คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ท่วงทำนองจันทร์ประกาย
“เอาล่ะ เ้าเริ่มฝึเถิ...” ลี่เสวี่ยหล่าว้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามมุ่มั่น นาพยัหน้าให้ประายาวเบา ๆ ่อนะเสริม่อว่า “เปิม้วนำรานั้นออมา แล้วลออ่านทำวามเ้าใ”
ประายาวสูหายใเ้าลึ ๆ วามื่นเ้นและวามั้ใส่อประายในวาอเธอ เธอลี่ม้วนำรา “ันทร์มายา” อออย่าระมัระวั ลวลายอัษรที่เียนลบนผ้าหนาอม้วนำราอ่อน้อยและละเอียลออ ราวับมีแสสีเินา ๆ ระายออมาาอัษรโบราที่เรียรายันอยู่
เนื้อหาอม้วนำราเริ่ม้น้วยพื้นานารวบุมลมปราและารเินลมปราย้อนลับ เพื่อำระเส้นปราภายในร่าาย ึ่ำเป็น้อมีสมาธิที่แน่วแน่และารปล่อยวาอารม์ให้เป็นอิสระ ำบรรยายในำราอธิบายถึารำหนุเริ่ม้นที่ “ันเถียน” แล้วให้ปราไหลย้อนลับอย่า้า ๆ ผ่านุ่า ๆ อร่าายเพื่อำระเส้นลมปราาพลัปราเ่าที่เยฝึมา ะที่เธออ่านไปเรื่อย ๆ ำอธิบายอำรานั้นทำให้เธอเริ่มสัมผัสถึารเลื่อนไหวอลมปราภายในอนเอ และเห็นเส้นทาที่ปราวรไหลผ่านอย่าัเน
หิสาว่อย ๆ นั่ลับพื้นไม้เย็นเยียบอหอฝึยุทธ์ วามเย็นนั้นสัมผัสับร่าายอเธอและ่วยทำให้เธอรู้สึสบนิ่ เธอผ่อนปรับลมหายใอัวเอ ั้ร่าายให้นั่ร อและไหล่ผ่อนลายเพื่อให้ารไหลเวียนอลมปราเป็นไปอย่าสะวและไร้าริั
เธอหลับาลอย่า้า ๆ ปิั้นารรับรู้าสิ่แวล้อมภายนอทั้หม เสียรอบ้า่อย ๆ หายไป เหลือเพียวามเียบที่โอบล้อมเธอไว้ ประายาวเริ่มทำสมาธิ ผสานิใให้สบและรับรู้ถึลมปราที่ไหลเวียนอยู่ในร่าาย
สมาธิอเธอ่ออยู่ับำแหน่ ันเถียน ุรวมพลัที่อยู่ลึในร่าาย ลมหายใอเธอเป็นัหวะเบาและสม่ำเสมอ ารโรลมปราเริ่ม้นึ้นอย่า้า ๆ ลมปราไหลย้อนลับา ันเถียน ผ่านเส้นทา่า ๆ ในร่าาย เพื่อำระเส้นปราที่เยถูใ้านาพลัปราเ่า เธอสัมผัสไ้ถึวามรู้สึเย็นสบายและนุ่มนวลที่แทรึมผ่านทุส่วนอร่าาย
ประายาวสัมผัสถึารไหลเวียนอลมปราที่เริ่มาุ ันเถียน แผ่ระายออไปอย่า้า ๆ ามแนวทาที่ำราันทร์มายาบท้นไ้ล่าวไว้ ารโรลมปราย้อนลับนี้ไม่ใ่ารเินปราปิ แ่เป็นารำระล้าสิ่้าทั้หมภายในร่าาย เพื่อเปิทาให้ลมปราันทร์มายาเ้าสู่เส้นทาใหม่ไ้อย่าราบรื่น
