Offended! รักคือความผิด(โน่กัน)

ลำดับตอนที่ #5 : ความผิดที่ 4

ความผิดที่ 4

ความเดิม

“ผลัก!!! มึงกล้าถีบกูหรอ หยุดนะ!”  ผมผลักมันจนมันลงไปกองกับพื้น แล้วก็รีบวิ่งไปที่ประตูทางออก

“หยุด ก็โง่สิวะ”  ผมตะโกนบอกมันไป แต่ไม่หันไปมองหน้ามันเพราะจุดหมายปลายทางของผมคือที่ประตูเท่านั้น!!!

..............................................................................

“พรึบ! ผลัก!!  ผลัก!! มึงไปไหนไม่รอดหรอก” มันวิ่งมาดึงแขนผมได้ทัน และต่อยเข้าที่หน้าผมเต็มๆ 2 ที

“โอ๊ย!” ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บและตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกเริ่มมึนๆ และล้มลงไป

“มานี้!!!” มันตะคอกผมเสียงดังแล้วดึงผมให้ลุกขึ้นลากเข้าไปในห้องนอนของมัน

...................................................................................

“ผลัก!!” มันผลักผมลงไปกับเตียง ผมทั้งจุกทั้งเจ็บและปวดร้าวไปทั้งตัว ผมขยับตัวไม่ค่อยได้แล้วแรงผมหมดแล้ว หมดแล้วจริงๆ ตอนนี้ผมคิดหาวิธีหนีไม่ออกแล้วเลย  และผมก็ค่อยๆพยุงตัวเองนั่ง

“หึ เป็นไงหละ แรงหมดแล้วเหรอพ่อคนเก่ง” มันก้มลงมาพูดข้างหูผม

“อยะ อย่ามายุ่งกับกู” ผมตะคอกใส่มัน แต่เสียงที่ออกมามันเป็นแค่เสียงเบาๆ

“ฮาๆๆ   เป็นไงหละเก่งนัก มึงสู้อะไรกูก็ไม่ได้ ยังมาทำอวดดี”  มันหัวเราะออกมาใส่หน้าผม

“มึงมันบ้า” ผมมองตามันอย่างไม่ยอมแพ้

“ใครหละที่ทำให้กูบ้า ฮะ!! ใครกันที่พาริทหนีกู” มันดึงผมและเขย่าผมไปมา

“ปล่อยกู!!” ผมพยายามขืนตัว และแล้วมันก็ปล่อยตัวผม ทำให้ผมก็ล้มลงไปนอนที่เตียงอย่างเลี่ยงไม่ได้

“หึ นอนเฉยๆหละมึง เดี๋ยวกูมา ไม่นานเกินรอหรอก”  มันมองหน้าผมและลุกออกไป

ToNo say

            ผมทิ้งไอ้กันไว้บนเตียงเพราะผมต้องเตรียมอะไรอีก 2 อย่าง หึหึ  ผมเดินไปหยิบ กล้องวีดีโอ ที่ซื้อมานานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้ใช้สักที ดีจริงๆที่ได้ใช้ตอนนี้ หึ 

ต่อไปก็ ยาคลายกล้ามเนื้อ หึ ที่ห้องของผมมียาคลายกล้ามเนื้อเพราะว่า เวลาผมเรียนหนักแล้วรู้สึกปวดเมื่อย ผมก็จะกินตอนจะหลับเพราะมันทำให้ร่างกายรู้สึกดีขึ้น เพราะมันจะทำให้ร่างกายไม่ค่อยมีแรง และหลับสบาย

พอผมได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้ว ก็เดินกลับไปที่เตียง ก็เห็นไอ้กันนอนอยู่เฉยๆ ฮาๆๆ สงสัยคงหมดปัญญาหาทางหนีแล้วมั่ง 

ผมจัดแจง กล้อง ให้อยู่ในมุมที่เห็นผมกับมันให้ชัดที่สุด ทีนี้แหละไอ้กันมึงต้องเสร็จกูแน่

ผมเดินไปเอาขวดน้ำแล้วเดินกลับมา

“มะ..มึงจะตั้งกล้องทำไม”  มันพยายามส่งเสียงถาม

“ก็เอาไว้ถ่ายตอนเราบรรเลงเพลงรักกันไง”  ผมหันไปพูดกับมัน

“ไอ้เชี่ย มึงมันบ้าไปแล้วจริง อย่าทำแบบนี้!” มันพูดแล้วจ้องหน้าผมอย่างอาฆาต

“ไม่มีแรงแล้วยังพูดมากอีก” ผมหันไปว่ามันแล้วเดินเข้าไปหามัน

“อะ..อะไรอยู่ในมือมึง” มันถามแล้วพยายามดันตัวเองลุกนั่งและเขยิบตัวหนีผมไปที่หัวเตียงฝังทางขวา

