ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : PagE ~ ( 4 )
>~*o(( 4 ))o*~<
อิศวางอิโนะลงกับพื้นข้างๆกาย ( แบบว่าเก้าอี้มันเล็กคงนั่งไม่ลงอะนะ )
* เฮ้อ ~~ อ    ถ้าอยู่ไปนานๆมีหวังฉันบ้าแน่ ! *
“ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ    ก็คงงั้นมั้งนะ ”
* แล้วจะทำยังไงกันดีล่ะอิศ    อยู่นี่คงไม่ได้หรอกนะ    ดูตอนเข้ามาสิหัวฉันเนี่ยเลี่ยดเพดาน  เลยอ้ะ !    ถึงแม้ว่าที่นี่จะหรูหราน่าอยู่( มากๆ )ก็เหอะ *
“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน    แต่ตอนที่อยู่บนหน้าผาก็เห็นแต่เมืองนี้เมืองเดียว    อีกอย่าง . . . ขานายก็บาดเจ็บด้วย    ไปไหนไกลไม่ได้หรอก ”
* . . . . . *
“ . . . . . ”
“* เฮ้ออออ.. *”
ทั้งคู่นั่งปลงตกอยู่นานก็ได้ยินเสียงรถม้าฟักทองดังเข้ามาใกล้แล้วหยุดลงตรงหน้าบ้าน( ? )พอดี
* อิศ    บาร์บี้ตัวเมื่อกี๊กลับมาแล้วล่ะ *
เสียงคุยแปลกแปล่งดังขึ้นเรื่อยๆแสดงให้รู้ว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาสั้นลง สั้นลง เช่นกัน    เธอคนนั้นเดินเข้ามาพร้อมกับใครอีกคนหนึ่ง    เป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่( สำหรับ size ตุ๊กตา )    ภูมิฐาน    หน้าตาคมเข้ม    แต่ดูมีอายุมากเลย( เส้นผมมีแซมสีเทาๆ )
* คราวนี้มีเคน  โหมดผู้ใหญ่มาด้วยแฮะ *
~ ง่ะคะนะจักรู้ให้นำแนะขอจะ ~    พายมือไปทางตุ๊กตาเคนผู้ใหญ่    ~ ง่ะทางเดินนักเรื่องแลดูคนเป็น    เคนนูคีท่านคือนี่ ~
-- ยักดีที่ได้รู้จิน --    ( * อะ...คราวนี้เป็นคำผวน  -_-‘ *    “ โห่ .. แปลกดีชะมัดเมืองนี้    มีทุกรูปแบบ ~~~ สุดยอด ” )
“ ชับกันเค่น ”
~ ง่ะค่ะคุณพวกให้มานี้สิ่ง 2 ของเอาเลยท่าน    .  .    แล้วฟังเคนนูคีท่านให้คุณของเรื่องบอกฉัน ~    คีนูเคนเปิดกล่องใบหนึ่งออก
* โห    สวยจัง *
~ ง่ะค่ะเราพวกเหมือนเป็นคุณพวกให้ทำจะนี้สิ่ง ~
~ ง่ะคะนะชอบที่เส้นเอาเลือก ~
* มีสีขาว-ครีมๆ...กับ...สีเพลิง.. *
อิศและอิโนะพร้อมใจเอื้อมมือไปจับสร้อยกันคนละเส้น    อิโนะเลือกอันสีขาวคีมส่วนอิศก็สีแดงเพลิง    และทันใดนั้นทั้ง 2 ก็ร้องอุทาน( แหกปาก )ขึ้นพร้อมกัน
* แว้กกกกก ~~ เย็นเจี๊ยบเลยอ้ะ !!! *
“ เฮ้ย !!    ไมมันร้อนงี้วะ !!!!! ”
~ ง่ะสองทั้งคุณค่ะเย็นใจ ~
~ ง่ะค่ะจันทร์แสงมุกก็อันอีกส่วน    วันตะแสงมุกคือนั่นแดงสี    นะคะฟังให้อธิบายจะ ~
ทั้งคู่ลองสลับสร้อยกันดูแล้วก็ต้องเอ่ยออกมาอย่างประหลาดใจ
“ ไหน    เย็นมากเลยเหรอ . . . . ก็ไม่เห็นจะเย็นซักนิดนี่อิโนะ ??? ”
* ฉันลองมั่ง . . . . ของนายก็ไม่ร้อนเหมือนกันแหละอิศ ??? *
~ ง่ะเดียวหนึ่งแค่เองตัวของธาตุกับถูกที่สิ่งมี    ค่ะกันเหมือนไม่จะคนละแต่ ~    ( “ หึ หึ หึ    เพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายเป็นพวกร้อนแรง  ”    * หุบปากไปเลยไอ้อิศ !!! * )
“ ง่ะครับละต่อไงทำต้องเราแล้ว ”    ( ตอนนี้แลกสีกันแล้ว    อิโนะ = แดง    อิศ = ขาว )
~ ง่ะเองนั้นเท่าคอที่ไว้เอาสวมแค่ . . . ค่ะง่ายๆ ~
* เล็กนิดเดียวเองเนี่ยนะ *
“ เอาน่าอิโนะ    ลองดูไม่เสียหาย ”
วูบบบบบบบบ ~~~ บบ..