ามำบรรยายในำรา ลมปราะ้อไหลา ันเถียน สูุ่ลมปราแรที่ ลาหัวใ ึ่เป็นุสำัในารปลปล่อยพลัเ่าและปรับสมุลอารม์ให้สบสุ ลมปราไหลเ้าสูุ่นั้นราวับระแสน้ำที่ำระล้าิใและอารม์ให้สบนิ่ ประายาวรู้สึไ้ถึวามเย็นที่่อย ๆ แทรึมไปทั่วร่าาย เสมือนน้ำพุที่ไหลเ้าสู่พื้นที่แห้ผา
า ลาหัวใ ลมปราไหลย้อนลับึ้นไปยัุ หว่าิ้ว หรือที่รู้ัันว่าเป็นุอิสัมผัส ำราล่าวไว้ว่าารำระุนี้ะทำให้ิใแ่มใสและ่วยัวามิสับสนที่อาเป็นอุปสรร่อารฝึฝน เมื่อปราไหลผ่านุนี้ วามรู้สึอุ่นเย็นผสานันนเิวามสว่าไสวภายในิใอเธอ ราวับแสันทร์ส่อสว่าในืนที่มืมิ
ลมปราโรลมาสูุ่สำั่อไปที่ ลาสะือ ำราระบุว่า ารำระุนี้ะเสริมสร้าวามเ้มแ็อพลัปราและรัษาสมุลอพลัหยิน-หยาให้ที่ เมื่อปราไหลเ้าถึุนี้ ร่าายอเธอรู้สึถึพลัอ่อนโยนที่แผ่่านลมาาหัวรเท้า ทุวามรู้สึในร่าายเหมือนะเบาึ้นและเ็มไป้วยวามนิ่สบ
ในที่สุลมปราไหลผ่านไปยัุสุท้ายที่ ฝ่ามือและฝ่าเท้า เพื่อปลปล่อยพลัเ่าและทำารัสิ่้าออาร่าายอย่าสมบูร์ ประายาวรู้สึถึารผ่อนลายอย่าแท้ริ เมื่อพลัปราที่่อย ๆ ไหลย้อนลับมานถึ ันเถียน และสบนิ่อยู่ภายใน
เมื่อารำระเส้นลมปราเสร็สิ้น ร่าายและิใอประายาวรู้สึเบาสบายอย่าที่ไม่เยรู้สึมา่อน ารโรลมปราไ้ัสิ่สปรในร่าายออไปนหมสิ้น
ะที่ประายาวรู้สึถึวามสบและเบาสบายภายในร่าาย เสียอระบบ็ัึ้นในวามเียบสบอหอฝึยุทธ์
“ทำารยเลิลมปรา ‘ันเถียน’ (พื้นาน) ะเริ่มทำารเรียนรู้ลมปราสำนั ‘ันทร์มายา’”
ารที่ลมปราันเถียนถูยเลินั้นเป็นั้นอนสำัที่่วยให้เธอเรียมพร้อมสำหรับารฝึฝนลมปราันทร์มายา ึ่เป็นศาสร์เพาะัวอำหนันี้โยแท้ริ
ลี่เสวี่ยหมอูศิษย์อเธอ้วยแววาอ่อนโยน “เมื่อเส้นลมปราอเ้าสะอาและพร้อมแล้ว เ้าะเริ่มฝึลมปราันทร์มายาไ้อย่าแท้ริ ำไว้ว่า ลมปรานี้เป็นารผสานพลัอวามสบและารปล่อยวาอย่าแท้ริ ปล่อยให้ิอเ้าเป็นหนึ่เียวับมัน"
