ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OS/SF] SNSD EXO } TOXIC XXX

    ลำดับตอนที่ #5 : {OS} love me harder - Sehun X Jessica {Loading 26%}

    • อัปเดตล่าสุด 13 ม.ค. 59





    One shot

    Sehun X Jessica

    Love me harder’

    'Cause If you want to keep me 

    You gotta gotta gotta gotta got to love me harder’

     

     

     

         



    ผมไม่รู้ว่าพวกคุณรู้จักเธอไหม.. แต่ผมจะทำให้พวกคุณรู้จักเธอเอง

     

                ก่อนอื่น.. ผมชื่อโอเซฮุนครับ ตอนนี้เรียนคณะสถาปัตย์ฯ อยู่ปีหนึ่ง มหาวิทยาลัยโซล อืม.. ก็เป็นมหาวิทยาลัยดังพอตัวเลยใช่ไหมล่ะครับ แต่ผมก็คิดว่ามันก็เหมือนมหาวิทยาลัยทั่วไปที่มีสังคมของแต่ละคณะเหมือนๆกันทั้งหมดนั่นล่ะ..

     

                ผมเป็นเดือนของคณะสถาปัตย์ฯครับ.. เข้ามาได้ไม่ทันถึงเดือน ไอเพื่อนรักส้นตีนก็เขียนชื่อผมลงในใบรายชื่อสมัครประกวดเดือนของคณะสถาปัตย์ฯแล้วก็รวมไปถึงเดือนของมหาวิทยาลัยด้วย มันก็ผิดที่ผมเองล่ะครับที่วันนั้นผมมามหาวิทยาลัยสาย

     

    แต่การมาสายครั้งนี้ของผมมันคุ้มยิ่งกว่าคุ้มซะอีก.. , ผมเจอเธอครับ.. อาจจะเรียกว่า รักแรกพบ หรืออะไรก็ช่างที่พวกผู้หญิงชอบเพ้อฝันหรือเรียกมันนั่นล่ะครับ

     

    เธอคนนั้นชื่อ เจสสิก้าจอง เธอเป็นรุ่นพี่ผมหนึ่งปี เรียนคณะวิทยาศาสตร์ สาขาเคมีครับ เธอนิสัยเงียบๆไม่ค่อยพูดคุยกับใคร มีเพื่อนสนิทน้อยคน ชอบกินนมรสสตรอว์เบอร์รี่ ชอบใส่รองเท้าผ้าใบ ชอบสะพายกระเป๋าถือมากกว่ากระเป๋าเป้ เวลาว่างมักจะไปคลุกตัวอยู่ที่ห้องสมุดเพื่อนอนหลับ..

     

    นี่ก็แค่ข้อมูลเบื้องต้นที่ผมรู้มาเท่านั้นล่ะครับ

    จากการสังเกตน่ะ J

     

    แต่ดูเหมือนว่าการที่ผมบอกเพื่อนในกลุ่มไปว่าผมชื่นชอบเธอเหมือนรักแรกพบ มันทำให้พวกเขาส่ายหน้าพร้อมกับเซย์โนไม่ตกลงถ้าผมจะเข้าไปจีบเธอ..

     

    นั่นก็เพราะมีข่าวลือแปลกๆเกี่ยวกับตัวเธอครับ..

     

    มีคนบอกกันมาว่าเธอเป็นผู้หญิงกลางคืน และมีคนพบเห็นเธอนั่งอยู่กับลูกค้ากระเป๋าหนัก หรือคนรวยๆในมหาวิทยาลัย แถมไอพวกเวรนั่นก็เอาเธอมาพูดว่าเป็นเรื่องเรท 18+ หรือเรื่องอะไรก็ตามที่ส่อไปถึงการขึ้นเตียงและมีเซ็กส์

     

    ก็เกือบจะหลายครั้งที่ผมต้องการจะรู้คำตอบด้วยตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าใจของผมจะไม่กล้าพอ ถ้าหากรู้ความจริงว่าเธอเป็นในแบบที่ทุกคนเขาว่ากัน..

     

    แต่แม่งเอ้ย.. คนที่ชอบทั้งคน จะให้ยืนดูเฉยๆโดยไม่คิดจะทำอะไรเลยนี่แม่งก็ทำไม่ได้ว่ะ! เห็นได้ข่าวว่าช่วงนี้มีรุ่นพี่ปีสามในคณะมาตามจีบเธอด้วยเหมือนกัน..

