ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : PagE ~ ( 2 )
>~*o(( 2 ))o*~<
“ อ้าว . . . หายไปไหนล่ะ ผ้าเช็ดตัวก็ยังอยู่ อิโนะ อิโนะ นายอยู่ไหนน่ะ ”
แล้วอิศก็เดินเข้าไปจับฝักบัวเพื่อปิดน้ำที่เปิดทิ้งไว้ แล้ว . . . . วูบ เขาก็หายไปพร้อมทั้งผ้าเช็ดตัวในมือ
“ โอ๊ย ที่ไหนอีกละเนี่ย เจ็บชะมัดเลยตกมาที่ไหนก็ไม่รู้ ” อิศลุกขึ้นแล้วเดินไปดูรอบๆ แล้วก็เจอกับ
“ อิโนะ นั่นนายใช่มั้ยน่ะ ดูอะไรอยู่หรอ ”
* เฮ้ย อิศ อย่าเข้ามานะ * นั่งอยู่ริมหน้าผาสูงแต่ไม่ชัน
“ ทำไมล่ะ หรือตรงนั้นมีอะไรน่ากลัว ”
* เปล่าหรอกแต่ฉัน เอ่อ . . . ฉัน * แล้วก้มลงมองดูตัวเองที่ไม่มีอะไรปกปิดร่างกายแม้แต่น้อยด้วยความเขิน
“ อ๋อ นายโป๊อยู่ ไม่เป็นไรฉันไม่ถือหรอก ”
* แต่ฉันถือโว้ย นายเอาผ้าที่ถืออยู่วางไว้ตรงต้นไม้นั้นแหละ แล้วเดินไปทางโน้นเลย *
“ เอางั้นหรอ ก็ได้ วางไว้ตรงนี้นะ ” แล้วอิศก็เดินไป
เมื่อเห็นอิศเดินไปแล้ว อิโนะจึงค่อยๆเดินมาเอาผ้า แต่แล้วก็
* เฮ้ย ! *
“ จับได้แล้ว ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลย ตัวก็ไม่เล็ก ซะหน่อย ” อิศกระโดดเข้ามากอดจากทางด้านหลังของอิโนะ
* ปล่อยโว้ย เดี๋ยวผ้าหลุด * คือเมื่อกี๊อิโนะนุ่งผ้าเสร็จพอดี [ เสียใจล่ะสิที่ไม่โป๊น่ะ ท่านผู้อ่าน : care ]
“ เออ ว่าแต่นายทำไมไปนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะ ”
* ก็กำลังนั่งดูเมืองข้างล่างน่ะ มันดูเหมือนจะเคยเห็นที่ไหนก็ไม่รู้อะนะ *
“ หรอ เออ...ดูไปดูมาแถวนี้ก็วิวสวยดีนะ เสียดายไม่มีกล้องถ่ายรูป ” อิศอยู่ชมรมถ่ายภาพ
* เออ ใช่แล้ว แล้วนายมาที่นี่ได้ไงน่ะ ? *
“ ก็คงมาแบบเดียวกันกับนายแหละมั้ง(?) ดีนะที่มีผ้าขนหนูติดมือมาด้วย..ไม่งั้น ”
* ไม่งั้นอะไร อย่าหวังเลยว่าจะได้เห็นขาอ่อนฉันน่ะ ไอ้อิศ *
“ จริงหรอ แต่ถ้าแค่ฉันจับนายได้แล้วดึงผ้าออกซะตอนนี้ ฉันคงได้เห็นมากกว่าขาอ่อนนายล่ะนะ คุณอิโนะ ”
* อย่าเล่นอะไรบ้าๆนะเฟ้ย ไม่เล่นนะ *
“ กลัวอ่ะดิ ไม่แกล้งหรอกน่า ( แต่อย่าเผลอก็แล้วกัน ) ” แล้วอิศก็เล่าเรื่องที่เขามาที่นี่ได้ยังไงให้อิโนะฟัง
* ตายแล้ว นายทำประตูห้องน้ำพังหรอ ต้องแย่แน่เลยถ้าเกิดว่าเรา . . . . กลับไปได้ * คำหลังอิโนะพูดเสียงเบามาก
“ เอาน่า มาได้ก็ต้องกลับได้สิ อย่าคิดมากเลย ” พูดพร้อมมองหน้าอย่างปลอบใจ
“ งั้นเราลงไปดูที่หมู่บ้านกันไหม จะได้หาเสื้อผ้าให้นายใส่ด้วย ตอนนี้ก็ใส่แจ็คเก็ตฉันไปก่อนแล้วกัน ”
* อือ ก็ดีนะ ดีกว่าอยู่เปล่าๆด้วย * แล้วทั้งคู่ก็หาทางลงไปข้างล่างแต่แล้ว . . . [ ลงธรรมดาก็ไม่สนุกสิ : care ]
* เฮ้ย......ย * อิโนะจอมซุ่มซ่ามสะดุดรากไม้กลิ้งลงไปแล้ว อิศจึงรีบตามไป [ กลิ้งไปเช่นกัน : care ]
ปุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..
