ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : PagE ~ ( 3 )
>~*o(( 3 ))o*~<
“ อา...เอาล่ะ ! ถึงแล้ว..หมู่บ้านแสนหรู ” เสียงประกาศจากอิศพร้อมกับภาพสวยงามรอบด้านที่ปรากฏแก่สายตา หมู่บ้านไม่ธรรมดา ! บ้านเรือนทุกหลังใหญ่โตโอ่อ่าราวกับคฤหาสน์ ปราสาท พระราชวัง ฯลฯ โอ้ว สุดบรรยาย . . . . แต่ทว่า ! มันเป็นแบบ minisize อ่ะ ย่อส่วนซะเหมือนบ้าน( วัง )ตุ๊กตาเลยแฮะ
* นี่มันเมืองตุ๊กตาเหรออิศ ? * คำถามแรกจากคนข้างหลังหลังจากเงียบมานาน
“ เฮ่ นายถามฉัน . . แล้วฉันจะไปถามใครล่ะ ” แล้วก็เกิดการเถียงอันไร้สาระขึ้น
ในระหว่างที่เถียงกันอยู่นั้น สายตาของอิโนะก็เหลียวไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า
* อ๊าาา.. อิศ ! อิศ ! อิศ ! ดูนั่น !!! *
“ อะไร..? อ . . . เฮ้ย !!!!! ”
สิ่งที่ทั้งสองเห็นมันคือ รถม้าฟักทองขนาดเล็กจิ๋ววิ่งมาทางพวกเขาเป็นร้อย ! [ เวอร์ เวอร์ แค่ไม่กี่คันเองย่ะ -_-‘ : zen ]
“ อะไรกัน ??? รึว่านี่เป็นเมืองของเล่น ?? ”
* พวกนั้นหยุดแล้ว.. *
ทั้งคู่หยุดเถียงกันแล้วจ้องไปทางรถฟักทองสีหวานพวกนั้น กลืนน้ำลายเอื๊อกอย่างหวาดหวั่นน้อยๆ [ หิวอะดิ : zen ] รถ( จิ๋ว )คันหน้าสุดเด้งประตูเปิดออกมาและสิ่งมีชีวิต( รึป่าว ? )ตัวเล็กๆกำลังก้าวออกมา . . . . และแล้วมันก็คือ !
* อ๊ะ นั่น บาร์บี้ !! *
“ อะไรบี้ๆน่ะอิโนะ ? ”
* โอ๊ย~นายนี่ ! ไม่รู้จักเรื่องพวกนี้มั่งเลยรึไงนะ *
* ที่ฉันพูดน่ะคือ ‘ บาร์บี้ ’ ตุ๊กตาคนที่จับเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำผม เปลี่ยนท่าได้อะไรแบบนั้นน่ะ พวกผู้หญิงเขาชอบกัน *
“ โห . . . นายนี่รู้เรื่องผู้ยิ้งผู้หญิงดีจังเลยน้า อิโนะจัง ” อิศหัวเราะในลำคอนิดๆ อิโนะก็ทุบบั้ก! .. เข้าให้
“ โอ๊ย !! นี่ ฉันเจ็บนะ ”
* สม ! แบร่~~.. *
“ เดินมาทางนี้แล้ว.. ”
~ ง่ะกันใครเป็นท่านพวก ~ ( * พูดอะไรฟะ ? * “ รู้สึกว่าจะพูดกลับหลังนะ ” * เหรอ * )
* พวกเราหลงทางมา ที่นี่ที่ไหนหรอ *
~ ง่ะเรื่องรู้ไม่ฟัง ~
“ สงสัยเราคงต้องพูดกลับหลังด้วยมั้ง ”
* อ้อ หรอ งั้นลองดูนะ *
* ง่ะหรอไหนที่นี่ที่ มาทางหลงเราพวก *
~ อ้อ ~
~ ง่ะก่อนนี้ทางเชิญ ~
เดินไปได้ซักพักบาร์บี้สาวก็เอ่ยขึ้นมาว่า
~ ง่ะค่ะบาร์ราห์บี้บี้เมืองนี่ที่ ~
“ ถ้าเป็นภาษาเราคงเป็นเมืองบี้บี้ราห์บาร์ล่ะมั้ง ”
* ก็คงงั้นแหละ *
“ แบบนี้คงปวดหัวแย่ ต้องพูดกลับหลังตลอด ”
* ใช่ ต้องใช้สมาธิอย่างสูงเลยล่ะ ( ต้องคอยแปลจากหลังมาหน้าด้วย สุดๆเลย ) *
~ ง่ะแล้วถึง ~ บาร์บี้พาทั้งสองมาที่บ้าน( คฤหาสน์มากกว่านะ อย่างเวอร์เลย )ของตน เมื่อเข้ามาถึงห้องรับแขก( สุดหรู )บาร์บี้ก็พูดขึ้นอีกครั้ง
~ ง่ะค่ะนะก่อนนี้ตรงนั่ง ~
“ ง่ะครับคุณขอบ ”
~ ง่ะค่ะไรเป็นไม่ ~ บาร์บี้สาวยักยิ้มอ่อนหวานให้
~ ง่ะค่ะให้คุณของมาการเรื่องต่อติดไปจะฉันเดี๋ยว ~
“ เอ่อ . . . ง่ะครับมากคุณขอบ ” แล้วตุ๊กตาหญิงสาวผมทองยาวก็เดินจากไป.. .