     

    ก็มีบ้างล่ะครับ เวลาเธอโดนโอบไหล่ หรือโดนแตะเนื้อต้องตัว แต่แม่ง..จะห่าเหวไรผมก็หวง! ถึงแม้จะไม่ใช่แฟนกันก็เถอะ

     

    และวันนี้ผมก็ตัดสินใจที่จะเริ่มจีบเธออย่างจริงๆจังๆแล้วครับ J

     

     

     

     






     

     

     

     

    สวัสดีค่ะ

     

    ฉันชื่อ เจสสิก้าจอง เรียนอยู่คณะวิทยาศาสตร์ สาขาเคมี ปีสอง ชีวิตของฉันในรั้วมหาวิทยาลัย เรียบง่าย ไม่ได้หรูหราอะไรมากมายนัก มีเพื่อนสนิทสองคนที่ไว้ใจได้ การเรียนก็ไม่ได้ดีและไม่ได้ตกต่ำ ฉันก็ใช้ชีวิตแบบทั่วไปในมหาวิทยาลัย แต่เรื่องที่ดูเหมือนจะไม่ปกติเลยนั้นก็มี...

     

    “นั่นไงแก”

    “ได้ข่าวว่าเมื่อวานมีคนเห็นเธอที่ผับกับรุ่นพี่จงอินวิศวะฯปีสามล่ะ”

     

    “แพศยา”

    “ร่าน”

     

    คำว่าด่าทอและนินทามากมายตลอดทางเดินขณะที่ฉันเดินไป อดไม่ได้ที่จะหยิบหูฟังขึ้นมาเพื่อกลบเสียงที่น่ารำคาญเหล่านั้นให้ออกไป คำพูดที่มีส่วนจริงอยู่ไม่ถึงครึ่งในนั้น ทำให้ฉันเลือกที่จะปล่อยมันเลยตามเลยไปมากกว่าที่จะแก้ไขมัน.. คนเขารู้กันไปทั่ว.. เป็นราวกับตราบาปที่ติดตัวฉันไปทั่ว

     

    เจสสิก้าจอง วิทย์เคมีปีสอง เป็นผู้หญิงกลางคืนที่นอนอ้าขาให้ใครเอาไปทั่ว

     

    นั่นล่ะ.. นั่นคือสิ่งที่ทุกคนมองฉัน สิ่งที่ผิดในความคิดของทุกคนที่ยัดเยียดให้ตัวฉันเป็นแบบนั้น.. ทั้งๆที่พวกเขาไม่รู้ความจริงด้วยซ้ำไป.. , ถึงจะดูหงุดหงิดกับคำพูดพวกนั้น แต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี.. มันก็อาจจะดูแย่ที่ต้องมารับฟังคำพูดนินทาและสายตาน่ารังเกียจจากเพื่อนร่วมคลาสหรือเซคชั่นเดียวกันในบ้างครั้ง แต่ก็ใช่ว่าฉันจะไม่มีใครที่คอยช่วยฉันหรือเป็นกำลังใจ แถมยังคอยต่อว่าคนที่พูดแบบนั้นให้พวกหล่อนๆหยุดพูดสิ่งที่มันไม่ใช่ความจริง..

     

    เพื่อนสนิทของฉันทั้งสองคน.. ยุนอาและซันนี่ เธอเป็นคนที่ดีมาก.. , ในครั้งแรกที่ฉันได้เป็นเพื่อนกับพวกเธอและได้บอกความจริงเรื่องงานของฉัน พวกเธอตกใจและบอกให้ฉันเลิกทำมัน .. แต่ฉันคงหยุดงานนี้ไม่ได้จริงๆ..

     

    ความจริงคือ.. ฉันเป็นคนทำงานตอนกลางคืน แต่ไม่ได้เป็นผู้หญิงกลางคืนอย่างที่ใครเขาว่ากัน , ฉันแค่ทำงานในผับ เป็นบาร์เทนเดอร์หรือคนบริการเครื่องดื่ม ฉันไม่เคยนอนกับลูกค้าหรือแขกกระเป๋าหนักคนไหนทั้งสิ้น ก็มีแต่พวกมือปลาหมึก เมาแล้วเลื้อยหรือชอบลวนลามเท่านั้นที่มายุ่มย่ามกับฉัน ทั้งๆที่กฎของผับระบุไว้อย่างชัดเจนแล้วแท้ๆ..

     

    อันที่จริงงานนี้ไม่ใช่งานแรก.. , ฉันไม่เคยคิดที่จะทำงานนี้เลยด้วยซ้ำไป แต่เพราะเงินที่เป็นปัจจัยหลักในการส่งน้องสาวที่น่ารักของฉันเรียนหนังสือให้จบมัธยมปลายและส่งตัวเองเรียนในแต่ละเทอมนั้นมันมากเกินกว่าที่จะทำงานพิเศษแบบธรรมดาได้ และนั่นทำให้ฉันตัดสินใจเลือกงานนี้

     

    เลือกงาน.. แม้จะต้องโดนใครตราหน้าหรือดูถูกแค่ไหนก็ตาม..