“ โอ๊ย . . . . ทำไมฉันต้องอยู่ข้างล่างด้วยเนี่ย ”
“ อิโนะ เป็นอะไรรึเปล่า ? ” ถามอย่างเป็นห่วง
* ไม่เป็นไร แค่เจ็บขานิดหน่อยน่ะ *
“ งั้นก็ลุกสิ มาทับกันแบบนี้เดี๋ยวฉันหวั่นไหวนะ ”
* ลุกไม่ได้หรอก นายต้องหลับตาก่อน *
“ ทำไมต้องหลับตาด้วยล่ะ ”
* ก็แบบว่า . . . ผ้าหลุดอ้ะ *
“ 55+ เออ เอ้า หลับตาก่อนก็ได้ ” [ อิศนี่แมนจริงจะแอบดูหน่อยก็ไม่ได้ : care ]
“ เสร็จยังล่ะ ”
* อื้อ เสร็จแล้ว แต่เจ็บขาจังเลยอ่ะ *
“ อืม ไหนดูดิ๊ แบบนี้คงเดินไม่ไหว นายขี่หลังฉันไปแล้วกัน ที่หมู่บ้านคงมีหมอหรือยาอยู่บ้าง ”
แล้วอิโนะก็ขี่หลังอิศไปที่หมู่บ้าน ระหว่างทาง..
“ อิโนะ นายเอาอะไรมาโดนหลังฉันน่ะ นิ่มๆ ”
* อะไร ? ไม่มีหรอก คิดมาก *
“ ต้องมีสิก็ฉันรู้สึก เอาเถอะ ฉันคิดเอาเองก็ได้..ว่ามันคืออะไร ” แล้วทั้งคู่ก็เดินมาจนถึงหมู่บ้าน
อิศเรศหารู้ไม่ว่าอิโนยะคุง( จัง )นั้นหน้าแดงไปตลอดทาง และบ่นงึมงำสาปแช่งผู้มีพระคุณ( ที่กำลังแบกตัวเองอยู่ )ไปพร้อมกันอย่างเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียว [ เขินใหญ่ เขินใหญ่ : zen ]
>~*o(( 2 ))o*~<
“ อ้าว . . . หายไปไหนล่ะ ผ้าเช็ดตัวก็ยังอยู่ อิโนะ อิโนะ นายอยู่ไหนน่ะ ”
แล้วอิศก็เดินเข้าไปจับฝักบัวเพื่อปิดน้ำที่เปิดทิ้งไว้ แล้ว . . . . วูบ เขาก็หายไปพร้อมทั้งผ้าเช็ดตัวในมือ
“ โอ๊ย ที่ไหนอีกละเนี่ย เจ็บชะมัดเลยตกมาที่ไหนก็ไม่รู้ ” อิศลุกขึ้นแล้วเดินไปดูรอบๆ แล้วก็เจอกับ
“ อิโนะ นั่นนายใช่มั้ยน่ะ ดูอะไรอยู่หรอ ”
* เฮ้ย อิศ อย่าเข้ามานะ * นั่งอยู่ริมหน้าผาสูงแต่ไม่ชัน
“ ทำไมล่ะ หรือตรงนั้นมีอะไรน่ากลัว ”
* เปล่าหรอกแต่ฉัน เอ่อ . . . ฉัน * แล้วก้มลงมองดูตัวเองที่ไม่มีอะไรปกปิดร่างกายแม้แต่น้อยด้วยความเขิน
“ อ๋อ นายโป๊อยู่ ไม่เป็นไรฉันไม่ถือหรอก ”
* แต่ฉันถือโว้ย นายเอาผ้าที่ถืออยู่วางไว้ตรงต้นไม้นั้นแหละ แล้วเดินไปทางโน้นเลย *
“ เอางั้นหรอ ก็ได้ วางไว้ตรงนี้นะ ” แล้วอิศก็เดินไป
เมื่อเห็นอิศเดินไปแล้ว อิโนะจึงค่อยๆเดินมาเอาผ้า แต่แล้วก็
* เฮ้ย ! *
“ จับได้แล้ว ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลย ตัวก็ไม่เล็ก ซะหน่อย ” อิศกระโดดเข้ามากอดจากทางด้านหลังของอิโนะ
* ปล่อยโว้ย เดี๋ยวผ้าหลุด * คือเมื่อกี๊อิโนะนุ่งผ้าเสร็จพอดี [ เสียใจล่ะสิที่ไม่โป๊น่ะ ท่านผู้อ่าน : care ]
“ เออ ว่าแต่นายทำไมไปนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะ ”
* ก็กำลังนั่งดูเมืองข้างล่างน่ะ มันดูเหมือนจะเคยเห็นที่ไหนก็ไม่รู้อะนะ *