ประายาวพยัหน้ารับ ่อนผ่อนลมหายใอย่าสบ มือวาอยู่บนั ะที่วา้อไปยัแผนภาพารโรลมปราในำรา ภาพแสเส้นทาอลมปราที่ับ้อน แฝไป้วยลายเส้นอ่อน้อยที่ราวับสายธารึ่ไหลรินไปามเส้นทาอพลัภายใน แม้ว่าะูสลับับ้อน แ่เธอสัมผัสไ้ถึวามเป็นแบบแผนที่ละเอียอ่อน เธอสูลมหายใเ้าลึ ั้ิมั่นและพร้อมะโรลมปราามลำับเส้นลมปราเหล่านี้
เธอเริ่ม้นาุ ันเถียน ศูนย์รวมอพลัที่เปรียบเสมือนหัวใอลมปรา เธอรวบรวมพลัลมปราทั้หมไว้ทีุ่นี้ รู้สึถึระแสพลัที่่อย ๆ หลั่ไหลออาุันเถียนอย่า้า ๆ เพื่อสร้าเสาหลัที่ะเป็นานพลัสำหรับารโร่อไป
านั้นเธอ่อย ๆ ปล่อยลมปราให้ไหลไปยั โ่วไทหยิน ที่อยู่บริเวแน ลมปรานี้ไหลาุันเถียนเ้าสู่เส้นลมปราแรอย่าราบรื่น เมื่อเส้นปรา โ่วไทหยิน ถูทะลว พลัานเย็นแผ่่านไปามปอและระบบหายใ ทำให้ารหายใอเธอเปี่ยมไป้วยวามสบ เธอรู้สึถึอานุภาพที่ไม่อาสัมผัสไ้้วยา แ่แผ่ระายอยู่รอบัวอย่ามั เส้นลมปรานี้เสริมพลัในารป้อันารโมีภายใน ทำให้ารเลื่อนที่และารวบุมลมหายใอเธอเป็นไปอย่ามั่นและมีพลั ป้อันารรุรานาพลัปราภายนอที่เ้ามาแทรแ
เมื่อไปถึุ านเียน ที่เสริมวามมัในิใ ร่าายอเธอเิารสะท้อนและารับไล่พลัานเสียออาภายใน ุนี้เปรียบเสมือนเราะป้อันที่ทำให้ร่าายอเธอสามารถปัป้อพลัร้ายและแรระแทาารโมีที่เิึ้นาภายในไ้โยไม่ทิ้ร่อรอย
เมื่อลมปราไหลไปยั โ่วไทหยา บริเวแน ารไหลเวียนนี้ทำให้ร่าายอเธอมีปิิริยาในารอบโ้ารโมีภายในไ้เร็วึ้น ารทะลวุนี้เสริมาร้านทาน่อารโมีที่มุ่ทำลายเส้นลมปราภายใน โยารเพิ่มวามแ็แร่และวามทนทานในารรับแรระแท เธอรู้สึถึแรผลัภายในที่สามารถป้อันัวเอไ้อย่ามีประสิทธิภาพ พลัหยินแผ่ระายไปามเส้นลมปราเสมือนเราะปราที่อยปป้อเธอาารถูทำลายภายใน
พอลมปราไหลถึ ูเสาหยิน ึ่เื่อม่อับวามแ็แร่และพลัหยินในร่าาย วามเย็นที่แผ่่านไปถึระูนั้นเสริมสร้าพลัภายในร่าายและเส้นลมปราทั้ระบบ วามแ็แร่อพลัหยินที่สะสมที่นี่ทำให้ร่าายอเธอเหมือนถูห่อหุ้ม้วยลื่นเย็นอันแ็แร่ ป้อันารทะลวาพลัภายนอไ้อย่าแนบเนียน ร่าายอเธอสามารถทนทาน่อารโมีที่มุ่หมายทำร้ายาภายในไ้อย่าแ็แร่
