เกียร์ทวงกาวน์ (น้องวิศวะ&พี่หมอ)

“พี่ครับเป็นแฟนกับผมนะครับ” เป็นคำพูดของเด็กชายข้างบ้านที่ฉันพึ่งย้ายเข้ามาอยู่ น้องอยู่ในชุดนักเรียนอายุ12 ปี ส่วนฉันที่อยู่ในชุดม.3 ฉันส่งยิ้มให้น้องด้วยความเอ็นดูแล้วบอกน้องว่า “รอให้เราตัวสูงกว่าพี่แล้วค่อยมาถามพี่นะครับ” หลังจากฉันให้คำตอบน้องยิ้มแล้วเงยมองหน้าฉันที่ตัวสูงกว่า รอยยิ้มที่เจิดจ้าสายตาที่คาดหวัง แก้มที่แดงระเรื่อทำให้น้องดูน่ามองน่ารักขึ้นไปอีก เด็กเนี่ยนะทำอะไรก็น่าเอ็นดูจริงๆ

หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่เจอน้องอีกเลย

...........................................................

6 ปีต่อมา

ฉันเรียน มหาลัย A ทันตะ ปี3 ด้วยความรีบร้อนมาเรียนเพราะตื่นสาย ทำให้ฉันวิ่งเข้าลิฟท์ไปเรียนโดยไม่ลืมหูลืมตา จนชนคนที่ยืนอยู่ข้างใน ฉันเงยหน้าเพื่อจะขอโทษเค้าเนื่องเค้าค่อนข้างตัวสูง แต่วินาทีที่สบตา มีความคุ้นเคยประหลาด ตาสีชอคโกแลตมีแรงดึงดูดมหาศาล คิ้วคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ปากแดงระเรื่อหน้าจูบนั้น ผิวขาวใสหน้าตาดีแบบนี้เหมือนเคยที่ไหนนะ? ในขณะที่ฉันกำลังนึกอยู่นั้น ผู้ชายตรงหน้ายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย โน้มหน้าลงมาหาฉันแล้วถามฉันมาว่า “ผมสูงกว่าพี่แล้วนะพร้อมจะเป็นเมียผมหรือยัง”??!!!

เฮ้ยยยยน้องงง!!!! อย่าเล่นแบบนี้พี่ใจคอไม่ดีนะ.....