ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic เวียนๆๆๆ] อิโนยะ ชิคาริ \'s Story (by : zen+care)

    ลำดับตอนที่ #6 : PagE ~ ( 5 )

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ย. 48


    >~*o(( 5 ))o*~<











    2 ชั่วโมงต่อมา ( หลังจากที่แยกย้ายกันไป )



    “ กึก กึก กึกๆๆๆ . . . หึ หึ หึ .. หึ ... หึ    55555555555.. ”



    * หนอย~~ย!!!!    ขำมากเลยใช่มั้ย? ~~ ไอ้คุณอิศเรศ! *



    “ 55555..    จะไม่ให้ขำได้ไง...ก็ในเมื่อนาย . . . หึ หึ . . 55555555.. ”



    * ฮึ่มมมม!    หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะแก!!!!! *



    “ คร้าบๆๆๆ ... เอ่อ..แต่ฉันว่า . . . . นายอย่าอาละวาดมากนักเลยนะ ... เห็นหมดแล้วล่ะ ”    พลางมองด้วยสายตายิ้มๆกรุ้มกริ่ม



    * อิศ!! *    อิโนะตะโกนลั่นด้วยความอายถึงขีดสุด    ยอมนั่งลงดีๆ    หลับตาสงบสติอารมณ์หากแต่คิ้วเรียวๆนั่นยังคงกระตุกๆเป็นพักๆด้วยแรงอารมณ์ที่เจ้าตัวพยายาม( จะ )ข่ม



    “ โอ๋ๆๆๆ    โกรธเหรอ?    ขอโทษน้าาาา.. ”    พร้อมกับเอามือขยี้ผมอิโนะจนยุ่งไม่เป็นทรง



    “ เฮ้อ... เอาน่าๆ    แบบนี้ก็น่ารักดีออกฉันว่า ”



    * น..น่ารักบ้านแกสิ    ไอ้...ไอ้...ไอ้กระโปรงฟู่ฟ่า  บ้าบอเนี่ย~~~!!!! *    พูดไปแล้วก็หน้าแดงอีกรอบกับคำว่า... ‘ กระโปรงฟู่ฟ่า ’



    ~ ต้องขอโทษจริงๆนะคะ    คือ...    ตัวคุณเล็กเกินกว่าจะใส่ชุดของผู้ชายได้    ฉันก็เลย..จำเป็นต้องให้คุณใส่ชุดนั้น    แต่! เอ่อ..ชุดนั้นเป็นชุดที่เรียบที่สุดแล้ว แล้วก็..คุณดูสวยมาก  เลยค่ะ    เหมาะมาก ~    ( แฮ่มๆ ... คือ .. เนื่องจากคุณเคนเค้ามีกัน size เดียว    ชุดเสื้อผ้าก็เลยมี size เดียวตามลูกค้า    แล้วนู๋โนะเราตัวเล็กนิดส์เดีย..เลยหมดสิทธิ์ใส่ชุดผู้ชาย )



    * เออ    ฉันไม่ตัวใหญ่บ้างก็ให้มันรู้ไป! *    อิโนะพูดพร้อมกับค้อนให้อิศวงใหญ่



    ~ ไว้พรุ่งนี้เราจะพาคุณไปพบกับเจ้าชายเจ้าหญิง  ที่วัง    น่าเสียดายที่พวกคุณมาช้าไปหน่อย    ไม่เช่นนั้นคุณก็จะได้เข้าเฝ้าองค์ราชา  และองค์ราชินี    เพราะตอนนี้พวกท่านทั้งสองเสด็จกลับไปวังใหญ่ซะแล้ว ~



    “ วังใหญ่หรือครับ    แล้ววังที่พรุ่งนี้พวกเราจะไปกันล่ะ? ”



    ~ วังเล็กค่ะ    วังใหญ่จะอยู่อีกเมืองหนึ่ง ~



    “ มีเมืองอื่นด้วยเหรอ?    ตอนที่เราอยู่บนหน้าผาไม่เห็นมีเมืองอะไรเลยนอกจากเมืองนี้เมืองเดียว ”



    ~ นั่นเป็นเพราะว่าองค์มหาราชา  ของเราปกครองราชอาณาจักร  ทั้งหมดได้อย่างดียิ่ง    พวกเราจึงอยู่กันได้อย่างสงบสุข    ขยายเมือง  ได้กว้างขวางกินอาณาเขตรอบข้างจนเกือบหมด    แล้วก็ข้อสำคัญสภาพแวดล้อมในแถบนี้เป็นป่าทึบ    คุณคงมองเห็นได้ไม่มากเพราะต้นไม้พวกนั้นบัง    ถ้าคุณได้เห็นทั้งหมดแล้วละก็...    คุณอาจอึ้งก็ได้ค่ะ ~



    “ อืม..    ครับ    ผมยอมรับว่างงจริงๆ    เอ่อ...ดูเหมือนว่าพวกเราจะยังไม่ได้แนะนำตัวเลย    ผมชืออิ.. ”



    ~ ไม่ต้องค่ะ    เราทราบชื่อของพวกคุณแล้วค่ะ ~



    * รู้ได้ไง?? *



    ~ บอกไม่ได้ค่ะ    มันเป็นความลับทางทหาร...    ทานอาหารเสร็จแล้วเชิญพวกคุณพักผ่อนได้ตามสบายนะคะ    พรุ่งนี้เช้าเราจะส่งคนไปอาบน้ำแต่งตัวให้พวกคุณ    ให้เหมาะที่จะเข้าเฝ้า . . . ขอตัวก่อนค่ะ ~



    “ เดี๋ยว.. ”    ไม่ทันอีกแล้ว    เรียกใครไม่เคยทันเลยเรา



    * อ๊าาาา.. ชักอยากจะเจอเจ้าชายกับเจ้าหญิง( อันนี้อยากมาก )ซะแล้วสิ *    พูดพร้อมกับทำตาหวาน



    อิศหันไปมองพร้อมกับบ่นพึมพำอยู่คนเดียว    “ จะอยากเจออะไรขนาดนั้นวะ ”



    * ไหนดูดิ๊ มีอะไรให้กินบ้างน้าาา..    ว้าว! น่ากินทั้งนั้นเลย *



    “ อิโนะ    กินเสร็จแล้วเราไปเดินเล่นกันมั้ย ”



    * อื้อ..ก็เอาสิ    เอืองอี๊อีอะไออ้าอ๋นไอ..( อึก )..เยอะแยะเลย *    ( ถอดความ : เมืองนี้มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะเลย )



    “ นี่ๆๆเดี๋ยวก่อน    อิโนะ!    กินให้มันดีๆสิ...เดี๋ยวก็ได้ติดคอตา.. ”



    * อึก!!!!...แค่ก!! แค่ก!!! แค่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!! *    ประโยคยังไม่ทันจะสมบูรณ์อิโนะก็เป็นดังว่าซะแล้ว..



    “ ( นั่นไง    พูดยังไม่ทัน( จบ )ขาดคำ )    เฮ้อออ.. เอ้านี่น้ำ ดื่มซะ . . . . . เป็นไงมั่ง? ”



    แล้วอิศก็ต้องดูแลอิโนะต่อไป...











    >~*o(( 5 ))o*~<



    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    ขอโทษค่าที่หายไปนาน TT^TT    คือแบบว่างานมันเยอะ ยุ่งเอามากๆเลยค่ะตั้งแต่เปิดเทอมมา    เหนื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..



    ขอโทษจริงๆนะคะ



    [( Z )]
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×