ุ ูเวี๋ยหยิน เสริมารฟื้นฟูและารัพลัานเสีย ุนี้่วยเพิ่มวามยืหยุ่นในเส้นลมปราและัวามเสียหายภายในาารโมีอย่าลึล้ำ วามบริสุทธิ์อพลัหยินทำให้ร่าายอเธอสามารถฟื้นฟูและรัษาัวเอไ้เร็วึ้น ทำให้เธอรู้สึถึวามเย็นลึึ้ที่่วยปรับสมุลร่าายเสมือนน้ำพุที่ไหลสะอา ทำให้ระบบพลัานภายในอเธอเป็นหนึ่เียวัน
เมื่อไปถึ ูไทหยิน ที่เื่อมับระบบารูึมและสร้าพลัาน ร่าายอเธอเสริมวามสามารถในารฟื้นฟูพลัานหยินึ้นอย่าเ้ม้น ทำให้พลัปราภายในร่าอยู่ไ้นานึ้นและเสริมวามแ็แร่อารรับมือารโมีที่ลึึ้ ารทะลวเส้นลมปราที่นี่ทำให้ร่าายสามารถรับพลัหยินเ้ามาไ้เ็มที่และหลอมรวมับพลัีวิอเธอ
เมื่อทะลวไปถึ ูเสาหยา ที่่วยเพิ่มพลัหยาให้ับร่าาย วามแ็แร่และวามล่อแล่วอร่าายเิึ้นอย่าสมบูร์ ุนี้ทำให้เธอมีวามทนทานที่มาึ้น ร่าายเิวามรวเร็วในารอบโ้ารโมีาภายในโยไม่ทำลายวามสมุลอพลัหยิน
สุท้าย เมื่อลมปราไหลถึ ูเสาหมิ ที่เื่อมับพลัีวิ ร่าายอเธอไ้รับารเิมเ็มพลัอย่าสมบูร์ วามรู้สึถึารฟื้นฟูที่ไม่มีที่สิ้นสุทำให้เธอรู้สึถึวามแ็แร่และารฟื้นฟูที่เปี่ยม้วยพลั ร่าายสามารถรับมือับวามเสียหายภายในไ้อย่ายอเยี่ยม พร้อมทั้เพิ่มารวบุมและวามยืหยุ่นในารโรลมปราไ้อย่าล้ำลึ
ารโรลมปราในทุุทำให้ร่าายอเธอเสริม้วยพลัหยินที่มั่น ป้อันารโมีาภายในและวามเสียหายที่อาเิึ้น พลัหยินภายในนั้นเสริมสร้าวามสามารถในารฟื้นฟูและปป้อลึถึระับเลล์ ทำให้ประายาวลายเป็นร่าายที่ไม่เพียแ่สบ แ่ยัมีพลัหยินที่ลึล้ำและมั่นเินว่าที่ใระทำลายไ้ หาฝึถึั้นสูสุยาะมีผู้้านทาน
ประายาวนั่ท่ามลาวามสบนิ่ สายาับ้อัวอัษรในำรา แ่เสียอเธอเริ่มเปล่ออมาเบา ๆ ราวับเสียระิบที่้ออยู่ในห้อโถฝึยุทธ์อันเียบัน
"สยบลมปรา รวมเป็นหนึ่ ใสุเาันทร์ระ่าเหนือห้วธารา ... อิวิถีสรรพสิ่ อ่อนหยุ่นสยบแ็ร้าว ราวหิมะปลุมผืนพสุธา"
เธอท่อออมาามำรา ราวับำพูเหล่านี้ไ้ลายเป็นส่วนหนึ่อารเลื่อนไหวอเธอโยไม่รู้ัว ลมหายใอเธอลายเป็นัหวะเบาและมั่น ทุถ้อยำที่เปล่ออมาทำให้ร่าายอเธอเริ่มเลื่อนไหวไปอย่า้า ๆ แ่เป็นัหวะราบรื่น ราวับระแสอสายน้ำที่ไหลล่อในืนันทร์ระ่า