“ หรอ เออ...ดูไปดูมาแถวนี้ก็วิวสวยดีนะ เสียดายไม่มีกล้องถ่ายรูป ” อิศอยู่ชมรมถ่ายภาพ
* เออ ใช่แล้ว แล้วนายมาที่นี่ได้ไงน่ะ ? *
“ ก็คงมาแบบเดียวกันกับนายแหละมั้ง(?) ดีนะที่มีผ้าขนหนูติดมือมาด้วย..ไม่งั้น ”
* ไม่งั้นอะไร อย่าหวังเลยว่าจะได้เห็นขาอ่อนฉันน่ะ ไอ้อิศ *
“ จริงหรอ แต่ถ้าแค่ฉันจับนายได้แล้วดึงผ้าออกซะตอนนี้ ฉันคงได้เห็นมากกว่าขาอ่อนนายล่ะนะ คุณอิโนะ ”
* อย่าเล่นอะไรบ้าๆนะเฟ้ย ไม่เล่นนะ *
“ กลัวอ่ะดิ ไม่แกล้งหรอกน่า ( แต่อย่าเผลอก็แล้วกัน ) ” แล้วอิศก็เล่าเรื่องที่เขามาที่นี่ได้ยังไงให้อิโนะฟัง
* ตายแล้ว นายทำประตูห้องน้ำพังหรอ ต้องแย่แน่เลยถ้าเกิดว่าเรา . . . . กลับไปได้ * คำหลังอิโนะพูดเสียงเบามาก
“ เอาน่า มาได้ก็ต้องกลับได้สิ อย่าคิดมากเลย ” พูดพร้อมมองหน้าอย่างปลอบใจ
“ งั้นเราลงไปดูที่หมู่บ้านกันไหม จะได้หาเสื้อผ้าให้นายใส่ด้วย ตอนนี้ก็ใส่แจ็คเก็ตฉันไปก่อนแล้วกัน ”
* อือ ก็ดีนะ ดีกว่าอยู่เปล่าๆด้วย * แล้วทั้งคู่ก็หาทางลงไปข้างล่างแต่แล้ว . . . [ ลงธรรมดาก็ไม่สนุกสิ : care ]
* เฮ้ย......ย * อิโนะจอมซุ่มซ่ามสะดุดรากไม้กลิ้งลงไปแล้ว อิศจึงรีบตามไป [ กลิ้งไปเช่นกัน : care ]
ปุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..
“ โอ๊ย . . . . ทำไมฉันต้องอยู่ข้างล่างด้วยเนี่ย ”
“ อิโนะ เป็นอะไรรึเปล่า ? ” ถามอย่างเป็นห่วง
* ไม่เป็นไร แค่เจ็บขานิดหน่อยน่ะ *
“ งั้นก็ลุกสิ มาทับกันแบบนี้เดี๋ยวฉันหวั่นไหวนะ ”
* ลุกไม่ได้หรอก นายต้องหลับตาก่อน *
“ ทำไมต้องหลับตาด้วยล่ะ ”
* ก็แบบว่า . . . ผ้าหลุดอ้ะ *
“ 55+ เออ เอ้า หลับตาก่อนก็ได้ ” [ อิศนี่แมนจริงจะแอบดูหน่อยก็ไม่ได้ : care ]
“ เสร็จยังล่ะ ”
* อื้อ เสร็จแล้ว แต่เจ็บขาจังเลยอ่ะ *
“ อืม ไหนดูดิ๊ แบบนี้คงเดินไม่ไหว นายขี่หลังฉันไปแล้วกัน ที่หมู่บ้านคงมีหมอหรือยาอยู่บ้าง ”
แล้วอิโนะก็ขี่หลังอิศไปที่หมู่บ้าน ระหว่างทาง..
“ อิโนะ นายเอาอะไรมาโดนหลังฉันน่ะ นิ่มๆ ”
* อะไร ? ไม่มีหรอก คิดมาก *
“ ต้องมีสิก็ฉันรู้สึก เอาเถอะ ฉันคิดเอาเองก็ได้..ว่ามันคืออะไร ” แล้วทั้งคู่ก็เดินมาจนถึงหมู่บ้าน
อิศเรศหารู้ไม่ว่าอิโนยะคุง( จัง )นั้นหน้าแดงไปตลอดทาง และบ่นงึมงำสาปแช่งผู้มีพระคุณ( ที่กำลังแบกตัวเองอยู่ )ไปพร้อมกันอย่างเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียว [ เขินใหญ่ เขินใหญ่ : zen ]
>~*o(( 2 ))o*~<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น