>~*o(( 3 ))o*~<
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อิ อิ อิ อิ อิ อิ อยากหัวเราะให้ฟัน( ประธาน )หัก พิมพ์เองยังปวดหัวเองเลยค่าาาาาาาา
[( Z )] zenri
“ อา...เอาล่ะ ! ถึงแล้ว..หมู่บ้านแสนหรู ” เสียงประกาศจากอิศพร้อมกับภาพสวยงามรอบด้านที่ปรากฏแก่สายตา หมู่บ้านไม่ธรรมดา ! บ้านเรือนทุกหลังใหญ่โตโอ่อ่าราวกับคฤหาสน์ ปราสาท พระราชวัง ฯลฯ โอ้ว สุดบรรยาย . . . . แต่ทว่า ! มันเป็นแบบ minisize อ่ะ ย่อส่วนซะเหมือนบ้าน( วัง )ตุ๊กตาเลยแฮะ
* นี่มันเมืองตุ๊กตาเหรออิศ ? * คำถามแรกจากคนข้างหลังหลังจากเงียบมานาน
“ เฮ่ นายถามฉัน . . แล้วฉันจะไปถามใครล่ะ ” แล้วก็เกิดการเถียงอันไร้สาระขึ้น
ในระหว่างที่เถียงกันอยู่นั้น สายตาของอิโนะก็เหลียวไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า
* อ๊าาา.. อิศ ! อิศ ! อิศ ! ดูนั่น !!! *
“ อะไร..? อ . . . เฮ้ย !!!!! ”
สิ่งที่ทั้งสองเห็นมันคือ รถม้าฟักทองขนาดเล็กจิ๋ววิ่งมาทางพวกเขาเป็นร้อย ! [ เวอร์ เวอร์ แค่ไม่กี่คันเองย่ะ -_-‘ : zen ]
“ อะไรกัน ??? รึว่านี่เป็นเมืองของเล่น ?? ”
* พวกนั้นหยุดแล้ว.. *
ทั้งคู่หยุดเถียงกันแล้วจ้องไปทางรถฟักทองสีหวานพวกนั้น กลืนน้ำลายเอื๊อกอย่างหวาดหวั่นน้อยๆ [ หิวอะดิ : zen ] รถ( จิ๋ว )คันหน้าสุดเด้งประตูเปิดออกมาและสิ่งมีชีวิต( รึป่าว ? )ตัวเล็กๆกำลังก้าวออกมา . . . . และแล้วมันก็คือ !
* อ๊ะ นั่น บาร์บี้ !! *
“ อะไรบี้ๆน่ะอิโนะ ? ”
* โอ๊ย~นายนี่ ! ไม่รู้จักเรื่องพวกนี้มั่งเลยรึไงนะ *
* ที่ฉันพูดน่ะคือ ‘ บาร์บี้ ’ ตุ๊กตาคนที่จับเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำผม เปลี่ยนท่าได้อะไรแบบนั้นน่ะ พวกผู้หญิงเขาชอบกัน *
“ โห . . . นายนี่รู้เรื่องผู้ยิ้งผู้หญิงดีจังเลยน้า อิโนะจัง ” อิศหัวเราะในลำคอนิดๆ อิโนะก็ทุบบั้ก! .. เข้าให้
“ โอ๊ย !! นี่ ฉันเจ็บนะ ”
* สม ! แบร่~~.. *
“ เดินมาทางนี้แล้ว.. ”
~ ง่ะกันใครเป็นท่านพวก ~ ( * พูดอะไรฟะ ? * “ รู้สึกว่าจะพูดกลับหลังนะ ” * เหรอ * )
* พวกเราหลงทางมา ที่นี่ที่ไหนหรอ *
~ ง่ะเรื่องรู้ไม่ฟัง ~
“ สงสัยเราคงต้องพูดกลับหลังด้วยมั้ง ”
* อ้อ หรอ งั้นลองดูนะ *
* ง่ะหรอไหนที่นี่ที่ มาทางหลงเราพวก *
~ อ้อ ~
~ ง่ะก่อนนี้ทางเชิญ ~
เดินไปได้ซักพักบาร์บี้สาวก็เอ่ยขึ้นมาว่า
~ ง่ะค่ะบาร์ราห์บี้บี้เมืองนี่ที่ ~
“ ถ้าเป็นภาษาเราคงเป็นเมืองบี้บี้ราห์บาร์ล่ะมั้ง ”
* ก็คงงั้นแหละ *
“ แบบนี้คงปวดหัวแย่ ต้องพูดกลับหลังตลอด ”
* ใช่ ต้องใช้สมาธิอย่างสูงเลยล่ะ ( ต้องคอยแปลจากหลังมาหน้าด้วย สุดๆเลย ) *
~ ง่ะแล้วถึง ~ บาร์บี้พาทั้งสองมาที่บ้าน( คฤหาสน์มากกว่านะ อย่างเวอร์เลย )ของตน เมื่อเข้ามาถึงห้องรับแขก( สุดหรู )บาร์บี้ก็พูดขึ้นอีกครั้ง
~ ง่ะค่ะนะก่อนนี้ตรงนั่ง ~
“ ง่ะครับคุณขอบ ”
~ ง่ะค่ะไรเป็นไม่ ~ บาร์บี้สาวยักยิ้มอ่อนหวานให้
~ ง่ะค่ะให้คุณของมาการเรื่องต่อติดไปจะฉันเดี๋ยว ~
“ เอ่อ . . . ง่ะครับมากคุณขอบ ” แล้วตุ๊กตาหญิงสาวผมทองยาวก็เดินจากไป.. .
>~*o(( 3 ))o*~<
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อิ อิ อิ อิ อิ อิ อยากหัวเราะให้ฟัน( ประธาน )หัก พิมพ์เองยังปวดหัวเองเลยค่าาาาาาาา
[( Z )] zenri
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น