แนอเธอยึ้น้า ๆ โ้อราวับลู่ามสายลม ปลายนิ้วอ่อน้อยั่ปีหส์ที่่อย ๆ โผบิน ารเลื่อนไหวอเธอราวับร่ายรำที่เ็มไป้วยพลัแฝ ลมหายใที่สบเสี่ยม่วยเสริมวามสมุลในทุระบวนท่าร่า ร่าายอเธอหมุนวนไปามระแสลมปราที่เริ่มไหลเวียนอย่าเป็นธรรมาิ ราวับว่าลมปราันทร์มายานั้นไ้ลายเป็นส่วนหนึ่อเธอเอ
ประายาวเริ่มรู้สึถึวามเย็นลึที่แผ่่านา้าใน วามเย็นนั้นเบาสบายแ่ทรพลั มันทำให้เธอรู้สึถึวามสบที่ลึล้ำ และร่าายอเธอเริ่มรวมเป็นหนึ่เียวับพลันั้น ท่วท่าในารร่ายรำอเธออ่อนโยนและยืหยุ่น ทว่า็แฝ้วยพลัหยินที่หนัแน่น เธอปล่อยให้ร่าายเลื่อนไหวไปามระแสอลมปรา โยไร้ารฝืนหรือาร้านทาน
ทุท่วท่าที่เลื่อนไหวสะท้อนถึำในำรา "ใสุเาันทร์ระ่าเหนือห้วธารา" ารเลื่อนไหวอเธอเบาสบายและอ่อนโยน ราวับเาันทร์ที่ส่อระทบผืนน้ำ ทำให้รู้สึถึพลัที่ไม่อาับ้อไ้ แ่ยัมีอยู่ริ ผสานับำว่า "อ่อนหยุ่นสยบแ็ร้าว" ารเลื่อนไหวอเธอเปลี่ยนแปลราวับหิมะที่โปรยปลุมผืนิน หนัแน่นแ่ไร้เสีย นุ่มนวลแ่แฝพลั ราวับผืนินที่ถูปลุม้วยวามเย็นอหิมะหนาวเหน็บ
ท่วท่าอประายาวที่ร่ายรำไปามลมปรา ันทร์มายา เริ่มแสถึวามแ็แร่ที่ไร้ึ่่อว่า ทุารเลื่อนไหวอเธอูเหมือนะปป้อร่าายอย่าสมบูร์ ปัป้อไ้อย่าไรุ้อ่อน แนอเธอที่เลื่อนผ่านอาาศราวับสายน้ำที่ล่อไปอย่าไม่มีที่สิ้นสุ แ่เบื้อหลัวามอ่อน้อยนั้นือำแพที่แ็แร่ ราวับโล่ที่ไม่อาทะลวไ้
ารโ้อและยืหยุ่นอ้อมือและปลายนิ้วให้วามรู้สึถึวามพลิ้วไหวั่เาันทร์ที่สะท้อนในน้ำ แ่เมื่อเธอยแนึ้นหรือวัปลายนิ้ว วามมั่นที่แฝอยู่ในท่านั้นทำให้เิอำนาที่ไม่อาัืน ารเลื่อนไหวทั้หมเป็นไปอย่าไร้ารสะุ หรือแม้แ่่อว่าใ ๆ ที่ผู้ใสามารถใ้โมีไ้
ทุ้าวที่ประายาวยับเ้าออ เปลี่ยนท่วท่าไปามัหวะลมหายใราวับหมุนเวียนพลัปราทั้ภายนอและภายใน ไม่มีารเลื่อนไหวใที่ทิ้ให้เิ่อว่า ารร่ายรำอเธอลายเป็นเราะอันไร้เทียมทาน ทั้ารปัป้อและารั้รับรวมเ้า้วยันนลายเป็นหนึ่เียว วามแ็แร่นี้่อนอยู่ในวามเรียบ่าย แ่แฝไป้วยพลัที่พร้อมะสยบทุารโมีที่มาถึ