มีลมแรงเกิดขึ้นในบ้านก่อนจะตามมาด้วยเสียร้อง( โวยวาย )ตกใจของอิโนะ
* อ๊ะ !    สวมลงด้วย !! . . . . เอ..ทำไมบ้านมันใหญ่ขึ้น ? . . . เฮ้ย !!! รึว่าตัวเราหดลงเรอะ *
“ คงใช่แหละ    นายไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ ”
~ เป็นธรรมดาแหละค่ะสำหรับผู้มาใหม่    ทุกคนที่มาที่นี่เป็นครั้งแรกก็ตกใจกันทั้งนั้น    ก็มันออกจะประหลาดแบบนี้ ~
“ ค...คุณ    พูดภาษาเดียวกับเรา( ได้ด้วย )  . . .  แล้วเมื่อกี๊ทำไมถึง.. ”
~ ก็เมื่อพวกคุณเหมือนพวกเราแล้ว    พวกคุณก็จะฟังพวกเราในภาษาเดียวกันได้ไงละคะ ~
ไม่เพียงเรื่องภาษาเท่านั้น    แต่อิศเพิ่งจะสังเกตเห็นอีกอย่างที่เปลี่ยนไป ...    พวกเธอไม่ได้ดูเป็นตุ๊กตาพลาสติกอีกต่อไปแล้ว    แต่กลับกลายเป็นเหมือนมนุษย์โดยปกติที่ . . . . perfect มากเสียด้วย
* ก็ดีนะจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดก่อนพูดหลายตลบ    และไม่ต้องแปลกลับไปกลับมาด้วย *
“ มีเสื้อผ้าให้พวกเราเปลี่ยนไหมครับ    จะได้ดูเหมือนกับพวกคุณ ”
~ ทุกอย่างเตรียมไว้พร้อมแล้วค่ะ    เชิญทางนี้    ฉันเตรียมที่พัก เสื้อผ้า และอาหารไว้ให้พวกคุณแล้ว    และพรุ่งนี้เราจะพาคุณไปพบเจ้าหญิงและเจ้าชาย ~
“ เจ้า.. ”
~ อย่าเพิ่งถามเลยค่ะ    ดูท่าพวกคุณจะเหนื่อยกันมากแล้ว    ไปพักกันก่อนดีกว่านะคะ ~
..