     

    ฉันไม่ได้แคร์ถ้าหากพวกเขาจะคิดแบบนั้น เพราะถ้าฉันเป็นพวกเขามันก็คิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ในบางที.. , แต่เพราะสิ่งที่ฉันแคร์ในตอนนี้คือน้องสาวของฉันมากกว่า เพราะฉะนั้นเรื่องแค่นี้ก็ไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงของฉันเท่าไหร่นัก

     

    ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายด้วย และบางทีนี่อาจจะเป็นคำตอบอีกอย่างที่ฉันไม่เคยคิดที่จะแก้ไขเรื่องในสิ่งที่พวกเขาพูดกันออกมา

     

    ฉันรู้แค่ฉันเป็นฉัน ฉันรู้แค่มีคนที่คอยเข้าใจฉันและรับรู้ในตัวตนที่แท้จริงของฉัน

    แค่นั้น..

    มันก็มากเกินพอแล้ว

     

    แต่ช่วงนี้มักจะมีบุคคลคนหนึ่งที่เข้ามาในวงจรชีวิตของฉันพร้อมกับทำให้มันสลับปั่นป่วนไปซะหมด..

     

    “มาแล้วหรอ” ชายหนุ่มร่างสูงเกือบ 180 เซนติเมตรส่งยิ้มให้ฉันเหมือนอย่างเช่นทุกวัน.. เหมือนกับเมื่อวันแรกที่เขาเข้ามาให้ฉัน ภาพนั้นในความคิดของฉันยังคงฉายซ้ำไปซ้ำมาและมันก็ทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาในบางครั้ง

     

    “อือ” ฉันตอบเขานิ่งๆ โอเซฮุนเดือนสถาปัตย์ฯ ปีหนึ่งสุดฮอตคนนี้เข้ามาหาฉันและบอกอย่างจริงจัง

     

    ผมจะจีบคุณ เตรียมตัวไว้ให้ดีนะครับ

     

    แน่ล่ะ.. ประโยคนั้นฉันอึ้งไปในทันทีตอนที่กำลังกินนมรสสตรอว์เบอร์รี่รสโปรดของตัวเอง สายตาก็เหลือบไปเห็นแซนวิชยี่ห้อโปรดกับนมรสโปรดในมือหนาที่ถือมันมาด้วย

     

    เขารู้ว่าฉันชอบกินอะไร รู้ว่าฉันชอบไปอยู่ที่ไหนตอนที่ฉันไม่มีอะไรทำ และดูท่าทางเขาไม่เคยที่จะรังเกียจตัวตนที่คนในมหาวิทยาลัยพูดกับฉันเลยแม้แต่น้อย

     

    “ทำไมวันนี้มาสาย?” แต่ทั้งๆที่เขาเป็นรุ่นน้องฉันหนึ่งปี แต่เซฮุนกลับไม่เคยเรียกฉันว่าพี่เลยแม้แต่น้อย พอถามออกไปเขาก็ตอบคำถามที่ทำให้หัวใจฉันเต้นแรง

     

    ก็อยากเป็นแฟน ไม่ได้อยากเป็นแค่น้อง

     

    ยอมรับว่าหัวใจฉันไขว้เขวไปเพราะเขามากกว่าครึ่งหนึ่ง , หัวใจของฉันเปิดรับเขาเข้ามา แต่ก็มีอีกหนึ่งส่วนสี่ในหัวใจของฉันที่ปิดตายสำหรับใครทุกคน..

     

    “ฉันตื่นสาย” ตอบเขาถ้อยคำห้วนๆ แต่เซฮุนก็ยังคงยิ้มให้กับฉัน

     

    ในทุกๆเช้าเขามักจะมายืนรอฉันที่หน้าทางเดินของคณะสถาปัตย์ฯ ซึ่งเป็นทางผ่านเดินไปที่คณะวิทยาศาสตร์ทุกครั้ง และเดินไปส่งฉันก่อนเข้าคลาส ในตอนเย็นเขาก็มายืนรอฉันเพื่อเดินไปส่งที่หน้ามหาวิทยาลัย..

     

    เขาไม่ได้มีดอกไม้ช่อโตเหมือนกับคนอื่นที่เคยมาจีบฉัน ไม่ได้ชวนไปกินอาหารขึ้นห้างแค่กินข้าวในแคนทีนมหาวิทยาลัยทั่วไป เขาไม่ได้ทำอะไรที่หรูหราแต่ฉันกลับรู้สึกว่ามันเป็นความธรรมดาที่ฉันชอบ..

     

    เป็นความธรรมดาที่สม่ำเสมอ..

    และนั่นทำให้ฉันรู้สึกใจเต้นแรงกับใครสักคนอีกครั้งหนึ่ง




     

    26%

     

     

     

     

     







     

    กลับมาอัพฟิคย้อมใจกับคะแนนแกทแพทค่ะ มันผ่านพ้นไปแยะ หลังจากนี้อาจจะอัพบ่อยขึ้นนะคะ :D

    วันช็อตตอนนี้ไม่ได้หวือหวาเท่าไหร่ เราหวังว่าทุกคนจะชอบมันนน

    #เลิ้บยูวทุกคนที่เข้ามาอ่าน #เลิ้บนักอ่านทุกคน 






    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×