ประายาวเลื่อนไหวราวับวิาที่แฝเร้นอยู่ในแสันทร์ แม้ะเป็นท่วท่าที่นุ่มนวลและไร้ารแ็ร้าว แ่ลับเ็มไป้วยพลัอันล้ำลึ เส้นลมปราที่โรอย่ามั่นภายในร่าายอเธอ่วยเสริมให้ท่วท่านั้นไร้ึ่้อบพร่อ ลายเป็นท่วท่าที่ทั้แ็แร่และไร้ที่ิ
"ีฝ่าหยาแ็ร้าว ้วยหยินที่อ่อนนุ่ม โอบันทรา้วยมวลผา สะเทือนธาราเพียลันิ้วมือ"
ประายาวท่อออมาอย่าเบา ๆ แ่ละำสั่สอนในำราั้ออยู่ในหัวอเธอ ุั่เสียระิบาบรรพารย์ผู้ให้ำเนิวิานี้ เธอเริ่มรู้ึ้ถึพลัที่แท้ริอลมปรา ันทร์มายา ท่วท่าและพลัที่่อนอยู่ในวามอ่อนโยนนั้นเหมือนั่อไม้ที่โอบล้อมันทร์ ทว่าเพียพลิฝ่ามือ ลมปราหยินที่อ่อนโยนนั้นสามารถลายเป็นำลัอันมหาศาลที่สะเทือนผืนน้ำไ้ในพริบาเียว
ท่าร่าอประายาวเริ่มเปลี่ยนแปลไป เธอรวบรวมพลัหยินในฝ่ามือ และปล่อยให้มันไหลเวียนอย่า้า ๆ ในะที่ร่าายยัเลื่อนไหวอย่าอ่อนโยน ารเลื่อนไหวนี้เสมือนลมพัใบไม้ เพียารเลื่อนไหวทีู่อ่อนโยน ลับสามารถระายลื่นพลัที่ไม่อา้านทานไ้ พลัหยินที่ราวับมวลผาที่ห้อมล้อมแสันทร์ทำให้เธอมีทั้ารโอบล้อมและสยบ่อพลัหยาที่แ็ร้าว ราวับารสร้าลื่นที่พร้อมะปัเป่าารโมีที่มุ่หมายถึวามแ็แร่โยไม่้อใ้ำลั
"สะเทือนธาราเพียลันิ้วมือ"
เธอรู้ีว่าท่วท่านี้ไม่้อใ้แรมามาย แ่สามารถปลปล่อยพลัที่เ้มแ็ออไปไ้อย่าแม่นยำและนุ่มนวล ร่าายและพลัิใอเธอประสานันเป็นหนึ่เียว ลมปราหยินภายในร่าายไหลเวียนไ้อย่าไร้สิ่ีวา ประายาวเริ่มเ้าใแล้วว่าวามอ่อนนุ่มนี้ไม่ใ่ารยอมำนน แ่เป็นพลัที่สามารถสยบทุสิ่ที่แ็แร่ไ้โยที่ไม่ทิ้ร่อรอยใ ๆ
"พร่านภาสาวราววารา เหนือปรารถนาไร้ที่ิ ับ้อมิไ้ หาใเปรียบ"
ประายาวท่อถ้อยำาำรา เสียแผ่วเบาและลุ่มลึั่บทสวอวาราในรัิาล ะร่าายอเธอเริ่มเลื่อนไหวอย่าพิสาร เส้นสายลมปราที่เลื่อนาภายในทำให้ารเลื่อนไหวอเธอเปลี่ยนแปลไป ร่าายที่อ่อน้อยเลื่อนไปในท่วท่าที่ไร้ึ่อบเและเ์ ารเลื่อนไหวนั้นแผ่วเบาและล่อลอย ราวับเาันทร์ที่สะท้อนอยู่บนผืนน้ำ ลวาและไม่อาับ้อไ้