“ยาคลายกล้ามเนื้อไง มึงจะได้สบายขึ้นไง” ผมดึงแขนมันมา แล้วจับยาเม็ดเล็กยัดปากมัน

“อื้อ” มันเม้มปากแน่นไม่ยอมกินยา

“จะกินดีๆมั้ย!!!!!” ผมตะคอกใส่มันแต่มันก็ยังไม่ยอมกิน ผมเลยจัดการ เอายาเข้าปากผมเองแต่ไม่ได้กลืน  ประกบปากมันทันที

“อื้อ!!!!!!!!”  เสียงมันร้องท้วง มือมันทุบเข้าที่อกผม ผมเลยยึดมือมันติดกับหัวเตียงแล้วมอบจูบให้มันอย่างร้อนเร้าจนผมรับรู้ได้ว่าแผลที่ปากของมันมีเลือดซิปๆออกมาอีกแล้ว ผมเลยหยุดการกระทำไว้แค่นั้นก่อน ผมค่อยๆเช็ดเลือดที่มุมปากของมันช้าๆ จนเลือดหยุดไหล

Gun Say

“อื้อ!!!!!!!!” มันประกบปากผมแล้วเอายากที่มันอมไว้ปล่อยเข้ามาในปากผม ผมเลยจำเป็นต้องกลืนยานั้น! พอผมกลืนยาไปแล้วแต่ ไอ้เฮียนั้นก็ยังไม่ปล่อยให้ผมเป็นอิสระ   มันจูบผมจนเลือดซิปอีกรอบ ทั้งที่ตอนมันต่อยผม ผมก็เช็ดเลือดไปหมดแล้วยังมาทำให้เลือดผมไหลอีก

            มันเช็ดเลือดที่มุมปากให้ผม เวลานี้แหละ!

“พลัก!!”  ผมใช้กำลังสุดทายเท่าทีมีถีบมัน

“โอ๊ย!!! ไอ้กันมึง” ไอ้พี่โน่มันร้องออกมา แต่ผมไม่สน ผมพยายามลงจากเตียง แต่.........แรงที่มีทั้งหมดมันหายไปหมด ผมเลยได้แค่ล้มอยู่ข้างเตียง

“ทะ ทะ ทำไมกูขยับไม่ได้” ผมร้องเสียงหลงแล้วถามมัน

“หึ แสบนักนะ ก็กูบอกแล้วว่ามันจะทำให้มึงสบายขึ้น” มันบอกผมแล้วมันก็ค่อยเดินมาอุ้มผมไปว่าบนเตียงเบาๆ

“มึงปล่อยกูไปเถอะนะ กูไม่ได้มีอะไรกับริทจริงๆ” ผมพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ

“กูจะเชื่อมึงได้เหรอ ฮะ!ไอ้กัน เมื่อมึงกับริทหายไปด้วยกันทั้งคืนขนาดนั้น หึ กูไม่เชื่อ!!!” มันตะคอกใส่ผม และมันก็เดินไปกดบันทึก วีดีโอ  ทำให้ผมใจไม่ดีทันที

“มะ...มึง อย่านะ อย่าเข้ามา” ผมพยายามที่จะหนีแต่ร่างกายมันขยับไม่ได้ ผมจะทำยังไงดี  มันเริ่มเดินมาใกล้ผมมากขึ้น

“เริ่ม” มันพูดจบก็ ขึ้นคร่อมผมทันที

“ไม่ ไม่เอา ปล่อย” ผมขยับตัวไม่ได้  มันก้มลงมาจูบผม

“อื้อ อื้อๆ” ผมพยายามขัดขืนยังไงมันก็ไม่สำเร็จ 

เอาเมล์มานะคะเดี๋ยวส่งให้ ^_^  

“อาวเฮ้ย ไอ้กันๆๆ” ร่างสูงเขย่าเรียกแต่ร่างบางก็ไม่ตื่น ร่างสูงจึงเดินไปปิดกล้องและตรวจทาน วีดีโอทันที

“หึ โอเค ไอ้กัน กูจะทำให้มึงมองหน้าริทไม่ติด มึงคอยดู” ร่างสูงพูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไป

.......................................................................................................
เอาเมล์มานะ ฮาๆๆ  ไรท์ง่วงอะฮาๆๆๆ  แต่งตอน 5 ทุ้ม  เค้าขอโทษที่ทิ้งฟิคเรื่องนี้นะ ไม่โกรธเค้าใช่มั้ยตัว  >3<    <<<เล่นอะไรของฉันฟร่ะ =,,=   ฮาๆๆ 

มาทวงได้ ณ   @BzBbenz  <<< Twitter I เอง YOU =,,=