~ ทางนี้ค่ะ    ห้องของพวกคุณจะอยู่ตรงข้ามกันนะคะ    แสงจันทร์และแสงตะวันต้องอยู่ตรงข้ามกันเสมอ ~
* อิศ    ฉันง่วงมากเลย    ขอไปนอนก่อนนะ    แล้วอีก 2 ชั่วโมงเจอกัน *    อิโนะขี่หลังอิศมาจนถึงห้องแล้วเดินกะเผลกเข้าห้องไป
“ เดี๋ยว.. ”
เรียกไม่ทันซะแล้วคุณอิศเรศเอ๋ย
>~*o(( 4 ))o*~<
อิศวางอิโนะลงกับพื้นข้างๆกาย ( แบบว่าเก้าอี้มันเล็กคงนั่งไม่ลงอะนะ )
* เฮ้อ ~~ อ    ถ้าอยู่ไปนานๆมีหวังฉันบ้าแน่ ! *
“ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ    ก็คงงั้นมั้งนะ ”
* แล้วจะทำยังไงกันดีล่ะอิศ    อยู่นี่คงไม่ได้หรอกนะ    ดูตอนเข้ามาสิหัวฉันเนี่ยเลี่ยดเพดาน  เลยอ้ะ !    ถึงแม้ว่าที่นี่จะหรูหราน่าอยู่( มากๆ )ก็เหอะ *
“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน    แต่ตอนที่อยู่บนหน้าผาก็เห็นแต่เมืองนี้เมืองเดียว    อีกอย่าง . . . ขานายก็บาดเจ็บด้วย    ไปไหนไกลไม่ได้หรอก ”
* . . . . . *
“ . . . . . ”
“* เฮ้ออออ.. *”
ทั้งคู่นั่งปลงตกอยู่นานก็ได้ยินเสียงรถม้าฟักทองดังเข้ามาใกล้แล้วหยุดลงตรงหน้าบ้าน( ? )พอดี
* อิศ    บาร์บี้ตัวเมื่อกี๊กลับมาแล้วล่ะ *
เสียงคุยแปลกแปล่งดังขึ้นเรื่อยๆแสดงให้รู้ว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาสั้นลง สั้นลง เช่นกัน    เธอคนนั้นเดินเข้ามาพร้อมกับใครอีกคนหนึ่ง    เป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่( สำหรับ size ตุ๊กตา )    ภูมิฐาน    หน้าตาคมเข้ม    แต่ดูมีอายุมากเลย( เส้นผมมีแซมสีเทาๆ )
* คราวนี้มีเคน  โหมดผู้ใหญ่มาด้วยแฮะ *
~ ง่ะคะนะจักรู้ให้นำแนะขอจะ ~    พายมือไปทางตุ๊กตาเคนผู้ใหญ่    ~ ง่ะทางเดินนักเรื่องแลดูคนเป็น    เคนนูคีท่านคือนี่ ~
-- ยักดีที่ได้รู้จิน --    ( * อะ...คราวนี้เป็นคำผวน  -_-‘ *    “ โห่ .. แปลกดีชะมัดเมืองนี้    มีทุกรูปแบบ ~~~ สุดยอด ” )
“ ชับกันเค่น ”
~ ง่ะค่ะคุณพวกให้มานี้สิ่ง 2 ของเอาเลยท่าน    .  .    แล้วฟังเคนนูคีท่านให้คุณของเรื่องบอกฉัน ~    คีนูเคนเปิดกล่องใบหนึ่งออก
* โห    สวยจัง *
~ ง่ะค่ะเราพวกเหมือนเป็นคุณพวกให้ทำจะนี้สิ่ง ~
~ ง่ะคะนะชอบที่เส้นเอาเลือก ~
* มีสีขาว-ครีมๆ...กับ...สีเพลิง.. *
อิศและอิโนะพร้อมใจเอื้อมมือไปจับสร้อยกันคนละเส้น    อิโนะเลือกอันสีขาวคีมส่วนอิศก็สีแดงเพลิง    และทันใดนั้นทั้ง 2 ก็ร้องอุทาน( แหกปาก )ขึ้นพร้อมกัน
* แว้กกกกก ~~ เย็นเจี๊ยบเลยอ้ะ !!! *
“ เฮ้ย !!    ไมมันร้อนงี้วะ !!!!! ”
~ ง่ะสองทั้งคุณค่ะเย็นใจ ~
~ ง่ะค่ะจันทร์แสงมุกก็อันอีกส่วน    วันตะแสงมุกคือนั่นแดงสี    นะคะฟังให้อธิบายจะ ~
ทั้งคู่ลองสลับสร้อยกันดูแล้วก็ต้องเอ่ยออกมาอย่างประหลาดใจ
“ ไหน    เย็นมากเลยเหรอ . . . . ก็ไม่เห็นจะเย็นซักนิดนี่อิโนะ ??? ”
* ฉันลองมั่ง . . . . ของนายก็ไม่ร้อนเหมือนกันแหละอิศ ??? *
~ ง่ะเดียวหนึ่งแค่เองตัวของธาตุกับถูกที่สิ่งมี    ค่ะกันเหมือนไม่จะคนละแต่ ~    ( “ หึ หึ หึ    เพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายเป็นพวกร้อนแรง  ”    * หุบปากไปเลยไอ้อิศ !!! * )
“ ง่ะครับละต่อไงทำต้องเราแล้ว ”    ( ตอนนี้แลกสีกันแล้ว    อิโนะ = แดง    อิศ = ขาว )
~ ง่ะเองนั้นเท่าคอที่ไว้เอาสวมแค่ . . . ค่ะง่ายๆ ~
* เล็กนิดเดียวเองเนี่ยนะ *
“ เอาน่าอิโนะ    ลองดูไม่เสียหาย ”
วูบบบบบบบบ ~~~ บบ..
