมั้ย"น้ำนิ่งยังรู้สึกโกรธรักดีแต่ก็จำเป็นต้องตามหาเพื่อน "ถ้าเธอเห็นฉันก็เห็น"รักดียังตอบด้วยคำตอบกวนๆเหมือนเดิม "ไม่เห็นใช่มั้ย"น้ำนิ่งยังดูท่าทางซึมๆไม่ต่อปากต่อคำเหมือนเดิม แต่เธอกลับเดินหันหลังกลับออกไป "นี่เธอ ทำไมไม่เถียงฉันแล้วล่ะ"รักดีถามด้วยความสงสัย "ฉันไม่ว่างพอที่จะเถียงกับนายตลอดเวลาหรอกนะ"น้ำนิ่งกำลังจะเดินไป ก็มีมือหนึ่งมาฉุดแขนของน้ำนิ่งไว้ก่อน "น้ำนิ่ง ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำอย่างนั้น"รักดีพูดด้วยท่าทางสำนึกผิด "นี่ขนาดไม่ตั้งใจ"น้ำนิ่งหันมาหารักดีด้วยคราบน้ำตา "ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันไม่มีเวลาที่จะต้องต่อปากต่อคำกับนาย ปล่อย"น้ำนิ่งพูดแล้วสะบัดจนหลุดออกจากมือของรักดี แล้วก็วิ่งออกไป (โธ่เอ๊ย ทำไมฉันมันห่วยอย่างนี้นะ ขอโทษยังไม่สำเร็จ) รักดีบ่นในใจ แต่รักดีก็ยังไม่ท้อวิ่งตามน้ำนิ่งไป "น้ำนิ่งฉันขอโทษจริงๆนะ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ยกโทษให้หน่อยเถอะ"รักดีพูด จึงทำให้น้ำนิ่งหยุดชะงัก "ถ้าฉันยกโทษแล้วนายจะไม่ยุ่งกับฉันใช่มั้ย"น้ำนิ่งพูดด้วยสีหน้ารำคาญ "ใช่ ฉันจะไม่ขอยุ่งกับเธอเลย แต่ตอนนี้ฉันต้องการแค่การยกโทษเท่านั้นเอง" รักดียังคงอ้อนวอน "เออก็ได้ ฉันยกโทษให้นายแต่ฉันมีขอแม้ 1 ข้อ"น้ำนิ่งพูดอย่างมีคมนัย "ขอบใจที่ยกโทษให้ ว่าแต่ข้อแม้อะไร"รักดีสงสัย "ก็อาทิตย์หน้าจะมีสอบก่อนเรียนวิชาภาษาไทย เออคือว่า วันเสาร์อาทิตย์นี้นายช่วยติวให้ฉันก่อนได้ไหม ก็ฉันได้ยินมาว่านายเรียนเก่งสอบเข้ามาได้อันดับหนึ่งอ่ะ น้า....รักดีสุดหล่อ"น้ำนิ่งดูเหมือนจะเปลี่ยนสีหน้าทันที "อืมม ความจริงฉันไม่เคยติวให้ใครเลยนะเนี่ย ยังไงดีน้า......ได้สิ ว่าแต่ทำไมเธอยกโทษให้ง่ายจังดูเธอจะไม่ซีเรียสเลยนะ แต่ดูเธอจะซีเรียสกับการสอบมากกว่านะเนี่ย"รักดีทำท่าสงสัยอีกครั้ง "ก็จริงแหละ ความจริงฉันทำใจได้แล้วแหละฉันถือว่าหกล้มแล้วปากมันกระแทกพื้นไปก็แล้วกัน อีกอย่างก็คงจะเป็นเพราะการสอบมันทำให้ฉันลืมล่ะมั้ง"น้ำนิ่งพลางเดินไปพูดไป "จะยังไงก็เหอะก็สงบศึกชั่วคราว วันเสาร์อาทิตย์นี้ก็เจอกันที่หน้าโรงเรียน9โมงเช้านะอย่าเลยเวลาล่ะ อ้อแล้วนี่จูบของฉันมันรุนแรงเหมือนกระแทกพื้นเลยเหรอ ยัยซุ่มซ่าม ไปล่ะ" รักดีก็ยังคงกวนตามแบบฉบับเดิม "เดี๋ยวเหอะนายรักชั่ว ถ้าฉันจับตัวนายได้นะ ฉันจะชกนายให้ล่วงเลย"น้ำนิ่งและรักดียังคงต่อปากกัน เหมือนเดิมแต่ความรู้สึกตอนแรกกับตอนนี้กลับตรงกันข้ามกัน(โดยไม่รู้ตัว) เอกกะลูกทอ "ลูกทอ ลูกทอ นี่เธอหยุดก่อนสิ" เอกเรียก "มีอะไร"ลูกทอกล่าวสั้นๆ "เวลาพูดกับฉันช่วยทำหน้าดีๆหน่อยได้มั้ย"เอกกล่าว "ไม่จำเป็น"ลูกทอเซ็ง "อย่างกับฉันอยากคุยกับเธอนักนี่"เอกอารมณ์เสีย "ไม่อยากคุยก็ดี ฉันจะได้ไป"ลูกทอพูดเสร็จก็เดินไป "เดี๋ยว แต่วันนี้มีเรื่อง ก็พ่อแม่ฉันบอกว่าวันนี้จะมีงานสังคม ต้อนรับหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัท"เอกพูด "แล้วมันเกี่ยวกับฉันตรงไหน ไร้สาระ..." ลูกทอสะบัดมือและก็เดินออกไป "นี่เธอ รังเกียจฉันอะไรนักหนาเนี่ย" เอกเริ่มโมโห "ไม่ใช่รังเกียจอย่างเดียวนะ แต่รังเกียจมากๆๆ"ลูกทอตอกย้ำ "คืนนี้ฉันจะไปรับ แต่งตัวสวยๆไว้ด้วย ฉันไม่อยากอายใคร ที่สำคัญเรื่องของเรื่องพ่อฉันจะให้เธอไปเป็นคนช่วยต้อนรับ เข้าใจไว้ด้วย" เอกกลั้นโมโหและพูดต่อจนจบและก็จากไป "ชิ ผู้ชายอย่างนี้ซิ โคตรห่วย ไอ้บ้าเอ๊ย"ลูกทอบ่นและก็เดินไป
ความคิดเห็น