ทุ้าวอเธอเหมือนับารรปลายเท้าลบนผิวน้ำ โยไม่มีแรระเพื่อมใ ๆ เิึ้น ร่าอเธอเริ่มาหายไปทีละน้อย ในะที่เาันทร์และแสสะท้อนอันเรือรอนั้นูราวับเป็นร่าายเียวัน ไม่มีารแยแยะระหว่าร่าายที่แท้ริอเธอและเาที่สะท้อนอยู่บนพื้น ลัษะเ่นนี้ราวับหลอมรวมับพลัันทร์มายาอย่าสมบูร์ ลายเป็นภาพลวที่ไม่มีใรอาเ้าถึไ้
ท่วท่าร่าอันพิสารนี้ไม่เพียทำให้เธอไร้ร่อรอย แ่ยัสร้าภาพลวที่ทำให้ศัรูสับสน มอเห็นเพียแสันทร์เรือนราที่สะท้อนอยู่ในเาา ๆ ราวับหมอที่ล่อลอยในยามรารี แม้ะเป็นเพียภาพลว แ่็แฝพลัอันเียบันที่พร้อมะพลิระแสาร่อสู้ไ้ในพริบา
ประายาวรู้สึถึพลัที่แผ่ระายออาร่าาย ราวับไ้ลายเป็นส่วนหนึ่อฟาฟ้าและวันทร์ เธอเ้าใแล้วว่าท่วท่านี้ือวามสมบูร์แบบอารฝึฝนลมปราันทร์มายา ารเป็นหนึ่เียวับเาันทร์ ที่แผ่่านออมาาทุอูอร่าาย ไม่มีที่ิ ไม่มีใรอาสัมผัสไ้ — พลัที่ไร้ึ่อบเ แ่ลับลึล้ำเินว่าที่ผู้ใะ หยั่ถึ
“ไร้ที่ิ ั่หยเลือบเาันทร์…”
ประายาวท่อประโยสุท้ายออมา้วยเสียอันแผ่วเบา ทว่าลั่นรอาิใที่แน่วแน่และสบนิ่ ร่าายอเธอราวับลอยเลื่อนอยู่ในแสันทร์ที่อาบไป้วยวามาวนวล ราวหยอันเลอ่า ที่ถูเลือบ้วยเาันทร์ในยามรารี วามสมบูร์แบบอท่วท่าทุารเลื่อนไหวนี้ ไร้ที่ินยาะหาสิ่ใมาเปรียบเทียบไ้
เธอลายเป็นั่เาันทร์ที่ผสานับแสเรือรอ รริทุารเลื่อนไหวอเธอ่านุ่มนวล แ่็แฝไป้วยวามหนัแน่น สะท้อนถึวามส่าามที่่อนอยู่ในวามอ่อนโยน ทุท่วท่าราวับหยที่ถูัเานไร้ำหนิ ไร้ึ่ารแร้าว วามมัอหยาวผสานับเาและแสันทร์ในืนรัิาล ลายเป็นภาพอันแฝวามลึลับและวามสวยามเินว่าะหยั่ถึ
ประายาวลายเป็นสัลัษ์อวามสมบูร์แบบอพลัหยินที่อ่อนโยนแฝพลัอันล้ำลึ ารเลื่อนไหวทุท่วท่าไม่ใ่เพียแ่ารร่ายรำ แ่ือารผสานลมปราเ้าับร่าายนลายเป็นหนึ่เียวับธรรมาิ ราวับเาันทร์ที่ไม่อาับ้อไ้ แ่ลับส่อประายสบและเปล่ประายอย่าไร้ที่ิ
"ท่วทำนอันทร์ประาย" – เล็วิา ท่วทำนอันทร์ประาย นี้เปรียบเสมือนท่าไม้ายที่ลึล้ำและน่าหวาหวั่นอย่ายิ่ ประายาวสามารถหลบ่อนนเอใ้เาอเป้าหมายในะที่ปราันทร์มายาแผ่่านออมาเพื่อสร้า "ลวา" เป้าหมายที่ถู้อมอะอยู่ในภวั์อันล้ายฝัน เาลวานั้นทำให้เป้าหมายไม่สามารถับสัมผัสอเธอไ้ เมื่อเธอเลื่อนไหว ร่าอเธอราวับถูลืนไปับเา ุั่ผีที่โผล่ึ้นมาเพียในั่วพริบา