มีลมแรงเกิดขึ้นในบ้านก่อนจะตามมาด้วยเสียร้อง( โวยวาย )ตกใจของอิโนะ
* อ๊ะ !    สวมลงด้วย !! . . . . เอ..ทำไมบ้านมันใหญ่ขึ้น ? . . . เฮ้ย !!! รึว่าตัวเราหดลงเรอะ *
“ คงใช่แหละ    นายไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ ”
~ เป็นธรรมดาแหละค่ะสำหรับผู้มาใหม่    ทุกคนที่มาที่นี่เป็นครั้งแรกก็ตกใจกันทั้งนั้น    ก็มันออกจะประหลาดแบบนี้ ~
“ ค...คุณ    พูดภาษาเดียวกับเรา( ได้ด้วย )  . . .  แล้วเมื่อกี๊ทำไมถึง.. ”
~ ก็เมื่อพวกคุณเหมือนพวกเราแล้ว    พวกคุณก็จะฟังพวกเราในภาษาเดียวกันได้ไงละคะ ~
ไม่เพียงเรื่องภาษาเท่านั้น    แต่อิศเพิ่งจะสังเกตเห็นอีกอย่างที่เปลี่ยนไป ...    พวกเธอไม่ได้ดูเป็นตุ๊กตาพลาสติกอีกต่อไปแล้ว    แต่กลับกลายเป็นเหมือนมนุษย์โดยปกติที่ . . . . perfect มากเสียด้วย
* ก็ดีนะจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดก่อนพูดหลายตลบ    และไม่ต้องแปลกลับไปกลับมาด้วย *
“ มีเสื้อผ้าให้พวกเราเปลี่ยนไหมครับ    จะได้ดูเหมือนกับพวกคุณ ”
~ ทุกอย่างเตรียมไว้พร้อมแล้วค่ะ    เชิญทางนี้    ฉันเตรียมที่พัก เสื้อผ้า และอาหารไว้ให้พวกคุณแล้ว    และพรุ่งนี้เราจะพาคุณไปพบเจ้าหญิงและเจ้าชาย ~
“ เจ้า.. ”
~ อย่าเพิ่งถามเลยค่ะ    ดูท่าพวกคุณจะเหนื่อยกันมากแล้ว    ไปพักกันก่อนดีกว่านะคะ ~
..
~ ทางนี้ค่ะ    ห้องของพวกคุณจะอยู่ตรงข้ามกันนะคะ    แสงจันทร์และแสงตะวันต้องอยู่ตรงข้ามกันเสมอ ~
* อิศ    ฉันง่วงมากเลย    ขอไปนอนก่อนนะ    แล้วอีก 2 ชั่วโมงเจอกัน *    อิโนะขี่หลังอิศมาจนถึงห้องแล้วเดินกะเผลกเข้าห้องไป
“ เดี๋ยว.. ”
เรียกไม่ทันซะแล้วคุณอิศเรศเอ๋ย
>~*o(( 4 ))o*~<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น