ไม่นานมานี้ ในห้องเรียนห้องหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ที่
  ชั้นสี่ห้องสี่ตึกหก
ของโรงเรียนประจำจังหวัดที่มีประเพณีวิ่งควายเป็นคำขวัญ
        การเรียนวิชาสามเหลื่ยมมุมฉากมักทำให้เราเคลิ้บเคลิ้มไปกับสายลม
ที่พัดผ่านพร้อมกับการบ้าที่สั่งสมไว้ซึ่ง
กำลัง+หมก+ดอง มานานนับเดือน
เหมือนเรื่องจิตนาการที่เราเข้าไปโพลสไว้ตามเว็ปนักเขียน
()จนเกือบจะโนเพื่อนๆนักอ่านฆ่าตกรรมนับไม่ถ่วน()
          หน้ากระดาษสมุดโน้ดเล่นแผ่นหนึ่งถูกฉีกออก ตามด้วยลายเส้นดินสอประทับ
อักษรหลายบันทัด
              หลายวันต่อมากระดาษแผ่นเดิมถูกส่งมายังคนที่นั่งอยู่เกือบหลังสุดของห้อง
จากคนที่นั่งอยู่เกือบหลังสุดของห้องแถวริมหน้าต่าง
                “เป็ด ช่วยแต่งต่อหน่อยสิ
.”
                คนที่ถูกเรียกว่าเป็ดหันมอง หลังจากนั่งเอ๋อกับสูตรนับสิบบนกระดาษดำ
                “เอาสิ กะลังเบื่อๆ
.”
                เธอเขียนเพิ่มเพียงแค่สองสามคำก่อนส่งคืน
              ไม่ถึงห้านาทีต่อมา ประโยคอีกยาวยืดก็ส่งกลับ
              ราวๆ ชั่วโมงกว่า
หน้ากระดาษก็หมดที่จะให้เราสร้างสรรค์จิตนาการ
ดังนั้นเพื่อเป็นการประหยัดพลังงานและอนุรักทรัพยากรโลก กระดาษใบปลิวที่โฆษนา
ตารางเวลาเรียนพิเศษ กระดาษเหลือใช่ต่างๆจึงถูกนำมาใช่อย่างคุ้มค่า 
(มั่ง)
           
อยากขอเสริมอีกนิสว่ากระดาษขนาดมันไม่เท่ากันอย่างน่าใจหาย
                    จากนั้นไม่นานนัก อะไรๆมากมายก็ได้ถือกำเนิดขึ้น
                  และหนึ่งในนั้นคือ  “ฟิคเวียน” ที่ คุณ คง,กำลัง,จะได้ ต่อไป
แต่ก็นะ เพราะพวกเราคือ “ชมรมคนบ้า”
..หรือในนามอย่างเป็นทางการว่า
อภินิหาร์  จิตานาการไม่รู้จบ
พวกเราจึง
..จิตนาการไปได้ไง
(ว่ะ)
8-9-2004
เป็ด
P.s. หากคุณต้องการที่จะอ่านฟิคเวียนสามารถ ค้นหาจากนามปากกาที่นี้ c.c.c.
  มีทุกแนวจ๊ะ แต่ว่าจะทยอยลงให้ สัญญาว่า
จะ ไม่
กำลัง+หมก+ดอง [อีกแล้ว
มั่ง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น