ทันทีที่เธอปราัวึ้น เป้าหมายะสับสนและไม่สามารถรับรู้ทิศทาที่แท้ริ ารเลื่อนไหวที่ราวับเาเียบันนี้สร้าสถานะ ลวา ให้แ่เป้าหมาย ส่ผลให้ารโมีอเป้าหมายพลาเป้าอย่าแน่นอน ทุารเลื่อนไหวอเป้าหมายะว่าเปล่า 100% ะที่ประายาวพร้อมะปล่อยารโมีที่แฝพลัอันนิ่สบแ่รุนแร ท่วท่านี้ไม่เพียแ่หลอลว แ่ยัทำให้เิวามหวาลัวที่แฝอยู่ในวามามอลมปราันทร์มายา เป็นท่าไม้ายที่รวมทั้ศิลปะารลวาและารสัหารไว้ในท่วท่าที่สมบูร์แบบ
“ยอเยี่ยม เ้าสำเร็ลมปราันทร์มายาแล้ว ศิษย์เอ๋ย”
ทันทีที่เสียาระบบัึ้น “ลมปราสำนั ‘ันทร์มายา’ ถูิั้แล้ว” ประายาวรู้สึถึารเปลี่ยนแปลในร่าายอเธอ พลัานใหม่ที่ไหลเวียนอย่ามั่นและสบนิ่ ทุเส้นลมปราในร่าายรับพลัหยินที่บริสุทธิ์าวิา ันทร์มายา ทำให้เธอรู้สึถึวามแ็แร่และวามมั่นที่ไม่เยสัมผัสมา่อน
เสียาระบบแ้เือนอีรั้
"่าสถานะอท่านเพิ่มึ้น โปรรวสอบ"
ประายาวเรียหน้า่าสถานะึ้นมา ในารา่าสถานะ เธอเห็นารเปลี่ยนแปลอันน่าทึ่ พลัีวิและ่าลมหายใเพิ่มึ้นอย่าัเน และยัมี่าวามยืหยุ่นและทัษะารป้อันที่ไ้รับารเสริมาารฝึวิาันทร์มายา ราวับร่าายอเธอไ้รวมเ้าับพลัปราันทร์มายานลายเป็นหนึ่เียว
ื่อ: ประายาว
ระับ: ราาน ั้นที่ 2
พลัีวิ (HP): 300/300
พลัปรา (MP): 180/180
ล้ามเนื้อ: 19
เส้นเอ็น: 22
ปัา: 31
สิ: 28
ลมหายใ: 61
ลมปราสำนั : ลมปราันทร์มายา (ั้น้น) 1/36
เล็วิา: ท่วทำนอันทร์ประาย
สำนั: ำหนัันทร์มายา (ศิษย์นเล็)
ารฝึฝนลมปราันทร์มายาเสริมสร้าทั้วามแ็แร่และวามยืหยุ่นในร่าาย พร้อมับวามสบนิ่และารวบุมที่เพิ่มึ้นในิใ ่าสถานะเหล่านี้บ่บอถึวาม้าวหน้าและพลัที่เพิ่มึ้นาารฝึฝนที่ลึึ้
_______________________________________________________________________________________
ุยท้ายอน
สวัสีนัอ่านทุท่านรับ เป็นอย่าไรบ้ารับ อบันไหมเอ่ย ? ถ้าอบ อยาให้ comment เป็นำลัใให้นัเียน้วยนะรับผม
ความคิดเห็น